Morgunblaðið - 16.10.1991, Side 40
40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. OKTÓBER 1991
mmmn
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
° 1991 Los AngelesTimesSyndicate
Ef hárúllurnar halda vöku Þú hlýtur að fá björg-unar-
fyrir þér, sofðu þá í stofunni verðlaun Sjómannadagsins!
maður ...
Þessir hringdu . ..
Fjólublátt Muddy Fox hjól
Um miðjan ágúst var fjólu-
blátt Muddy Fox Pathfinder
hjól tekið fyrir utan verslunina
á horni Baldursgötu og Óðins-
götu. Á hjólinu er hulstur fyrir
drykkjarflösku. Tólf ára dreng-
ur saknar hjólsins afskaplega.
Ef foreldrar hafa séð slíkt hjól
í fórum barna sinna eða ein-
hveijir hafa rekist á það eru
þeir vinsamlegast beðnir að
hringja í síma 28783.
Lítið pláss í
Laugardalslauginni
Ingibjörg hringdi og vildi
koma á framfæri kvörtun í sam-
bandi við Laugardalslaugina.
Húr. sagðist hafa farið í sund
á laugardagsmorgni og þá hefði
helmingur laugarinnar verið
frátekinn fyrir sundfélagið
Ægi, Hún sagði mjög marga
hafa verið í sundi og þrengslin
þar af leiðandi mikil. Ingibjörg
sagði það vera dónaskap við
almenning að auglýsa ekki að
einungis hálf laugin væri opin
því þá gæti fólk farið eitthvað
annað til þess að geta synt.
Hjól tapast
Hjól hefur tapast frá Engi-
hjalla 1 í Kópavogi. Þetta er
Euro Star, 22 tommu drengja-
hjól, gult og svart á litinn. Fólk
er beðið að kíkja í hjólageymsl-
ur hjá sér og athuga hvort hjól-
ið leynist þar. Finnandi vinsam-
lega hringi í Guðbjörgu í síma
46948.
Kvenhanskar
Svartir loðfóðraðir kven-
skinnhanskar gleymdust í af-
greiðslu pósthússins í Pósthús-
stræti. Eigandi getur komið í.
afgreiðsluna og vitjað þeirra
þar.
BUSAVÍGSLUR
Ég er innilega sammála MH-
ingnum sem skrifaði um busavígsl-
una sína um daginn. Þetta er
skemmtileg reynsla og ég hefði eng-
an veginn yjljað missa af hönni, Eg
er nýnemi í Fjölbrautaskóla Suður-
pesja og er því fyrryerandi busi,
þ,e,a,s, ég var busuð núna, Hjá okk-
ur er fyrsta vikan á haustönn alltaf
busavika. Þegar við mættum í skól-
ann á mánudaginn voru okkur sett-
ar ýmsar reglur. Við máttum hvergi
sitja, máttum aðeins nota busastig-
ann sem var mjög mjór stigi og fór
illa ef maður mætti einhverjum.
Einnig áttum við að hlýða æðri nem-
um í einu og öllu. Svo þessa viku
þurftum við að gera okkur margt
til skammar. Skríða á hnjánum og
jarma, syngja busablúsinn, bera
töskur, raða skóm, þrífa bíla, tína
rusl og lengi má áfram telja. Svona
hélt þetta áfram út vikuna. Auðvitað
voru allir busar niðurlægðir en eng-
inn hlaut mein af. Svo rann föstu-
dagurinn 13. upp, já, ekki gat dag-
urinn verið betri. Eftir kennslu var
okkur smalað saman fyrir utan skól-
ann og fórum við út í skrúðgöngu
um bæinn. Þeir sem voru á svarta
listanum, þ.e.a.s. þeir sem höfðu
óhlýðnast, voru fremstir í bandi.
Þetta var u.þ.b. 15 mín. ganga og
þurftum við að vera uppi með hend-
urnar alla tímann og á meðan var
sprautað á okkur kokteilsósu, rem-
úlaði, tómatsósu og sinnepi. Þegar
við komum aftur að skólanum voru
krakkarnir á svarta listanum fyrst
teknir fyrir. Síðan kom að okkur.
Það skreið einn í einu og á meðan
var sullinu sprautað yfir okkur og
síuan var okkur dýft ofan í kar með
ísköldu vatni og mygluðum mjólkur-
yörum. Þú gast alveg stjórnað með-
ferðinni sem þú fékkst, ef þú sýnd-
ir engan mótþróa fékkstu góða
meðferð en ef þú streittist á móti
voru móttökurnar frekar harkalegir.
Að þessu loknu vorum við látin
skríða í gegnum búr og þurftum við
að skríða á dekkjum því þá var
miklu erfiðara að skríða og á meðan
á því stóð var ísköldu vatni sprautað
á okkur. Síðan hlupum við út í
íþróttahús, nýnemarnir, fyrrv. bus-
ar, fórum hressir og kátir í sturtu
og um kvöldið var svo haldið vel-
heppnað busaball.
Ég hef lesið öll þessi blaðaskrif
um busavígslur og tók eftir því að
það voru aldrei busar sem skrifuðu,
ég veit ekki betur en að það værum
við sem vorum þolendurnir, bara
einhverjar taugaveiklarar mæður.
Þetta er skemmtileg reynsla og ég
skora á alla nýnema að segja frá
reynslu sinni. Nema pjattrófurnar í
Versló! ímyndið ykkur bara kaffiboð
hjá ömmu einn sunnudaginn sem
engum finnst gaman í. Það hafa
engir busar kvartað undan þessu
og býst ég við að það sé útaf því
hvað þetta er skemmtilegt.
Nemandi í F.S.
Víkverji skrifar
Víkverji velti því fyrir sér, þegar
hann hlustaði á umræðurnar
um stefnuræðu forsætisráðherra,
hvaða sérstakt gildi það hefði, að
sumir ræðumenn, eins og Stein-
grímur Hermannsson og Ólafur
Ragnar Grímsson, lögðu greinilega
mikið upp úr því að ganga blaða-
lausir í ræðustólinn og flytja ræður
sínar af fingrum fram, ef þannig
mætti orða það. Vissulega er það
gott fyrir stjórnmálamann og skap-
ar honum öryggiskennd að hafa
þjálfað svo mjög hæfileikann til að
flytja ræður, að hann geti flutt
heildstseða ræðu blaðalaust í sjón-
varpsútsendingu. Hitt skiptir þó
einnig miklu, áð það sem sagt er
sé einhvers virði og þauihugsað.
Verður oft misbrestur á því, ef
ræða hefur ekki verið brotin til
mergjar með þeim hætti, sem gert
er, þegar hún er fest á blað. í þess-
\um umræðum er forsætisráðherra
bundinn við ritaðan texta, sem hann
sendir þingmönnum í trúnaði viku
áður en ræðan er flutt. Hann getur
því ekki Ieyft sér að tala blaðalaust.
Eftir að sjónvarpið kom til sög-
unnar litu ýmsir á það sem sérstaka
ögrun að geta komið fram á skerm-
inum og flutt þar samfellt mál án
þess að hafa nokkur blöð við hönd-
ina. Auðvitað áttuðu menn sig fljótt
á því að slík framganga tryggði
ekki alltaf boðlegt efni og þess
vegna var fundin upp tækni, sem
gerir ræðumönnum kleift að lesa
texta án þess að áhorfandinn sé var
við það. Þessi tækni er ekki notuð
hér þegar fluttar eru ræður en
fréttamenn og þulir nota hana við
lestur frétta og hún er einnig nýtt,
þegar flutt eru ávörp í sjónvarpssal.
XXX
Auðvelt er að færa fyrir því rök,
að ræður manna séu inni-
haldsmeiri og betur ígrundaðar,
þegar þær hafa verið samdar fyrir-
fram. Sumir telja það meira að
segja óvirðingu við fundarmenn, ef
ræðumenn hafa ekki ritaðan texta
í fórum sínum, ef sérstaklega hefur
verið boðað til fundar til að hlusta
á þá. Slíkt ræðst þó að sjálfsögðu
af tilefni og aðstæðum hveiju sinni.
Víkverji er eindregið þeirrar skoð-
unar, að umræður um stefnuræðu
forsætisráðherra séu þess eðlis, að
áheyrendur eigi í raun heimtingu á
því, að ræðumenn leggi meira upp
úr þeim texta sem þeir flytja en
leikbrögðum, sem þeir eiga auðveld-
ara með að beita, ef þeir tala blaða-
laust.
xxx
*
Iræðu sinni gekk Ólafur Ragnar
Grímsson alltof langt í því að
mati Víkveija að ráðast á eða víkja
að nafngreindum mönnum, sem
sátu í þingsalnum og áttu þess ekki
kost að bera hönd fyrir höfuð sér
á sama vettvangi og ræðumaður.
Fjöldi ræðumanna í umræðum
um stefnuræðuna er að sjálfsögðu
ákveðinn fyrirfram, enda hefur hver
flokkur ákveðinn tíma til umráða.
Ólafur Ragnar vissi til dæmis
mætavel', að Þuríður Pálsdóttir,
varaþingmaður Sjálfstæðisflokks-
ins, sem nú situr á þingi, var ekki
á mælendaskrá í stefnuumræðun-
um. Þrátt fyrir þetta sá Ólafur
Ragnar ástæðu til að víkja sérstak-
lega að Þuríði, og eðlilegt hefði
verið, að henni gæfist færi á að
svara honum. á sama stað og sömu
stundu. Það gat hún hins vegar
ekki vegna hins sérstaka eðlis um-
ræðnanna um stefnuræðuna. Ólaf-
ur Ragnar virðist kæra sig kollóttan
um eðlilega háttsemi eða tillitssemi