Morgunblaðið - 16.02.1992, Page 9

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR .16. FEBRÚAR 1992
C 9
Anna og Ingyar á sigurstundu.
ið til.“ Ég spyr hvort svo náin sam-
vera, jafnt í einkalífi sem starfi,
reyni ekki mikið á sambandið. „Jú,
það gerir það sannarlega," svarar
Anna. „Dansinn er mikil nákvæmn-
isíþrótt þar sem gefur mörg tilefni
til ágreinings." Ingvar bætir við:
„Þetta hefur gengið vel hingað til
og við vonum að það geri það
áfram.“
Heimsmeistarakeppnin
Það er tekið að líða á nótt og
erfiður dagur framundan hjá þeim
líka er 27 ára, lauk líka danskenn-
araprófi hjá Sigurði Hákonarsyni.
„Ég hætti þar fljótlega eftir að ég
lauk seinna prófinu og við Kara
ákváðum að stofna sjálf dansskóla.
Við héldum að þá gætum við hagað
kennslunni meira að eigin geðþótta
og haft þannig betri tækifæri til
að æfa okkur. Það fór hins vegar
á annan veg. Danskennslan tók
miklu meiri tíma en við hugðum.
Við hófum starfsemina í sal í Bol-
holtinu, sem Jassballetskóli Báru
átti. Það má segja að Bára Magnús-
dóttir sé eins konar guðmóðir skól-
ans okkar, við leituðum mikið til
hennar til að fá ráðleggingar. Við
fengum salinn þegar hún þurfti
ekki að nota hann, en smám saman
sprengdum við af okkur þann
ramma, svo við fengum salinn ein
haustið eftir. Þá breyttum við hús-
næðinu á þann hátt að við létum
gera æfingasal úr stórum sturtu-
klefa fyrir nemendur sem vildu æfa
sig á milli tíma.“
Ég minnist hins frábæra árang-
urs nemenda þeirra í síðustu dans-
keppni og spyr hátíðlega hveiju þau
þakki hann. „Við ákváðum að horfa
fram á við með opnum huga og
reyna að bæta við okkur í þekk-
ingu,“ segir Jón Pétur og ýkir svo-
lítið hátíðleikatón minn. „Við fórum
til nýrra þjálfara erlendis og feng-
um þá til að koma hingað og kenna
hjá okkur um tíma.“ Kara heldur
áfram: „Við erum ekki með mestan
fjölda nemenda í keppnum. Við
höfum ekki hvatt alla okkar nem-
endur til að taka þátt í keppnum.
Við viljum ekki að fólk fari í keppni
nema að það sé tilbúið til þess. Það
er frumforsenda fyrir góðum
árangri að fólki líði vel á keppnis-
gólfinu og viti fyrir víst hvað það
sé að gera þar. Því óöruggara sem
fólk er því meiri líkur eru á að það
„fari úr sambandi" og gleymi því
sem það ætlar að gera.
íslensk danspör standa sig vel
Við höfum reynt að skapa okkar
fólki eins góða aðstöðu og hægt er,
þannig að það geti æft sig eins og
það þarf og eigi kost á einkatímum
þegar nauðsyn krefur. Við áttum
ekki kost á þessu í sama_ mæli þeg-
ar við vorum að byija. Ég tel allar
líkur á að við getum átt dansara í
„Þótt við séum nú aðallega að
tala um aðstöðuna í okkar skóla,
sem við höfum verið að byggja
upp, þá skal það tekið fram að ís-
lensk danspör eru yfírleitt farin að
standa sig vel í keppnum erlendis.
Þau eru farin að „banka á dyrnar",
í tólf para úrslitum, komast kannski
í 18 para úrslit í keppnum sem yfír
hundrað pör taka þátt í,“ segir Jón
Pétur.
En dansskólar eru ekki bara fyr-
ir þá sem ætla sér að taka þátt í
danskeppnum. Þar kemur líka fólk
til þess að læra dansa og lyfta sér
þannig upp úr hvunndagslífínu með
þjálfuðum hreyfingum eftir
skemmtilegu hljómfalli. „Þetta em
tveir hópar sem þurfa hvor sinn
tíma og sitt pláss,“ segir Jón Pét-
ur. „Stærsti hópurinn sem kemur í
dansskólana er fólk sem vill fá fé-
lagsskap og öðlast öryggi út á dans-
gólfinu," segir Kara. „Oft eru þetta
hjón sem vilja eignast tómstunda-
gaman sem þau geta sinnt í félagi
og átt þannig kvöld fyrir sig.“
Nú berst talið að dansstöðum,
möguleikum fólks á að viðra dans-
kunnáttu sína þar og þýðingu dans-
ins á þeim vettvangi. „Þetta er
stundum erfitt,“ segir Jón Pétur.
„Fólk kynnist gjarnan á dansstöð-
um. Það þarf kjark til þess að bjóða
upp í dans og þá kemur sér að
hafa verið í dansskóla, það skapar
mönnum öryggi. Það er erfitt að
ætla að fara að bjóða upp dömu
án þess að kunna neitt að dansa,
undir þeim kringumstæðum fara
of margir að hella í sig kjark.“
Kara kinkar kolli og bætir við: „For-
ráðamenn áfengisvarna segja að
dans sé besta forvörn gegn áfengi
sem til er. Þegar fólk er vant því
að taka utan um aðra manneskju
í dansi og veit hvernig það á að
bera sig að, þá er það ekki neitt
til þess að kvíða. Þá geta menn
óhikað spurt „Viltu dansa“, ef þeir
sjá stúlku sem þeim líst á.“
Köru og Jón Pétri. Eftir fáeinar
klukkustundir eiga þau að fljúga á
vit danskeppni í Manchester og taka
svo þátt í keppni sem nefnist UK
Open. í lok marsmánaðar stendur
svo fyrir dyrum hjá þeim þátttaka
í heimsmeistarakeppni í tíu dönsum.
Ég spyrst aðeins fyrir um skipulag
slíkra keppna. „Við tökum þátt í
heimsmeistarakeppninni í tíu döns-
um. Þar eru dansaðir fímm svokall-
aðir Standard-dansar, svo sem
enskur vals og fl., og svo fímm
Suður-amerískir dansar, það er svo
samanlagður árangur sem gildir,“
segir Kara. „Við reynum að æfa í
tvo til þijá tíma á dag. Æfum frá
hádegi og þar til við förum að kenna
klukkan fjögm'- Kennslunni lýkur
svo klukkan ellefu á kvöldin."
„Ég hugsa að við Kara höfum
verið niðri í skóla flesta þá frídaga
sem við vorum búin að ákveða að
taka okkur,“ segir Jón Pétur. „Það
er með dansskóla eins og öll önnur
fyrirtæki, það fer eftir þér sjálfum
hvernig starfsemin gengur, hvað
viltu leggja á þig til þess að hún
gangi vel.“ Takið þið ykkur aldrei
frí, spyr ég. „Það er lítið um það,
nema helst á sumrin,“ er svarið.
Ég spyr hvernig þessi mikla vinna
komi við heimilislífið. Við þá eftir-
grennslan kemur í ljós að Jón Pétur
er á lausum kili í sambúðarmálum
sem stendur. „Við lifum skrítnu
lífi,“ segir Kara. „Þótt við Jón Pét-
ur séum ekki neitt sérlega erfið í
umgengni þá er óneitanlega erfitt
að vera með einhveijum sem vinnur
eins mikið og lengi og við gerum.
Ég skil eiginlega ekkert í Stefáni.
Líklega hefur það bjargað sam-
bandi okkar að hann fór að vinna
með okkur við skólann. Við gætum
þess líka að eiga okkar frístundir
saman. Um bameignir þýðir hins
vegar ekki að hugsa. Dansinn og
Jón Pétur setja bann á allar slíkar
hugmyndir að sinni,“ nú hlægja þau
bæði dátt. „Það var mitt val að að
taka þátt í að stofna þennan skóla
og þá verð ég að geta sinnt því
„barni“ og komið því á legg. Ég
er nú heldur ekki komin úr barn-
eign ennþá. - Líklega verð ég þó
að hugsa minn gang í þessum efn-
um. Heimsmeistararnir í Suður-
amerískum dönsum eru t.d. um fer-
tugt svo við dansfélagarnir getum
átt eftir dijúgan tíma saman enn“,
svarar Kara. „Kannski að það endi
með því að við Jón Pétur förum
dansandi í gröfina.“
Barnaföt
Barnaskór
VERÐHARUN
VERÐHRUN
Síöustu dagar útsölunnar
Mikil verólækkun
Einstakt tækif æri.
Póstsendum
X <& z
BARNAFATAVERSLUN
SKÓLAVÖRÐUSTÍG 6B, SÍMI 621682
fremstu röð í framtíðinni, pörin
okkar eru farin að skila það góðum
árangri í keppnum erlendis,“ segir
Kara.
Arshátíð
Félags Snæfellinga og Hnappdæla og Snæfellingakórsins verð-
ur haldin laugardaginn 29. febrúar í Ártúni, Vagnhöfða 11, og
hefst með borðhaldi kl. 19.30. Heitur veislumatur.
Heiðursgestir Sönghópurinn Sexið, Stykkishólmi. Hljómsveit
Jóns Sigurðssonar og Þorvaldur Halldórsson. Húsið opnað kl.
18.30. Miðasala í Ártúni fim. 27. og fös. 28. feb. frá kl. 16-19.
Upplýsingar veita Erna s. 611421, Kristín s. 672295
og Hreiðar s. 46353.
Skemmtinefndirnar.