Morgunblaðið - 03.11.1992, Blaðsíða 52

soei aaaMavövi .8 HUOAaúiQifl<? aiGAjawuoHOM
52 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. NÓVEMBER 1992
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÁSGEIR GUÐMUNDSSON,
Merkilandi 8,
Seffossl,
lést í Landspítalanum 22. október. Jarðarförin hefur farið fram.
Einlægar þakkir færum við öllum þeim sem auðsýndu okkur sam-
úð og hlýhug við andlát hans og útför.
Jóna Þórarinsdóttir,
Guðrún Björg Ásgeirsdóttir, Einar Sveinn Einarsson,
Þórarinn Ásgeirsson, Ágústa Kristfn Steinarsdóttir,
Hafdfs Asgeirsdótttir, Guðmundur Kr. Ólafsson,
Guðmunda Birna Ásgeirsdóttir, Sigurður Örn Sigurgeirsson,
og barnabörn.
Eiginmaður minn, t EYÞÓR STEFÁNSSON,
Akurgerði,
Bessastaðahreppi,
lést laugardaginn 31 . október.
Guðrún Sigurjónsdóttir.
t
Systir mín og móðursystir,
FJÓLA GUIMIMLAUGSDÓTTiR
frá Ósi í Steingrfmsfirði,
snyrtifræðingur,
andaðist í Landspítalanum 2. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Nanna Gunnlaugsdóttir,
Gunnlaugur M. Sigmundsson,
Jón R. Sigmundsson.
t
Útför móður okkar og tengdamóður,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Nóatúni 30,
sem lést á Sólvangi í Hafnarfirði 28. október, fer fram frá Háteigs-
kirkju miðvikudaginn 4. nóvember kl. 13.30.
Torfhildur Ingvarsdóttir,
Svanhildur Ingvarsdóttir, Sveinn Guðbjartsson,
Steinþór Ingvarsson, Lilja Sigurðardóttir,
Jóna Ingvarsdóttir, Garðar Árnason,
Guðmundur V. Ingvarsson, Sigrún Helgadóttir.
Minning
Ólafur Stefánsson
frá Kalmanstungu
Frændi minn, Ólafur Stefánsson
frá Kalmanstungu, er látinn. Eftir
lifir minning um góðan dreng. Ólaf-
ur fæddist í Kalmanstungu hinn 17.
júlí 1931 og ólst þar upp í föður-
garði hjá foreldrum sínum, þeim
Stefáni Ölafssyni, bónda í Kalmanst-
ungu, og Valgerði Einarsdóttur konu
hans. Stefán var frá Kalmanstungu,
sonur Ólafs Stefánssonar, bónda
þar, og konu hans, Sesselju Jóns-
dóttur frá Galtarholti, Borgarhreppi.
Foreldrar Ólafs í Kalmanstungti
voru Stefán Ólafsson, lengst bóndi
þar, og kona hans, Ólöf Magnúsdótt-
ir Erlendssonar, bónda í Fljótstungu.
Stefán var sonur Ólafs, er nefndur
var stúdent, sonur Bjöms Ólafssonar
á Esjubergi, Ólafssonar stiftamt-
manns og konu hans, Önnu Stefáns-
dóttur Scheving, umboðsmanns á
Ingjaldshóli. Sesselja Jónsdóttir var
dóttir Jóns bónda Jónssonar, bónda
í Galtarholti, og konu hans, Þórunn-
ar Kristófersdóttur, en foreldrar
hennar voru Kristófer Finnbogason,
bóndi á Stóra-Fjalli, og Helga Pét-
ursdóttir Ottesen sýslumanns, en
kona Péturs var Þórunn, dóttir Stef-
áns Schevings á Ingjaldshóli. Voru
þau hjónin Sesselja og Ólafur í Kal-
manstungu því að öðrum og þriðja
í frændsemi. Hafa þessar ættir oft
verið nefndar Stefánungar og eru
þær vel kunnar.
Valgerður Einarsdóttir var dóttir
Einars Pálssonar, prests í Reyk-
holti, er var af Brúarætt og Mela-
ætt á Héraði, og konu hans, Jóhönnu
Eggertsdóttur, sýslumanns á Reyni-
stað, Gunnlaugsonar Briem, sýslu-
manns á Grund, en kona Eggerts
sýslumanns á Reynistað var Ingi-
björg Eiríksdóttir, sýslumanns
Sverrisens og hét hún eftir ömmu
sinni, Ingibjörgu húsfreyju á Skarði
í Landsveit, eru þessa ættir einnig
vel kunnar.
Líkt og margir frændur Ólafs
gekk hann menntaveginn, lauk stúd-
entsprófi frá Akureyri árið 1952,
hóf síðan nám í viðskiptafræði í
Háskóla íslands og lauk því með
einu hæsta prófi sem tekið hafði
verið frá þeirri deild. Þaðan lá leiðin
til háskóla í Chicago og dvaldi hann
þar námsárið 1955-1956 við fram-
haldsnám. Heim komnum þótti hon-
um þó ekki nóg unnið og innritaðist
í lögfræði við Háskóla íslands og
lauk því námi á fjórum árum, ásamt
með vinnu í Seðlabanka Islands,
einnig með góðum árangri.
Að loknum þessum námsferli hóf
hann störf í fjármálaráðuneyti lands-
ins og varð það starf hans næsta
aldarfjórðung. En Ólafur var einn
af þeim mönnum sem sífellt eru að
bæta við sig fróðleik, honum var
unum að málanámi og nam á seinni
árum bæði frönsku og spænsku og
síðast á liðnum vetri var hann í ít-
ölskunámi. Hann sinnti einnig ís-
lenskum fróðleik, kynnti sér ætt-
fræði og safnaði í bók gamansögum
um lögfræðinga.
Best kynntist ég frænda á þeim
árum þegar ég var í menntaskóla.
Þá bjó ég hjá ömmu minni og móður
Ólafs. Þar var hann daglegur gestur
og voru þá oft stundir til að ræða
hin ýmsu þjóðmál sem efst voru á
Minning
Haraldur Aðalsteins-
son Patreksfirði
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN INGVARSDÓTTIR,
Hamraborg 14,
Kópavogi,
lést í Borgarspítalanum að morgni 2. nóvember.
Börn hinnar látnu.
+ Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
KRISTÍN JÓNSDÓTTIR,
lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 1 nóvembeft
Adolf Óskarsson, Jóna Óskarsdóttir, Ásta Vigfúsdóttir,
Aðalheiður Óskarsdóttir, Þorleifur Sigurlásson,
Eygló Óskarsdóttir, Svavar Steingrímsson,
Kristín Ósk Óskarsdóttir, Friðbjörg Kristjánsson,
Albi'na Elísa Óskarsdóttir, Huginn Sveinbjörnsson,
Hrefna Óskarsdóttir, Kristján Ingólfsson,
Örn Óskarsson, Hulda Kærnested,
Guðrún Óskarsdóttir, Almar Hjarðar.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
MAGDALENA ÁSGEIRSDÓTTIR
frá Fróðá,
andaöist á hjúkrunarheimili Sunnuhlíðar 14. október sl.
Útförin var gerð frá Fossvogskapellu í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Sunnuhlíðar fyrir hjúkrun
og alúð.
Knútur Bergsveinsson, Dýrólfna Eiríksdóttir,
Auðunn Bergsveinsson, Ingibjörg Þorbergsdóttir,
Ragnhildur Guðrún Bergsveinsdóttir,
Hreinn Bergsveinsson, Valgerður Pálsdóttir,
Auður Jóhanna Bergsveinsdóttir, Reynir Guðlaugsson,
Bergljót Bergsveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
l'ákaí'cni I l
s. 68 91 20
Ðlóm Skreytingar Gjafavara
Kransar Krossar Kistuskreytingar
Qpið alla daga frá kl. 9-22
Fæddur 14. apríl 1927
Dáinn 27. október 1992
Haraldur Aðalsteinsson fæddist
í Breiðuvík, Rauðasandshreppi.
Sonur hjónanna Aðalsteins Sveins-
sonar sem er látinn fyrir nokkrum
árum og Sigríðar Steinunnar
Traustadóttur sem nú verður sam-
ferða syni sínum en hún lést aðeins
einum degi á eftir honum. Haraldur
var elstur fjögurra bræðra, en auk
þeirra ólu þau hjónin upp tvær
stúlkur.
Halli giftist Arnbjörgu Guðlaugs-
dóttur 1951 og bjuggu þau allan
sinn búskap á Patreksfírði. Þau
eignuðust tólf börn, barnabörnin
eru tuttugu og tvö og bamabama-
bam eitt.
Það er erfítt að lýsa stórbrotnum
manni eins og tengdaföður mínum
í örfáum orðum, því að þó árin yrðu
ekki fleiri mætti margur maðurinn
vel við una að skilja það eftir sig
sem Halli gerir og á ég þá ekki
einungis við hóp afkomenda og vel
unnin störf, heldur líka allt það sem
hann gaf af sér og þau sterku áhrif
sem hann hafði á líf okkar allra sem
fengum að njóta hans.
Halli hafði ákveðnar skoðanir á
flestum hlutum og þá ekki síst á
lífinu og tilverunni almennt. Hann
var alltaf tilbúinn til að ræða málin
ERFIDRYKKJUR
v“rð frá kr. 850-
sími620200
Li EGSTEINAR
baugi hveiju sinni. Stundum settist
hann við píanóið og lék af fíngrum
fram en á því sviði hafði hann ein-
staka meðfædda hæfileika líkt og
faðir hans.
Eftir að ég fluttist frá ömmu
Valgerði kom fyrir að Ólafur bauð
mér heim til sín og þá spilaði hann
á flygilinn sinn og söng með þegar
við átti. Þá var frændi sannarlega í
essinu sínu. Sennilega hefur fátt
veitt honum meiri gleði í lífínu en
tónlistin.
Nú er Ólafur fluttur til æðri heima
þar sem tónlistin hans ómar væntan-
lega um glæsta sali. Að leiðarlokum
kveð ég elskulegan frænda með er-
indi frá Hannesi Hafstein:
Nó fagni Guð þér og geymi þín vel
og gefi þér blómin sín.
í drottins hendur minn dýrgrip ég fel.
Hann deyfi eggjamar sáru
svo lifi þú þar sem lífið ei dvín.
Með þökkum fyrir allt og allt.
Stefán Kalmansson.
og rökstuddi þá mál sitt gjarnan
rækilega enda mælskur mjög ef á
þurfti að halda. Hann kunni
ógrynnin öll af vísum og sögum og
sagði skemmtilega frá.
Halli var sívinnandi frá morgni
til kvölds og lét sjóndepurð og ann-
an krankleika ekki á sig fá. En þó
fjölskyldan væri stór og skyldumar
margar átti hann þó alltaf tíma
aflögu ef einhver þurfti á honum
að halda. Sá stuðningur sem
tengdafaðir minn veitti mér þegar
ég átti erfítt er mér ómetanlegur.
Trú hans á annað tilverustig og
ákveðinn tilgang alls, var óhaggan-
leg. Hann gaf mér kraft, von og
trú sem ég á eftir að búa að alla ævi.
Mér er efst í huga þakklæti fyrir
að fá að vera samferða honum þessi
ár, fá að þykja vænt um hann og
njóta hlýjunnar sem hann umvafði
okkur öll með.
Það er einlæg ósk mín til allra
þeirra sem nú syrgja hann að kraft-
ur hans megi fylgja ykkur og að
þið öðlist trúna og vissuna um, að
á eftir hveijum vetri kemur vor.
Ég veit að þegar fram líða stundir
og sárasti sviðinn dvínar eigum við
öll eftir að ylja okkur við minning-
una um einstakan mann.
Mínar bestu kveðju sendi ég,
elsku Halla þar til við sjáumst á ný.
Sísí.