Morgunblaðið - 27.02.1992, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. FEBRUAR 1992
Verð frá: 1.548.000,-
Greiðslukjör við allra hæfi
Til sýnis núna að Vatnagörðum 24
virka daga kl. 9:00 — 18:00 og
laugardaga kl. 11:00 - 15:00.
Nánari upplýsingar í síma 68 99 00
(H) í

í URVALI FYRIR:
• Verktaka____________
• Fiskeldi____________
• Skip/báta___________
• Frystihús___________
• Sumarhús____________
• Sundlaugar__________
• Skolpkerfi__________
• Skrúógarða__________
• Áhaldaleiqur
O.fl. o.fl.
Ráðgjöf - Sala - Þjónusta!
Einkaumboð á íslandi:
Skútuvogur 12A ■ 0 812530
<@> BOSCH
Bor og
brotvélar
GBH
745 DE
Bor/brotvél 880 W. Borar í stein
allt að 45 mm. Stiglaus rofi.
Þyngd aðeins 7,5 kg.
Bor/brotvél 1100 W. Borar í
stein allt að 50 mm. Þyngd
12,5 kg.
Gunnar Ásgeirsson hf.
Borgartún 24
Símí: 626080 Fax: 629980
Umboðsmenn um land allt
Af umboðsmanni al-
mættísins á Islandi
eftirAgnesi
Bragadóttur
Sá sem leyfir sér að leggja til atlögu
í ræðu eða riti gegn kreddum og
ofstæki verður að vera viðbúinn
heiftarlegum viðbrögðum, kreddu-
og ofstækismanna. Þessu gerði ég
mér mætavel grein fyrir, þegar ég
rabbaði lítillega um Krossinn og of-
stæki þeirrar trúarklíku hér í Lesbók
Morgunblaðsins sl. laugardag. Ég
hafði á hinn bóginn ekki gert mér í
hugarlund, að ég kæmi til með að
standa í þeim sporum, sem ég nú
stend - þ.e. að sjá mig tilneydda til
þess að svara Krossins mönnum, eða
sjálfum foringja þeirra Gunnari Þor-
steinssyni. Ég er enda staðráðin í
því að þetta verður mitt eina svar,
því ef það er eitthvað sem ég ekki
nenni, þá er það að skrifast á við
Krossins menn og þeirra líka.
Enn síður nenni ég að sækja sam-
kundur þeirra Krossins manna, þrátt
fyrir fallegt boð forstöðumannsins í
hinu „kristilega" greinarkomi til mín
hér í blaðinu í gær. Satt best að
segja er mér til efs að Krossinn og
forstöðumaður hans Gunnar Þor-
steinsson, séu í stakk búnir til þess
að koma á stefnumóti mínu við frels-
arann Jesúm Krist, eins og upp á
var boðið í áðumefndu greinarkorni,
enda hef ég aldrei heyrt að þeir hefðu
eitthvert úthlutunarvald frá almætt-
inu í þessum efnum. Það væri nú svo
sem eftir öðru að þeir teldu sig hafa
einkarétt á almættinu.
Þótt ég sé ekki gefin fyrir það að
bera trú mína á torg, má ég til með
að greina þeim Krossins mönnum frá
því að án þeirra milligöngu, hef ég
iðulega átt stefnumót við hið góða,
sem er að vísu ekki jafn niðumjörvað
og skilgreint í mínum huga og það
virðist vera hjá þeim Krossins mönn-
um. En það er hluti af því frelsi, sem
mér er svo dýrmætt, að mega eiga
minn Guð fyrir mig, hitta hann þar
sem mér finnst ég geta fundið hann,
upplifa nærvem hans á minn hátt,
en láta ekki skammta mér, eins og
skít úr hnefa einhveija Guðsómynd,
eins og mér virðist þeir Krossins
menn hafa tilhneygingu til að gera.
„Frelsarinn" sem Gunnar Þorsteins-
son ræðir um í „lofgjörð“ sinni til
mín hér í blaðinu í gær, á fátt ef
nokkuð skylt með þeim frelsara sem
fyrir hartnær 2000 árum boðaði fyr-
irgefningu syndanna: „Sá yðar sem
syndlaus er...“, líknaði sjúkum og
mettaði hungraða. Frelsarinn sem
við Gunnar Þorsteinsson lærðum um
í Breiðagerðiskólanum fyrir 30 árum
eða svo kenndi hvorki lærisveinunum
né öðrum sem hann boðaði fagnaðar-
erindið að leiðin að hjarta föðurins
og faðmi væri fólgin í bölbænum
yfir þeim sem ekki væru þessu síð-
ari tíma fyrirbæri, Krossinum,
þóknanlegir. Einhvers staðar hefur
inntakið heldur betur skolast til hjá
þeim Krossins mönnum.
Raunar er það mér nánast feimn-
ismál að viðurkenna fyrir þeim
Krossins mönnum að ég á dágott
með að komast í tæri við hið góða
og guðlega, með því einu að renna
mér á skíðum í fögrum Bláfjallahlíð-
um, eins og ég gerði daglangt sl.
laugardag. Nú er bara að bíða og
sjá hvort Krossins menn ráðast nokk-
uð í þá bænagjörð að biðja mér bein-
brots á skíðum!
Ekki veit ég hvort það er meiri
léttir fyrir mig eða Bryan Adams að
heyra að Krossins menn hafa „aldrei
fett fingur út í Bryan Adams eða
gert athugasemdir við framkomu
hans með einum eða neinum hætti.“
Við Bryan ættum sjálfsagt bæði að
varpa öndinni léttar, því samkvæmt
þessum upplýsingum forstöðumanns
safnaðarins hafa líkumar á því að
Bryan gefi upp öndina í bráð minnk-
að stórlega.
Bölbænir Krossaranna náðu sem
sagt einvörðungu til Ozzy litla Os-
borne, sem fyrirbyggjandi ráðstöfun
fyrir næsta haust, og svo til Kapla-
krikatónleikanna í fyrrasumar, sem
stórsköðuðu ekki íslenska æsku,
vegna handleggsbrots popparans
„vonda“ og fjarveru af þeim sökum.
Rétt er að segja nokkur orð um
eðli fréttamennsku og Rabbs Lesbók-
ar vegna hlýlegra orða Gunnars í
minn garð af þessu tilefni, þar sem
hann segir m.a. :„Agnes, þú hefur
svikið sannleikann. Skrif þín get ég
ekki skilið öðruvísi en að þú veljir
að svíkja frelsara þinn og þú svíkur
stétt þína.
Blaðamaður eða fréttamaður ber
mikla ábyrgð. Siðlaus og óábyrg
fréttamennska er að verða að plágu
í landi okkar. Það þarf sterka siðferð-
isvitund og góðan skammt af heil-
brigðri skynsemi til að standa vel
undir starfsheiti fréttamanns. Þig
skortir verulega á í hvoru tveggja
en ég skora á þig að bæta þig og
taka þig á. Góð byijun hjá þér væri
að taka á móti Jesú Kristi sem frels-
ara þínum og koma á samkomu hjá
Krossinum,...“.
Það er rétt hjá Gunnari að ég
starfa sem fréttamaður hjá Morgun-
blaðinu, en því starfi mínu er ég alls
ekki að sinna, þegar ég á nokkurra
vikna fresti rabba í Lesbók í þættin-
um Rabb. Eins og þáttarheitið ber
með sér, er þar ekki um frétta-
mennsku að ræða, heldur vangavelt-
ur, hugleiðingar og hvað eina, sem
viðkomandi Rabbari telur þess virði
að rabba um hveiju sinni. Hvað sjálfa
mig áhrærir gæti þátturinn allt eins
heitið „Með ailt á hornum mér“,
„Röfl og rell“, „Pælingar" „Hugljó-
mun“ eða „Innblástur" allt eftir því
hvers konar hugleiðingar sækja á
mig þegar skiladagur Rabbsins nálg-
ast. Mér fínnst gott að hafa frelsi
það sem Rabbformið veitir mér til
þess að velta vöngum um h'fið og
tilveruna, glóruna og glóruleysið,
svona einstaka sinnum, án þess að
vera jafnbundin við staðreyndimar
hver, hvar, hvenær, hvernig, hvers
vegna, og ég alla jafna er sem frétta-
maður.
Það er rétt hjá forstöðumanni
Krossins að það þarf sterka siðferð-
isvitund og góðan skammt af heil-
brigðri skynsemi til að standa vel
undir starfsheiti fréttamanns. Hins
vegar tel ég hann þess ekki umkom-
inn að úthluta slíkum eiginleikum til
annarra, ekki fremur en almættinu,
og dreg því stórlega í efa að hans
„lækning" þ.e. að mæta á samkundu
hjá Krossinum auki heilbrigði skyn-
seminnar eða skerpi siðferðisvitund
samkundugesta.
Vonandi skilur forstöðumaður
Krossins nú þann eðlismun sem er á
fréttamennsku og Rabbi í Lesbók,
og geri hann það, þá sér hann von-
andi einnig að staðhæfing hans um
að ég hafí svikið sannleikann, frels-
Agnes Bragadóttir
ara minn og stétt mína fær hvergi
staðist.
Að lokum þetta til forstöðumanns-
ins, í tilefni þessara orða hans: „A
ég að þegja þunnu hljóði og neita
að upplýsa þá sem spyija aðeins af
því ég fer í taugarnar á Agnesi og
hennar líkum í skoðanalögreglunni?"
Nei, það á foringi Krossins ekki að
gera, að minnsta kosti ekki ef ég fæ
nokkru ráðið. En ef forstöðumað-
urinn vildi vera svo vænn og hug-
leiða helsta inntakið í Rabbi mínu
nánar, þ.e. að skoðanir hans á létt-
geggjuðum poppurum geta á engan
hátt talist fréttnæmar, og hans pers-
óna og skoðanir í þessum efnum rísa
engan veginn undir því að vera efni
í frétt í aðalfréttatíma annarrar sjón-
varpsstöðvarinnar, þá vonandi sér
hann og skilur, að ég var miklu frem-
ur að velta vöngum yfir þeim vanda
sem okkur er stundum á höndum,
þegar lítið er í tíðindum, heldur en
boðskap hans, sem ég þó hef vegið
og léttvægan fundið. Það var blessuð
gúrkutíðin sem opnaði honum leið inn
í ljósvakamiðilinn, en ekki sá boð-
skapur sem hann hafði fram að færa.
Skoðanafrelsi höfum við öll, sem
betur fer, og þar með hef ég frelsi
til þess að hafa skoðun á skoðunum
Krossins manna. Slíkt gerir mig ekki
að „skoðanalögreglu" og leyfír mér
enn frelsi til þess að ætla að mín
skoðun sé svo óumræðilega umburð-
arlyndari og skynsamlegri en skoðun
Krossins manna. Hvar værum við
fréttamennimir líka staddir í gúrku-
tíðinni illræmdu, ef við gætum ekki
leitað á náðir Krossins manna, eða
annarra boðbera ofstækis, kredda
og fávisku þegar svo ber undir?
Höfundur er blaðamaður
Alþjóðamálastofnun Háskóla ís-
lands hefur gefið út tvö ný rit og
nefnist annað þeirra Hin sameig-
inlega sjávarútvegsstefna Evr-
ópubandalagsins og er eftir Ketil
Sigurjónsson lögfræðing. Hitt rit-
ið heitir Þróun og þróunaraðstoð
og er eftir Jón Orm Halldórsson
lektor.
I ritinu Hin sameiginlega sjávar-
útvegsstefna Evrópubandalagsins er
m.a. ljallað um hvað felist í hinni
sameiginlegu sjávarútvegsstefnu,
hvaða reglur gildi um hana og með
hvaða skilyrðum skip EB-þjóðanna
geti veitt í hinni sameiginlegu fisk-
veiðilögsögu bandalagsins. Auk þess
er í stuttu máli gerð grein fyrir
helstu lagaákvæðum sem gilda um
þessi efni.
Ketill Siguijónsson segist komast
að þeirri niðurstöðu í riti sínu að
íslendingar þurfí ekki verulega að
óttast sjávarútvegsstefnu Evrópu-
bandalagsins eins og hún sé í dag.
Hann segir þetta rit sýna hvernig
sjávarútvegsstefnan líti út í dag en
erfítt sé að spá um hvaða breytingar
það hefði í för með sér ef Islending-
ar gerðust aðilar að Evrópubanda-
laginu og því sé þetta nokkurs kon-
ar viðmiðun.
Hitt ritið nefnist Þróun og þróun-
araðstoð og er skrifað af Jóni Ormi
Halldórssyni lektor. Þar rekur hann
m.a. þá kreppu sem nú ríkir í vest-
Stjórn Alþjóðamálastofnunar Háskóla íslands og höfundar ritanna. Frá vinstri: Gunnar Gunnarsson
sendifulltrúi, en hann er varaformaður stofnunarinnar, Gísli Ágúst Gunnarsson lektor, Jón Ormur
Halldórsson lektor, Gunnar G. Schram prófessor, sem jafnframt er formaður stofnunarinnar, Ketill
Sigurjónsson lögfræðingur og Guðmundur Magnússon prófessor. Gunnar Helgi Kristinsson, lektor, er
ritari í stjórninni, en var fjarverandi er myndin var tekin.
rænum heimi í þróun og þróunarað-
stoð. Þetta er jafnframt fyrsta al-
menna úttektin á þróunaraðstoð sem
kemur út hér á landi.
Jón Ormur segir ritið ekki vera
um íslenska þróunaraðstoð með
beinum hætti heldur fjalli það al-
mennt um þróunaraðstoð í heimin-
um, svo sem greiningu á leiðum og
hugmyndagrunni og mat á því
hvernig til hafí tekist í slíkri aðstoð.
Hann segist koma með nokkrar al-
varlegar viðvaranir við þróunarað-
stoð því að í heildina hafí hún mis-
tekist og víða hafí hún fremur verið
til ills en góðs. Þetta sé því tilraun
til að setja fram almenn sannindi
um hvenær slík aðstoð tekst og
hvenær hún misheppnast. Hann seg-
ir jafnframt að mörg dæmi sýni að
þróunaraðstoð geti gengið ef rétt sé
að henni staðið.
Alþjóðamálastofnun Háskólans,
sem var stofnuð árið 1990, er vísind-
aleg rannsókna- og fræðslustofnun
sem heyrir undir háskólaráð og að
henni standa allar deildir Háskólans.
Hlutverk stofnunarinnar er að vera
vettvangur rannsókna og fræðslu
um alþjóðamál.
Alþjóðamálastofnun Háskóla íslands:
Rit um útvegsstefnu EB og þróunaraðstoð