Morgunblaðið - 17.11.1992, Blaðsíða 45

______________________MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. NÓVEMBER 1992
Guðlaugur Valdi-
marsson - Kveðja
Fæddur 19. janúar 1924
Dáinn 11. nóvember 1992
í dag fer fram frá Fossvogs-
kirkju útför Guðlaugs Valdimars-
sonar. Guðlaugur fæddist á Akur-
eyri og ólst þar upp til fímm ára
aldurs en þá missti hann föður sinn.
Hann fluttist með móður sinni að
Fremstafelli í Köldukinn.
Foreldrar hans voru Ester Guð-
laugsdóttir og Valdimar Svein-
bjömsson. Guðlaugur átti sín æsku-
ár í Köldukinn og Bárðardal og
stundaði síðan ýmis störf norður
þar. Hann var útibússtjóri við Kaup-
félag Svalbarðseyrar á Fosshóli við
Goðafoss um sjö ára skeið. Það
kallaði hann Faktorstímabilið.
Guðlaugur kvæntist 1953 Ingi-
björgu Helgadóttur frá Stafni í
Reykjadal, þau eignuðust þtjú böm.
Þau em Ester, gjaldkeri Sparisjóðs
Þórshafanar, gift kona þar og á
þrjú böm. Stefán, bifreiðastjóri hjá
Sólborgu á Akureyri, kvæntur og á
þrjú böm. Yngst er Kolbrún sem
stundar nám í Boston. Guðlaugur
var mikill gæfumaður í einkalífi
sínu. Hann unni heitt ágætri konu
sinni og mannvænlegum bömum
og yfír honum var ávallt festa og
heiðríkja þess manns sem býr við
gæfuríkt fjölskyldu- og heimilislíf.
Þau hjón fluttu til Reykjavíkur
1959. Fyrstu sex árin vann Guð-
laugur í blikksmiðju, en síðan fór
hann til starfa hjá Olíufélaginu hf.
og þar starfaði hann óslitið til
dauðadags, eða í 25 ár, lengst af
sem bifreiðastjóri á stóram olíu-
flutningabíl en síðustu þrjú ár sem
lagermaður.
Guðlaugur var um árabil trúnað-
armaður Dagsbrúnarmanna hjá
Olíufélaginu og síðustu 12 árin, eða
frá 1980, í stjóm Dagsbrúnar.
Guðlaugur var maður kyrr og
hlédrægur og sóttist lítt eftir at-
hygli. Hann var maður djúprar
hugsunar og hollráður. Hann var
einlægur samvinnumaður í besta
skilningi þess orðs. Hann var unn-
andi jafnréttis og réttlætis og þurfti
ekki að lesa sér til um kjör alþýðu-
fólks á íslandi — þau þekkti hann.
Guðlaugur var mikill reglumaður
og stundvís. Eftir að hann fór að
kenna vanheilsu síðustu árin kom
fyrir að hann gat ekki mætt á fundi
Dagsbrúnar og þá fundum við sam-
stjórnarmenn hans best hve djúpt
skarð var fyrir skildi ef Guðlaug
vantaði, því hann var maður vitur
og hollráður í hógværð sinni.
Lokið er vegferð góðs og göfugs
manns. Við samstarfsmenn hans í
stjóm og trúnaðarráði Dagsbrúnar
söknum vinar í stað, vinar og félaga
sem miðlaði okkur ríkulega af
mannkostum sínum, drenglyndi og
réttsýni.
Innilegustu samúð vottum við
konu hans og börnum og ijölskyldu
allri.
Guðmundur J. Guðmundsson,
formaður Dagsbrúnar.
Það var miðvikudaginn 11. nóv-
ember sem Gulli andaðist, en ég
ásamt ýmsum fleiram kallaði hann
alltaf Gulla. Ég varð hissa þegar
mér vora borin tíðindin enda átti
ég ekki von á því að Gulli væri á
leiðinni í sitt síðasta ferðalag.
Það er skrýtið að þegar ég lít til
baka og fer að hugsa um öll minn-
ingarbrotin sem tengjast Gulia þá
hrannast upp myndir, myndir af
manni sem allar sýna á sinn hátt
að góður og skemmtilegur maður
var samferða okkur þessi ár.
Gulli fæddist í janúar 1924 og
hefði því orðið 69 ára á næsta ári.
Þingeyjarsýslan varð hans ær og
kýr snemma, því hann ólst þar að
mestu upp, fyrst hjá foreldrum sín-
um en seinna, er faðir hans lést,
hjá móður sinni, Ester, og fóstur-
föður, Jóel, á Arndísarstöðum í
Bárðardal.
Jóel var bróðir Sigurgeirs bónda
á Stafni í Reykjadal, en seinna átti
Gulli því láni að fagna að giftast
Ingibjörgu Helgadóttur Sigurgeis-
sonar frá Stafni.
Gulla kallaði ég frænda til að
byija með því ég vissi að Inga var
frænka mín, seinna komst ég að
því að við Gulii voram ekkert skyld-
ir. Við sátum þá einir og yfírgefnir
í vesturstofu og komumst að því
að við væram ekki af „Svaðastaða-
kyninu" og ættum því ekki að hafa
okkur í frammi þegar sá angi ættar-
innar væri myndaður.
En Gulli var samt alltaf einskon-
ar frændi, því allir sem tengdust
Stafni og þá um leið mér öll þau
sumur sem ég dvaldi þar urðu
ósjálfrátt frændur og frænkur.
Það var á sumrin sem maður
hafði mest að segja af Gulla, þrátt
fyrir að við byggjum báðir í Reykja-
vík. Gulli og Inga komu þá á hveiju
sumri norður, og ég man að þegar
von var á bíl þeirra var ákveðin
spenna í lofti. Sérstaklega þótti
okkur strákunum gaman á þessum
áram að fá að sitja í bíl með Gulla,
því í okkar augum var um þraut-
reyndan bílstjóra að ræða. Svo
skemmdu nú ekki bílarnir fyrir, því
um tíma átti Gulli fallegasta Benz
sem við höfðum augum litið.
En af hveiju að minnast á bíla
og akstur? Jú, þessir hlutir voru
óijúfanlegir Gulla, enda starfaði
hann sem bílstjóri hjá Olíufélaginu
í mörg ár. Og þegar þessir sumar-
tímar stóðu yfir var öruggt að Olíu-
félagið hf. átti sína málsvara í hjört-
um ungra drengja og allt var það
Gulla að þakka.
Við biðum líka spenntir eftir því
að komast í veiði með Gulla og afa.
Ekki bara vegna veiðiáhugans held-
ur einnig til þess að geta fengið
leiðbeiningu frá þeim og tilsögn.
Gulli átti forláta gleraugu sem
hægt var að horfa með niður í vatn-
ið og greina þannig betur árfarveg
og fiska. Mikið var nú gaman í
veiði með þeim afa og Gulla, sem
nú eru báðir horfnir af sjónarsvið-
inu, því sem næst á sama árinu.
En það var líka gaman að koma
til þeirra hjóna á Bergþórugötu nú
hin síðari ár eftir að ég fór að
drekka kaffi. Gulli var alltaf við-
ræðugóður og ég man að eitt kvöld
er ég kom þar ræddi hann heilmik-
ið við mig um aflfræði og straum-
fræði. Allt vegna áhuga síns á vinnu
sinni hjá Olíufélaginu. Það er sjón-
arsviptir að honum Gulla.
Gulli og Inga eignuðust þijú
börn, Ester, Stefán og Kolbrúnu.
Ester og Stebbi búa fyrir norðan
en Kolla í Boston. Gulli varð afi
eins og fleiri en einnig auðnaðist
honum að verða langafi. Hann er
dýrmætur sjóðurinn sem Gulli skilur
eftir sig.
Inga mín, Ester, Stebbi og Kolla,
ég, fjölskylda mín og móðir vottum
ykkur okkar dýpstu samúð. Við
vonum að Guð styrki ykkur og fjöl-
skyldur ykkar á þessum sorgartím-
um.
Ég veit að Gulli er kominn í gott
sæti, því það á hann skilið. Með
Gulla er genginn einn vandaðasti
maður sem ég hef kynnst. Blessuð
sé minning hans.
Gunnar Svavarsson.
Ég vil minnast mágs míns, Guð-
laugs Valdimarssonar, sem lést að-
faranótt 11. nóvember á Landakots-
spítala eftir stutta en erfíða sjúk-
dómslegu. Þessi ótímabæri dauð-
dagi kom mjög að óvöram, því ekki
var annað vitað en að heilsa hans
væri í sæmilegu lagi að öðra leyti
en því að hann þyrfti í aðgerð, svip-
aða því sem hann hafði áður farið
í. Gulli, eins og hann var alltaf
kallaður, fæddist á Akureyri 19.
janúar 1924 og var hann yngsta
bam hjónanna Esterar Guðlaugs-
dóttur frá Fremstafelli í Kinn, S-
Þing. og fyrri manns hennar, Valdi-
mars Sveinbjömssonar frá Glaum-
bæjarseli. Valdimar lést þegar Gulli
var aðeins tveggja ára. Ester giftist
síðar Jóel Tómassyni frá Stafni í
Reykjadal og bjuggu þau lengst af
á Arndísarstöðum í Bárðardal. Gulli
ólst upp hjá móður sinni og sjúpföð-
ur ásamt systkinum sínum, en þau
eru: Sigríður, fædd 10. mars 1915,
búsett á Akureyri, Anna María,
fædd 16. mars 1917, búsett í
Landamótsseli í Kinn, og Sigurður,
fæddur 7. júlí 1930, hálfbróðir hans,
sonur Esterar og Jóels, búsettur í
Kópavogi.
Gulli fór í Laugaskóla, en vann
síðan ýmis störf þar til hann gerð-
ist útibússtjóri á Fosshóli fyrir
Kaupfélag Svalbarðseyrar og vann
þar uns hann flutti suður til Reykja-
víkur árið 1959. Fljótlega eftir að
hann kom suður hóf hann störf hjá
Olíufélaginu hf. og starfaði þar til
dauðadags.
Gulli kvæntist 20. júní 1953 Ingi-
björgu Helgadóttur, fædd 26. júní
1932, frá Stafni í Reykjadal. Börn
þeirra eru þijú, elst er Ester, fædd
16. september 1952, gift Sæmundi
Karli Jóhannessyni, búsett á Þórs-
höfn, og eiga þau þijú börn. Þá
Stefán, fæddur 8. október 1956, í
sambúð með Önnu Ringsted, bú-
séttur í Eyjafírði og á hann þrjú
börn. Yngst er Kolbrún, fædd 23.
ágúst 1969, gift José Ramos, bú-
sett í Boston. Barnabörnin eru alls
sex og eitt barnabarnabarn. Auk
þess ólst upp hjá þeim hjónum
Þröstur Kolbeins, fæddur 17. maí
1958, kvæntur Svölu Stefánsdóttur,
búsettur á Svalbarðseyri, þau eiga
tvö börn.
Þegar ég lít til baka þau 36 ár
sem ég hef þekkt þau Gulla og Ingu
(en þannig hef ég alltaf samtvinnað
nöfn þeirra hjóna) þá er mér efst
í huga þakklæti fyrir alla þá vin-
áttu og þann hlýhug sem alltaf
hefur mætt mér af þeirra hálfu.
Gulli var einstaklega hnyttinn í
tilsvöram og fljótur að sjá hinar
skoplegu hliðar hlutanna og gat
hann lífgað mjög upp á allar sam-
ræður. Hann hafði líka yndi af söng
og söng í kirkjukór og karlakór á
meðan hann var búsettur fyrir norð-
an. Gulli hafði einnig áhuga á fé-
lagsmálum og sat meðal annars í
stjórn Verkamannafélagsins Dags-
brúnar.
Með söknuði kveð ég mág minn
og þakka honum langa og góða
samfylgd. Vinkonu minni Ingu og
ijölskyldu hennar allri sendi ég inni-
legar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Guðlaugs
Valdimarssonar.
Jóna Sveinsdóttir.
Hann Gulli vinur okkar er dáinn.
Ekki grunaði okkur 1. nóvember
sl., er við heimsóttum þau hjón,
hann og Ingibjörgu, og sátum í
góðu yfirlæti við kaffiborðið og
spjölluðum saman eins og okkar var
vandi, að þetta væri jafnframt kveð-
justundin.
Við vissum jú að Gulli var að
fara í aðgerð, en það hafði líka
gerst áður, svo af hveiju skyldi
ekki allt ganga vel í þetta skiptið
líka?
Guðlaugur Valdimarsson fæddist
45
19. janúar 1924 og dó 11. nóvem-
ber 1992. Hann var sonur hjónanna
Esterar Guðlaugsdóttur frá
Fremstafelli í Ljósavatnshreppi og
Valdimars Sveinbjörnssonar smiðs.
Kona Guðlaugs er Ingibjörg Helga-
dóttir Sigurgeirssonar frá Stafni í
Reykjadal og konu hans, Jófríðar
Stefánsdóttur. Föður sinn missti
Gulli aðeins tveggja ára gamall, en
móðir hans giftist aftur 1929 og
var seinni maður hennar Jóel Tóm-
asson, bóndi og kennari frá Stafni.
Þau hjón bjuggu á Arndísarstöðum
í Bárðardal og ólst Gulli upp hjá
þeim. Tvær eldri systur átti hann,
Sigríði, sem einnig var hjá þeim
hjónum, og Önnu Maríu, sem fór
til móðursystur sinnar Klöra, sem
bjó á Landamóti. Þau Ester og Jóel
eignuðust soninn Sigurð og var
ætíð kært með þeim bræðrum.
Gulli fór í Laugaskóla eins og
sjálfsagt þótti með Þingeyinga á
þessum árum. Síðan vann hann við
ýmis störf í Reykjadal og Bárðar-
dal. Okkar fyrstu kynni urðu er ég
kom í Laugaskóla ásamt Ingibjörgu
Helgadóttur frænku minni, sem
varð svo kona hans, en þau giftu
sig 20. júní 1953. Gulli hafði góða
kímnigáfu, var skemmtilegur í sam-
ræðum, átti létt með að herma eft-
ir og frásögn hans af mönnum og
málefnum var þannig að maður gat
gleymt stund og stað, jafnvel hald-
ið að maður væri kominn mörg ár
aftur í tímann norður í land.
Inga og Gulli hófu búskap á Foss-
hóli 1953, en þar var Gulli útibús-
stjóri við Kaupfélag Þingeyinga til
ársins 1959 að þau fluttu til Reykja-
víkur þar sem hann vann ýmiskonar
störf fyrstu árin en sl. 25 ár hefur
hann verið starfsmaður hjá ESSO.
í stjórn Dagsbrúnar hefur hann
verið til margra ára og allt til
dauðadags.
Þau Guðlaugur og Ingibjörg
eignuðust þijú börn. Ester, hennar
maður er Sæmundur Jóhannesson,
þau eiga þrjú börn og eitt barna-
barn; Stefán, hans kona er Anna
Ringsted og eiga þau eina dóttur
og á Stefán tvö börn frá fyrri sam-
búð; Kolbrún, gift Jóse Ramos,
búsett í Boston. Auk þess ólu þau
upp að miklu leyti systurson Ingu,
Þröst Óskar, hans kona er Svala
Stefánsdóttir, eiga þau tvö börn.
Við Máni þökkum Guðlaugi sam-
fylgdina, við þökkum ánægjulegar
stundir á ferðalögum og á góðum
stundum á heimilum beggja. Það
er stórt skarð höggvið í vinahópinn
við brottför Gulla, en þannig er það
með lífið og dauðann, þetta tvennt
helst í hendur og enginn ræður sín-
um næturstað.
Elsku Inga mín, innilegar samúð-
arkveðjur frá okkur Máni til þin,
barna þinna og fjölskyldna þeirra.
Vér sjáum hvar sumar rennur
með sól yfir dauðans haf
og lyftir í eilífan aldingarð
því öllu, sem Drottinn gaf.
(Matthías Jochumsson)
Blessuð sé minning Guðlaugs
Valdimarssonar.
Kristín Ingibjörg.
t
Elskuleg móðir okkar, stjúpmóðir, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
ÁSGERÐUR EINARSDÓTTIR,
Neðstutröð 2,
Kópavogi,
lést í Landspítalanum laugardaginn 14. nóvember.
Einar Arason,
Karl Arason,
Jóhannes Arason, Sigrún Sigurðardóttir,
Arnfríður Aradóttir, Haukur Matthíasson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Okkar innilegasta þakklæti til allra, sem auðsýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við fráfall elskulegs föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
KONRÁÐS GÍSLASONAR
húsgagnabólstrara,
Baldursgötu 30.
Svala Konráðsdóttir, Jóhann Jakobsson,
Erna Konráðsdóttir, Sveinbjörn Jónsson,
Mjöll Konráðsdóttir, Hoybye Cristensen,
Drifa Konráðsdóttir, Ingi Gunnar Benediktsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Systir okkar og vinkona,
BERGÞÓRA ÞÓRÐARDÓTTIR
(frá Patreksfirði),
Vesturgötu 55,
Reykjavik,
lést í Borgarspítalanum að morgni 15. nóvember.
Magnús Þórðarson,
Einar Þórðarson, Jensína Sigurðardóttir,
Sigurður Kr. Sigurðsson.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON,
Naustahlein 8,
Garðabæ,
lést á heimili sínu sunnudaginn 15. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurjón Sigurðsson,
Sigurður Óli Sigurðsson,
Ingvi Rafn Jónsson.
Guðrún Gunnarsdóttir,
Guðrún Þórbjarnardóttir,
Eriidrykkjur
(jlæsileg kídii-
hlaðborð liiJIegir
salir og mjög
gcnl þjönustít
lp|)lýsingíU'
ísíma22322
flvgleidir
lllTSL LIIPTLEUII