Morgunblaðið - 11.07.1991, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JÚLÍ 1991
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691282 KL. 10-12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
WIMIBb

J : ) I If'i.V'
„Reiður em ek“
Þriðjudaginn 9. júií birtist í þess-
um dálkum grein eftir ísak nokkurn
Stefánsson. Ohætt er að segja að
honum sé mikið niðri fyrir. Bréfið
virðist skrifað í hálfgerðu bræðisk-
asti og útilokað að hann hafi talið
upp að tíu áður en hann settist við
skriftir.
Tilefni bréfsins er að fáein
krakkagrey dirfðust að leika sér við
„kattarkvikindi“nokkurt (svo ég
noti orð ísaks sjálfs) á lóð ísaks
og þegar hann skipaði þeim að fara
leyfðu þau sér að vera með skæting
við gamla manninn. Ekki vil ég
mæla þessu bót. Hins vegar dreg
ég ekki sömu ályktanir af þessu og
ísak, hvort sem það telst til tíðinda
eða_ ekki.
Út frá þessu litla atviki ályktar
Isak að viðkomandi börn „beri enga
virðingu fyrir eignarréttinum“
vegna þess að þau fóru inn á lóðina
hans og þau minna hann á „ósiðaða
villimenn", væntanlega frá marxist-
aríkinu Tanzaníu sem ísak óttast
svo mjög að íslensk börn læri um
í skólanum.
Síðan slær ísak sjálfum sér við
þegar hann „sannar" það út frá
dónaskap 9-12 ára drengs að
íslenska skólakerfið sé kolómögu-
legt og fullt af „sænskum uppeldis-
hugmyndum". Drottinn minn dýri.
Börnin í grunnskólum Reykjavíkur
eru fyllt af kommúnistaáróðri frá
tveimur höfuðvígstöðvum kommún-
ismans í dag, Svíþjóð og Tanzaníu,
og Moskvuagentarnir í sjö ára bekk
leyna því kerfisbundið fyrir krílun-
um hver Ari fróði hafi verið. Les-
endum til upplýsingar get ég þess
að hann var sá sem sagði: „Skylt
er að hafa það er sannara reynist.“
Skyldi ísak muna eftir því?
En ísak er ekki búinp. Næst tek-
ur hann dómskerfið fyrir. Því það
er ekki nóg með að bömin (og sjálf-
sagt kötturinn líka) séu „ósiðaðir
villimenn“ heldur sér Isak í þeim
glæpamenn framtíðarinnar. Út frá
því fer hann að fjargviðrast út af
því að„geðsjúkir afbrotamenn" leiki
lausum hala á götum Reykjavíkur
(þetta er nú meiri borgin sem Davíð
skilur eftir sig). Það flokkast sjálf-
sagt undir hótfyndni að geta þess
að lausn ísaks á þessu vandamáli
er að byggja „rammgert fangelsi"
fyrir þetta hyski.
í framhaldi af þessu ætla ég að
biðja ísak einnar bónar. Vinsamleg-
ast teldu upp að tíu áður en þú
rýkur með fordóma þína og geð-
vonsku í blöðin. Það er öllum fyrir
bestu.
Valdimar Þ. Þorsteinsson
Þakkir til Gísla á Grund
Þau eru orðin mörg árin sem
forstjóri Elliheimilisins Grundar,
Gísli Sigurbjömsson, hefir boðið
eldri borgumm á Snæfellsnesi í viku
til 10 daga dvöl í Hveragerði, þeim
til upplyftingar og hvíldar, alltaf 6
til 8 manns, og þessar dvalir hafa
verið svo vinsælar að fólk hlakkar
til að fara aftur í þessa orlofsdvöl.
Það eru ábyggilega um 100
manns sem hafa fengið að njóta
þessara dvala og minnast með
þakklæti og hlýjum huga.
Fólkið er þarna ókeypis að öllu
leyti, bæði matur, húsnæði og það
sem því tilheyrir, sem sagt, þarf
ekki að greiða fyrir þessa þjónustu
og svo má ekki gleyma því hversu
öll þjónusta er fyrsta flokks og við-
mótið.
Steinunn stjórnar þessu og veit
alveg hvernig á að gera eldri borg-
urum til hæfis.
Undirritaður hefur haft umsýslu
með að ráða í þessar dvalir og feng-
ið oft til þess góða menn úr kaup-
túnunum úti á Nesi.
Oftast hafa þessir hópar verið
heppnir með veður. Og fólkið veru-
lega notið þess að „eiga þarna
heima“ á góðri stund.
Þetta fólk allt biður Morgunblað-
ið fyrir innilegar þakkir til allra sem
veitt hafa og stutt að þessum ágætu
stundum.
Grund og Gísli og blessað starfs-
fólkið í Hveragerði hljóta að hafa
fundið þann hlýhug sem streymt
hefir til þeirra héðan af Nesinu.
Árni Helgason
Köttur í klandri
Gæðablóðið og lýsiströllið Loki
hvarf frá heimili sínu að Hverfís-
götu 106A þann 30. júní síðastlið-
inn. Hann er svartbrúnbröndóttur
og hvítur með bröndótt „batman“-
merki á bringunni. Loki er ómerkt-
ur en gegnir nafninu sínu. Viti ein-
hver um hann vinsamlegast hringið
í s. 626898 eða 656436.
Víkverji skrifar
Miðstjórnarvaldið er ógnvekj-
andi í þjóðfélagi okkar og
erfitt fyrir einstaklinginn að ná rétti
sínum í kerfinu, sagði kunningi
Víkveija. Þetta var efst í huga hans
eftir margra vikna þref sem hann
átti við opinber fyrirtæki og stofn-
anir vegna ínnflutnings á bíl til eig-
in nota frá Bandaríkjunum. Sam-
kvænlt því sem maðurinn sagði er
búið að setja upp kerfi sem er svo
íjandsamlegt einstaklingnum að
hægt er að líkja því við tæknileg
innflutningshöft. Þá virðist upplýs-
ingagjöf til almennings vera mjög
ábótavant, svo ekki sé fastar að
orði kveðið.
xxx
Bifreiðaeftirlitið er með túlkun á
framleiðslunúmerum bíla
skráða í tölvu sinni. Þegar einstakl-
ingur flytur inn bíl og hyggst skrá
hann verður hann samt að kaupa
upplýsingarnar hjá bifreiðaumboði
og setja inn á umsóknareyðublað
til Bifreiðaskoðunar sem ber þær
síðan saman við nákvæmlega sömu
upplýsingar í eigin tölvukerfi. Er
verið að láta fólk snúast að því er
virðist algerlega að óþörfu. Þær
skýringar eru gefnar að bílaumboð-
in banni Bifreiðaskoðuninni að gefa
mönnum upplýsingar um þýðingu
faðnúmeranna.
Tollayfirvöld vísa allri ábyrgð á
ákvörðun tollverðs innfluttra
bifreiða á bifreiðaumboðin. Ein-
staklingur sem flytur inn bíl getur
ekki lagt fram eigin gögn máli sínu
til sönnunar heldur verður hann að
fara í viðkomandi umboð og fá
upplýsingar um innflutningsverð
þess og greiða toll í samræmi við
það. Umræddur kunningi Víkveija
er reyndur í viðskiptum þó ekki
hafi hann flutt inn marga bíla um
ævina. Hann sá það strax að verðið
sem umboðið gaf honum gat ekki
staðist, það var allt of hátt. Sam-
kvæmt því ætti útsöluverð á nýjum
bíl af þessari tegund að vera um 4
milljónir en var í raun rúmlega þijár
milljónir. Svo virðist sem þetta
umboð og jafnvel fleiri hafi komist
upp með að gefa upp allt of hátt
verð, væntanlega í þeim tilgangi
að gera það erfitt fyrir einstaklinga
að flytja inn bíla. Þá var manninum
einnig gert að borga hærri aðflutn-
ingsgjöld en umboðið hafði gert
vegna þess að bíllinn var heldur
þyngri en umboðið hafði gefið toll-
yfirvöldum upplýsingar um. Með
röngu verði en réttri þyngd átti að
gera manninum að greiða töluvert
á ijórða hundrað þúsund krónur
meira í aðflutningsgjöld með til-
heyrandi virðisaukaskatti en um-
boðið þarf að greiða við innflutning
á samskonar bíl. Á nýjum bíl hefði
munurinn verið um hálf milljón kr.
Maðurinn benti Víkveija á að upp-
lýsingar um verð bíla væru birtar
í bílablöðum, til dæmis í Banda-
ríkjunum, og væri nær að styðjast
við þær en verð bílaumboðanna sem
ættu hagsmuna að gæta og misnot-
uðu aðstöð sína eins og nefnd hafa
verið dæmi um.
Sumarið er ekki besti tíminn til
að standa í svona þrefi vegna
þess að mennirnir sem „eiga að sjá
um málin“ eru sjaldnast við þegar
þarf að ná í þá. Okkar maður hefur
haft samband við óteljandi embætt-
ismenn vegna þessa máls og telur
sig nú hafa fengið viðunandi niður-
stöðu. En stundum var útlitið dökkt.
Sem dæmi um þær ógöngur sem
hann rataði í nefndi hann að yfir-
maður hjá Tollstjóraembættinu í
Reykjavík sagði honum að skrifa
bæjarfógetanum í sinni heima-
byggð ef hann teldi tollverðið ekki
sanngjarnt. Hann fór með bréfíð til
fógeta en þar lá þá bréf frá Toll-
stjóranum þar sem fram kom að
ekki mætti breyta út af uppgefnum
töxtum bílaumboðanna, og gott ef
það bréf var ekki undirritað af sama
manni og sagði honum að fara
þessa leið. Sá var auðvitað kominn
í frí þegar skýringa átti að leita’
„ l/í£ {/iLjum bar&s fd fatítt va-x."
3/l«
> 1991 Jim Unger/Distribuled by Universal Press Syndicate
Trúir þú þessu um geimför
og gervitungl?
Með
morgunkaffinu
Ótrúlegl en þetta köHum
við hér í fyrirtækinu Óró-
legu deildina ...
HÖGNI HREKKVÍSI
„ é<S MkV£E> þAÐ HVOR.T HANN EH ORP/NN
NÓGO hress t/l æ£> fara /'skólanntu