Alþýðublaðið - 25.02.1959, Blaðsíða 4

Á Ví SUN Gáfa urn
TUNGL-
TIZKA
SAGT er, að árið 1984
-verði orðin offramleiðsla á
fötum í Bandaríkjunum. Þá
verður vandinn aðeins sá að
stinga peningum inn um
rifu, og síðan eru fötin
send innpökkuð heim.
Klæðskerasaumuð föt munu
þá ekki þekkjast, fjölda-
framleiðsla verður á öllurn
fatnaði og fötin eingöngu
miðuð við éndingu og hlý-
indi, en ekki við tízku.
Undirstaða allrar tízku er
kverilíkaminn. Spurning
tízkunnar er aðeins, hvar
eigi að hafa mittið, mjaðm
irnar eða brjóstin þetta ár-
ið. í framtíðinni munu
geimferðir hafa áhrif á alla
tízku, og enda þótt konur
færu ekki til mánans,
mundu föt þeirra vera snið
in samkvæmt kröfum og
þörfum þeirra, sem þangað
fara.
EIGINMAÐURINN var í
veiðitúr og hafði dvalizt
lengur en ráðgert var í upp-
hafi. ' Konan sendi honum
bréf og heimtaði meiri pen-
inga, ef hann kæmi ekki
strax. Maðurinn skeytti
bréfinu engu, en sendi hins
vegar konu sinni mynd af
veiðinni og skrifaði aftan á
hana: — Þúsund kossar.
Eiginkonan svaraði kort
inu á þennan hátt:
— Þakka þér kærlega
fyrir ávísunina, elskan mín.
Ég er búin að leysa hana út.
Kólumbus
EFTIRFARANDI gáta
hefur í mörg ár verið afar
vinsæl í Ameríku:
— Hvað var hið fyrsta,
sem Kólumbus gerði, þeg-
ar hanh sté fæti á land í
Ameríku?
Svar: Hann setti hinn fót
inn náttúrlega Mka. á land.
TVIFARI
BRIGITTE
BARDOT.
Kæri Jón!
AUGLÝSINGIN, sem hér
fer á eftir þarfnast vissu-
lega engrar skýringar. Hún
birtist í BerMngi fyrir
nokkrum dögum:
— Kæri Jón. Komdu aft-
ur, elskan mín. Ég er búin
að selja píanóið.
NÚ nýlega hafa verið
miklar umræður í Bretlandi
um hvernig lögreglan eigi
að snúast gegn hinu sívax-
andi VandamáM, götuvændi.
Það er ekki eingöngu spurn
ing um hegningu hinna
seku, heldur miklu frekar
spurning um hverjir séu
þeir seku. Hvar eru tak-
mörkin milili „siðprúðra
stúlkna“ og ,,spilltra“?
Ekkert ákvæði í brezkum
lögum bannar kærleika
milli manns og konu, aðeins
ef sá kærleikur borgast
ekki í mynt. Þetta kemur
lögreglunni í mikinn vanda.
í fyrsta lagi: Hvernig á að
vinsa úr þann fjölda
kvenna, sem hefur ,,ástina“
að atvinnu, frá þeim þús-
undum, sem „aðeins eru að
FJORTAN ára göm
ul skólastúlka, Gilli-
an Hilils, gengur nú al
mennt. í _Frakklandi
undir nafninu „Tví-
fari Brigitte Bardot“.
Hún er frá Bayswater
í London og var upp-
götvuð á Riviera-
ströndinni af fyrrver-
andi eiginmanni Bri-
gitte Bardot, leikstjór
anum Rodger Vadim.
Innan skamms kemur
hún fram í sjónvarpi
og ekki kæmi á óvart,
þótt hún eigi eftir að
feta í fótspor BB,
ekki sízt, þegar hún
er á snærum Vadim.
.....................................iiminmin.....................................................
skemmta sér“, hugtak, sem
hefur mismunandi þýðingu
hjá mismunandi stúlkum?
Það er almenningsskoðun,
að þær stúlkur, sem þiggja
peninga fyrir blíðu sína,
séu „slæmar stúlk.ur“, en
eru þær vitund verri en
þær, sem þiggja skinnkáp-
illlllll|]|llllllllllllllillllll1ll||lllllllllllllllllllllll|||||||||||ll||ll|ll!lllllllllllll|||||||||||||||||llllllllllillllllllllll’j„||,|,„|1„|1|,„|,|,lll|,llllll|1||||||||l|||||||||||l||l
TYRKINN, SEM BYR I LINDITR
ur, gimsteina, konfekt-
kassa, leikhúsmiða eða mið
degisverð fyrir sama
greiða? Og hilýtur ekki sú
spurning einnig að vakna,
hvort hinn aðilinn, karl-
maðurinn, sem opnar pyngj
una, sé ekki samsekur?
Hver er hinn forboðni
gjaldmiðill? Hvort m.á einn
ig segja, að þær stúlkur
„selji sig“, sem krefjast
hjónabands?
☆
Vinsæl dæpr-
lig í Kína.
HEIMILISFANG manns-
ins hér á myndinni hljóðar
svo: „Linditréð í námunda
yið ströndina Sariyer, Tyrk
land.“ Hann heitir Kadri
Kendirli og er 32 ára gam
all. Hann hefur nú búið í
linditrénu sínu í þrjú ár og
ætlar að búa þar það sem
eftir er ævinnar að eigin
sögn. „Ég er þeirrar skoð-
unar,“ segir hann, „að fólk
eigi að sofa undir beru
lofti, eða að minnsta kosti
við galopinn glugga. Það er
kannski dálítið erfitt í
fyrstu, en þegar menn hafa
vanizt því, fá þeir ekki einu
sinni kvef og þurfa því
blessunarlega aldrei að
lerta á náðir læknanna.“
Kendirli útbjó heimili
sitt í linditrénu úr gamálli
dýnu og slitrum. úr sirkus-
tjáldi. Hann kunni illa við
sig í þessu nýstárlega heim
ili til að byrja með, en nú
er svo komið, að hann get-
ur ekki dvalizt í upphituðu
húsnæði stundinni lengiur.
Kendirli hefur ofan af
fyrir sér með smíði barria-
leikfanga. Nágrannar hans
hafa hvað e'ftir annað reynt
að fá hann ofan af þessari
firru gð búa í tré og í síð-
ustu og hörð.ustu lotunni
leituðu þeir á náðir laganna
til þess að flæma hann
burt. En Kenderli stóð með
pálmann í höndunum eftir
þann málarekstur. Niður-
staðan varð sú, að engin lög
væru til, sem gætu hindrað
mann í því að búa í tré, ef
hann vildi það.
Kadri Rendirli unir sem
sagt glað.ur við sitt í sínu
linditré. Það ér aðeins eitt,
sem á vantar til þess að
gera hann fullkonlega ham
ingjusaman. Honum hefur
ekki ennþá tekizt að finna
stúlku, sem vill búa í trénu
með honum. „Þær eru allar
svo déskoti smáborgaraleg-
ar,“ segir Kendirli.
ÚTVARPIÐ í Peking til-
kynnti í síðustu viku þrjú
vinsælustu dægurlögin í
Kína um þessar mundir.
Lögin heita: „Við munum
ekki Ieyfa heimsvaldasinn-
unum í Ameríku að fara
óþyrmilega með fólkið",
„Fúlltrúaþing fólksins eru
góð“ og „Lengi lifi Mao
Tse-tung“.
íízkan
STUTTA tízkan hjá kven
fólkinu breiðist nú eins og
eldur í sinu um heiminn.
B'lað eitt í Vestur-Þýzka-
landi gekkst nýlega fyrir
skoðanakönnun í sambandi
við tízkuna. Niðurstaðan
varð sú, að 51% af karl-
mönnunum, sem spurðir
voru, sögðust mjög ánægðir
með stuttu pilsin. Hins veg
ar var 63% kvenfólksins
eindregið á móti henni.
Meðal yrigra fólks, 16—
24 ára, var árangurinri
miklu betri, eins og búast
mátti við. 60% af stúlkun-
um svaraði játandi og 63%
af piltunum.
☆
FRANZ
LEYNDARDÓMUR
MONT EVEREST
RO 0G NÆÐ
BANDARÍKJAMAÐUR,
John Ford að nafni, kom
æðandi inn á lögreglustöð
og kvartaði yfir því, að
fólk væri sýknt og. heilagt
að ónáða sig og kvaðst vilja
fá að vera í ró og næði.
Maðurinn flutti kvörtun
síná af slíkum æsingi, að
hann var loks settur undir
lás og slá fyrir ósæmilega
hegðun á almannafæri,
„isem gæti raskað ró al-
menningfe“.
Þes
að sf
UM þessar mundir
yfir í Hamborg rét
vegna útvarpsleikri1
flutt var í vestur-þý
varpið fyrir fjórun
síðan. Leikritið er
um atburði þá, er
þýzkum hermönnu:
fórnað við að verja !
borgina Brest í No
þegar innrásin var g.
ár-ið 1944. Yfírmaðu]
hersveitanna í Bres1
höfðinginn Ramohe,
höifðað mál gegn ]
leikr.itsins, rithöfu:
Kubi, og stjórnan
varpsst.öðvarinnar,
flutti leikritið.
Rithöfundurinn
Kubi er nú 48 ára a
Kefur hann skrifað
bækur, ritgerðir og
leikrit þar sém ham
ráðizt mjög á'nazisn
a-fleiðingar hans. Eir
ur hann varað mjög
fá þeim mönnum
hendur, sem áður }:
Iíitler. Kubi er hc
að kvikmyndinni „!
Rosemarie“, þar se
jöfrar V-Þýzkalands
eru bornir þunguffT
Á fundi fyrrverai
manna árið 1955
Lausn krossgátu r
Lárétt: 2 leyna,
öru, 9 F.Í.B., 12 Fric
kragi,* 16 AAA, 17
farga.
Erfiðleikar með leiðang-
urinn byrjuðu fyrst þegar
kom upp í jökúlinn. Fjallið
varð sífell-t brattara. og hita
stigið fór langt niður fyrir
frostmark. Við þetta bætt-
ist, að leiðangrinum miðaði
mjög hægt áfram, þrátt fyr-
ir hinar prýðilegu súréfnis-
grímur, en veðrið fór stöð-
ugt versnandi og öðru hvoru
komu dimm hríðarél. „Við
neyddumsit til ac
kyrru fyrir í tjöld
marga. sólar-hringa
herra Percy áfram/
það hefði verið öi
legt að halda áfram
4 25. febr, 1959 — Alþýðublaðið