Morgunblaðið - 15.11.1992, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15. NÓVEMBER 1992
39
Tölvunámskeid
Excel 4.0 fyrir Windows og Macintosh, 14 klst.
Word 2.0 fyrir Windows og Macintosh, 14 klst.
Windows 3.1, 8 klst.
PC grunnnámskeið, 16 klst.
Innifaldar eru nýjar íslenskar bækur.
DANFOSS .
VEIT HVAD ÞU VILT!
Mikil útbreiösla DANFOSS ofnhltastilla a
(slandi sýnir aö þeir eru í senn nákvæmir og
örugglr.
Æ fleiri gera nú sömu kröfur til baðblöndun-
artækja og velja hitastilltan búnað frá
DANFOSS.
Með DANFOSS næst kjörhiti á heimilinu
Þú stillir á þægilegasta hitann í hverju her-
bergi og DANFOSS varðveitir hann nákvæm-
lega.
Og I baðinu ertu alltaf öruggur meö rétta
hitann á rennandi vatni, ekki síst fyrir litla fólkið
þitt.
= HEÐINN =
SELJAVEGI 2, SÍMI 624260
Aukirt vellíðan, lœgriorkukostnaður. SÉRFRÆÐIÞJONUSTA - LAGER
ÁRNAÐ HEILLA
Mynd, Hafnarfírði.
HJÓNABAND. Gefín voru saman
hinn 10. október Bergvin Þórðarson
og Jóhanna Halldórsdóttir af sr.
Kristjáni Einari Þorvarðarsyni. Þau
eru til heimilis á Álfhólsvegi 91,
Kópavogi.
Mynd, Hafnarfírði.
HJÓNABAND. Gefín voru saman
hinn 22. ágúst Eva Melberg og
Ingvar Hannesson í Árbæjarkirkju.
Þau eru til heimilis á Eyjabakka
18, Reykjavík.
Mynd, Hafnarfirði.
HJÓNABAND. Gefín voru saman
hinn 10. október Karl Udo Luckas
og Rósa Linda Thorarensen af sr.
Birgi Ásgeirssyni í Lágafellskirkju,
Mosfellssveit. Þau eru til heimilis í
Gnoðarvogi 88, Rvík.
Cterkurog
k J hagkvæmur
auglýsingamiðill!
eftir Elínu Pálmadóttur
Af hveiju ertu með
svona stóran... ?
Allir þekkja hana Rauðhettu,
eða hvað? Það gerðu þau
líka hún Brynhildur og hann Ingi,
sem áttu að leika Rauðhettu og
úlfínn þegar brugðið var á leik í
jættinum hans Hemma Gunn nú
í vikunni.
Úlfurinn gleypti ömmuna með
miklum tilþrifum. Svo kom Rauð-
hetta á vettvang: Af hveiju ertu
með svona stórt nef, amma mín?
Svo ég geti fundið lyktina af
ykkur, svarar ömmuúlfurinn. Af
hverju ertu með svona stór augu,
amma mín? Svo ég geti séð þig
betur, er svarað úr rúmi ömmu.
Af hverju ertu með svona stór
eyru? Svo ég geti betur heyrt til
þín.
Af hveiju ertu með svona
rosa stóran munn, amma
mín? Það er nú bara svo
að ég geti étið þig!
Þau kunnu þetta
allt saman. En þar
skaust þeim. Þetta
er nefnilega
gamaldags og
úrelt útgáfa. Nú
er orðið vísinda-
lega sannað að
þó meiningin sé
gúð nok, eins og
sagt var á prent-
smiðjudönsku, þá er
Rauðhetta að spyija
um allt annað. Það er
meira að segja staðfest með
virðulegri doktorsritgerð, sem
varin var og viðurkennd við
danskan háskóla. Frá þessu var
sagt í dönsku dagblaði um dag-
inn:
í Háskólanum í Óðinsvéum
hefur nýlega verið varin einstök
doktorsritgerð. Höfundur er Nina
Lykke, magister í bókmenntum
og lektor við Miðstöð í kvenna-
og kynlífsrannsóknum. Politiken
segir að ritgerð hennar fjalli um
Rauðhettu litlu, en í raun sé það
freudísk frásögn er fjalli um
fyrstu sjálfstæðu kynreynslu litlu
stúlkunnar. Og síðan um kynni
hennar af hinum kæfandi karl-
mannlega kynkrafti sem úlfurinn
er táknið fyrir. Svo segir í Politik-
en: „Eins og Rauðhetta hittir fyr-
ir í úlfínum með stóru eyrun og
stóra munninn sitt ofurmenni,
sem að lokum gleypir hana, þá
mætir litla stúlkan þama karl-
manninum og typpinu hans sem
tákni um virkiþna og kynkraftinn
og þannig verður sjálfsímynd
hennar til.“
Leikararnir í sjónvarpsþættin-
um hafa sem sagt verið með
gamla og úrelta útgáfu af Rauð-
hettu, ömmunni og úlfinum. Hafa
greinilega ekki enn heyrt um hina
vísindalega stúderuðu Rauðhettu.
Næst munum við þá eflaust sjá
litlu sætu Rauðhettu koma tipl-
andi til hennar ömmu sinnar og
spyija stóreygð: Af hveiju ertu
með svona stórt typpi, amma mín!
Ekki stendur það þó í tveimur
fallegum útgáfum af Rauðhettu,
sem Iðunn er að gefa út nú fyrir
jólin. Líklega fylgjast þeir ekki
með því allra nýjasta í vísindun-
um. I styttri myndabókinni fyrir
minnstu börnin furðar Rauðhetta
sig hvorki á löngum eyrum, stóru
nefi né augum, bara stóru
tönnunum. Og í þeirri viðameiri
spyr hún um stóru hendumar,
eymn, augun og tennurnar. Ekk-
ert um hið veigmesta, skv. dokt-
omum. Hvomg bókin endar eins
og gamla sagan, á að veiðimaður-
inn lætur stóran stein í magann
á úlfínum í stað Rauðhettu og
ömmunar og þegar hann verður
þyrstur og ætlar að drekka úr
ánni steypist hann í hana og
dmkknar. Ágæt lexía til að
skynja þyngdarlögmálið. Hér
drepur veiðimaðurinn einfaldlega
úlfmn, hleypir út ömmu og Rauð-
hettu, sem verða sælar og glaðar
og telpan heitir því að óhlýðnast
mömmu aldrei framar. Þama er
kominn predikunartónn. Ég held
að við höfum bara lesið þetta sjálf
út úr sögunni. En góð vísa er
eflaust aldrei of oft kveðin —
þótt leiðinlegri sé.
Á undanfömum ámm hefur á
Norðurlöndum mikið verið skrifað
um þessi töfrandi ævintýri sem
hrifu okkur í æsku. Þau reynast
þá gjaman hafa verið
lúmskur áróður
ljót-
leika.
Hún
Mjallhvít
var ekkert
hvít og hrein sem snjór eða hún
Öskubuska góða stúlkan. í Sví-
þjóð hafa t.d. verið gefnar út
nokkrar bækur um Mjallhvíti, oft
í skáldsöguformi. Þar gætir
margra grasa, sem þessi skrifari
þekkir bara af afspum. Mjallhvít
umskapast í „bara húsmóður“,
sem er að þrífa og elda mat fyrir
dvergana sjö meðan þeir ,em í
vinnunni. Eða hún býður bara
eftir eiginmanni. Dvergamir hafa
ýmist verið tákn um einhveija
kynferðislega brenglun eða þá
kynlausir, þ.e. hvorki karl né
kona. Og þar erum við komin í
eina útgáfuna. Mjallhvít á sem
sagt bara við unglingavandamál
að stríða og er að leita að sjálfsí-
mynd sinni hjá slíkum dvergum
Vonda stjúpan er afbrýðisama
unglega nútímamamman, sem
sér þarna komna unga fallega
stúlku og keppinaut. Eða ímynd
mömmunnar sem er að sparka
unganum úr hreiðrinu. Og í skóg-
inum verður Mjallhvít að standast
freistingarnar sem á vegi ungl
ingsins verða. Stenst þær ekki
bítur í eplið og lætur setja á sig
fallega beltið, en sleppur samt
o.s.frv. Þarna er efni í ótal dokt-
orsritgerðir og jólabækur.
Nýja fallega Mjallhvítarbókin
er í styttri útgáfunni og því hefur
eflaust þurft að sleppa flestu úr
þessari stuttaralegu frásögn.
stað kjarnans, sem allir krakkar
læra: Spegill, spegill, herm þu
mér, hver á landi fegurst er? spyr
fóstran bara: Hver er fegurst í
ríkinu? Hvílík flatneskja! Kannski
lagast textinn i lengri útgáfu,
Enda virðist ekkert vanta tilfínn
anlega í nýju myndabókina um
Öskubusku frá sama forlagi.
Köttur úti í mýri, setti upp á
sig stýri, úti er ævintýri! Ætli þau
séu smám saman að veðrast und-
an tímans tönn, ævintýrin, og
þynnast út? Það væri skaði.