Morgunblaðið - 22.05.1991, Page 42
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 22. MAÍ 1991
Guðmundur Rafn
Kaaber - Minning
Fæddur 15. júlí 1970
Dáinn 13. maí 1991
Mánudaginn 13. maí var okkur
tilkynnt að vinur okkar „Gvendur“,
eins og hann var ávallt kallaður af
okkur vinunum, hefði fengið að
yfirgefa þennan heim eftir langa
og erfíða baráttu við þrálátan sjúk-
dóm. Það er svo erfítt að skilja að
svo ungur og lífsglaður vinur sem
var ávallt til staðar ef eitthvað bját-
aði á, skuli vera tekinn burt frá
okkur. Gvendi kynntumst við í skóla
þegar hann bjó í Kópavogi og lágu
leiðir okkar oft saman eftir það.
Þær eru yndislegar minningarnar
sem við eigúm ér við kveðjúm góð-
an vin.
Við viljum votta foreldrum og
ættingjum, okkar innilegustu sam-
úð.
Þegar vinur minn er vansæll leita
ég hann upp,
þegar hann er hamingjusamur,
bið ég komu hans.
(La Baron Petit)
Vinátta.
Vinátta er hæsta fullkomnunar-
stigið innan mannlegs samfélags.
(Montaigne)
Anna Lilja, Sigrún Heba,
Laufey .og jóna.
í dag er hann Gummi minn bor-
inn til hinstu hvíldar. Þegar mér
barst fréttin um að hann Gummi
væri dáinn var eins og þyrmdi yfír
mig, það var svo erfítt að trúa og
sætta sig við að hann væri farinn
yfír móðuna miklu.
Fyrir þremur árum veikist
Gummi af þeim sjúkdómi sem að
lokum dró hann til dauða. Þetta var
erfíður tími fyrir hann Gumma minn
og oft var hann mikið veikur en
aldrei heyrði ég hann kvarta eða
vorkenna sér. Mér er minnisstætt
eitt skipti þegar ég kom að heim-
sækja hann upp á Landspítala, þá
spurði hann mig „hvernig hefur
hann afí minn það“, „og hvemig
er hann Einar frændi í fætinum".
Afí hans var þá veikur og Einar
fótbrotinn. Þetta fínnst mér lýsa
honum Gumma svo vel, hann hafði
alltaf svo miklar áhyggjur af öðrum
en sjálfum sér. Hann var einstak-
lega bamgóður og börn hændust
að honum. Þegar ég talaði við hann
í síma tveimur dögum áður en hann
dó þá var það síðasta sem hann
sagði við mig: „Hvemig er hún
Elísabet,“ en hún er yngsta dóttir
mín, fjögurra mánaða, sem hann
hafði aðeins tvisvar séð.
Þó talsverður aldursmunur væri
á okkur Gumma, tókst með okkur
góð vinátta og áttum við margar
góðar stundir saman sem ég mun
geyma með mér um ókomin ár.
Ég er sannfærður um að Gumma
hefur verið ætlað mikið hlutverk á
æðri stöðum og mikið held ég að
honum líði vel í dag að vera laus
við þær þjáningar sem hafa plagað
hann síðastliðin ár, loksins er hann
aftur heill.
Elsku Hildur, Sverrir, Erna, Katý
og Linda. Megi algóður Guð styrkja
ykkur í sorginni.
En minningin lifír um yndislegan
dreng. Ég er þakklátur fyrir sam-
verustundirnar með Gumma, þær
gerðu mig að betri manni. Far í
Guðs friði.
Dýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust yfír storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.
(Ólðf Sigurðardóttir)
Doddi frændi
Höggvið hefur verð skarð í stóran
og fallegan vinahóp. Ég kynntist
Guðmundi fyrst, þegar hann kom
til Aþenu ásamt einum úr hópnum,
í heimsókn til dóttur minnar Sigrún-
ar Hebu. Minnist ég þess sérstak-
lega, á hvem hátt hann þá, sextán
ára unglingur, kynnti sig: „Ég heiti
Guðmundur, kallaður Gvendur."
Ekki margir á þessum aldri
standa undir alíslensku nafni sem
þessu en hann var hreykinn af.
Þetta sumar fyrir fjómm árum spil-
uðu þau tennis, syntu í sjónum hinu
megin við götuna, keyptu sér
baunabyssu og skutu á skotmörk,
óku um á lítilli vespu og lífíð lék
við þau. Grikkir kölluðu hann vík-
inginn frá íslandi, og þar sem þeir
vilja frekar eigna sér það sem fal-
legt og sögulegt er, þá hlaut hann
að þeirra mati að rekja ættir til
Alexanders mikla, forngrikkja, sem
eins og Gvendur var ljós yfírlitum
og mikill vexti.
Ég votta ykkur foreldrum hans
og ættmennum mína innilegustu
samúð á þessum erfíðu tímamótum,
með þökk fyrir að fá að kynnast
eins góðum dreng og Guðmundi.
Kennir oss kertaljós, kveikt á altari,
að lukka vor, líf og trú leikur á skari.
(H.P.)
Erla og Robbi
Á mánudagsmorguninn 13. maí
sagði bróðir minn Gummi skilið við
þennan heim. Eftir langa og harða
baráttu við sjúkdóm sinn fékk hann
loks hvíld og hélt á vit skapara síns.
Gummi var besti bróðir sem
hægt er að hugsa sér. Hann átti
til allt það sem einkennir góðan
dreng. Hann var rólyndur og skap-
góður og hafði alltaf nóg af sér að
gefa. Við vorum mjög góðir vinir
ég og elsku stóri bróðir minn. Hann
stóð alltaf uppi fyrir litlu systur
sinni allt frá því þegar hann var
bara þriggja ára snáði og var stóri,
sterki bróðirinn sem ég gat leitað til.
Ég á ekki til nógu sterk orð til
þess að lýsa missi mínum og sorg
Hagstæðu flugferðirnar okkar til
London og Kaupmannahafnar
njóta gífurlegra vinsælda
- þegar meira en 5000 bókanir.
Dagflug alla miðvikudaga frá 1. maí til 25. sept. Til Kaupmannahafnar
áraegis (kl.08:00). Til London síðdegis (kl. 16:00).
Fullbókað er í margar ferðir og fá sæti laus í flestar hinna.
Londoi
KR. 14.700
BROTTFARARDAGAR:
1.-8. MAÍ-25. SEPT
VERÐ:
1 VIKAKR. 14.700
2 VIKURKR. 15.800
3 VIKURKR. 16.900
MAÍ15.22. 29.
JÚNÍ5.12.19. 26.
JÚLÍ3.10.17. 24.31.
ÁGÚST 7. 14.21.28.
SEPT. 4. 11.18.
VERÐ:
1 VIKAKR. 16.900
2 VIKUR KR. 17.700
3VIKURKR. 18.800
BROTTFARARDAGAR:
1.-8. MAÍ, 5.JÚNÍ,
25. SEPT.
VERÐ:
1 VIKAKR. 15.800
2VIKUR KR. 16.900
3 VIKUR KR. 17.700
MAÍ15. 22. i__.
JÚNÍ12. 19. 26.
JÚLÍ3.10.17. 24.31.
ÁGÚST7.14.21.28.
SEPT. 4.11.18.
VERÐ:
1 VIKA KR. 17.400
2 VIKUR KR. 17.900
3VIKURKR. 18.900
Vegna stórsamninga okkar við hótel, sumarhús og bílaleigur
njóta farþegar okkar ótrúlega hagstæðra samningsverða.
Frá brottför fyrsta hópflugs sumarsins til Kaupmannahafnar. Guðbjörg Árnadóttir
flugfreyja Atlantsflugs býður farþega velkomna um borð. Fólk á biðlista mætti
með ferðatöskur á KeflavíkurfIugvölI f von um að einhverjir farþegar tilkynntu
forföll á síðustu stundu.
íslensk, dönsk og bresk flugmálayfirvöld hafa vegna hagsmuna almennings veitt
okkur leyfi fyrir þessum óayru flugferðum í fimm mánuði frá 1. maí. Sannkölluð
kjarabót á tímum þjóðarsáttar og frjálsari viðskipta í samgöngum Evrópuþjóða.
FLUGFERÐIR
SGLRRFLUG
Vesturgata 12, Símar 620066,22100 og 15331
Ath. Öll verð eru staðgreiðsluverð miðað við gengi 1. febr. 91. Flugvallagjald og forfallatrygging ekki innifalin.
en við sem þekktum hann Gumma
vitum að hann skilur eftir sig stórt
tómarúm í lífi okkar sem tíminn
verður lengi að fylla. Og þegar
söknuðurinn nístir á ég yndislegar
minningar um góðan bróður til þess
að ylja mér.
Ég sakna þín, ég syrgi farinn vin,
í sálu þinni fann ég dýpsta hljóminn,
er hóf sig yfir heimsins dægur-glys.
A horfna tímans horfi ég endurskin,
ég heyri ennþá glaða, þýða róminn,
frá hreinni sál nteð hárra vona ris.
(Steinn Steinarr)
Erna Kaaber
Ó hvert ferð þú mitt bamið blítt,
er brosir nú svo milt og hlýtt?
Ó guð veit, hvar þín liggur leið,
hann leiði þig um æftskeið. .
(V. Briem.)
Nú þegar vorið og allur gróður
er að lifna við, er lff tvítugs pilts
hrifið burt. Við vitum að líf og dauði
er hluti af tilveru okkar en samt
finnst okkur dauðinn beija stundum
of snemma á dyr.
Guðmundur Rafn lést á heimili
sínu 13. maí f faðmi fjölskyldu
sinnar, sem hefur vakað yfir honum.
í veikindum hans síðastliðin þrjú
ár. Oft dvaldi hann á Landspítalan-
um en óskaði þess heitast að kom-
ast heim sem fyrst ef þess var nokk-
ur kostur.
Guðmundur var elstur barna
þeirra Svanhildar Guðmundsdóttur
og Sverris Kaaber. Systur hans
þrjár, Erna Guðrún, Katrín og
Berglind Guðný, sem fylgst hafa
með veikindum hans kveðja nú sinn
kæra bróður með söknuði og sorg
í hjarta, en þær eiga góðar minning-
ar um mætan bróður. Guðmundur
æðraðist ekki þótt ýmislegt bjátaði
á, hann var alltaf svo hugljúfur
með sitt fallega bros og um líðan
sína sagði hann alltaf að hún væri
ágæt, svar hans lýsti hans sálarró.
Góð tónlist og tölvur voru hans
aðaláhugamál og undi hann sér vel
við að hlusta og leysa þrautir þegar
færi gafst, einnig voru ferðir í kvik-
myndahús eftirlæti hans.
Guðmundur ávann sér traust
allra sem hann kynntist, skólafé-
laga sinna sem og annarra og þótt
skólaárin yrðu ekki mörg sökum
veikinda nýtti hann sér þau vel til
mennta.
Styrkur veri með ykkur sem
kveðjið kæran son, bróður, dóttur-
son og frænda.
Ég mun alltaf geyma góðar
minningar um hugljúft viðmót og
fallegt bros Guðmundar og þar sem
hann er nú kominn til bjartra heima
mun honum örugglega líða vel í
faðmi þeirra, sem á móti honum
taka.
Kveðja frá ömmu
Guðrúnu
Ávallt bregður manni við þegar
fregnir af andláti ættingja eða vina
berast. Þannig var ég bæði sár og
ósáttur þegar mér barst sú fregn
að Gummi væri dáinn, alltof ungur,
lífsglaður, áhugasamur og góður
drengur. Það er erfitt að átta sig á
gangi þessara eilífðarmála, sumt
er auðsætt, annað ekki, eflaust er
einhver tilgangur með þessari um-
skipan. Þó mátti maður vita að allt
gat gerst, þar sem Gummi hafði
barist hetjulega við skæðan sjúk-
dóm sem lagt hefur margan mann-
inn í valinn í.gegnum tíðina.