Morgunblaðið - 19.09.1991, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUÐAGUR 19. SEPTEMBER 1991
37
Jóhannes Hjalta-
son - Kveðjuorð

Mig langar að byrja þessa grein
á því að segja, að Jóhannes var ekki
fullkominn frekar en við hin. Eg
þekkti hann of vel til að vita það.
Ég þekkti hann einnig nógu vel til
að vita að hann hefði ekki viljað að
þessi grein yrði hrein dásömun á
persónuleika hans og lífí. Hann hefði
viljað að ég skýrði út, í þeim fáu
orðum sem mér leyfist, hver og
hvernig hann og líf hans var, eins
og ég sá það.
Jóhannes var minn fyrsti náni vin-
ur eftir heimkomu mína eftir fimm
ára dvöl erlendis. Þarna var ég ellefu
ára drengur, feiminn, í nýju um-
hverfi, vinalaus, að reima skóna
mína, þegar hann nálgast mig. Hann
býður mér í sýnisferð um móann,
þar sem tína má ber, liggja í áhyggju-
leysi, og láta sig dreyma. Ég þáði '
það og varð það upphafið að löngu
og alvarlegu vinasambandi. Jóhann-
es og þeir sem ég kynntist gegnum
hann kenndu mér svo siði, venjur og
prakkarastrik drengja á þeim aldri,
t.d. bæjar- og bíóferðir, leiki, og
ekki má gleyma, að kveikja í sinu
og sparka í ljósastaura. Gleðin og
hláturinn var mikill, en einnig alvar-
an við það að vaxa úr grasi, og átt-
um við mörg samtölin um allt milli
himins og jarðar, tilfinningar, hitt
kynið, drauma, lífið og dauðann.
Móinn var mikill samkomustaður.
Þar lágum við félagarnir í háu grasi
■g vorum konungar í eigin ríki. Nú
:r móinn horfinn og við hafa tekið
/egir og byggingar. Nú er Jói horf-
inn og við taka minningar.
Er lengra leið á vinskapinn urðum
við tveir samtímis hrifnir af stúlku.
Og það sem óheppilegast var, — af
sömu stúlkunni. Við greiddum úr því
vandamáli með því að ákveða „vara-
stúlku", sem hinn síðar mundi svo
ná sér í að samkeppninni lokinni.
Eftir að skot þetta hafði runnið út
í sandinn viðurkenndum við svo hvor
fyrir öðrum að hvorugur hefði nokk-
urn tímann sætt sig við „varastúlku"
þessa hvað þá fengið hana. Að þessu
hlógum við endalaust og var þetta
rík minning milli okkar til hins
síðasta. Eftir þetta áttum við margar
stórkostlegar stundir.
Seinna kom upp rígur á milli okk-
ar og við töluðumst ekki við í marga
mánuði, nema með illgjömum „skot-
um“ sem við sendum hvor öðrum
fyrir milligöngu sameiginlegra vina.
Undir lokin sættumst við, og án fag-
legra ástæðna bað ég hann að syngja
í hljómsveit, sem ég og aðrir álíka
viðvaningar og ég, vorum að setja
saman. Varð það upphafið að miklu
ævintýri, of kærkomnu til að setja í
fá orð. Þó vil ég segja, að um þetta
leyti hafði okkur fundist við að ýmsu
leyti ólíkir öðrum ungmennum og var
tónlistin að hluta til okkar leið til
að vera hluti af því unga samfélagi
sem þá var og er enn. Eftir nokkur
ár hætti hljómsveitin og við byrjuðum
að fjarlægjast hvor annan, þó svo
við hittumst alltaf af og til, til að
minnast gamalla tíma og fylgjast
hvor með öðrum. Hann virtist alltaf
mjög upptekinn við viðfangsefni sín
og eyddi ekki miklUm tíma með okk-
ur gömlu félögunum. Á þann hátt
höfðum við þegar misst hann.
Ég er reiður vegna láts Jóhannes-
ar, þó ég verði að fyrirgefa það, ef
ég má taka svo til orða. Ég sendi
samúðarkveðjur til skyldmenna hans
og vina, og langar mig að segja eitt:
Þegar ég minnist Jóa nú eða í
framtíðinni, neita ég að minnast
hörmulegra endaloka hins jarðneska
lífs hans. Ég mun hugsa um þær
lífsríku stundir, sem ég átti með
honum, og vona áð hlátur hans megi
bergmála í hugum okkar svo lengi
sem við lifum. Ég kveð Jóhannes
Hjaltason á vit leyndardómsins
mikla. Ég kveð Jóa.
Kristinn H. Schram
Við viljum minnast góðvinar okkar
og bekkjarfélaga úr Digranesskóla í
Kópavogi, Jóhannesar Hjaltasonar.
Þegar leiðir okkar skildu við lok
grunnskóla átti ekkert okkar von á
að í næsta skipti sem við kæmum
óll saman væri það vegna láts Jó-
hannesar.
Við minnumst hans sem kurteiss
og góðs félaga sem ávallt var boðinn
og búinn til að taka þátt í félagslíf-
inu. Saman áttum við ógleymanlegar
stundir sem allar hafa riijast upp að
nýju á þessum stutta tíma sem hefur
liðið síðan Jóhannes kvaddi þetta líf.
Við eigum erfitt með að sætta okkur
við þá staðreynd að Jóhannes sé
ekki lengur á meðal okkar til að
deila með okkur minningunum um
gamla og góða tíma úr Digranes-
skóla. Ekkert okkar fær skilið hvers
vegna svo ungur maður er hrfiinn
burt þegar lífið er rétt að byija.
Við kveðjum hann með söknuði
og þökkum fyrir samveruna. Við biðj-
um góðan Guð að styrkja ættingja
hans og vini á þessari erfiðu stundu.
Við viljum mirinast Jóhannesar í
þessu fallega ljóði eftir Halldór Lax-
ness.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér.
hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við guð um þúsund ár.
Hvað jafnast á við andardráttinn þinn?
Hve öll sú gleði er fyr naut hugur minn
er orðin hljómlaus utangátta og tóm
hjá undrinu að heyra þennan róm.
Bekkjarfélagar úr
Digranesskóla.
REIK NIOIiG JORVAIt
Meiriháttar verólækkun.
• 80387SX - 16 MHz
kr. 1 9.900,-
• 80387SX - 20 MHz
kr. 20.900,-
• 80387DX - 25 MHz
kr. 28.900,-
• 80387DX - 33 MHz
kr. 30.900,-
: Oll verð eru
með Vsk.
' Öll verð eru
miðuð við
gengi 12.09.1991
^TÆKNIVAL
Skeifan 17 -128 Reykjavik - Sími 91-681665 - Fax 91-680664
Eiginmaður minn,
t
PALLPALSSON
fyrrum bóndi,
í Efri-Vík,
verður jarðsunginn frá Prestbakkakirkju á Síðu
laugardaginn 21. september kl. 14.00.
Fyrir hönd vandamanna,
Magnea Guðrún Magnúsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir og afi,
SVAVAR HJALTESTED,
Reynimel 44,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 20. séptember
kl. 10.30.
Lára Hjaltested,
Erla Hjaltested
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
DÝRFINNA HELGADÓTTIR,
Arnarholti,
Kjalarnesi,
er lést 14. september, verður jarðsung-
in frá Fossvogskapellu föstudaginn
20. september kl. 10.30.
Lilja Njálsdóttir,
Arnbjörg Pálsdóttir,
Gunnlaugur Jósefsson,
Helgi Jósefsson,
Gunnar Jósefsson,
Ólöf G. Albertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
SIEMENS uppþvottavélar eru velvirkar,
hljóölátar og sparneytnar.
Breidd: 45 og 60 sm
SMÍTH & NORLAND
NÓATÚNI4 - SÍMI28300
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýrída samúð og vináttu við andlát og
útför
ÞORBERGS I. JÓHANNESSONAR,
Neðra-Núpi.
Þórdís Þorbergsdóttir,
Jóhanna Þorbergsdóttir,
Hafþór Þorbergsson,
Ingibjörg Þorbergsdóttir,
Rannveig Þorbergsdóttir,
Guðmundur Þorbergsson, Margrét Hannibalsdóttir,
Stefán Þorbergsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þórir Friðriksson,
Jón Óli Gíslason,
Eiríkur Pálsson,
t
Elskuleg móðir mín, dóttir, systir, mágkona og dótturdóttir,
JÓFRÍÐUR SOFFÍA KRISTINSDÓTTIR,
Skálagerði 7,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Ingjaldshólskirkju laugardaginn 21. sept-
ember kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélag ís-
lands.
Elín Ösp Vilhjálmsdóttir,
Ester Úranfa Friðþjófsdóttir,
Baldur F. Kristinsson,
Elvar G. Kristinsson,
Dóra S. Kristinsdóttir,
Jóhann R. Kristinsson,
Helena S. Kristinsdóttir,
Hafalda E. Kristinsdóttir,
Snædís E. Kristinsdóttir,
Guðbjörg H. Kristinsdóttir,
Halldóra Kristleifsdóttir
og systkinabörn.
G. Elisabet Jensdóttir,
Þórdís Bergmundsdóttir,
GuðbrandurJónsson,
Katrín Gísladóttir,
Guðmundur Gunnarsson,
Gústaf G. Egilsson,
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður okkar og ömmu,
UNNAR ERLENDSDÓTTUR.
Erla Smári, Jakob Smári
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum, sem sýndu okkur hlýhug og
hluttekningu við andlát og jarðarför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR FINNBOGASONAR
frá Krossadal,
Garðarsbraut 55, Húsavík.
Sigurbjörg Sigurjónsdóttir,
Vigdís Helga Guðmundsdóttir, Pálmi Sigfússon,
Sigurjón Guðmundsson, Ása Grfmsdóttir,
Jóhanna Guðmundsdóttir, Guðjón Ólafsson
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför
TRYGGVA GUÐJÓNSSONAR,
Hjarðarholti 10,
Akranesi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Sjúkrahúss Akraness deild A og
Landspítalans deild 11-E fyrir góða umönnun.
Rósa Einarsdóttir,
Marinó T ryggvason, Margrét Magnúsdóttir,
Guðni Tryggvason, Hlín Sigurðardóttir,
Björg Thomassen, Reynir Ásgeirsson
og fjölskyldur.