Alþýðublaðið - 30.12.1932, Blaðsíða 2

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Viðskifti tsiendinga og
ítala.
I ítalska blaðinu Gionnale deí
Commencio Ligur]e birtist 20. nóv.
gijein um viöskifti Itaía og islend-
inga, eftin Dr. E. Cesmonde, for-
seta ítaiska fi'skráðsins. Bendir
gneittabböf. á, að islendingar flytji
ml ftsk til •Itaiílu fyrir 20—30
miiljónir líria, en Italir selji is-
lendingum vöruar fyrir að eins
tloikkur hundmð húsund límr ár-
lega. Nú hafi telenzkir fiskfram-
leiðendur stofnað einokunciihring
á saltfiski til að geta hækkað
verðflð, og róði þieir mú verðinu
en ekki ítalsikir kaupendur. En
Sslenzkir fiskbraskarar hafi verið
till jress neyddir til að reyna að
„hæfa hag íslenzkra firma og
balnlkia, sem á undanförnum árium
hafa hleypt sér út í óhemjulega
spákaúpmienisku (ecoessivi specu-
lazoni)“
Höf. hefir eflaust heyrt um
íramferði Coplands, Fiskhrimgsins,
Stefáns Th. og hið glæpsamlega
fraimferiðá íslandsbankasitjóranna.
Sfg. Eggerz og Eggerfs Claessens.
Og líklega hefir hann lika heyrt,
að peir hafi ekki enn verið driegn-
ir fyrir löig og dóm. Hann telur
því, að1 ítölsku þjöðinni beri ekki
síkylda til aö liæta fyrir brot
peirra eða byggja upp aftur hag
íislenzkra fiskkaupmanna (fare Le
spese di ta!e risanamento).
Greinarhöf. segist befa bfent
itölsku stjórhiWni á þáð í sumar,
pegar Fisksölusamlagið var stofn-
að, aö sjálfsagt væri að leggjai
hömlur á útflutniíng á peningum
til Islands, til þess að verðið
hækkaðá ekki á íslenzkum fiski:
ert því hafi ekki veráð sint enn,
og þvi hafi fiskurinn hækkaö. En
4. október gerðu ítálskiir fiskinn-
flytjendur samþyktir með sér til
þess að geta ekki síður en ís-
lenzkir fiskútflytjendur ráðið
verði á íslenzkum fiski.
Greinin ber það öll með sér, að
Itaílir hafi fullan hug á því að
neyta aðlstöðu sinnar til að kúga
Isilendinga í fiskverzluninni, * og
neyðíá þá til að kaupa ineiri ít-
alskar vömr en hinigað til. Ekki
hefir enm heyrst að telenzka
stjórnin hiafi gent nieáina tilraun
til þess alð koinast að sæmilegum
verzlunarsamniingum við stjórn
Mussolinis um þessi rná.1. En
benda mætti ítölum á, að íslend-
ingar þurfi að fá sæmitegt verð
fyrir vörn sína, og það, að ís-
lenzkur fiskur sé dýr fyrir fá-
tæklingalnia íltölsku, muni írekar
komia af óhæfilegri álagningu ít-
álskra fiskiinnflytjenda og ann-
ara milliliða en of háu kaupi ís-
lenzkra fiskimamna.
Nóg af hualltjscmi- Fyrsta send-
ipgin af hvailfeiti úr Suðúrhafs-
leiðaingri Riiser Larsen er nú kom-
irt til Fredierikstad og nemur 63
þúsundum tunlna.
Verkalýðrarinn
mótmælir.
Víðs vegár að af landinu berást
nú mótmæli verkalýðSins gegn
ríkfe! ögneglubröltinu.
Auk þeir.ra mótmæla, sem Al-
þýðubláðið hefir áður birt, Ipifa
því boriist eftdrfárandi:
VerklýZtpjékig Álftfirðmga.
SiMtuvík, samþykti. í einu hljöði á
fundi sínum 11. dez. svo hljóðandi
ályktun:
„Verklýðsfélag Álftfirðinga lýs-
ir megnri óánægju sinni yfir
þeirri ráðMöfun rikisstjórnarininar
að setja á stofn fjölmenna vara-
lögrieglu, sem kostar offjár, en
hefir ekki anrnað að gera en að
veria till taks til þesis að hjálpa a,t-
vinnurekendum að rteyna að kúga
verkalýðinn í kaupgjaldsdeilum
þeim, sem fyrir kunna að koma
og virðá aö vettugi þantn sjálf-
sagða nétt verkalýðsinis, sem er
að hann hafi íhlutunarrétt um að
verðleggja þá einu eign, sem hann
á, sem eru starfskraftaT hans, Enn
fremur, saimþykkir félagið að
banna meðilimum siníum að taka
hokkurn þátt i slíkri starfsemi,
sem þama er hafin, hvar sem hún
kemur fram.“
Verklijdpjéluq Þmget/mr sam-
þyktí í einu hljóði eftir farandi
tillögu á fundi sínum 4. dez.
„Verklýðisfélag Þingeyrar sam-
þykkilr áði víkja tafariaust úr fé-
lagiwu öllurn þeim, sem láta inn-
ritá sig f várialögreglufiðið, er
tmyndáð var i afleiðingu af upp-
þotii því — í Reykjavík — er
varð miðvikud. 9: f. m.
Eno fremur, samþykti félagið
eftir fára'ndi
V fMýsingu,:
„Hér með tilkynnist, að Jón
Amfinnssion, bóndi friá Botni í
Dýrafirði, sem nú er meðlimur
vaqálögiieglufiðsins í Reykjavík, er
rekinn úr „Verklýðsfélagi Þing-
eyrár,“ samkvæmt fundarsaim-
þykt félagsins frá 4. þ. m.
f. h. Verklýðsfélags Þingeyrar,
Sig. E. BmBfjötft)
(form.).
Bandalag með Rússnm,
Kinveijnm og Japönum.
f enska blaTinu Daily, Te’egraph
birtóst grein frá fréttaritara þess
í Austur-Asíu um nýja samning-
inn milli Rússlands og Kíiia. Tel-
ur hann að samningurinn sé ekki
gerðúr af Rússa hálfu af fjand-
skap við Japana, heldur muni
Rúsisár ætla sér að koma á sám-
komulagi mifii Japana og Kín-
verja, ef tilra'unir Þjóöabanda-
lagsins misheppniast. Séú margir
þeirrar skoðunax, að ef þetta tak-
tst, þá muni Rússar, Kínverjar
og Japannr gera með sér barnda-
lajg. 0.
Einkennileg kona.
Nýlega er komin út á ensku
bók eftir næstum niraeða konu,
frú Homeward. Hinn frægi rithöf-
undur G. K. Chesterton ritar for-
mála fyrir bókinni og segir að
frú Homiewa’íd hafi lagt af stað
tái þess áð fara hjólriðandi kring
um hnöttinn á venjufegu hjóli, og
þáð með jafnmiklu jafnaðargeði,
eins og hún hefði verið að fara
til næsta þorps. Hún var 66 ára
gömul er hún fór í för þessa,
en hafði verið komin yfir fimt-
ugt þegar hún lærði að hjóla.
Fyrsta árið hjólaðj hún 13 þúsuhd
enskar mílur, en næsta ár 12
þúsund mfflur, og síðan í mörg
ár 10 þúsund mflur á hverju ári,
þar táll hún var komin kring um
hnöttihn, og er bókin um ferða-
lag hennar. Frú Homeward hjói-
aði viö og við þangað til hún
varð áttræð, en er hætt því nú.
Hana langar til að koma aftur
til Nýja-Sjálands og er að tala
um að faæa þamgað í flugvél.
Bertram hættur við f ugið
Þýzki fiugnxaðurinn Bertram,
sem ætliáði að fljúga frá Ástralíú
til Englandis, hefir nú hætt við
flugför sína. Hann braút vél sína
um dagiúm, er hann var kominn
tii Java.
Sorglegur endir brnð-
kaupsfarar,
Á Spáni hrapiaðii flugvél í fyrra-
dag og kvikniaði í henni, er him
kom niður. — Ern;n maður og
ein konla fórust, og var konan ný-
gift o.g á brúðkaupsferð, en
máður hennar, sem var með í
vélirmj, slapp lítið meiddur.
Tíu verkameim drukna.
Tvö stnandferðaskip rákust á
fyfir utain höfnina í Napier á
Nýja Sjálandi. Tíu verkamenin,
isem verið var að flytja til vinnu,
drukknuðu, en nokkrir meiddust
af ketilspnengingu, sem varð við
áneksturinn, og voru þeir fluttir
á spítála. Ú.
Mzkt herskip kemnr til
íslanðs.
Berlíh, 29. dez. UP.-FB. Flagg-
skipið Schlesiien leggur af stað
nú þegar, að því er frézt hefir,
ájleiðis tál Islandis frá Wilbelms-
haven. Skipið fer í æfingafeiíð
með ný sjófiðáefni. Er þetta' í
fyrsta skifti frá því fyrir heimis-
styijjöld,. að þýzkt orustuskip er
sent svo la'ngt norður á bóginn.
Mötuneyti
safnaðanna.
Eins og a'llfilesta lesendur þessa
bláðs mún reka minni til, var sú
krafa borin fram af fjölmörg-
um kjósendum ,úr verklýðsstétt,
að bæjarstjórn Rvíkur setti á
stofn álmienningsmötuneyti i
haust. Jaifnaðarmienn börðust fyr-
ih þessu í bæjarstjóTD ásiamt öðír-
um málum, sem miðúðiu til hags-
bóta fyrir atvinnuleysingja þessa
bæjar. En íhal ds-meirihl utinn
húmmaði þetta fram af sér eins>
og ált annað, en vék því hins
vegar til safnaðanna.
Söfnuðimir stofnuðu síðan tal
matgjafa méð líku sniði og í
fyrra vetur og fengu húsnæði á
Franska spítalanum. Þetta mötu-
neyti hefir orðið talsvert umræðu-
lefni í bænum, sem ekJki er undr-
unarefni. Eins og vita mátti hefir
það hvergi nærri fullhægt þörf-
inná og rekstri þess verið ábóta-
vant í ýmsu. Fyrst og friemst er
það alls ekki viðunandi, að slíkt
mötuneyti sé á eihum stáð í bænr
úni, enda var krafa alþýðunuar,
að það væri í þnernur stöðum.
1 öðru lagi er algeriega ólraeft, að
þarrra fæst ekki nema 1 máltið á
dág, og í þriöja lagi, að engitt
máltíð er veitt á sunnudögum.
Vegna þessa var borin fram krafa
um það', að veittur yrði sunnu-
dagsmatur, og að veittar yrðu
tvær máltíöir á> dag minst. Voru
þessar kröfur borniar fram skrif-
lega í mötuneytinú sjálfu, og.
safrrað þar un>dirskniftum í tvo
dága. Skrifuðu um 80 undir þess-
ar kröfur, og að því loknu voru.
þær afhentair1 framkvæmdanefnd
mötuneytisins. Nú í dag er upp-
lýst, að m-átur verði veittur fram-
vegis á sunnudögum, og að rann-
sökn verði látin fam fram um
það, huerjir\ pujhfi aið borfki á
kvöldlnt
Aðálmótbánan, sem hieyft var
gegn, þessum kröfum, var sú, að
illa genigi að snikja handa mötu-
neytinú; annars værj sjálfsagt að
veita þeim mat, sem pi/rftu. Þessi
hök em vitaniega einskis virði..
Söfnuðdrmr tóku þarna að sér
frámkvæmd á skglduverki bœj-
ftrjékigsin&l gegn loforði bæjarins
um fjárstynk. f þessu skiftir þvi
engu máli.hvort auðborgarar bæj-
arins eru gjafmiltlir á matvörur
eða ekki. Bærinn hefir siðferðte-
lega skyldu að verja íbúa sína
hungri og hörmúngum, og þá
skyldu Mefjujn&t við ocí bœrirni
uppfi/lli ú\n allhft umkmbragcki.
Þá er það höfuðatriðið í und-
anflæmingi Ástvaldar og félaga
hans i framkvæmdanefndinni.
Þeirna viðibárur er*i fjas um vafa-
sahra matarþörf atvinnuleysingj-
anna. Þetta atriðá er vert að at-
huga nokkuð gaumgæfilega.
Grundvöllur þessarar viðbáru
mun vera hán fræga setning Knút^
Zimsen fyrv. borigarstjóra: „Það