Morgunblaðið - 23.05.1991, Page 19

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. MAÍ 1991
19
„Það hefur enginn þessi laun“
eftir Unni Sólrúnu
Bragadóttur
í Morgupblaðinu 1. maí síðastlið-
inn gerir Árni Gunnarsson að um-
talsefni lægstu launin og sýnir þetta
dæmi af launamiðum fiskvinnslu-
fólks á Suðurlandi. Þetta er gott
framtak hjá Árna Gunnarssyni, en
hitt kemur verkafólki _ef til vill
spánskt fyrir sjónir að Árni, þing-
maður í Jafnaðarmannaflokki Is-
lands til margra ára, segist ekki
hafa gert sér grein fyrir því fyrr
en nú í kosningabaráttunni „hve
útborguð laun eru smánarleg".
Raunin er hins vegar sú að með
lestri nokkurra launaseðla hefur
Árni líklega öðlast yfirburða þekk-
ingu í hópi flestra þingmanna á
kjörum verkafólks.
Árið 1989 sat ég á þingi í 'h
mánuð. Um það leyti voru launa-
mál í brennidepli í samfélaginu en
annað uppi á teningnum inni á
þingi. Þar var bjórmálið í sviðsljós-
inu og man ég glöggt að þegar
Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir hélt
ágæta ræðu um kjör þeirra verst
settu, var þingsalur því sem næst
tómur en fylltist um leið og bjórmál-
ið bar á góma, enda komu þá fjöl-
miðlar og tækifæri til að baða sig
í sviðsljósinu. Ég varð sár og reið
og fannst strax á þriðja degi að
þingmenn yrðu að komast í nánari
snertingu við „heiminn fyrir utan
veggi þinghússins". Þá varð til hug-
myndin að tillögu sem ég síðan
flutti við litlar undirtektir og mikla
andstöðu, jafnvel sumra þáverandi
flokksfélaga.
Tillagan var í stuttu máli sú, að
sérhver þingmaður skyldi vinna 'h
mánuð árlega við almenn fram-
leiðslu- og þjónustustörf og laun
þeirra skyldu vera þau sömu og
annarra við þau störf þann tíma,
þ.e. þinglaun féllu niður þennan 'h
py*
CB FORHITARAR
MIÐSTÓÐVARHITARAR
og
N EYSLUVATNSHITARAR
Mest seldu FORHITARAR
landsins
ÁVALLT TIL
Á LAGER
LANDSSMIÐJAN HF.
Verslun: Sölvhólsgötu 13
Sími (91)20680
A SKIPAPLÖTUR - INNRÉTTINGAR
PLÖTUR í LESTAR
y | . fTk SERVANT PLÖTUR
.111 SALERNISHÓLF
jg, Jj 1 * BAÐÞIUUR
ELDHÚS-BORÐPLÖTUR
T4 LAGER -NORSK HÁGÆÐA VARA
moR6BtMssom.cn
Ármúla 29 - Múlatorgi - s. 38640
mánuð. Einhveijum fannst þessi
tillaga í anda „berfættu læknanna"
í Kína og hlógu, sumum fannst hún
fáránleg, því flestir þingmenn
þekktu þessi störf vel og hefðu jafn-
vel unnið þau einhvern tíma ævinn-
ar. Enn öðrum fannst þetta full-
komin vanvirðing við hið háa Al-
þingi og gekk það svo langt að eft-
ir að leitað hafði verið allra leiða
til að vísa tillögunni frá vegna hugs-
anlegra foiTngalla án árangurs, þá
var ég kölluð fyrir þáverandi for-
seta þingsins og sagðist hann ætla
að biðja mig að draga tillöguna til
baka, virðingar minnar vegna og
vegna heiðurs þingsins. Ég svaraði
því til að tillagan væri flutt með
„Virðingarleysi þyrftu
þeir ekki að óttast,
heldur er ég þess full-
viss að virðing þeirra
ykist ef eitthvað væri.“
fullri virðingu fyrir Alþingi og ef
eitthvað væri yki hún heiður þess.
Ég álít ekki síður nú en þá að þetta
sé „hið besta mál“. Þann tíma sem
alþingismenn væru við vinnu í þess-
um lágt launuðu störfum myndu
kjósendur kynnast þeim á annan
hátt. Fjölmiðlar yrðu án efa dugleg-
ir að fylgjast með þeim og því yrðu
aðstæður á vinnustöðum án efa
mikið til umræðu þennan tíma. Þá
kæmi það heldur aldrei fyrir eins
og gerðist hjá Árna Gunnarssyni
að þingmenn gerðu sér ekki grein
fyrir á hveiju almennt launafólk
verður í raun að lifa og hvað það
þarf að leggja á sig til þess. Kvenna-
listakonur voru þær einu sem tóku
virkilega undir þessa tillögu mína
á þingi.
Auðvitað veit ég að 'h mánuður
skiptir ekki sköpum en ég lærði
heilmikið inni á þingi á 'h mánuði
og álít að sama mundu þingmenn
gera. Virðingarleysi þyrftu þeir
ekki að óttast, heldur er ég þess
fullviss að virðing þeirra ykist ef
eitthvað væri. Það skýtur líklega
skökku við að ég skuli draga þetta
aftur fram við lestur góðrar greinar
Árna Gunnarssonar, en það er því
miður þannig að þeir sem fá langt-
um meira í umslagið sitt en fjöld-
inn, hrista jafnvel höfuðið þegar
minnst er á lægstu launin og full-
yrða að enginn hafi þau, enginn
geti jú lifað af slíku. En staðreynd-
in er önnur. Það eru margir sem
hafa ótrúlega lág laun, þó þeir geti
ekki lifað af þeim og því verður að
breyta. í landinu lifa tveir hópar,
hópur allsnægta og hópur nauð-
þurfta. Fulltrúar þeirra síðarnefndu
tilheyra þeim fyrrnefndu og þeir
þekkja því miður sáralítið til kjara
umbjóðenda sinna.
Höfundur er skrifstofumaður í
Reykjavík.
□PEL

VECT
pmimm
svúsmmsmm bííi
GMmpiúj mmmsxí
á mmmmm sám
OPEL VECTRA ER NÍÐSTERKUR OC RÚMCÓÐUR
FJÖLSKYLDUBÍLL, SEM UNDANFARIN ÁR HEFUR
I/ERIÐ EINN SÖLUHÆSTIFÓLKSBÍLLINNIEVRÓPU.
OPEL VECTRA ER SPARNEYTINN OC EINSTAKLECA
PÆCILECUR í AKSTRI.
BÍLUNUM FYLCIR PIONEER HUÓMFLUTNINCSTÆKI
OC MARCVÍSLECUR LÚXUSBÚNAÐUR.
PENNAN CLÆSILECA BÍL BJÓÐUM VIÐ NÚ Á MJÖC
FREISTANDI VERÐI OC MEÐ GREIÐSL UKJÖRUM
VIÐ FLESTRA HÆFI.

■

\
\
1U UÍs Otífq
HÖFÐABAKKA 9 112 REYKJAVÍK SÍMI 91-670000 OG 674300