Morgunblaðið - 11.09.1991, Blaðsíða 31

reei hhíwanaf rr aunAQtmvcaM awAJíiMuoflow
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. SEPTEMBER 1991
08
31
Sigurlaug Júlíus-
dóttir - Minning
Fædd 11. september 1918
Dáin 20. ágnst 1991
Fallegasta og yndislegasta amma
okkar er horfin. Við sitjum eftir
með minningarnar sem streyma
fram í hugann, en einhvern veginn
er ekki hægt að festa þær allar á
blað. Allar heimsóknirnar og allt
sem við gerðum saman.
Það var alveg sama hver kom til
hennar, hann var alltaf velkominn.
Við getum sagt að hún hafi verið
sólin og við vorum stjörnurnar. Ef
eitthvað amaði að, fór maður til
ömmu og ef nokkur leið var til að
leysa úr því sem amaði að, þá gerði
hún það. Ef ekki þá sló hún bara
fram nokkrum gullkornum sem við
lifum á og munum gera í framtíð-
inni. Aldrei nokkurn tímann fórum
við frá ömmu í vondu skapi en hins
vegar alltaf með fullan maga af
allskonar góðgæti.
Hjá okkur eldri krökkunum lifir
minningin um Rauðagerði lengst,
þar sem við ólumst upp. Þar var
allt sem krakkar vildu hafa í einu
stóru húsi. Amma og afi, langamma
og langafi, stór garður, fullt af
trjám og stóri skúrinn sem afarnir
áttu. Þar áttum við saman margar
ógleymanlegar stundir.
Þar höfðum við góða að, til að
sýna okkur hvernig átti að gera
hitt og þetta, nú og ef eitthvað fór
úrskeiðis þá voru þeir hinir sömu
tilbúnir til að hugga og hjálpa til
við að reyna aftur, nema að það
væri ekki heilsusamlegt. Einnig
áttu afi og amma sumarbústað sem
fjölskyldan kom oft saman í og var
þá oft glatt á hjalla.
Það var alltaf gott að koma og
tala við ömmu, hún fylgdist vel með
öllu sem var að gerast í heiminum
og var alltaf tilbúin að spjalla um
heima og geima, og það gat hún.
Hún gat haft ofan af fyrir okkur
tímunum saman með tali, gátum
og kvæðum.
Vinir og félag'ar voru eins og
blómin hjá henni, stækkuðu og
blómstruðu í hvert skipti sem hún
talaði við eða snerti þau.
Guð geymi elsku ömmu.
Elsku afi, guð styrki þig í þinni
miklu sorg.
Barnabörn
Kveðjuorð:
Hjörtína I. Jóelsdótt-
ir frá Stóru-Okrum
Fædd 7. júní 1925
Dáin 29. ágúst 1991
Hvenær við búum okkur að heim-
an í síðasta sinn vitum við aldrei.
Þannig var það nú.
Hjörtína Ingunn Jóelsdóttir frá
Stóru-Ökrum gekk á vit örlaga
sinna 29. ágúst sl., fylgdi lögmáli
náttúrunnar og féll eins og haust-
laufið og blómin. í góðu veðri fór
hún upp í sveitina með nesti og
beijabaukinn og hefur ætlað að eiga
þar góðan dag í móum. Því heim í
Skagafjörð hefur hún séð að ekki
yrði farið, þótt um það værum við
búnar að tala. í íjallshh’ðinni, í
beijabrekkunni sofnaði hún síðasta
blundinn, við barm móður jarðar.
Ég sé Hjörtu mína í lyngbrekku
marglitra haustblóma, síðdegissólin
vermir og andblærinn strýkur um
kinn, eins og mild hönd móður sem
hlúir að barni sínu. Og hún hverfur
inn í móðuna miklu. Ég veit hún
hefur heyrt hina fegurstu hljóma.
Guði sé lof, að Hjörta er komin til
fegurri heima og laus úr þessum
jarðnesku böndum, sem svo oft
voru henni nærri um megn. Við
vitum að henni verður vel fagnað.
Ég lít út, kyrrð síðsumarsins
hvílir yfir öllu, það er yndislegt.
Suðurloftið dökkt, síðan lýsist það
í fjólubláa og rauða gullliti, fegurð-
in er slík, ólýsanleg. Er ekki dásam-
legt að svífa í þessari litadýrð inn
í eilífðina, sem er á bak við þessi
himnesku tjöld?
Ég vil þakka Hjörtu fyrir börnin
okkar, sem hún var svo góð. Þau
leituðu oft til hennar í leik og starfi.
Ég þakka allar gjafirnar, sem voru
svo fallegar því ekkert lét hún frá
sér fara annað en það besta. Feg-
urðarskyn hennar var gott og að
gefa var hennar gleði og meðan hún
hafði tök á nutu systkinabörnin
þess. Allt sem var saumað eða
pijónað var með því snilldarbragði
sem lýsti best smekkvísi hennar.
Þegar komið var í heimsókn setti
hún „töfradúkinn" á borðið og bar
fram allt það besta sem til var og
ekki gleymdist smáfólkið. List-
hneigð hennar kom fram í svo
mörgu og ekki hvað síst í hlustun
á góða tónlist og söng. Þá gleymd-
ist tími og rúm, þar var hennar
helgidómur. „Söngurinn sefar og
græðir," enda alin upp við það að
ljóð og söngur léku í ranni.
6. ágúst flutti hún heim í Skaga-
Ijörðinn og fékk legstað í sveitinni
sinni, Blönduhlíð.
Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir mér,
þú logar enn,
í gegnum bárur, brim og voðasker.
Nú birtir senn.
Ég kveð elsku Hjörtu og Guð
fylgi henni.
Anna Jónsdóttir
Nu þegar sumri fer að halla og
haustið að taka við, skartar lyngið
sínum safaríku ávöxtum.
Það var hennar Hjörtu minnar
hinsta ferð í þessu jarðneska lífi
að fara til beija og njóta þess að
fara út í náttúruna, umlukin fegurð
hennar.
Mér datt í hug samtal sem við
áttum fyrr í sumar, er ég spurði
hana hvort ég ætti ekki að ná í
hana á ættarmþt, sem haldið var,
en hún sagði: „Ég ætla að fara eina
ferð norður í sumar og mig langar
frekar til að koma þegar berin eru
komin.“
Okkur langar í örfáum orðum
að þakka Hjörtu fyrir samfylgdina,
þakka henni fyrir þá hlýju og þolin-
mæði sem hún sýndi okkur.
Alltaf var hún félagi okkar, bæði
í leik og starfi, tilbúin að hlusta á
okkur hvað sem okkur lá á hjarta.
Lærdómsbækurnar lásum við fyrir
hana og nutum aðstoðar hennar við
lærdóminn og alltaf sýndi hún
áhuga á því sem við vorum að gera
og fylgdi því eftir. Hún tók þátt í
leik okkar hvort sem við vorum að
sýna frumsamin leikrit, fara á
skauta eða spila badminton, alltaf
gat hún hlegið með okkur. Hún
hafði mikið yndi af tónlist og söng,
og kenndi okkur mörg lög og vísur
og söng með okkur. Einnig kenndi
hún okkur að dansa og dansaði við
okkur.
Hún naut þess að vera í kyrrð
og rólegu umhverfi, og það fann
hún í beijaferðum í Akradalinn, eða
úti í hólmanum, þar sem hún lagði
netin. Ógleymanlegar eru ferðirnar
út í hólma, þar sm hún fór á Glóa
yfir Héraðsvötnin, oft með eitthvert
okkar á hnakknefinu. Þá fengum
við oft sögu meðan verið var að
greiða netin, innan um bleika breiðu
eyrarrósa, þarna var friðsælt.
Þegar réttað var á haustin, var
það alltaf góður endir á skemmti-
legum degi, þá beið Hjörta með
veisluborð þegar heim var komið.
Eftir að hún flutti til Reykjavíkur
komum við aldrei svo til hennar að
hún dekkaði ekki upp með hvítum
útsaumuðum dúk, fallegum borð-
búnaði og svo komu kræsingarnar
hver af annarri og fylltu borðið.
Hún hafði yndi af því að gleðja
aðra og taka á móti fólki.
Við þökkum Hjörtu. Við vitum
að hún hefur fundið sér friðsælan
stað í nýjum heimkynnum.
Hér andar guðs blær, og hér verð ég svo
frjáls,
í hæðir er ber til ljóssins strauma
æ lengra að lindum himinbáls,
unz leiðist ég i sólu fegri drauma.
(Steingrímur Thorsteinsson)
Systkinin frá Stóru-Ökrum
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
; stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
Lokað
Verslunin verður lokuð fimmtudaginn 12. septem-
ber vegna jarðarfarar
ÓTTARS H. GUÐLAUGSSONAR.
Guðlaugur A. Magnússon,
skartgripaverslun.
Lokað
Vegna útfarar HANNIBALS VALDIMARSSONAR,
fyrrverandi forseta ASÍ, verða skrifstofur Alþýðu-
sambands íslands, Listasafns ASÍ og Menningar-
og fræðslusambands alþýðu, lokaðar frá hádegi
miðvikudaginn 11. september.
Alþýðusamband íslands.
Sigrún Sverrisdótt-
ir í Galleríi Borg
SIGRÚN Sverrisdóttir opnar sýn-
ingu i Gallerí Borg við Austur-
völl fimmtudaginn 12. september.
Sigrún er fædd í Reykjavík 1949.
Hún stundaði nám í Myndlista- og
handíðaskólanum 1969 til 1973, þar
af tvö ár í textíl. Sigrún flutti til
Stokkhólms 1977 og hefur verið
búsett þar síðan. í Stokkhólmi hefur
Sigrún vinnustofu þar sem hún hef-
ur aðallega unnið við myndvefnað,
en síðustu fjögur árin hefur hún
einnig málað með akiýl á handgerð-
an pappír og fengist við einþrykk.
Sigrún hefur unnið mörg opinber
verkefni í Stokkhólmi og eru verk
hennar á opinberum stöðuni eins
og t.d. sjúkrahúsum, fasteigna-
stofnun ríkisins og skólayfirvöldum.
Tvö verka hennar eru í eigu Lista-
stofnunar ríkisins. Sigrún fékk iista-
mannalaun sænska ríkisins 1989,
hún hefur haldið tvær einkasýningar
í Stokkhólmi 1984 og 1989 og tek-
ið þátt í nokkrum samsýningum, þá
var hún með á fyrsta Norræna text-
ilbienalnum 1976 til ’77.
Þetta er fyrsta sýning Sigrúnar
hér á landi og sýnir hún nú mynd-
vefnað og einþrykk.
Sýningin hefst fimmtudaginn 12.
september kl. 17 en henni lýkur 24.
september. Sýningin er opin alla
daga vikunnar frá kl. 14-18.
Félag bókagerðarmanna:
Krafist afnáms láns-
kjaravísitölunnar
Á félagsfundi í Félagi bókar-
gerðarmanna 4. september sl. var
eftirfarandi ályktun samþykkt:
„Félag bókargerðarmanna krefst
þess að ríkisstjórnin sjái til þess að
marg ítrekuð fyrirheit um afnám
lánskjaravísitölunnar verði efnd nú
þegar.
Verkafólk hefur í þessu efni búið
við algert misrétti allt frá árinu
1983, þegar þáverandi ríkisstjórn
afnam launavísitöluna en viðhélt
lánskjaravísitölunni.

Heimilistæki hf
Tæknideild. Sætúni 8 SÍMI69 15 00
{/út/uoKSvetíyat&ycrb C sawtÍHguítv
Þau átta ár sem þetta ástand
hefur nú varað hefur verkafólk með
sjálfvirkum og lögskipuðum hætti
verið þvingað til sérstakra fjárfram-
laga til fjármagnseigenda. Slíku
ástandi verður að linna þegar í
stað.“
HAGGLUNDS DENISON
VÖKVADÆLUR
☆ Olíumagn frá 19-318 l/mín.
☆ Þrýstingur allt að 240 bar.
☆ Öxul-flans staðall sá sami
og á öðrum skófludælum.
☆ Hljóðlátar, endingargóðar.
☆ Einnig fjölbreytt úrval af
stimpildælum, mótorum
og ventlum.
☆ Hagstætt verð.
☆ Ýmsar gerðir á lager.
☆ Varahlutaþjónusta.
☆ Hönnum og byggjum upp
vökvakerfi.
Qxkin daginn!
SIC. SVEINBJÖRNSSON HF.
Skelöarásl, Carðabæ
símar 52850 - 52661
•I
Macintosh fyrir byrjendur
Works - ritvinnsla, gagnasöfnun, töflureiknir og stýrikerfi á .
© 15 klst námskeiði fyrir byrjendurl Fáið senda námsskrá.
<%>
*o
*o
Tölvu- og verkfræöiþjónustan
Grensásvegi 16 - fimm ár í forystu

Nú getur þú lært að syngja
NÝI KÓRSKÓLINN
auglýsir söngnámskeið fyrir unga sem aldna,
laglausa sem lagvissa.
Kennari er Esther Helga Guðmundsdóttir, söngkona.
Umsóknarfrestur er til 16. sept. þ.m.
Allar nánari upplýsingar í síma 656617
millikl. 10.00 og 13.00.