Morgunblaðið - 20.10.1991, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER 1991
t
M
- segir Raísa,Gorbatsjov-um leiðtogafundinn í Reykjavík í nýrri bók sinni
„Ég vona", sem væntanleg er á markað á íslandi
„BÓK MÍN, er ekki endurminningabók eða
ævisaga, þar sem ítrustu nákvæmni er gætt
hvað varðar tímaröð og smáatriði. Enn síður
er í bókinni að finna kerfisbundna framsetn-
ingu á skoðunum mínum og viðhorfum, þótt
þeirra gæti í henni. I bókinni er talað af
hreinskilni, eflaust er hún sundurlaus. Þetta
er sagan af sjálfri mér fyrr og nú, af atburð-
um og hughrifum sem ég hef orðið fyrir á
staðnum. I henni birtast persónuleg viðbrögð
mín við því sem hefur verið að gerast um-
hverfis mig, við þeim miklu átökum, áföllum
og ekki síður árangri sem náðst hefur í opin-
beru Iífi í landi mínu.” - Þannig kemst Raísa
Gorbatsjov meðal annars að orði í ávarpi
sínu til erlendra lesenda í bók sinni, „Ég
vona”, sem væntanleg er á íslenskan bóka-
inarkað á næstunni, en það er bókaforlagið
Iðunn sem gefur bókina úf. Raísa kemur víða
við í bók sinni eins og nærri má geta og hér
grípum við niður í einn kafla hennar, þar
sem hún minnist meðal annars á leiðtoga-
fundinn í Reykjavlk í október 1986.
/
Ihvert sinn sem maður kemur
fram sem fulltrúi lands síns þarf
að taka tillit til sérkenna í dag-
legu lífi, hefða og venja þjóðar-
innar og landsins. Það skiptir
máli að sýna öllu^ jafnt smáu sem
stóru, athygli. Eg minnist þess
til dæmis með þakklæti hve frú
Bush og starfslið Wellesley College
sýndu mér mikinn skilning þegar
ég baðst undan því að þurfa að
klæðast akademískum búningi, höf-
uðfati og kufli við skólasetninguna,
því slíkt var ekki vaninn í landi
mínu. Ég hefði farið hjá mér og
mér hefði liðið mjög illa í þeim
búningi.
Þegar Míkhaíl Sergejevítsj fór
síðast í heimsókn til Bretlands stakk
breska ríkisstjórnin upp á því að
hann héldi ræðu sína í Guildhall sem
er ákaflega fræg bygging í Lundún-
um, í miðju fjármálahverfinu, City.
Það er heiður sem erlendum gestum
er sjaldan sýndur og er sérstakt
virðingarmerki. En samkvæmt
fornum hefðum er gert ráð fyrir
tilteknum klæðnaði við'athafnir í
Guildhall; kona verður að vera með
hatt og hanska og karlmaður á að
vera í kjólfötum, síðjakka eða ein-
kennisbúningi hermanns.
Undantekning var gerð þar á
hvað okkur varðaði. Frú Thateher
virti óskir okkar og ólíkt öilum Hefð-
um ákvað hún að hún yrði heldur
ekki með hatt eða hanska. í þess-
ari sömu heimsókn fórum við Míkh-
aíl Sergejevítsj til Windsor og hitt-
um drottninguna. í Englandi er
áheyrn hjá drottningunni hinn æðsti
diplómatíski heiður. Ég vissi að
uppáhaldslitur Elísabetar drottn-
ingar var blár — konungsblátt —
og hún notar hann venjulega ein-
hvers staðar í búningi sínum. Mér
skildist líka að meðlimir konungs-
fjölskyldunnar og gestir drottningar
reyndu að nota ekki þann lit er
þeir væru í návist hennar. Ég reyndi
líka að halda þeirri hefð.