Morgunblaðið - 11.05.1991, Blaðsíða 47

reei íam .íi auoAaflADUAj GiaAjaMuoflOM
MÖRGUNBLAÐIÐ LAUGARDA'GUri Tí. llXf 199'f
Sigurður fyrir tveimur árum og
Guðríður á sl. ári, hve hugur Þórð-
ar var æ hjá þeim og bróðurum-
hyggjan var slík, að þess mun ég
alltaf minnast. Hann hafði síma-
samband við þau er til þekktu, oft
á dag og á kvöldin, er starfið var
úti, sat hann hjá þeim. Þannig var
Þórður, hann var ávallt boðinn og
búinn til hjálpar ef þess var einhver
kostur.
Það var mikið happ að hafa Þórð
sér við hlið í því að flytja Skjala-
safn Búnaðarbankans í rýmra hús-
næði, hann var verklaginn og út-
sjónarsamur og allt það sem hann
tók sér fyrir hendur gekk upp ef
svo má til orða taka.
Mér finnst það æði stórt atriði,
að samstarfsmenn séu þannig, að
þegar stijálar stundir gefast frá
starfi og kaffibollinn er við hönd-
ina, að hægt sé að ræða við þá um
þau ýmsu málefni, sem bera hæst
á hveijum tíma, og kannski ennþá
frekar það sem löngu er liðið — og
Þórður var þannig, að það var æði
gaman að tala við hann. Hann var
fróður, minnugur og skemmtilegur.
Það voru mjög margar sögurnar,
sem hann sagði mér af Snæfells-
nesi, en hann var venzlaður hinum
frábæra klerki, séra Arna Þórarins-
syni, og einmitt á Snæfellsnesi
gjörðist margt. Þórði urðu það æði-
mikil viðbrigði, er Skjalasafnið var
flutt úr dimmum og óvistlegum
kjallara við Síðumúlann í björt hús-
akynni á Smiðjuvegi 4, sem ber
hátt yfir og þaðan er víðsýnt. Ég
minnist þess, að á einum fögrum
sumardegi er sólin ljómaði á flóann
og hin fögru fjöll á Snæfellsnesi
hillti upp, þarna sáum við Hest,
Skyrtunnu og Ljósuljöll, auk ann-
arra íjalla, þá sagði Þórður: „Ég
sé bara heim til mín héðan,“ og
þetta var sagt af þeirri áherzlu, er
einkennir þá sem unna sinni heima-
byggð.
Ekki er unnt að skrifa um Þórð
utan að geta um áhuga hans á
skák. Hann var góður skákmaður
og þá á ég við þá sem á fínu máli
eru kallaðir amatörar og hann hefði
án efa sómt sér vel í einhverri sveit
Búnaðarbankans.
Á árunum milli 1930 og 1940
var starfandi sjóður í tengslum við
Búnaðarbankann, sem nefndist
Kreppulánasjóður. Skjöl tilheyrandi
þessum sjóði voru geymd í aðal-
viskusemi hans og hollusta við
bæinn sinn.
Eyjólfur byrjaði störf hjá Njarð-
víkurbæ fyrst um 1960, þá um
þriggja ára skeið. Hann kemur síð-
an aftur til starfa hjá bænum 1976
og starfaði hér óslitið síðan til
dauðadags.
Starfsfólki Njarðvíkurbæjar er
efst í huga við fráfall okkar góða
samstarfsmanns þakklæti fyrir
ánægjuleg kynni og þakklæti fyrir
að hafa haft svo mikla hetju sem
hann var, en það sást best í bar-
áttu hans við þann sjúkdóm sem
dró hann að lokum til dauða.
„Eitt sinn skal hver deyja“, segir
í sálminum og við það verðum við
dauðlegar manneskjurnar að sætta
okkur. Bæjarstjórn Njarðvíkur og
starfsfólk Njarðvíkurbæjar kveðja
góðan dreng, sem var okkur góður
og tryggur félagi. Megi minning
hans lifa. Við vottum aðstandend-
um hans okkar dýpstu samúð.
F.h. Njarðvíkurbæjar,
Kristján Pálsson,
bæjarstjóri.
Á liðnum vikum, þegar vorið var
að tylla tánum á landið og vekja líf
við hvert fótmál, háði Eyjólfur fé-
lagi minn og samstarfsmaður
snarpa en stutta lokabaráttu, sem
hann var dæmdur til að tapa. Nú
þegar leiðinni er lokið finnst mér
tíminn síðan Eyjólfur gekk að verk-
um sínum með ákafa og dugnaði
ótrúlega stuttur. Eftir á að hyggja
mun það þó vera nærri tvö ár, sem
liðin eru frá því hann fyrst kenndi
sér meins.
Leiðir okkar Eyjólfs lágu fyrst
saman þegar hann réðst til starfa
hjá Njarðvíkurhreppi upp úr 1960
sem vinnuvélastjóri. Samstarf okk-
ar í það sinn stóð áðeins í nokkur
misseri þar sem Eyjólfur kaus_ þá
að hverfa til annars starfa. Árið
1976 kom Eyjólfur svo aftur til
0É
47
banka Búnaðarbankans og hafði
Þórður oft á orði, að það væri gam-
an að hafa þessi skjöl á Skjalasafn-
inu, en vegna þess að ýmislegt ann-
að þurfti að ganga fyrir varð ekki
úr því fyrr en nú á allra síðustu
dögum. Þegar ég heimsótti Þórð,
þá helsjúkan, sagði ég honum frá
því, að þessi skjöl væm komin til
okkar, hann sagði þá, „það hefði
verið gaman að líta á þau“, en því
miður varð það ekki. Við ræddum
um þessi skjöl og hann sagði, að
líklega væru þessir pappírar jafn-
verðmætir og Jarðabók Árna Magn-
ússonar og Páls Vídalín, því að
þarna er nákvæm skrá yfir allar
jarðir og ábúendur, er þá voru á
landinu, svo og efnahag hvers og
eins.
Þórður Áskell Magnússon fædd-
ist 29. desember 1922 að Mikla-
holti í Miklaholtshreppi í Hnapp
adalssýslu. Hann stundaði fyrst
nám við héraðsskólann í Reykholti,
en lauk síðan kennaraprófi frá
Kennaraskólanum. Hann kenndi í
Miklaholts- og Eyjaskólahverfi, síð-
ar í Reynis- og Deildarárskóla-
hverfi í V-Skaftafellssýslu, við Mýr-
arhúsaskóla og síðan alla tíð frá
1948 við Austurbæjarskólann í
Reykjavík.
Þórður var tvíkvæntur, fyrri kona
hans var Hrefna Sigríður Bjarna-
dóttir, sem er látin, og síðari kona
er Sigurlaug Siguijónsdóttir, sem
lifir mann sinn og annaðist hann
af alúð í hinum miklu þrautum allt
þar til yfir lauk.
Þórður átti ijögur börn með
hvorri konu og eru barnabörn og
barnabarnabörn orðin mörg.
Nú kveð ég með söknuði minn
góða vin og samstarfsmann, þakka
honum af öllu hjarta fyrir góðar
samverustundir innan um gömul og
lúð blöð, sem geyma lítið brot af
sögu þjóðar okkar.
Ég bið þann hæsta að styrkja
ekkju hans, börn og aðra aðstand-
endur í sorg þeirra — þar er góður
drengur genginn.
Hnildór Ólafs-
Kveðja:
*
Finnbogi A. Þor-
steinsson frá Haugum
Fæddur 16. febrúar 1923
Dáinn 20. apríl 1991
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Við þökkum kærum frænda okk-
ar, Finnboga Ástvaldi, fyrir sam-
verustundir liðinna ára.
Útför hans fer fram í dag, 11.
maí, frá Stafholtskirkju kl. 14.
Snorri, Magga, Bjarney,
Emma, Steini og fjölskyldur.
starfa hjá sveitarfélaginu og starf-
aði þar til dauðadags.
Mest af þeim tíma var liann að-
stoðarverkstjóri og auk þess kom
það í hans hlut að sjá um eftirlit
og viðhaldsvinnu við vatnsveituna.
Það leiddi af sjálfu sér af sam-
starf okkar varð mikið og náið þar
sem ég var mestan hluta þessa tíma
verkstjóri á sama vinnustað.
Eyjólfur var fæddur árið 1930.
Fyrstu minningar hans um lífsbar-
áttuna voru því frá erfiðustu árum
kreppunnar. Bernskuheimkynni
hans voru í Staðarhverfinu, útróðr-
arstað vestan Grindavíkur. Lífsbar-
áttan þarna var hörð og afkoman
byggðist á sjósókn frá hafnlausri
strönd og nýtingu þeirra fátæklegu
landgæða sem þarna er að finna.
Þetta hverfi er nú löngu fallið úr
byggð og tímans tönn eyðir smátt
og smátt ummerkjum um það
mannlíf sem þar var fyrr á öldinni.
Ungur að árum fluttist Eyjólfur
til Keflavíkur. Svo sem títt var á
þeim árum byrjaði hann fljótt að
vinna hveija þá vinnu sem bauðst.
Fyrst ýmsa almenna verkamanna-
vinnu, síðar var hann um tíma að-
stoðarmaður í rafiðnaði, olíubílstjóri
og vinnuvélastjóri svo nokkuð sé
nefnt. Hann aflaði sér réttinda sem
vélstjóri á fiskiskipum og gegndi
því starfi dijúgan hluta starfsæv-
innar.
Eyjólfur var sérlega samvisku-
samut' starfsmaður. Hann gætti
þess af árvekni að hagsmunir þess
sem hann starfaði fyrir væru ekki
fyrir borð bornir. Hann lagði sig
fram um að gjörnýta allt það efni
sem hann átti að vinna úr og þótti
vinnufélögum iians stundum nóg
um nýtnina. Kannski hafa þarna
verið að verki áhrif frá kreppuárun-
um í Staðarhverfinu. Þar buðu lífs-
kjörin ekki upp á bruðl.
Hjá Njarðvíkurbæ féll það oft í
hlut Eyjólfs að taka nýliða í vinnu-
flokk sinn og kenna þeim vinnu-
brögð, sem þeir þekktu ekki til áð-
ur. Þetta var og er vandasamt starf,
en Eyjólfur leysti það vel af hendi
og þessir ungu menn urðu oft góð-
ir kunningjar hans.
Eyjólfur var maður bóngóður og
greiðvikinn, ætíð reiðubúinn að
annast ýms viðvik fyrir vini og
vinnufélaga og spurði þá ekki að
verðlaunum. Var reyndar enginn
kröfugerðarmaður fyrir eigin hags-
muni.
En lífið var meira en starf, líka
gáfust frístundir sem Eyjólfur nýtti
með ýmsum hætti. Hann hafði gam-
an af ferðalögum og veiðiskap og
það var venja okkar og nokkurra
annarra kunningja að skreppa í
stangveiði saman einu sinni eða
tvisvar á sumri. Þar var hann glað-
ur á góðri stund, sagði frá skopleg-
um atburðum frá liðnum tíma og
kunni margar hnyttnar vísur.
Eyjólfur var áhugasamur félagi
í Stangveiðifélagi Keflavíkur og
ætíð reiðubúinn að leggja fram starf
við byggingu veiðihúsa og ýmsar
aðrar framkvæmdir.
Að sjálfsögðu gáfust einnig hlé
á vettvangi vinnunnar, m.a. kaffi-
tímarnir. Það var margt rætt á
kaffistofunni eins og gengur og tók
Eyjólfur jafnan mikinn þátt í þeim
umræðum. Hann setti gjarnan fram
skarpar skoðanir og lét sinn hlut
hvergi í deiium enda stálminnugur
og fylgdist vel með gangi þjóðmála.
Segja má að hver vinnustaður
sé samfélag út af fyrir sig og hafi
sínar sérstöku hefðir og einkenni.
Vinnustaður okkar hjá Njarðvík-
urbæ hefur nú breytt um svip. Sá
samviskusami dugnaðarmaður Eyj-
ólfur Vilmundsson kemur ekki oftar
til starfa. Við sem lengi höfum
starfað við hlið hans söknum góðs
félaga og finnst tómlegt um sinn.
Börnum Eyjólfs og öðrum að-
standendum sendi ég samúðar-
kveðjur.
Sigmar Ingason
Þú ert öruggur með
Atlas Copco
FYRIRLIGGJANDI í VERSLUN OKKAR:
Loftþjöppur, lofthamrar, handverkfæri, borstál,
borkrónur, málningarsprautur, sandblásturstæki,
loftstýribúnaður, loftstrokkar og margt fleira.
Fullkomin varahluta- og viðgerðarþjónusta.
EINKAUMBOÐ Á ÍSLANDI:
LANDSSMIÐJAN HF.
VERSLUN: SÖLVHÓLSGÖTU 13.101 REYKJAVlK
SlMI (91) 20680 • TELEFAX (91) 19199
Loftþjöppur
NUDDPOTTAR
ÍSLENSKIR OG AMERÍSKIR
í miklu úrvali - Verð fró kr. 75.000,-
Allur búnaður fyrir vatns og loftnudd, auk annara fylgihluta:
*
*
*
*
Hreinsitæki og hringrósardælur
Ljós og dælurofar
Yfirbreiðslur
Vatns og loftnudd
Allur fittings og tengihlutar
Við bjóðum einungis AKRYL nuddpotta því AKRYL er eina
varanlega efnið sem stenst íslenska veðróttu og vatn.
10 óra þekking - sala - og þjónusta. Leitið tilboða!
Gerið gæða og verðsamanburð
Opið laugardaga
K.AUÐUNSSON HF.
Sérverslun meö hreinlætistæki
Grensásvegi 8 - Sími: 686088
NÝR DAGUR. SÍA