Alþýðublaðið - 18.12.1932, Blaðsíða 2

2
MiPfmmAÐiB
F« U. K.
F. U. K.
Bjór, vfn og brennlvfn.
Kvðldskemtnn
heldur Félag ungra kommúnista í Iðnó, i kvöid klukkan 9 siðdegis.
Skemtlskrá:
1. Ræða: Þorsteinn Pétursson.
2. Sðngur: Karlakór verkamanna undir stjórn B. Elfar.
3 Upplestur: Sigurður Guðmundsson.
4. Emsðngur: Ágúst Ólafsson.
5. Endurminningar: Hendrik J. S. Ottóson,
6. Sðngur: Karlakór verkamanna.
7. DANZ. Hljómsveit Aage Lorange.
Aðgöngumiðar á 2 kr. fást i Iðnó í dag kl. 2—8.
Húsinu lokað klukkan 11,30.
Nefndin.
Gleymið
ekkl að líta iim i
Sokkabúðlna,
Langavegl 42.
áðisr ea pér ger^
ið jjólaiankaupiia*
Það mun margg
i borpa sig.
Góð gjöf
ei skrautaskia frá Sælgæt-
isgeiðinni Fteyja. — Verið
viss um að á hveiri öskju
sé meiki okkar.
Freyju súkku’aði
bæði til átu og
suðu fæst hvar-
vetna.
Sælgætisgerðin Freyja.
x ■»
a a
< >
x t
? :
U t
x n
í :
Tískan i veggfóðri 1933
er komin í mjðg fjölbreyttu úrvali af litum, getðum
og verði. Sérstök athygli skal vakin á nýrri gerð af
silkiveggfóðri, sem þolir bæði pvott og sól.
,,Málarinn“.
Bankastræti 7. Sími 1496.
Andsvar til prót. Goðiuandar Hannesonar.
Guðm'uiidi. Haninesisynj. fatast
ekki fremur en áðiur rökseimcl-
(iajmar í Morg'unblaCdnu 11. þ. m.
Hanin íynij]idc.'r, sér, að ég hafi
töluíq miíniar úr ákveðiími bók,
ieggui’ þá ímyndun síina fyiiir
imiann, sem talur liana sýna annað
en þáö, sem ég taldi onínar tölur
sýna, Og sjá'! Hér er fenjgin
isönnium fyqir því, að ég hafi bæði
tekið skalkt upp tölur og dregiö
iiangar, ályktanir af!
Og slíkuím raksemdum Leyflr
Gj H. sér að beita tiil þess að
rétta hlut sinn, þegaa? hann hefir
verið gierðuir að hvers mannis at-
hlægi fyriir sams konar „hunda-
Ilogi'k", er hann hefir viöhaft á!ður
í þessnm orðiaskiftum.
Þó áð menn séu sínu af hverju
va'nir í opinberum uimræðum,
ætla ég alíikt siðLeysi næsta fátitt,
en málstaðnum raunar samboðið.
Ég hefi aldrei haldið því fram,,
að niaulm álfengs öLs væri það
eJw, sem kæmá tíl greina til
aukniinjgar nauttn sterkari drykkja,
Ég hefi hins vegar Leitasit við
áð isýna, og meðál aninars
með erkendum dæmum, fraim á
fjarstæðu þeirra fulyrðiinga, að
ölraautn væri örtugt ráð tiil að
hraekkja öðrum drykkjusikap, svo
®em sérstaklega Spánaivma-
nautninirai hér á landi, Til þess
þurfti ég ekki að niefnja nema
ruokkur dærni, sem blasa við í
öllum á'fenigilsiskýrslum og sýna
að mikiLLi ölnautn fylgir iðulega
imikiL vinraautn og jafnvel mjög
mikiL nautn brendila drykkja. En
þar sem margt annað kemur jafn-
fralmt til greina, er ekki að undra
þó áð ekki sé i hverju tilfeUi
'xfétt hlutfall á milli og undantekn-
ingar hittiist. Sérstök löggjöf, at-
vinnuhættir, þjóðsiðir, bóndindis-
starfsemi o. m. fi. hefir jafn-
fnamt sin áhrif og raskar hlut-
fcLlum. Mér er þanniig vei kunin-
ugt og Jjykir engin saga, að í
einstökum löndum hefir það far-
ið saman, að öldrykkja hefir auk-
i|st jafnframt því, sem niautn
sterkari drykkja hefir minkað. En
lengum nema G. H. og hainis lílmm
dettur í, Liug áð þaklia það öl-
drykkjunnii. Heldur liggur í atug-
lum uppi, að slíkt g\ekít\ áunnist
pr\Aíl f yrr hana, en tækist betur
án heninar. Skýrsla G. H. urn
vaxandi ölirjnfLutning til íslands
fyiir bannáð saninar því ekkert,
hversu oft sem hann bintir hana,
og því síður sem vel má vera,
að aukningin hafi aðallega verið
óáfengt ötl. Eða hver viLI trúa
(jeiim öfugtmælum, að hin áhrifa-
miklá bindindisstarfsemL Jjeirra
ára, toLLalöggjöfin og vaiand^
^menltirag í iandinu ha i engan pátt
átt í áð minka drykkjuskapinn
— heldiin eingöngu meid bjór-
drykkja?
Hvers konar ráðstafanir gcgr
áfengisnautn í ö’lum löndum
beinist fyrst og fremst gegn
hinuim sterkustu drykkjum,
brendu drykkjunum, síður giegn
hinum veikairi, vínunum, og sízt
gegn hinium vetkustu, öíinu. Þvi.
eftírtiektarverðara er það, sem ég
hefi vaMð athygli á, að þrátt
fyriir aálar ráðstafanir sem toga i
öfuiga átt, er þaö yfirleitt svo, að
mckiíli öldPjjkkju jylgir mikii víjíf
mam o.5« rnUáili vífsnaiiín mikll
nfiutm bpsiKlm dr.jjkkja.
G. H.er að visu allhróðugur yfir
því, áð hafa fundið skýrslur yfir
jþfengijsnautn í 29 þjóðlcndum og
hag'fræðiing til áð finna það út
úr þeim, að þær sýni „alls ekki
að mikilli ölnautn fyLgi miki*
raautra af víni (en orða'.agið!) eða
btendu'm drykkjum, heldur frek-
at hið gagnstæða.“
Óneita'nlLega er þetta LLkarfa Jjví,
að G.. H. hafi fundið það út.
sjálfur.
I þesisum skýnsLumi G. H er
getið um eitt latad, BeLgíu, þar
sem drukkið er öi sem niemur
184,8 lítrufln á mann á ári, þ- e.
álúmlega hálfur lítri á dag á hvert-
'm|ann|sbaiin í landinu, katla og
ikonur, frá barnlitauí í vöggunni tíl
hins eLzta marans. í þesisu landl
er þá eflaúst ekki mikið drukkið
af víni nlé brendnm drykkjum.
Jú, ójú; 8,17 lítrar á mann á
ári af víná og sem svarar 2,15
lítrum af brennivíni. Með öðrum
orðum: Ef við gerðum þá bind-
indisráðstöfun að 44-falda öl-
drykkjuna frá því sem hún vax
fyrár baninjð, væri okkur raanna
dæmi þó að víndryklcjan 5—6-
fáidaðist jafnframt og til viðbótai
gætum við torgað brennjvíni til
líka við Jjað, sem við gerðum á
árunum 1891—95. En hvað um
það,. Skýrslurnar „sýna alls ekki,
að mikiLli ölnautn fylgi miLdJ
nautn af vini eða brendum
drykkjum"!
í öðru iandi, Frákkiandi, er
samkvj sikýrslunum drukikið öl,
sem nemur 42 lítrum á mann á
ári. Þó drekka Fraikkar jafnframt
124 lítra af víni eða milli 80 og
90 sinraum meina en við af Spán-
arvínunum, og af brendum drykkj-
um sem svarar 5,49 lítrum af
brennivíni, eða miklu meira en
helmingi meira en við gerðum á
bremyvírasáruuum um 1880. Og
þetta fer ofan í Frakkana iraeð
öliiu ölinu og íraeð öllu vínánu,
þrátt fyriT öflugai ráð'stafanir
gegn brendu drrykkjunum, svo
sem fú’lkomnu bánni á hinni mest
eftirsóttu tegund Jjeirra. Og þó
isýna skýrsllurnlár „alis ekki að
miki'.li ölnautn fylgi mikii nautn
áf vsni eða brendum drykkjum"!
Bataa „rai/si ekki“/
Þær sýna „fnekar híð gagra;-
stæða“!