Morgunblaðið - 10.11.1991, Blaðsíða 28
28
C
in>nnvnti im*
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 10. NÓVEMBER 1991
Á FÖRNUM VEGI
nþettas esu ntýju öryggispakJzn'mgctrmc"
Fyrirgefðu að þú skyldir
þurfa að bíða svona lengi.
Með
morgnnkaffíiiu
Ég hafði þetta nú ekki í huga
þegar ég réð yður, fröken
Sigríður.
HÖGNI HREKKVlSI
/'|?E7TA E8- MP VBK.STA - A£> TUvM SAMAN."
Stykkishólmur:
„Bölsýnin
bjargar engu”
Stykkishólmi.
BJÁRTSÝNI er almennt ríkjandi í Stykkishólmi þó erfiðleikar í at-
vinnulífinu geri þar vart við sig eins og annars staðar. Fréttaritari
hitti nokkra menn á förnum vegi á dögunum.
Staðurinn hefur sinn sjarma”
Ágúst Eyjólfsson bakari var í
Stykkishólmi á dögunum, að heim-
sækja vini og vandamenn. Leita til
gamals vinnustaðar en hér var hann
bakarameistari í mörg ár. Hann
flutti síðar til Reykjavíkur og vann
í Bjömsbakaríi.
„Okkur leið mjög vel í Stykkis-
hólmi og hann er mér alltaf kær.
Staðurinn hefír sinn sjarma og hér
var gott að búa. Bakaríið hefði
mátt vera fullkomnará en það var
eins og gerðist og gekk þá. Lítil
búð þar sem brauðvörur voru seld-
ar. Það var mitt lán, eftir að kona
mín lést; að komast á Elliheimilið
Grund. Ég hefi líka getað gert þar
nokkurt gagn og fylgst með og get
sagt með sanni að heimilið er rekið
af miklum myndarbrag og allt gert
til þess að fólkinu líði þar sem best
og alltaf verið að betrumbæta húsa-
kostinn. Það er séð fyrir bæði ver-
aldlegum og andlegum þörfum í
ríkum mæli og undrast ég hversu
mikið er þar gert til að fólkið uni
sér þar vel,” sagði Ágúst.
„Rekstrarkostnaður í
lágmarki”
í tilefni umræðna um lokun
skurðstofu sjúkrahússins í Hólmin-
um fór fréttaritari á fund Róberts
Jörgensen, forstjóra St. Francisk-
usspítalans. Róbert sagðist hafa
miklar áhyggjur af þeim hugmynd-
um sem fram hafa komið í heil-
brigðismálum að undanförnu.
Aðspurður um starfsemina sagði
Róbert m.a.: Á spítalanum eru
framkvæmdir allar meðal og minni-
háttar aðgerðir og er það mikill
sparnaður, bæði fyrir þá sem þurfa
þessa þjónustu og aðstandendur
þeirra, að þær skuli gerðar hér
heima.
Endurhæfíngardeildin er mönnuð
hæfu fólki og nýtist hún vel heima-'
mönnum sem öðrum landsmönnum.
Það er draumur stjórnenda spítal-
ans að geta boðið þeim sem búa
utan Stykkishólms ódýra gistingu
svo að þeir fái einnig notið endur-
hæfingar hér, en þurfi ekki að dvelj-
ast í Reykjavík til að fá bata eða
jafnvel að flytjast til Reykjavíkur
vegna aðstöðuleysis hér.
Rekstrarkostnaður er hér í lág-
marki og svo hefur verið alla tíð.
Fyrirhyggja og aðhald er starfsfólki
eðlilegt og eiga starfsmenn miklar
þakkir skyldar fyrir þann skilning
sem þeir sýna og hafa sýnt gegnum
árin. Leitast hefur verið við að hafa
sem flesta með í ráðum þegar beita
þarf aðhaldsaðgerðum.
Þjónusta spítalans er að aukast
og er það mjög vel liðið að þurfa
ekki að fara til Reykjavíkur. Það
er skoðun mín að með því að bjóða
góða þjónustu í heimabyggð þá sé
hægt að draga úr þeim mikla
straumi fólks af landsbyggðinni til
Reykjavíkursvæðisins sem raun ber
vitni,” sagði Róbert.
„Þurfum að bregðast
karlmannlega við”
Ríkarður Hrafnkelsson er for-
svarsmaður trésmiðjunnar Einingar
hf. en hún var stofnuð eftir að Tré-
smiðjan Ösp hf. hætti störfum, en
„Asparhúsinu” eru landsþekkt. Rík-
harður var spurður hvernig honum
litist á viðhorfin í Hólminum í dag.
„Ég hef að stórum hluta starfað
hér og er fæddur í Stykkishólmi.
Þetta er ágætur staður, og hér hef-
Ágþist Eyjólfsson.
ir bjartsýnin ríkt í allri uppbyggingu
bæjarins og mikið gert til að bærinn
fengi aðlaðandi svip. Það verður
ekki komist hjá því að við eins og
aðrir sjáum fram á samdrátt í at-
vinnulífinu og þá er að bregðast
karlmannlega við.
Það er rétt að seinustu tvö árin
hefir ekkert verið að gera í hús-
byggingum nema að húsnæði aldr-
aðra, með 8 íbúðum, er að klárast
og sex hafa þegar flust inn. Við
það losna íbúðarhús úti í bæ, sem
þegar hafa verið seld. Við höfum
haft næg verkefni hingað til, en
hvað verður í vetur, er ekki hægt
að spá í. En allur samdráttur segir
fljótt til sín.”
- Ert þú bölsýnn í dag?
„Nei, síður en svo, því ég veit
fyrst og fremst að bölsýnin bjargar
engu, heldur gerir illt verra. Það
getur líka verið gott að hægja á
sér. Hófleg bjartsýni, góð meðferð
allra hluta og samstaða fólksins er
það sem ég vildi helst óska Stykkis-
hólmi.
Við horfum nú til ýmissa átta,
landsbyggðin hefir dregist saman,
fólki fækkað þar og straumurinn
stefnt á höfuðborgarsvæðið. En hve
lengi tekur sjórinn við? Það er lítil
stoð í Byggðastofnun í Reykjavík,
ef straumurinn þangað verður ekki
minnkaður að mun,” sagði Ríkharð-
ur.
„Þurfum að huga að
framtíðinni”
Trésmiðja Stykkishólms, sem
Víkveiji skrifar
Islenzkir stjórnmálamenn eru
sjálfsagt hvorki betri né verri
en stjórnmálamenn í grannríkjum.
Það gildir það sama um stjórnmála-
menn, hér sem annars staðar, eins
og aðra starfshópa, að einstakling-
arnir búa að misjöfnum hæfileikum,
meðfæddum og áunnum, til að
sinna störfum sínum sem landsfeð-
ur og lagasmiðir.
Víkveiji dagsins gerir sér ljóst
að misjafnir einstaklingsbundnir
hæfíleikar segja til sín í öllum þing-
flokkum. Þessvegna er rangt að
dæma þingmenn eftir því einu, hvar
í flokki þeir standa, hvort þeir fylla
hóp stjórnarliða eða stjórnarand-
stæðinga, hvort þeir eru kvenmenn
eða karlmenn, hvort þeir eru kjörn-
ir í stijálbýli eða þéttbýli.
Það er máski hægt að fjalla um
meðalhæfni þingmanna í einstökum
þingflokkum, eða eftir kynjum, eða
eftir búestu, en Víkveiji þekkir eng-
an óskeikulan mælikvarða á það
mat. En gaman væri að leita álits
um það efni í skoðanakönnun.
XXX
Sérstaða þingmanna í saman-
burði við aðra starfshópa í
þjóðfélaginu er þó ærin. Atvinnuör-
yggi þeirra er minna en flestra
annarra. Þeir eru kjörnir [ráðnir]
til fjögurra ára, þegar bezt lætur.
Stundum er þing rofið á kjörtíinabil-
inu og starfstíminn styttur sem því
nemur. Þá eða í lok kjörtímabils
þurfa þingmenn að hefja harða
baráttu í prófkjörum flokka sinna
og síðan í þingkosningum, og oftar
en ekki er undir hælinn lagt, hvort
þeir lenda utan þings eða innan.
Þannig er lýðræðið. Og þannig á
það að vera.
En það er aldrei á vísan að róa
fyrir stjórnmálamenn þar sem al-
menningsálitið er. Það er jafnvel
enn erfiðara að spá í almennings-
álit morgundagsins hér á landi að
því er stjórnmálin varðar en veðurf-
arið - og þó er íslenzkt veðurfar
óstöðugra en flest annað.
xxx
*
Islenzkir stjórnmálamenn hafa
sína kosti og sína galla, eins
og gengur. Að því er gallana varð-
ar finnst Víkveija dagsins tvennt
rísa upp úr.
Hið fyrra er óorðheldni. Kosning-
aloforð, svonefnd, fjúka nánast út
í veður og vind strax og talið hefur
verið upp úr kjörkössunum. Þetta
virðist meginregla, þótt frá henni
séu nokkrar lofsverðar undantekn-
ingar.
Það síðara eru þau undarlegu
hamskipti sem íslenzkir stjórnmála-
menn taka á örskotsstundu þegar
flokkur þeirra flyzt yfir landamæri
stjórnar og stjórnarandstöðu.
Víkveiji dagsins er þeirrar skoð-
unar að 1 stjórnmálaflokkar, sem
mynda ríkisstjórn hveiju sinni,
reyni eftir beztu getu að axla þá
ábyrgð sem fylgir völdum þeirra.
Þeim tekst að vísu misjafnlega til
við stjórnvölinn, enda hentar póli-
tísk stefna þeirra misvel almanna-
heill og þjóðarhagsmunum.
Víkveija virðist hins vegar, þegar
stjórnmálaflokkur flyzt úr Stjórnar-
ráðinu og sezt á bekk stjórnarand-
stöðu,^sé hin pólitíska ábyrgð ekki
í farteski hans. Þá gleymist gjarn-
an, því miður, að í lýðræðis- og
þingræðisríki ber stjórnarandstöðu
að gegna þýðingarmiklu hlutverki,
ekkert síður en sá þingmeirihluti,
er styður ríkisstjórn.
Stjórnarandstöðu ber að vísu að
veita sitjandi ríkisstjórn strangt
málefnalegt aðhald. En hún má
ekki telja eða torvelda eðlileg þing-
störf með hvers konar sýndar-
mennsku og hundakúnstum. Og
henni ber að leita leiða til ná samfé-
lagslegum markmiðum, sem hún
hefur sótt kjörfylgi til að fylgja
fram, um blómlegt atvinnulíf, stöð-
ugt verðlag og jöfnuð í ríkisbú-
skapnum, svo fátt eitt sé nefnt.
Það er ekki hlutverk stjórnarand-
stöðu að ástunda ábyrgðarleysi og
stráksskap innan veggja Alþingis.
Það er skylda kjósenda að gera
þingmönnum þetta skiljanlegt, svo
ekki fari á milli mála, við kjörborð-
ið, ef ekki gefast önnur tækifæri
og fyrr til þess.