Morgunblaðið - 05.06.1992, Blaðsíða 14

r
14
MORGUNBI^AÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1992
í fréttum var þetta helst
eftirAgnesi
Bragadóttur
MYND sú sem fjölmiðlaneytandinn
fær af þjóðfélagslegri umræðu
hveiju sinni hlýtur að vera
mismunandi og taka mið af því frá
hvaða sjónarhóli myndin er skoð-
uð. Undanfarnar vikur hef ég hug-
leitt fréttir líðandi stundar úr
ákveðinni fjarlægð frá mínum
vinnustað, Morgunblaðinu, en ekki
þeirri nálægð við fjölmiðlana sem
ég á að venjast. Mynd mín úr fjar-
lægð er um margt ólík þeirri mynd
sem ég hef sem daglegur þátttak-
andi í fjölmiðlaleiknum.
Vinnuveitendur og eindrægnin
Undanfam-
ar vikur hafa
svo sem ekki
einkennst af
miklum tíð-
indum hér á
landi, ekki
fremur en svo oft áður. Fyrir
nokkrum vikum varð ljóst að bjarg-
vætturinn frá Flateyri, Einar Oddur
Kristjánsson, væri staðráðinn í að
hætta sem formaður Vinnuveit-
endasambandsins og ekkert og
enginn gæti fengið hann til að
hætta við að hætta. Þá gerðist
það, að því er virtist alveg uppúr
þurru, að Gunnar Birgisson, vara-
formaður VSÍ, lýsti því yfir hér í
Morgunblaðinu að hann gæfi kost
á sértil formanns. Mikið var hvískr-
að og pískrað um þetta framboð
varaformannsins, en opinber um-
ræða varð engin. Eftir á að hyggja
tel ég einsýnt að Gunnar hafí þama
ætlað sér að hrifsa til sín for-
mennskuna í VSÍ, „shanghaia"
hana á þeim einföldu forsendum
að _það hefur aldrei gerst í sögu
VSI að kosið væri á milli manna.
Gunnar var enda orðinn formaður
í blaðaviðtölum talsvert fyrir aðal-
fund, þar sem hann var farinn að
lýsa því að í formannstíð sinni yrði
sömu stefnu fylgt og mörkuð hefði
verið í formannstíð Einars Odds.
Þetta var látið gott heita og
varaformaðurinn gekk sjálfsagt um
í eina viku eða tvær sannfærður
um að hann myndi hreppa hnossið.
En ekki er nú allt sem sýnist. Þótt
hljótt væri um það, þá voru víðtæk
samráð meðal atvinnurekenda þar
sem sjávarútvegurinn og stór hluti
iðnaðarins reyndi að koma sér sam-
an um kandídat og fá kandídatinn
til þess að fallast á framboð. Magn-
ús Gunnarsson var lengi tregur til,
en mikil samstaða var um að reyna
að fá hann til verksins. Magnúsi
var eins farið og öðrum innan
VSÍ: kosning á milli manna á aðal-
fundi var ekki álitlegur kostur í
hans augum. Það væri nú meiri
skelfingin að það fengi að gerast
fyrir opnum tjöldum að lýðræðisleg
kosning um formann VSÍ færi
fram!
Það var því ekki fyrr en sama
dag og framboðsfrestur rann út,
þ.e. kl. 15 daginn fyrir aðalfund
VSÍ sem dró til tíðinda í formanns-
slagnum, sem aldrei á að hafa átt
sér stað. Þá fékk Gunnar sannfær-
ingu fyrir því að hann hefði ekki
nægan stuðning til þess að beijast
við Magnús um formannsembættið.
Hann fékk vitneskju um að sjávar-
útvegurinn eins og hann leggur
sig, svo og iðnaðurinn myndi styðja
Magnús. Gunnar dró við svo búið
framboð sitt til baka.
En ekki er brandarinn búinn
enn, því hann skýrði þá ákvörðun
sína í íjölmiðlum ^ þann veg að
hann hefði ekki viljað láta kjósa á
milli manna. Slíkt kynni að hafa
ófyrirsjáanlegar afleiðingar ! Ja,
hérna, hugsaði ég. Hvað er svona
skelfilegt við að leyfa Iýðræðisleg
vinnubrögð og hveijar gætu svo
sem orðið afleiðingarnar af því að
kjósa á milli manna? Þetta er hreint
ótrúlegur tepruskapur og þessi ein-
drægni út á við, sem felst í því að
samstaða hafi verið um frambjóð-
andann eina, verður ekkert nema
hlægileg, þegar fyrir liggur að
slagsmálin á bak við tjöldin voru
nánast blóðug og höfðu þær afleið-
ingar, að varaformaðurinn sem
hafði sóst eftir formennskunni allt
fram til kl. 15 degi fyrir aðalfund,
gaf ekki kost á sér til varaform-
anns á ný og varð skyndilega svo
störfum hlaðinn að hann komst
ekki á aðalfundinn vegna anna!
Raunar munu ýmsir fulltrúar á
aðalfundi VSl hafa verið ósáttir við
þessa niðurstöðu og látið í ljós þá
skoðun að þeir sæju ekki hvaða
hætta fælist í því að kjósa á milli
manna fyrir opnum tjöldum.
Stormurinn í vatnsglasi krata
Þá hefur mér
þótt heldur
skondið að fylgj-
ast með fjölmiðl-
afárinu í kring-
um krata vegna
komandi flokks-
þings þeirra.
Stöð tvö hefur
verið hvað iðn-
ust við að
magna upp hvers konar drauga
sem ógna eiga veldi Jóns Baldvins
á flokksþinginu og því héfur verið
fleygt oftar en einu sinni að sam-
kvæmt heimildum Stöðvar tvö verði
ASTRO- tjaldvagnar
50 ÞUS UT
255.000
Vönduð regnföt
PVC húðað nylonefni
Loftöndun á baki
Sterkur rennilás
Límdir saumar
Margir litir
Allar stærðir
Hetta í hálsi
Sendum í póstkröfu
BYLTING I TJALDVOGNUM
BREMSUBÚNAÐUR
13" FELGUR
STERK GALVANISERUÐ STALGRIND
MÁ BREYTA í BÍLAKERRU
EINFÖLD UPPSETNING
4 STOLAR + BORÐ
4.360.-
SUMARHUSGOGN
TRÉHÚSGÖGN
MIKIÐ ÚRVAL
LOKAÐ SUNNUDAG OPtD MÁNUDAG KL.14-17
UMAR
TILB0Ð
SEGLAGERÐIN
ÆGIR
EYJASLÓÐ 7 • REYKJAVÍK • S. 91 - 621780
mjög mjótt á munum á milli fylk-
inga á flokksþinginu þar sem tak-
ast munu á tveir armar flokksins:
Annar er kenndur við félags-
hyggjufólk þeirra Jóhönnu Sigurð-
ardóttur og Guðmundar Árna
Stefánssonar en hinn við ftjáls-
hyggjuarm Jónanna Hannibals og
Sigurðar. Svona fréttamennska er
að mínu mati skýrt dæmi um ein-
földun, slagorðasmíð og alhæfíng-
ar, sem eiga sér litla eða enga stoð
í raunveruleikanum - aðeins í hug-
arheimi fréttamannsins.
Guðmundur Árni hefur notið
þess að fá að baða sig í sviðsljósi
íjölmiðlanna, með véfréttarbros á
vör, þar sem hann hefur svarað
sömu spurningunni á sama hátt,
að það skýrist á næstu dögum hvort
hann muni fara í formannsslag
gegn Jóni Baldvin. Ég hallast að
því að það væri hið mesta þarfa-
þing fyrir Alþýðuflokkinn að
Guðmundur Árni tæki nú af skarið
og lýsti því yfir að hann sæktist
eftir formannsstólnum. Þannig
hygg ég að meirihluti krata á
flokksþinginu fengi kærkomið tæk-
ifæri til þess að losa sig í eitt skipti
fyrir öll við bæjarstjórann úr Hafn-
arfirði úr forystusveit flokksins.
Hans stjórnmálaþátttaka hefur
mjög einkennst af því að hann vel-
ur að kynda undir illdeilum innan
flokksins og magna upp persónuleg
átök. Þar sem ég hef ekki komið
auga á að málefnalegur ágreining-
ur hafi verið undirrót þessarar bar-
áttuaðferðar hans, hlýt ég að gruna
hann um að kynda undir ófriði,
sjálfum sér til persónulegs fram-
dráttar. Augljóslega gerir
Guðmundur Árni sér grein fyrir því
að líkurnar á því að hann hlyti
kosningu sem formaður eru minni
en hverfandi.
Hann hefur því valið að reyna
að spyrða sig við Jóhönnu
Sigurðardóttur varaformann
flokksins, sem iðulega hefur tekist
á við formann sinn og síðustu dæg-
ur við ríkisstjórnina alla. Væntan-
lega hefur Guðmundur Árni lengi
gert sér vonir um að takast mætti
að brýna varaformanninn til þesS
að fara fram gegn formanninum,
og hann yrði þá varaformann-
skandídat hennar. Jóhanna hefur
kosið að svara slíkum spurningum
út og suður; hún hefur sagt að hún
hugleiði forystumálin ekki, aðeins
málefnalegan undirbúning. Sjálf-
sagt er það pólitískt klókt hjá Jó-
hönnu að leika þennan leik á þann
hátt sem hún gerir, en mér býður
í grun að fiokksþingið verði mun
friðsamlegra og málefnalegra en
fjölmiðlar hafa látið í veðri vaka
að það yrði, og mig grunar einnig
að flokksforystan verði endurkjörin
óbreytt, meira að segja án mót-
framboða.
Það eina sem ég tel að geti kom-
ið í veg fyrir það, er sá möguleiki
að Jóhanna kjósi að varpa stríðs-
hanskanum á flokksþinginu með
þeim hætti að gefa ekki kost á sér
til varaformanns á nýjan leik.
Þannig gæti hún nánast dæmt
flokksþingið til þess að kjósa
Guðmund Árna sem varaformann
flokksins og þannig gert flokksfor-
ystuna svo gott sem óstarfhæfa.
En þar sem mig grunar að Jó-
hanna sé ekkert á leið út úr póli-
tík, þá finnst mér rökrétt að álykta
sem svo að hér sé þessi ákveðna
valkyija að beita þeirri baráttuað-
ferð sem henni hefur hingað til
reynst ærið dijúg; þ.e. hún veifar
refsivendinum og krefst ákveðinnar
hlýðni af flokksbræðrum sínum,
einkum Jónunum, ella falli vöndur-
inn. Jóhanna hefur farið geyst að
undanförnu og komið fram sem svo
eindreginn stjórnarandstæðingur,
Grillveisla fyrir 16 maiuis 1 einum
poka af lambakjöti á lágmarksverbi
áabeins 187 kr. fyrir mannirm.
/ / / ^ / / ■ /