Morgunblaðið - 29.10.1991, Síða 11
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJL'DAGUR 29. OKTÓBER 1991
11
í FÓTSPOR FEÐRANNA
við að athuga, atriðin voru flest
stutt og því var ágætur hreyfan-
leiki í sýningunni. Leikur var mis-
jafn, eins og gerist og gengur, en
athygli mína vakti góður framburð-
ur margra leikara og áttu þeir ekki
í nokkrum erfiðleikum með að láta
rödd sína hljóma blæbrigðaríka um
allan salinn. Texti verksins er líka
lipur og prýðilega skrifaður. Söng-
fólkið stóð sig vel en söngatriðin
sjálf hefðu gjarnan mátt vera líf-
legri.
Leikhúsið var yfirfullt en þetta
ALMENNT KERFI
Þetta kerfi hentar fyrst og fremst þeim sem vilja
smá aga og ætla sér að ná öruggum árangri.
• Fastir tímar tvisvar í viku, auk frjáls
tíma á laugardögum.
• Ákveðin byrjun og markviss
uppbygging út alla dagskrána.
• Mælingogmatíupphafiogvið
lok námskeiðs.
• Mataræðitekiðfyrir.
• Vigtað í hverjum tíma.
• Megrunarkúrfyrirþærer
þesspska.___________________
RÓLEGTOG GOTT
- 50 ára og eldri
Ofterþörfen núernauðsyn. Hollar
og góðar æfingar sem stuðla að því
að viðhalda og auka hreyfigetu líka-
mans, og auka þar með vellíðan og
þol. Aldrei of seint að byrja.
PÚLOG SVITI
- 17ára og eldri
Tilvalið fyrir þær sem eru í ágætu formi,
en vilja taka góða rispu til að halda sér við
... og svo er þetta svo gaman!
• 2púltimar, 2-3svaríviku.
• Allt sem er innifalið í almenna kerfinu
tilheyrir þessu kerfi líka, ef óskað er.
TOPPUR TIL TÁAR
- fyrir konur á öllum aldri
Þetta kerfi er eingöngu fyrir konur sem
berjast við aukakílóin. Við stefnum að góð-
um árangri í megrun, bættri heilsu og já-
kvæðara lífsviðhorfi. Uppbyggilegt lokað
námskeið.
• Fimm tímar í viku, auk frjáls tíma á laug-
ardögum, sjö vikur í senn.
• Strangur megrunarkúr sem fylgt er eft-
ir daglega með andlegum stuðningi,
einkaviðtölum og fyrirlestrum um mat-
aræði og hollar lífsvenjur.
• Heilsufundir þar sem farið er yfir förð-
un, klæðnað, hvernig á að bera líkam-
ann og efla sjálfstraustið.
• Sérstök líkamsrækt sem þróuð
hefur verið i 25 ár og hefur marg-
sannað gildi sitt.
• Lokafundur í lok námskeiðs.
• Fengnirverða sérstakirgestirtil
leiðbeiningar.
mm
örfum
Einkaviðtalstímar við Báru
hvern föstudag.
Boðið upp á bamapössun frá
kl. 10-16 alla daga.
INNRITUN ALLA DAGA í SÍMA
813730 og 79988.
Síðasta námskeiðfyrir jól
hefst 4. nóvember.
SUÐURVERI • HRAUNBERGI4
var tíunda sýning verksins sem virt-
ist falla sýningargestum, sem flest-
ir voru komnir á miðjan aldur eða
vel það, vel í geð. Þrátt fyrir það
sem að ofan segir um veikleika
verksins verður ekki á móti mælt
að það gefur prýðilega sögulega
innsýn i þann tíma og það andrúms-
loft sem ríkti er ráðist var í brúar-
smíðina og fólk skilur væntanlega
betur en fyrr hvílík samgöngubót
þetta mannvirki var. Myndirnar í
anddyri frá þessum tíma eru gott
innlegg í sýninguna.
Þýsk flugvél flýgur yfir og sveitamennirnir fylgjast stóreygir með.
H
. austið er liðið og vetur genginn í garð. Tími breytinga
og endurskipulagningar. Það er ekki síst núna sem það er
áríðandi að sinna líkamanum rétt og vel. Við höldum okkar
striki, nú sem áður, og bjóðum upp á líkamsrœktarkerfi sem
efla fyrst og fremst kvenlega fegurð og almenna hreysti.
Hvort sem um er að rœða að fœkka aukakílóunum og auka
sjálfstraustið, halda sér í gðða forminu eða hefja þjálfun
eflir langt hlé, þá bjóðum við upp á viðeigandi œfingakerfi.
Sem fyrr er megináhersla lögð á að veita persónulega þjón-
ustu, byggða á langri og dýrmætri reynslu og traustum
hefðum.
í VETUR BJÓÐUM VIÐ UPP Á EFTIRFARANDI KERFI:
__________Leiklist______________
Guðrún Þóra Gunnarsdóttir
Leikfélag Selfoss sýnir Brú til
betri tíða.
Höfundur og leiksljóri: Jón
Hjartarson.
Leikmynd: Jón Hjartarson, Haf-
þór Þórhallsson.
Það hefur tæpast farið fram hjá
neinum að hundrað ár eru nú liðin
frá því að Ölfusá var brúuð í fyrsta
sinni. Hátíðahöldin hafa verið
margþætt og sýning Leikfélags
Selfoss á leikgerð Jóns Hjartarson-
ar „Brú til betri tíða” er án efa
hápunktur þeirra.
Þetta leikrit er skrifað í hefðina
og að sumu leyti undarlega stutt
frá skáldsögum Jóns Thoroddsen
og leikgerða þeirra „Pilts og stúlku”
og „Manns og konu”. íslensk leik-
verk hafa mörg hver reyndar aldrei
farið langt frá þeirri rómantísku
og epísku þjóðlífslýsingu sem ein-
kennir þau verk. Þetta leikform
hefur átt miklum vinsældum að
fagna og enn eru leikverk eins og
Maður og kona, Skugga-Sveinn og
Gullna-hliðið hjartfólgin þjóðinni.
Sem dæmi um það má nefna að
nágrannar þeirra á Selfossi, Leikfé-
lagið í Hveragerði, sýndu í fyrra
Mann og konu. Þó held ég að þessi
leikritahefð eigi ekki lengur upp á
pallborðið hjá þeim sem yngri eru.
Gullna-hliðið og Skugga-Sveinn eru
þeim ekki neinar hjartfólgnar perl-
ur. Sveitarómantíkin er fyrir bí og
það er spurning hvað tekur við.
Fyrrgreind verk eiga það öll sam-
nefnt að þau eru ákaflega saklaus,
einföld mætti kannski segja. Per-
sónurnar eru allar frekar einlitar
og bundnar við eina tilfinningu,
yfirleitt eru bara tveir flokkar:
vondir menn og góðir menn. Eins
og alltaf verða þeir góðu alveg með
eindæmum litlausar persónur.
Mestu máli skiptir þó að aldrei á
sér stað neitt uppgjör í þessum
verkum, það er í raun aldrei tekist
á um neitt. Þess vegna meiða þessi
leikverk ekki neinn og þess vegna
er svo þægilegt að horfa á þau.
Brú til betri tíða er svona sak-
laust verk sem sýnir okkur sögu-
brot frá liðnum tíma án þess að
nokkuð sé reynt að taka hann til
endurskoðunar. Jón Hjartarson seg-
ir frá því í leikskrá að upphaflega
hafi hann ætlað að semja leikverk
þar sem ást og örlög nokkurra per-
sóna áttu að vera í forgrunni en
brúarsmíðin í bakgrunni. Að ósk
leikfélagsins hafi hann hins vegar
breytt því og haft brúna í forgrunni
og teygt leikritið nær okkar dögum.
Ég held að fyrri gerðin hefði gefið
af sér mun sterkara og frumlegra
leikverk en raun varð á. Auðvitað
er það mikil synd að eyða kröftum
sínum í það að velta vöngum yfir
einhverju sem ekki var skrifað eða
þá að fara í fýlu við höfund yfir
því að hann skyldi ekki skrifa eitt-
hvað annað. En í þessu tilfelli var
höfundur greinilega með ágætis
hugmynd í farteskinu. Leikritið bar
líka með sér þessas hugarfarsbreyt-
ingu því að þættirnir tveir fýrir og
eftir hlé áttu giska lítið sameigin-
legt. Fyrir hlé var atburðarrásin
tiltölulega hæg og reynt var að
skoða persónurnar svolítið náið og
hápunkturinn var svo sjálf brúar-
vígslan og þá hugsaði maður hvað
á eiginlega að vera eftir hlé? Þá tók
við mun hraðari atburðarrás þar
sem fyrstu samskipti íslendinga við
ýmsar tækninýjungar voru skoðað-
ar í skoplegu ljósi og um leið hættu
persónurnar að skipta máli.
Um sýninguna sjálfa hef ég fátt
Höföar til
.fólksíöllum
starfsgreinum!