Morgunblaðið - 07.09.1991, Blaðsíða 40
40
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 1991
ífíeiimnn
þettas scL ðem- oLLi öLLum,
þrssam- deiLam ? "
Ást er...
... afneitun á óhollum
mat.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
c 1991 Los Angeles Times Syndicate
Með
morgunkaffmu
'I
Má ég biðja um 76 smur-
brauðsneiðar, 75 buff/tart-
ar og eina með rækjum.
HÖGNI HREKKVISI
Hrista af sér slenið
Dýravernd -
barnavernd
Það hefur töluvert verið skrifað
undanfarið í Velvakanda um dýra-
vernd og ýmsar skoðanir komið
fram. Það stakk mig að í einu af
þessum bréfum var gerður saman-
burður á dýravernd og barna-
vernd. Mér finnst þetta vera farið
að líkjast því sem er í erlendum
borgum þar sem dýrin eru orðið
mikilvægari í hugum fólks en
börnin. — Já, mikilvægi barnanna
vill oft gleymast í þessari umræðu.
Hér í Hafnarfirði þar sem al-
gert hundabann er, að vilja mikils
meirihluta bæjarbúa, þurfa hunda-
eigendur ekkert að hugsa um lög
eða rétt eins og aðrir borgarar,
„það er mannréttindamál að eiga
hund“. Skítt með börnin sem koma
skelfingu lostin heim vegna þess
að stóri hundur nágrannans er svo
taugaveiklaður að hann urrar og
sýnir tennurnar af minnsta tilefni.
Eða börnin sem leika sér á Hamr-
inum og koma öll útötuð í hunda-
skít heim.
Hvað gerir svo lögreglan? Ekk-
ert, hún er stikkfrí. „Þetta er svo
óþægilegt mál.“ Kannski er ástæð-
an sú að jafnvel lögregluþjónar
eiga hund — í hundabanni — og
skammast sín ekkert fyrir.
Eg nefni hunda vegna þess að
hundar þurfa mikinn tíma. Og stór
hluti þeirra sem fá sér hund hafa
ekki einu sinni tíma fyrir börnin
sín. En samt fær fólk sér hund,
helst stóran og mikinn.
Eða er það kannski eins og í
sögunni um hjónin sem unnu bæði
úti, áttu tvö börn. Maðurinn vann
mikla aukavinnu en fann sér samt
tíma til að starfa í stjórn íþróttafé-
lagsins og nokkrum nefndum, svo
það urðu ekki margar frístundirn-
ar fyrir börnin og fjölskylduna.
Konan vann hálfan daginn, stund-
aði leikfimi þrisvar í viku, sauma-
klúbbur tvisvar í mánuði, og svo
var það kvöldskólinn í frönsku og
rússnesku sem var náttúrlega
bráðnauðsynlegur. Svo eitt kvöldið
þegar hjónin loks hittust uppi í
rúmi fékk eiginmaðurinn þessa
frábæru hugmynd; „við k'aupum
hund! Það er svo gott fyrir börnin."
Dýravinur
Mig langar spyija hvort að ekki
væri hægt að fá morgunleikfimi á
ýmsum tímum á morgnana, til
dæmis klukkan 8, 9 og 10. Eg er
ein af þeim sem hef notfært mér
morgunleikfimina í gegnum árin.
Eftir að tímunum var breytt get
ég ekki farið í leikfimina, hún er
I Alþingistíðindum frá 1982,- á
þingskjali 247-282 í SÞ stendur til-
laga til þingsályktunar, um vegar
og brúargjörð yfir Gilsfjörð. Flutn-
ingsmenn Sigurlaug Bjarnadóttir,
Alaxander Stefánsson, Sighvatur
Björgvinsson, Ólafur Þ. Þórðarson,
Skúli Alexandersson, Friðjón Þórð-
arson.
Alþingi ályktar að skora á ríkis-
stjórnina að hún hlutist til um að
Vegagerð ríkisins láti fara fram
rannsókn á hagkvæmni vegar og
brúargjörðar yfír Gilsfjörð. Gert
verði ráð fyrir þessu verkefni við
afgreiðslu vegaáætlunar í ár. Þar
stendur einnig: Umtalsverðar um-
bætur á vegi fyrir fjörðinn hafa
ekki verið gjörðar síðastliðin 15 ár.
Vegurinn stenst því ekki þær kröfur
sem gera verður til þjóðvega í dag.
Á honum eru brýr sem eru orðnar
lélegar og þarfnast endurnýjunar.
Með mörgum fleiri orðum lýsa
nefndarþingmenn þeirri miklu þörf
fyrir nefndri brúargjörð, þar á með-
al að stytta veginn um 20 kíló-
metra. Þið getið um það 1982, að
allt of seint fyrir mig og svo er um
fleiri sem ég þekki.
Eins væri frábært að fá meiri
fræðslu í sambandi við skrokkinn á
sér, fyrir fólk á öllum aldri. Einnig
ráðleggingar um mataræði. Sem
sagt, allt um hollustu.
Hildur Kristín Jakobsdóttir
undanfarinn 15 ár hafi ekki verið
gjörðar endurbætur á veginum sem
sæmi nútíðarvegum. Við þau 15 ár
hafíð þið svo bætt við 9 árum. Sam-
tals 24 árum án þess að ljúka slíku
vegaverki, sem jafn mikill þörf er
á að vinna, svo sem þið hafíð lýst
svo rétt sem þið hafið gjört.
Af nefndum ástæðum sendi ég
ykkur þessar línur, sem ökumaður,
kjósandi og gjaldandi, að þið fyrr-
verandi og núverandi alþingismenn
látið nú þegar á þessu kjördæma-
bili ljúka við nefnda vega og brúar-
gerð yfír Gilsfjörð, svo sem þið sáuð
vera þörf á fyrir 9 árum, 1982.
Með von um að þið ljúkið nefndu
verki áður en þið látið leggja mikinn
kostnað í að hanna bratta kamba-
brekku niður í miðjann og undir
Hvalfjörð, og jafn bratta brekku
úr miðjum Hvalfírði og upp á land
vestan við Hvalfjörðinn. Við eigum
of mikið af bröttum brekkum á
okkar þjóðvegum og vafasamt hvort
við eigum að fjölga þeim á næstu
árum.
Okumaður
Brú yfir Gilsfjörð
Víkveiji skrifar
Víkverji brá sér í veiðiferð á
dögunum vestur í Gufudal.
Fátt er í raun eins skemmtilegt og
ferðast um íslenzka náttúru, en það
sem einatt skyggir á gleðina, eru
blessaðir þjóðvegirnir. Þeir eru á
köflum vart bjóðandi siðmenntuðu
fólki. Má þar segja, að Vestfírðirnir
skeri sig að nokkru úr, því að ástand
vega í þeim landsfjórðungi er um
það bil einum til tveimur áratugum
á eftir þróuninni almennt.
Sums staðar á landinu hefur
smám saman bætzt við bundið slit-
lag, stuttur spotti á hveiju ári. Má
t.d. nefna leiðina frá Reykjavík og
austur að Höfn í Hornafirði. í raun
þarf ekki mikið átak til þess að ljúka
þessari leið og leggja slitlag á þá
tiltölulega stuttu spotta sem eftir
eru. Má það teljast furðulegt, að
ekki skuli nú þegar ráðizt í þetta,
því að viðhaldskostnaður á þessum
stuttu spottum hlýtur að vera mjög
mikíll í samanburði við þá kafla sem
þegar eru lagðir bundnu slitlagi.
En í þessu má kannski segja, að
dýrt er að vera fátækur.
XXX
*
Utivist er hollt tómstundagaman
og hvað er yndislegra, en
dvelja í íslenzkri náttúru og renna
fyrir fisk í ám og vötnum. Erindi
Víkveija, í Gufudal, sem í upphafí
er nefnt var raunar að renna fyrir
silung í Gufudalsá. Skemmtunin við
veiðiskap, þarf ekki alltaf að vera
bundin við dýrar laxveiðiár, heldur
er gnægð skemmtilegra vatnsfalla,
sem gefa góðan silung og kosta
mun minna. Dvölin varð ævintýri
líkust, því að það var ekki nóg með
að veiðifélagarnir fengju silung,
heldur gaf áin einnig spikfeita og
lúsuga laxa. Sett var í 6 laxa og 5
náðust á land ásamt tugum bleikja.
Þarf ekki bara vana veiðimenn eða
mikinn tilkostnað til þess að fá
góðan afla.
Næsti dalur við Gufudal er Djúpi-
dalur. Þar býr bóndi, sem af eigin
rammleik hefur komið sér upp
fyrsta flokks sundlaug af miklum
myndarskap. Bóndinn tjáði Vík-
veija, að þetta hafí verið hugmynd,
sem hafí kviknað hjá sér til þess
að nýta jarðhita á staðnum. Einnig
hafí hann verið slæmur í fótum og
hafi hann haft trú á að heit böð
gætu orðið honum góð. Raunin
hefur orðið sú, að hann sem áður
fyrr gekk við hækjur, fer nú flestra
sinna ferða án þeirra og segist allur
annar. Þarna getur fólk komið, synt
og svamlað, þvegið af sér vegaryk-
ið og látið sér líða vel fyrir aðeins
100 krónur.
Furðu vekur, þegar ferðast er
um ísland, að það horfí til
undantekninga, að unnt sé að fá
venjulegan íslenzkan mat á þjón-
ustustöðum við þjóðvegi. Víkveiji
hefur fundið til þess í sumar og
hefur nánast skammazt sín, þegar
í ljós kemur að á matseðlum stað-
anna er aldrei hægt að fá t.d. fisk
án þess að hann sé djúpsteiktur eða
brasaður. Þetta er sérlega sárt,
þegar um útlendinga er að ræða,
sem komnir eru til landsins til þess
að kynnast íslendingum og menn-
ingu þeirra. Víkveiji hefur horft á
þá standa ráðþrota með matseðlana
í höndunum, þar sem aðalrétturinn
er hamborgari og franskar. Hvar
er hið rammíslenzka eldhús?
xxx
Lögreglan í Reykjavík hafði í
gær samband við Víkveija og
skýrði frá því að rangt væri, eins
og fram kom í Víkveija í gær, að
fíktað hafi verið við ljósbúnað
Volvo-bíla lögreglunnar, þannig að
unnt væri að hafa þá ljóslausa og
í gangi. Lögreglan sagði, að sá
andi, sem fram kæmi í Víkveija-
pistlinum, að lögreglan sýnileg öll-
um ætti að hafa þau áhrif, að fólk
færi sér hægar í umferðinni, væri
hárrétt og með þeim formerkjum
vildi hún vinna.