Morgunblaðið - 11.07.1991, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JULI 1991
Hótel Norðurland:
Öryg'gismálin komin í lag
- segir hótelsljóri
GUÐRÚN Gunnarsdóttir hótel-
stjóri á Hótel Norðurlandi sagði
að öryggismál hótelsins, sem áð-
ur hefur verið frá sagt í Morgun-
blaðinu, væru komin í fullt lag.
I þessari viku yrði lokið við að
setja upp skyggni yfir nýjar inn-
göngudyr í veitingasalinn á
neðstu hæð hótelsins og þá yrði
brunastiganum þar breytt, en
hann hefði alltaf verið fyrir
hendi.
Guðrún sagðist óánægð með
hversu harkalega bæjarstjórn hefði
tekið á þessu máli, „að það skyldi
ekki vera hægt að tala við okkur
eins og fólk. Ég vissi ekki einu sinni
af þessum bæjarstjórnarfundi þar
sem íjallað var um málið.“ Hún
sagði að allt of mikið hefði verið
gert úr bágu ástandi á öryggi hót-
elsins, aðeins hefði verið um að
ræða tvö herbergi sem hefðu verið
í óleyfi. Þegar hún var spurð um
dagsektirnar sagði hún: „Við feng-
um aldrei neinar dagsektir, mér var
aldrei tilkynnt um það.“
Heimir Ingimarsson, formaður
bygginganefndar, sagði að það
hefði ekki verið að ástæðulausu sem
ákveðið hefði verið að beita dag-
Álafoss, Akureyri:
Full vinna þessa viku
KOLBEINN Sigurbjörnsson hjá Alafossi á Akureyri sagði að enn
væru ekki komnar skýrar línur í það hvernig rekstri Alafossverk-
smiðjanna á Akureyri yrði háttað eftir að Landsbankinn yfirtók
reksturinn. Fundur hefði átt að vera hjá bankastjórn og bankaráði
í gær. Á meðan væri reynt að halda starfsemi í fullum gangi til að
vinna upp í loforð sem gefin hefðu verið, en sumarleyfi, sem áttu
að hefjast um síðustu helgi, hæfust um þá næstu.
Hermann Sigsteinsson hjá Fata- sjóð. Að vísu væru dæmi til þess
deild sagði að þar væri unnið á
dagvakt þessa viku og væru allir
við störf sem ekki væru þegar farn-
ir í frí eða hefðu hætt og farið
annað til starfa. Alls sagði hann
að 10 manns af Fatadeild hefðu
hafið störf annars staðar. Alls væru
á deildinni um 90 dagsstörf en
starfsmenn um 140. „Við vinnum
út þessa viku og ætlunin var að við
kæmum úr fríi 6. ágúst. Nú er
bara að bíða og sjá hvort við verðum
endurráðin eða ekki. Örlög okkar
eru í höndum Landsbankans."
Sigurður Einarsson hjá Vefdeild
sagði að þar yrði unnið á dagvakt
til vikuloka nema í vefnaðinum
sjálfum, þar væru tvær vaktir að
störfum. Nokkrir starfsmannanna
20 væru farnir í frí en engir hættir
á deildinni enn, en sama óvissa
íjI væri þar og annars staðar meðan
ekki bærust endanlegar upplýs-
ingar að sunnan um framtíð rekstr-
arins.
Heimir Ingimarsson, formaður
bæjarráðs, sagði að engin ný hlið
væri komin upp á Álafossmálinu
hvað bæinn snerti. Hins vegar hefði
bæjarstjórn lýst því yfir að hún
væri tilbúin að vita af ráðstöfunum
sem gera þyrfti til þess að bjarga
málum fyrirtækisins til frambúðar.
Hann taldi að starfsfólk þyrfti ekki
að óttast launamissi fyrir síðustu
starfsdagana áður en Landsbank-
inn afréð að taka yfir rekstur Ála-
foss, réttindi launamanna ættu að
vera tryggð í gegnum ríkisábyrgða-
að æðstu yfirmenn fengju ekki
bætur úr sjóðnum, enda svo litið á
að þeim væri kunnugra um að
hveiju stefndi en venjulegu launa-
fólki. Þá sagði Heimir að í athugun
væri hvað yrði um aðild starfs-
manna að lífeyrissjóði. Starfsmenn
Álafoss á Akureyri hefðu verið í
Lífeyrissjóði Sambandsins. Hins
vegar fyndist sér eðlilegt að fjár-
munir fólks væru geymdir heima í
byggðarlagi þess, a.m.k. þeim
landsfjórðungi þar sem það byggi.
Þessi mál þyrfti að hafa sterklega
. í huga, ekki síst þar sem nú væri
unnið að því að stofna lífeyrissjóð
fyrir Norðurland.
sektum til að fá fram lausn þessara
öryggismála. Hér væri ekki um að
ræða fiskverkunarhús eða venjulegt
íbúðarhús, sem vissulega væru
gerðar tii öryggiskröfur, heldur
hótel, og í slíkum húsakynnum
gæti hæglega orðið mikið manntjón
ef ekki væri gætt fyllsta öryggis.
Um dagsektirnar sagði hann að
reglan væri sú að 'bygginganefnd
sendi erindi sín þeim aðilum, oftast
hönnuðum, sem í fullu umboði önn-
uðust verkefni fyrir skjólstæðinga
sína og þess vegna gæti hugsast
að hóteistjóri hefði þessi gögn ekki
í höndum. Hann hefði orðið þess
var að búið væri að gera ráðstafan-
ir sem krafist hefði verið á austur-
hlið hússins og því gæti hugsast
að lokið hefði verið að fullu við
þann hluta framkvæmda sem fallið
hefðu undir dagsektir. Um það
væri sér þó ekki að fullu kunnugt.
Hjá skrifstofu Byggingafulltrúa
fengust ekki endanleg svör við því
í gær.
Tómas Búi Böðvarsson, slökkvi-
liðsstjóri, sagði að sér væri ekki
kunnugt um að hótelið hefði verið
leyst undan dagsektum, hótelið
losnaði ekki undan þeim fyrr en
byggingafulltrúi og slökkviliðsstjóri
hefðu gert úttekt á framkvæmdum
og hótelið hefði ekki sótt um slíka
úttekt. Þetta mái væri ekki nýtt af
nálinni, hóteiið hefði nú starfað í
a.m.k. tvö ár frá því það var endur-
gert og nægur tími hefði átt að
vera til að ganga frá þessum málum
miklu fyrr. Menn hefði ekki órað
fyrir því í vetur að framkvæmdum
yrði ekki lokið fyrir 1. júní, eins og
tilskilið hefði verið, og því ekki
komið til hugar að beita harkalegri
aðgerðum en dagsektum.
Guðrún Gunnarsdóttir sagði frá-
leitt að hóteiið hefði skorast undan
neinu sem varðar öryggi gestanna.
Það væri hóteiinu fyrir mestu að
tryggja dvöl þeirra sem best.
Útgerðarfélag Aktireyringa:
Hjónin Egill Júlíusson og Guðfinna Þorvaldsdóttir.
Dalvík:
Egill Júlíusson
færir Dalbæ gjöf
Dalvík.
EGILL Júlíusson fyrrverandi útgerðarmaður á Dalvík hefur
gefið Dalbæ, heimili aldraðra á Dalvík, eina milljón króna.
Sljórn Dalbæjar hefur samþykkt að nota fjármagnið til uppbygg-
ingar þjónustuíbúða fyrir aldraða í bænum.
Egill fæddist á Dalvík árið sviði sönglistar. Upphaflegum
1908, hann hóf ungur sjósókn
og var um árabil fengsæll skip-
stjóri. Hann var framfarasinnað-
ur útvegsmaður, fylgdist vel með
breytingum sem urðu í útgerð
og fiskvinnslu og tók virkan þatt
í að móta stefnu á vettvangi LÍÚ.
Árið 1944 var hann einn af aðal-
hvatamönnum að stofnun Söltun-
arfélags Dalvíkur og var fram-
kvæmdastjóri þess um áraraðir.
Egill og kona hans, Guðfinna
Þorvaldsdóttir, er lést árið 1978,
stofnuðu Minningar- og styrktar-
sjóð, sem upphaflega var ætlaður
sá tilgangur að styrkja efnilega
nemendur til listnáms, einkum á
markmiðum sjóðsins hefur nú
verið breytt, en hann hefur eftir-
leiðis það markmið að stuðla að
vexti og viðgangi Dalbæjar, dval-
arheimilis aldraðra á Dalvík.
Á fundi stjórnar Dalbæjar var
ákveðið að fjármagnið yrði nýtt
sem fyrsta framlag Dalbæjar til
uppbyggingar þjónustuíbúða fyr-
ir aldraða, en með þeirri ákvörð-
un telur stjórnin það nýtast í
samræmi við hugmyndir gef-
enda, um leið og mörkuð eru
ákveðin tímamót í uppbyggingu
Dalbæjar og þjónustu við aldraða
á Dalvík.
Ingileif
Of lítið til skiptanna fyr-
ir of mörg framleiðslutæki
segir Gunnar Ragnars
MIKIL vinna er í frystihúsi Út-
gerðarfélags Akureyringa og
auglýst hefur verið eftir starfs-
fólki til afleysinga. Gunnar
Morgunblaðið/Rúnar Þór
• •
Orkin ínýtthúsnæði
Húsgagnaverslunin Örkin hans Nóa flutti í vikunni í nýtt húsnæði
við Glerárgötu og er þar til húsa á tveimur hæðum. Auk húsgagna
býður verslunin einnig mikið úrval gjafavöru. Á myndinni eru hjónin
Júlíus Kristjánsson og Linda Ragnarsdóttir sem eiga verslunina og
Rannveig Benediktsdóttir starfsmaður.
Ragnars, forstjóri UA segir að
aflaskerðing nú komi ekki á
óvart. Huga þurfi að ýmsum að-
gerðum til að niæta fyrirsjáan-
legum vanda í útgerð og fisk-
vinnslu, meðal annars í sambandi
við útflutning hráefnis ogtilgang
sjóða.
Töluverðar annir eru í frystihúsi
ÚA á Akureyri. Gunnar Ragnars
forstjóri sagði að undanfarið hefði
borist sæmilegur afli, aðalsumar-
leyfistíminn væri framundan og
ekki væri ætlunin að loka húsinu.
Þess vegna hefði verið látið berast
að hægt væri að bæta við fáeinum
ef fengist vant fólk. Gunnar sagði
að vinnudagur væri langur, unnið
væri frá klukkan 6 á morgnana til
5 á .daginn en leitast væri við að
komast hjá því að vinna á laugar-
dögum.
Um fregnir af tillögum Hafrann-
sóknarstofnunar, að minnka þorsk-
afla á næsta fiskveiðiári um 70.000
tonn, sagði Gunnar Ragnars að
miðað við fyrri tillögur stofnunar-
innar og þá staðreynd að afli hafi
verið tiltölulega lakari á síðustu
misserum en áður, kæmu tillögurn-
ar ekki á óvart. Það væri ekki
hægt að skella skollaeyrum við þeim
heldur yrði að horfast í augu við
veruleikann, nefnilega þann að bú-
ast mætti við enn frekari skerðing-
um á aflaheimildum síðar. Að vísu
ætti ráðherra eftir að taka endan-
lega ákvörðun um það hvar markið
yrði sett nú, en á þvi væru meiri
en minni líkur að uyi frekari skerð-
ingu yrði að ræða.
„Það er ekki aðeins sjávarútveg-
urinn sem verður fyrir barðinu á
þessu heldur þjóðfélagið allt. Mín
skoðun er sú, að fenginni reynslu,
að Islendingar séu harðari af sér í
mótbyr en meðbyr. Ég hef því fulla
trú á þvf að menn horfist í augu
við vandamálið og spenni bogann
ekki of hátt,“ sagði Gunnar. Hann
sagði ennfremur að við þetta
skerptust mjög ýmis mál er sneru
að hagræðingu í sjávarútvegi, sem
hefðu ef til vill ekki gengið mjög
hratt fyrir sig. Greinilega væri
brýnt að sameina veiðiheimildir og
fækka einingum, bæði veiðiskipum
og vinnslustöðvum.
„Þegar svona stendur á þýðir
ekkert annað en að skoða heildar-
hagsmunina. Við verðum að rann-
saka hvort og þá að hve miklu leyti
við höfum efni á að selja hráefni
óunnið úr landi. Það er líka skoðun
mín að nota mætti Hagræðingar-
sjóð til að lina höggið af samdrætt-
inum, rétt eins og gert var í sam-
bandi við loðnuna. Þá hef ég verið
efins í því að standa ætti að Verð-
jöfnunarsjóði eins og gert hefur
verið. Það væri eðlilegra að fyrir-
tækin sæju sjálf um sína verðjöfn-
un. Fé sem runnið hefur til sjóðsins
ætti að nota til að grynnka skuldir
fyrirtækjanna og borga vanskil
þeirra svo þau séu betur búin til
að takast á við skerðingu eins og
þessa.“
Gunnar sagði að aflaskerðing
hlyti að þýða tekjutap fyrir þjóðar-
búið. Auk þess gæti hún ieitt til
þess að fólk missti vinnu sína. Því
mætti hugsanlega mæta að ein-
hvetju leyti með því að fullvinna
afiann meira innanlands í neytenda-
umbúðir og selja hann síður hálf-
unninn til erlendra vinnslustöðva.
„Meginmálið í þessu öllu er, þegar
allt kemur til alls, að hér er of lítið
til skiptanna fyrir þau fjölmörgu
framleiðslutæki sem til eru,“ sagði
Gunnar að lokum.