Alþýðublaðið - 01.02.1959, Page 10

UTSÁLÁN
vsrður opin í nokkra daga
■ennþá.
Nauðungaruppboð það sem auglýst var í 80., 82.. og
84. tbl. Lögbirtingablaðsins 1958 á fasteigninni nr.
22 við Hlíðarvcg (áður talið nr. 16), eign Stefáns:
Gíslasonar, fer fram á eigninni siálfri þriðjudaginn
3. febrúar n.k. kl. 14, samkvæmt kröfu Útvegsbanka
fslands og innhcimtumanns ríkissjóðs.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
Ungur maður, rafvirki eða jitvarnsvirki eða reynslu-
ríkur áhugam.aður í þcssum greinum, óskast til sér-
náins.
Góð framííðaratvinna hér lieima að námi loknu.
Tiiboð, er greini aldur, menntun og fyrri störf, send-
isi í Pósthóli' 377 fyrir 15. febrúar 1959.
Bjóðum yður
Telpuúlpur,
Telpukjóla,
Barnagalla,
Smábarnafaínað,
Herranáttföi,
lítil númer,
Drengjaskyrtur,
Kjólaefni.
MJÖG LÁGT VERÐ.
Austurgötu 25
vanfar í verbúð Jóns Oíslasonar,
Upplýsingar á mánudag í síma 5-01-65.
Æuglýsið í Alþýðuhlaöitm
verður haldinn mánudaginn 2. febrúar kl. 8,30 í Sjálf
síæðishúsinu.
Veiijuleg aðalfundarstörf.
Frú Sigurveig Guðmundsdóttir frá Hafnarfirði minn-
ist irú Guðrúnar Jónasson.
Björn Pálsson, flugmaður sýnir litmyndir.
Fjölmennið. Stjórnin.
Sefljum málverk, sllfur ©g antikiiiuni
Látið vita sem fyrst um það, sem þér viljið selja á næstunni.
Listmunauppboð Sigurðar Benedilttssonar.
Austurstræti 12 — Sími 1-37-15
BARNAGAMAN
19
kóalabjörn. Fyrr á tím- ! dýrmætur. Þess vegna með lögum, og þykir
um rvior.u kóalabirnir voru þeir misikunnar- líklegt, að hann muni
miJIjónum sanián urf laust drepnir og sums e<kki d'eyja út. Fer vel
alla Ástralíu, en hinum staðar var þeim alger- á því. Ástralía yrði mun
hvítu landnemum þótti lega útrýmt. En nú er fátækari, ef svo illa tæk
feldurinn fallegur og kóalabjörninn friðaður ist til.
10 1. febr. 1959 — Alþýðublaðið
18
BARNAGAMAN
Sigurbjörn Sveinsson :
Og krummi flögraði á
undan honum að jarð-
húsinu.
Blástakkur fór aí
baki, en ekki tímdi
hann að skemma silfur-
búnu svipuna með því
að berja henni í járn-
hurðina. Tók hann því
upp stórt hrútshorn,
sem lá í laut þar skammt
frá, og drap á dyr með
því.
Skessan kom út og
gretti sig, þegar hún sá
Blástakk.
— Hvaða erindi átt
þú hingað, Blástakkur?
sagði hún.
—- Ég er að leita að
henni Ásu litlu systur
mirmi, sagði Blástakk-
ur djarflega.
— En hvar hefur þú
'undið hrútshornið, sem
dú heldur á í hendinni?
ipurði skessan.
— Það lá þarna í laut
nni, sagði Blástakkur.
— Ég á þetta hrúts-
horn með öllum rétti,
. ;agði skessan. — Fáðu
tnér það undir eins!
— Sæktu það þá,
sagði Blástakkur. Hann
sasíaði horninu langt!
ú í hraun, og skessan
fór að leita að að því.
Blástakkur notaði
tækifærið og hljóp inn
í jarðhúsið. Þar var Ása
skælandi, en kisa væl-
andi og Snati gólandi í
giótunni. Blástakkur
ýtti hellunni frá rneð
fseíinum, svo að Snati
og kisa sluppu ú’:. Hann
stökk út með Ásu í fang
inu, steig á bak, og
þeysti af stað á Sörla
sínum.
Og nú byrjaði eltinga
leikurinn. Sörli hljóp,
og skessan hljóp, og
Snati hljóp, og kisa
hljóp, en krummi flaug.
Sörli hringaði makkann
og hljóp eins og elding
yfir hvað, sem fyrir
varð.
Skessan var þó ennþá
fljótari að hlaupa, því
að hún var svo stórstíg,
og loks náði hún í tagl-
ið á Sörla. Þá fór nú að
grána gamanið. Blá-
s'akkur lét höggin dynja
á henni með sviuunni
sinni. Ása káklaði í
hana með klútnum sín-
um. Sörli sló hana,
Bnati beit hana, kisa
klóraði hana og krummi
hjó í skallann á henni!!
Skessan lagði á flótta.
Hún var öll blá og blóð-
ug og það átti hún skil-
ið, fyrst hún var svona
vond við hana Ásu.
Nú er aðeins eftir að
segja frá heimkomu
þeirra Blástakks og Ásu.
Allt fólkið stóð úi á
hlaði til að fagna þeim
og horfa á heimkomu
þeirra. Krummi flaug á
undan og settist á bæj-
arburstina. Þá kom BÍá
stakkur þeysandi á hoo-
um Sörla sínum með silf
urbúnu svipuna í hend-
inni. Hann reiddi Ásu
fyrir framan sig. Þegar
þau riðu heim tröðina,
var Ása brosandi og
Blástakkur syngjandi,
en Sörli másandi og
blásandi, og draup af
honum svitinn. Og loks
komu þau Snati og kisa
hoppandi og skoppandi
heim íúnið.