Alþýðublaðið - 18.12.1932, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
2
Norska Verzlunarnefndin
segir frá ferð slnni til
Ráðstjórnari ik janna.
,, Arbej derbladet", aðialmálgagn
norjska alþýb'uflokksins, flutti 17.
nóvember s. 1. grtein þá, sem hér
fer á eftir:
Sendirjefndiin nonska, sem ný-
lega hefir ferðiast um RáiðstjómL
rikin, hefir sent N. T. B. eftirfarí-
andi upplýsingar:
Noitska| verzlunaasendineíndin
1926 MiIL
Ininiflutniingur Norðmanna
frá Rússlandi .... 11,8
Útílutninjgur, Norðmanna
til Rússlánds .... 113
Aðal-innflutningsvöruimar frá
Rússi'andi voru t. d. 1930: KorrT-
vörur fyrir 15,7 mill. kr., ótelgdur
viöur fynir 3,9, annað timbur fyrir
400 000, skinmavöruT fyrir 318000
oig auk þess rúsínoir, vmher,
gúmmí og þéttihampur fyrjr 20
til 30 þúsund.
Sama árið keyptu Rúsisar frá
Noregi si|ld og þorsk fyrir 10
milll., alúfminíum fyrir 9,4 mill.,
jáímvörur ýrnsar fyrir 3 mill.', vél-
ar fyrir 3 mill. og skip o. fl.
fyriir 3—4 mili.
Eins og kunnugt er, höfum við
keypt rússnesku vöitumiar með
Tenijuliegum verzlumarskilmálum,
er fyrjr fálm dögum koanin haim
úr þriggja vikna ferðaiagi um
Ráðstjómeirrikin,. Þar sikoðaði hún
hiniar meiiá háttar stofnanir og
hittl að máli helztu náðandi memn.
Eftir heimkomuna hefir mjög
veiáð leitað hjá henni upplýsinga,
og telur hún því réttast að senda
fná sér stutta gœinargerð,
Verzlun Noregs við Ráðstjóm-
auníkin hefir aukist jafnt og þétt
á seinni árum, og er það því að
þakka, hve Stórþingið hefir skilið
vel nauðsynflna á rikisábyrgð.
8 mán.
1927 1928 1929 1930 1931 1932
MilL Mill. Mili. Mili Mill. Mill.
16,7 4,7 7,0 21,2 20,6
«
9,6 12,3 17,9 29,7 34,3 25,3
en aftur á móti befir niorska rík-
ið á'byi|gst gneiðslu á útfiutniings-
vönum til Rúissilands fyrir 22.5
miIL krónia. Auk þess hafa em-
stök fyrirtcBki lánað Rússum á
eigin áhytgð', tj d. í ár alúminíum
fynir 7,3 miIL
Al,la vöruvíxla hafa Ráðstjórn-
aifjíkin greitt á réttum gjalddaga,
En eins Og alt er nú í pottinn
búið, þá hefir það verið sameigin:-
leg ósk beggja aðila, að norskrj
sendiniefnd gæfist kostur á áð
hitta og komast í nánari kynni
við þá viðskifta- og skrifstoíu-
stjóra, sem hafa haft með hönd-
urn viðstóftin miilli þessara
tveggja landa.
Það er einróma álit nefndar-
innyaiy að1 i RúisisJandi sé með góð-
um áijangri unnið af kappi að
viöreisn. En viöneisnin kostar auð-
vitað innkaup frá útlöndum, og er
því talsveröum erfiðleikum bund-
lið að komáí í veg fyrir, að verzl-
unarjöfnuður rítósins verði því
ekki óhagstæður. En okkur virtist,
að Ráðstjómdn gæti alrar varúðar
um innkaupin, til þess að vem
viss um að geta staðið í skilum
uim umsamdar gœiöslur. Eins og
(nú standa satór í heimáinum, hefir
það sýnt sig hjá Rússum einis
og öllium öörum þjóðum, að nauð-
syn er að koma á siem mestum
Ijöfnuði í viðskiftunium út á við.
Um áistandið í Rússlandi og lífs-
skilyrði þau, sem fjöldinn á við
að búa, geta auðvitað veiið stóft-
ar skoðanir. En til þess að menn
geti verið dómbæiir um þau efni,
VerEa þeir aö athuga, að um Ráss-
liand og Rússa er alt öðru máli
áð gegna en Vestur-Evrópu-þjóð-
‘irinar. Aninars eru þessi mál utan
við verkisvið nefndarinnar. Hún
varð fynst og fremst að rannsaka
viðistóítaástandið, og Ráðstjórnar-
ríkin virðast vera maikaður, sem
mentn standi sig ekki við að virða
að vettugi.
Um siglingar og hafnamái er
það að segja, að á því sviði eins
og öðrum er unnið að stópulagðri
viðaeisn og umbótum. Ráðamenn-
arnir tóku með skilningi þeim tib
mælum, sem við höfum frarn aíf
ákve'ðin svör um einstök atráði, en
bera, gátu þó ekki gefið föst og
ilofuðu yfirlieitt að reyna að koma
á æskilegum breytingum, eða ef
tii vill tilhliðirunum.
Þáð er tvímælalaus viltnisburður
nefndanininar, að henni sem heild,
og eiws einstökum nefndaamönn-
um, hafi venið tetóð með mestu
alúð og lipurð alls staðar þar,
sem hún starfaði að rannsóknuro:
sínum.
Eins og sikýrsla þessi ber meö>
sér gem Norðmenn alt hvað þei'r
geta tiil þess, að styrkja verzl-
unansámbanld sitt við Rússa, og
hafa þeir þrjú s, 1. ár selt þeim
síild og fisik fyrir um 10 millj.
króna á ánu Verðið befir verið
taílsvert hærna en verð það, semj:
sjómenin fengu fyrir saltsld í
sumar, eða svipað og það, sero
útgerðarmenn seldu fyrir. Ekki
er saltaður nema litill hluti þeirr-
ar síldiari, sem íslendingar veiöa
og hægt væri að salta, heldur
ler hún setlt í bræöslu fyrir mjög
lágt verð. Á þessu tapa sjómenn
og útgerð'armenin milljónum króraa
miðað við saltsíldarverð.
Kreppan stsndur „eins og vind-
*iinir“ í pnestsbempur ríkisstjórra-
arinnan en þó heldur stjórnin að
sér höndum og hor.fir aðgerða-
Jaus á það', að Norðmenn selja
sfldina sem þeir veiða bæði hekna
hjá sér og hér við land, til Rúss-
lands og færi út kvíiarnar fyrir
síld.armarkað sinn. Nú em Islerad-
BENSfN
Rússnesha
bensfnid ep komtð*
Sala á rússnesku bensíni en
byrjuð frá bensínstöð vorri
við Kalkofnsveg.
'Rússneskt bensin hefirruttsér
til rúms um allan heim vegna
gæða, sinna og ódýrleika.
Nu er það eiimig
komið tU Islands!
Reynið þaðfi
fslenzk~Rúissn®ska
Verzlnnarfé^agið "'L
Reykjavík. — Hafnarstr. 5. — Sími 4493«