Morgunblaðið - 16.02.1992, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. FEBRUAR 1992
C 15
á múlnum. Hún sýndist alveg eins
og hún hafði verið og var þó sannan-
lega dauð og skorin þegar þetta
var. I annað sinni sá ég sex dauð
lömb á beit hér út við túngirðingu.
Alli fór þá út á Krók og ég átti að
láta inn lömbin og gerði það. Þegar
ég hafði lokið því sá ég lömbin sex.
A þeirri sýn fannst engin skýring
nema sú að þama hefðu verið á ferð-
inni lömb sem um haustið höfðu
drepist þar í skurði rétt hjá. Það er
ekki þægilegt að skýra þetta.“ Það
krimtir í Guðrúnu að lokinni frásögn-
inni.
„Hefur þú aldrei séð framliðið
fólk,“ spyr ég.
„Það hefur komið fyrir að ég hef
séð framliðna menn á gangi sem ég
hef þekkt og oft hef ég séð svipi á
undan fólki,“ svarar Guðrún. „En
við höfum aldrei verið hræðslugjörn
hér. Við fengum fijálst uppeldi,
maður réði sér sjálfur, það tíðkaðist
ekki að vera með neina refsigleði
hér á bæ.“ „Ég álít að ef krökkum
er refsað þá hætti þeim fremur til
að fara á bak við fólkið sitt, það
gera þau til að forðast vandræði,"
leggur Aðalsteinn til málanna.
Þú ert að hressa sig á þessu
Guðrún býður mér sígarettu. „Er
það synd að ég fái sér eina,“ segir
hún sposk þegar ég neita. „Hefur
þú reykt lengi,“ spyr ég meðan hún
veiðir sígarettu uppúr pakkanum og
kveikir í. „Ég komst uppá að reykja
þegar ég var um fermingu,“ svarar
hún og fær sér einn góðan „smók“.
„Ekki var pabbi meira á móti því
en það að hann gaf henni fyrsta síg-
arettukassann," segir Aðalsteinn og
brosir.
„Þegar hann kom inn og sá mig
reykja sagði hann: „Þú ert að hressa
þig á þessu.“ Ævinlega þegar honum
var gefin sígaretta þá gaf hann mér
hana,“ segir Guðrún.
„Hann tók jafnan upp í sig, og í
nefíð á seinni árum,“ segir Aðal-
steinn. „Hann átti líka alltaf vindla.
Hann geymdi þá í skáp í blámálaðri
stofu suður af bæjardyrunum. Þar
geymdi hann líka smá vínlögg sem
hann gaf kunningjum sínum. Þetta
var aldrei nein drykkja, bara hress-
ing,“ segir Aðalsteinn. „Hins vegar
var mikið drukkið af kaffi hérna.
Gestagangur hefur alltaf verið mik-
ill. Það eru miklu fleiri dagarnir sem
einhver kemur en hinir. Oft koma
þetta sex og átta á dag. Flest hefur
komið 23 á dag, sem ég man eftir.
Þetta var ferðafólk sem kom víðs-
vegar að.
Hafa aldrei komið til útlanda
Guðnin og Aðalsteinn hafa ekki
gert það sérstaklega víðreist um
dagana. „Þegar ég var tvítugur fékk
ég snert af magasári og ristilbólgu
og var sendur til lækninga til
Reykjavíkur. Ég gisti hjá Elínborgu
Lárusdóttur skáldkonu, sem var alin
upp hjá pabba. Manni brá ekki
nokkurn skapaðan hlut þegar maður
kom suður,“ segir Aðalsteinn þegar
ég spyr hvenær hann hafi fyrst kom-
ið í höfuðstaðinn. „Árið 1947 fórum
við svo í bændaför austur í Fljóts-
hverfi. Það var fyrsta langa ferð-
alagið sem við fórum í. Við höfum
aldrei komið til útlanda og aldrei
langað það. Mér finnst alveg dæma-
laust af fólki að vera að fara til
útlanda áður en það sér sitt eigið
land.“
„Ég var um tíma á Akureyri,"
segir Guðrún. „Hún var við sauma-
nám,“ segir Aðalsteinn og glottir.
„Ég var hjá mágkonu hennar
mömmu. Ég hjálpaði til á heimilinu
og lærði svolítið að sauma í leið-
inni,“ segir Guðrún. „Mamma var
lærð saumakona, hún saumaði allt
og það kom sér vel.“ Aðalsteinn
heldur áfram: „Svo hafði hún pijóna-
vél og pijónaði öll óhemju fyrir fólk.“
Gaf mér merfolald
Skagfirskir hesta þykja stólpa-
gripir, ég spyr um hrossaeign þeirra
systkina. „Ég veit það eitt að pabbi
gaf mér brúnt merfolald í tanngjöf
og öll mín hross eru komin út af
því eina folaldi," segir Guðrún.
„Pabbi var mikill hestamaður og
góður að temja. Ég hafði gaman af
að koma á hestbak hér áður og var
snemma dugleg á hesti.“
„Ég sel hross,“'segir Aðalsteínn.
„Við höfum selt öll folöld til 'lífs
undanfarið. Þeir þykja svo gæfir,
ganggóðir og stilltir hestarnir héðan.
Það er kannski ekki hægt að segja
að ég sé hestamaður, en ég tamdi
hestana mína sjálfur.“ Ég spyr hvort
hann hafi látið hestana duga. „Nei,
ég eignaðist rússajeppa, ekki þó
þann fyrsta í sveitinni. Ég tók bíl-
próf snemma og var þá búinn að
keyra í mörg ár,“ svarar Aðalsteinn.
„Sá sem kenndi mér var kallaður
Leifi, líf og fjör. Hann gaf mér kon-
íaksflösku þegar hann útskrifaði
mig.
Við fengum veg heim að húsinu
frekar snemma, en heimreiðin var
mjög brött. Um 1980 stóð til að
leggja hingað betri veg. En íjárveit-
ingin lét á sér standa. Þá bauðst
Guðrún systir mín til þess að lána
Vegagerðinni eina milljón til þess
að ljúka vegarlagningunni hingað,
og jiað flýtti mikið fyrir."
Ég spyr hvernig þeim systkinum
lítist á horfurnar í búskapnum.
„Ég hef sæmilegan kvóta núna,“
segir Aðalsteinn. „En þeir fóru djöf-
ullega með mig, ég var lasinn á
viðmiðunarárunum. Þeir töldu mér
trú um að það hefði engin áhrif þó
ég fækkaði fénu, svo ég gerði það.
En það var nú heldur annað þegar
upp var staðið. Ég tapaði miklu. Svo
höfðum við skipti í fyrra á mjólkurk-
vótanum og kindum og nú hef ég
yfirdrifinn kvóta. Ég fargaði eins
og fyrr sagði fimm kúm í fyrra."
„Ég handmjólkaði um tíu kýr þeg-
ar mest var,“ segir Guðrún. „Þangað
til ég meiddi mig. Ég hef aldrei fund-
ið til í höndum eða handleggjum.
Ég hef heldur aldrei verið handa-
vinnukona. Það er drepandi helvíti
að fást við handavinnu. En hvað
horfurnar í búskagnum snertir þá
Ust mér vel á þær. Ég vorkenni eng-
um að búa núna, það er áreiðanlega
góðæri fyrir þá sem kunna að búa.
Eg segi stundum að þeir sem fárast
mikið yfir hlutunum núna hefðu átt
að búa á kreppuárunum." Og með
þeim orðum Guðrúnar lýk ég að
segja frá heimsókn minni í Villinga-
nes í Skagafírði.
Aðalsteinn segir snjólétt í Villinganesi.
Opinn fundur á Hótel Sögu:
Stefnir í frjálshyggju-
ráðstjórn á íslandi?
Undanfariö hefur Framsóknarflokkur-
inn efnt til opinna stjórnmálafunda í
kjördæmum landsins.
Þriöjudaginn 18. febrúar n.k. verður
haldinn fundur í Reykjavík á Hótel Sögu
(Súlnasal) kl. 20.30.
Fundarefni:
Stefnir í frjálshyggjuráðstjórn á íslandi?
Steingrímur Hermannsson
Frummælendur:
Steingrímur Hermannsson,
formaður Framsóknarflokksins,
og Finnur Ingólfsson alþingismaður.
Fundarstjóri verður
Valdimar K. Jónsson prófessor.
Fundurinn er öllum opinn.
Framsóknarflokkurinn
Finnur Ingólfsson
1 91 7-1 992
75
VERSLUNARRÁÐ
ÍSLANDS
AÐALFUNDUR
VERSLUJNIARRAÐSISLANDS
FYRIRARIN 1990 & 1991
Verður haldinn fimmtudaginn 20. febrúar 1992
kl. 11.00 - 16.30, í Átthagasalnum, Hótel Sögu
SEREFNIUTAN AÐALFUNDARSTARFA
Erindi í hádegi: "Afstaða Bandaríkjanna til GATT".
Anne S. Brunsdale, formaður U.S. International Trade Commission.
Kynning: "Framleiðni í íslenskum viðskiptum".
Gögn frá starfi áttg nefnda Verslunarráðsins lögð fram.
Kynningu annast Arni Þór Arnason, Edda Helgason, Jónas
Reynisson, Pétur Blöndal, Ragnar Birgisson, Sigrún Traustadóttir,
Símon A. Gunnarsson og Thomas Möller.
FUNDARDAGSKRÁ
10.30 Mæting í Súlnasal.
11.00 Fundarsetning, kosning fundarstjóra.
Slcýrsla stjórnar, reikningar lagðir fram.
12.00 Hádegisverður.
Afhending styrkja úr Námssjóði VI.
Erindi Anne S. Brunsdale, fyrirspurnir og svör.
13.30 "Framleiðni í íslenskum viðskiptum ".
Gögn lögð fram og kynnt, fyrirspurnir, svör og umræður.
15.15 Kaffihlé.
15.30 Framhald aðalfundar. Kosning formanns, úrslit stjórnarkjörs,
aðrar kosningar, fjárhagsáætlun, önnur mál.
16.30 Fundarslit.
17.00 Móttaka á 14. hæð í Húsi verslunarinnar.
\/ið komu á fundinn greiðast 2.500 krónur fyrir hádegisverð og gögn
utan aðalfundargagna.
Mjög mikilvægt er að skrá þátttöku fyrirfram í síma Verslunar-
ráðsins, 676666 (svarað kl. 08 - 16).
M
Verslunarráðsins fyrir kl. 17 þann 19.02. 92.
innterá stjórnarkosninguna. Atkvæði þurfa að berast skrifstofu