Morgunblaðið - 10.10.1991, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. OKTÓBER 1991
arfen
með' oörnin
a veroi rurir
Stór herbergi og stór rúm er só
staöall sem Holiday Inn byggir ó.
ViÖ á Holiday Inn höfum því ákveÖið
a6 bjóða "Fjölskyldupakka" um
helgar í vetur, þar sem hjón geta
komiSmeð börnin og átt notalega
helgi þar sem ýmislegt er á boðstólum
s.s. frítt í sundlaugarnar í Laugardal,
Húsdýragarðinn og skautasvellið.
En þessir staðir eru allir í næsta
nágrenni við hótelið. Fjölskyldan getur
nýtt sér allan sunnudaginn því það
þarf ekki aS losa herbergió fyrr en
síðdegis á sunnudegi í stað hádegis
eins og tíðkast á hótelum.
Verð á herbergi
fyrir sólarhringinn
5.200,-
Utvegum barnagæslu ef þess er óskab
Losun herbergja eftir kl. 5 a sunnudegi
Mibsvæöis en samt i roiegu umhverfi
Umhverfisvæn
efni
leggðu þitt af mörkum
til umhverfisverndar !
Þvottaefni sem eru
ekki með fosfati. ^

Þar sem börnin eru í fyrirrúmi
Sigtúni 38 - Upplýsingar í síma 91 -689000 - Fax: 91 -680675
Konditori - veisluföng annast allar tegundir veisluforma, allt frá gerð
sérlagaðs konfekts til glæsilegra kaldra borða fyrir stórar veislur og smáar.
Linda lærði konditor hjá hinum þekkta Gert Serensen Chef konditor í Tívoli
í Kaupmannahöfn. Og er matreiðslumeistari frá Hótel og veitingaskóla íslands.
Meðal annars sem Konditori veisluföng býður upp á eru:
skírnartertur - brúðartertur - afmælistertur - útskriftatertur
sérlagað konfekt - borðskraut t.d. úr sykri, marsipan eða súkkulaði.
Brauðtertur - litlar pitzur - pinnasnittur - kaffisnittur.
Ymsa smárétti í kokteilboð - kalt borð - quiche loraine o.fl.
________________SIGTÚNI 51 - SÍMI; 688884_______________________________________
lega gegna þjónustugreinarnar vax-
andi hlutverki í þessu sambandi, en
eftir sem áður eru það fyrst og
fremst iðnaður og sjávarútvegur
sem skapa störfin sem skila okkur
gjaldeyrissparnaði og gjaldeyris-
tekjum og eru jafnframt undirstaða
þjónustustarfseminnar í landinu.
Það er einmitt þróun þessara
samskipta milli iðnaðar og sjávarút-
vegs sem mun ráða því hvort við í
upphafi næstu aldar munum til-
heyra þeim hópi þjóða sem tekist
hefur að búa þegnum sínum best
lífskjör.
Ef ekki tekst að viðhalda sam-
keppnishæfni iðnaðar og sjávarút-
vegs í alþjóðlegum viðskiptum og
stunda þá vöruþróun og nýsköpun,
ásamt framleiðniaukandi aðgerðum,
sem nauðsynleg er til að efla þessa
starfsemi, munum við flytjast úr 1.
deild í 2. deild og tilheyra í upphafi
næstu aldar þeim hópi þjóða í Evr-
ópu sem búa við hin lakari lífskjör.
Þetta er kjarni mátsins og það
er einmitt vegna þessa sem iðnaður
og sjávarútvegur eiga samleið í
umræðunni um nýtingu fiskistofn-
anna.
Auðlegð okkar í dag byggir fyrst
og fremst á dugmiklum einstakling-
um sem hafa lagt hornsteininn að
þeirri velmegun sem við búum við.
Auðlegðin hefur fram til þessa eink-
um byggst á því að nýta auðlindir
landsins og hafsins okkur til fram-
dráttar. Landbúnaður, fískveiðar,
fiskvinnsla, ýmiss konar iðnaður
tengdur náttúrulegum hráefnum og
nú á síðari árum orkufrekur iðnaður
hafa lagt grundvöllinn að þeim lífs-
kjörum sem við búum við í dag. En
það sem er í dag verður ekki endi-
lega á morgun og þannig er því ein-
mitt farið hér. í landbúnaði er tak-
markað svigrúm til aukinnar verð-
mætasköpunar og litlar líkur á að
íslenskur landbúnaður bæti að neinu
marki samkeppnisstöðu sína við
landbúnað annarra þjóða.
Við göngum í dag svo nærri fiski-
stofnunum umhverfis landið að lítið
má út af bregða til að um ofveiði
og viðvarandi aflasamdrátt verði að
„Það sem ræður úrslit-
um í samkeppninni í
dag er ekki hvort þjóðir
búi yfir náttúrulegum
auðlindum, heldur
hversu samkeppnisfær
fyrirtækin eru á alþjóð-
legum markaði. Hugvit-
ið er að verða undir-
staða þess að hægt sé
að kalla fisk, jarðefni
eða vatnsafl auðlind
eða ekki. Þekking og
hæfni til að ná sem
bestri nýtingu og
mestri framleiðni er
það sem ræður úrslit-
um.”
ræða. Þannig er ólíklegt að fiskveið-
ar leggýmikið til hagvaxtar á næstu
árum. I fiskiðnaði eru hins vegar
ýmsir möguleikar vannýttir og það
sama á við um mörg svið iðnaðar.
Þau tækifæri sem við höfum byggj-
ast hins vegar ekki á aukinni
magnúrvinnslu heldur öðru fremur
á bættri nýtingu þeirra aðfanga sem
við höfum úr að spila. Það sem
ræður úrslitum í samkeppninni í dag
er ekki hvort þjóðir búi yfír náttúru-
legum auðlindum, heldur hversu
samkeppnisfær fyrirtækin eru á al-
þjóðlegum markaði. Hugvitið er að
verða undirstaða þess að hægt sé
að kalla fisk, jarðefni eða vatnsafl
auðlind eða ekki. Þekking og hæfni
til að ná sem bestri nýtingu og
mestri framleiðni er það sem ræður
úrslitum.
Til þess að iðnaður og sjávarút-
vegur geti búið í sátt og samlyndi
og í sameiningu skilað okkur þeim
lífskjörum sem tryggja okkur setu
1. deild þurfa samkeppnisskilyrði
þessara greina að vera sambærileg.
Ef helmingi liðsins er svo þröngur
stakkur skorinn að hann hefur ekki
eftir Pál Kr. Pálsson
Um fá mál hefur jafn mikið verið
fjallað í fjölmiðlum að undanförnu
og hvernig fara beri með réttinn til
nýtingar fiskimiðanna umhverfís
landið. Leikir sem lærðir, spekingar
og spjátrungar hafa tjáð sig sig um
málið og sitt sýnist hveijum, eins
og eðlilegt er í lýðræðisþjóðfélagi.
Einn þáttur þessa veigamikla
máls hefur að mati undirritaðs feng-
ið of litla umfjöllun, en það eru þau
samofnu tengsl milli iðnaðar og
sjávarútvegs sem ráða mestu um
lífskjör okkar og stöðu í samskiptum
við aðrar þjóðir í framtíðinni. Vissu-
Iðn-fiskur og
íslensk framtíð