Morgunblaðið - 26.11.1992, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. NÓVEMBER 1992
35
Einar Jóhannes-
son—Minning
Fæddur 25. júlí 1915
Dáinn 19. nóvember 1992
Með nokkrum fátækum orðum
langar mig að minnast bróður míns,
Einars Jóhannessonar, sem lést 19.
nóvember 1992, eftir erfiða baráttu
við illvígan • sjúkdóm. A þessari
stundu minnist ég Einars frá barn-
æsku okkar. Og þó hægt sé að minn-
ast margs, var bemskuheimilið
grundvallaratriðið í lífi okkar systk-
inina þriggja: Jóns, Einars og mín.
Kærleiksríkir foreldrar gáfu okkur
besta arfmn, er þau lifðu lífi sínu í
innilegri Guðstrú, sem mótaði heimil-
islífið í blíðu og stríðu.
Bænir foreidra okkar fylgdu Ein-
ari. Og eftir að hann fór að kenna
vanheilsu síðustu árin fékk Einar að
reyna að arfurinn frá foreldrum okk-
ar; Bæn í Jesú nafni, gaf honum
styrk á erfiðu árunum, sem fóru í
hönd.
Minningamar um Einar bróður eru
margar. Hann var mikill hæfileika-
maður og listrænn. Hafði mikið yndi
af listmálun. Fjölmargar olíu- og
vatnslitamyndir prýða heimili hans,
og annarra fjölskylduvina. Hann var
mikill veiðiáhugamaður og varði
mörgum frístundum úti í náttúrunni.
Einar var mjög vinnusamur. Allt
frá 15 ára aldri stundaði hann sjó-
róðra. Árið 1942 lauk hann prófi frá
Stýrimannaskólanum. Hann var
lengi stýrimaður á fleiri bátum. Rak
um langt skeið sjálfstæða útgerð, og
var þá skipstjóri á eigin bátum. Síð-
ustu starfsárin hafði Einar atvinnu
af að smíða báta, sem hann seldi.
19. október 1947 kvæntist Einar
eftirlifandi konu sinni, Sigríði Vig-
fúsdóttur. Þeim varð ekki barna auð-
ið. Dóttir Sigríðar og kjördóttir Ein-
ars heitir Guðleif Einarsdóttir. Öll
búskaparárin var heimili þeirra hjóna
Strandgata 19, Hafnarfirði.
Ég þakka allar góðar endurminn-
ingar frá hinu indæla og gestrisna
heimili hjónanna. Bið Guð að styrkja
mæðgurnar, Sigríði og Guðleifu, í
sorginni.
Minningin um kæran bróður mun
geymast í hugum okkar ástvina Ein-
ars. Með eftirfarandi sálmi kveð ég
Einar bróður, með þökk fyrir allt.
Lát akker falla, ég er í höfn,
ég er hjá frelsara mínum.
Far vel þú æðandi dimma dröfn,
vor Drottin bregst ekki sínum.
Á meðan akker í ægi falla,
ég alla vinina heyri kalla,
sem fyrri urðu hingað heim.
(H.A. Tanberg.)
Guð blessi minningu Einars Jó-
hannessonar,
Guðfinna Jóhannesdóttir.
í dag kveðjum við elskulegan
frænda, Einar Jóhannesson skip-
stjóra. Það koma fram sterkar minn-
ingar um Einar frænda þessa dagana
þegar hann er horfinn okkur.
Mín fyrstu skref til sjós voru með
Einari, en hann átti bátinn Jóhannes
Einarsson. Hann var ákaflega örugg-
ur og gætinn skipstjóri. Hann var
aflasæll, enda þekkti hann bugtina
eins og puttana á sér. I þá daga var
nær eingöngu farið eftir kennileitum.
Einari var líka margt annað til lista
lagt, hann var góður smiður, hann
t.d. smíðaði nokkrar trillur og ára-
báta sem hann reri sjálfur á eða
seldi. Svo var Einar mikill listamaður
í sér, hann málaði og teiknaði marg-
ar myndir sem voru alveg listilega
vel gerðar. Ég man eftir því þegar
ég var strákur, ef ég þurfti að láta
lagfæra eitthvað af dótinu mínu þá
leitaði ég alltaf til Einars frænda.
Nú seinni ár eftir að hann var
orðinn veikur, þegar ég kom í heim-
sókn til hans, þá spölluðum við nær
eingöngu um sjóinn og það sem að
honum snýr. Þá lifnaði hann allur við.
Einar var kvæntur Sigríði Vigfús-
dóttur frá Vestmannaeyjum og voru
þau ákaflega samrýnd og reyndist
hún Einari ákaflega vel alla tíð og
ekki síst í veikindum hans. Megi Guð
styrkja Siggu og Guðnýju dóttur
þeirra á þessari stund.
Jóhannes Jónsson.
Minning
Anna Eggertsdóttir
frá Sauðadalsá
Anna Eggertsdóttir frá Sauða-
dalsá á Vatnsnesi lést 19. nóvember
sl. Hún var fædd að Sauðadalsá 26.
júní 1918, dóttir hjónanna Sesselju
Benediktsdóttur og Eggerts Jónsson-
ar er þar bjuggu. Böm þeirra voru
níu sem upp komust og var Anna
þriðja yngst.
Anna var alin upp á efnalitlu en
mjög góðu heimili. Strax og geta
leyfði fór hún að vinna við hin al-
mennu sveitastörf innan húss og ut-
an og vandist á iðjusemi, vandvirkni
og trúmennsku í lífi og starfí. Eftir
að faðir hennar lést vann hún ásamt
Jóni bróður sínum að búi móður sinn-
ar og annaðist hana til dauðadags.
Jón og Anna tóku bam, Sólveigu
Sigurbjörnsdóttur, í fóstur og ólu
hana upp. Jón hætti búskap um skeið
og flutti til Reykjavíkur. Hann kom
aftur ásamt konu sinni Oslu og hófu
þau búskap á hálfri jörðinni og
byggðu þá Hjallholt og flutti Anna
ásamt móður sinni til þeirra hjóna.
Eftir lát Sesselju flutti Jón með fjöl-
skyldu sína ásamt Önnu til Hvamms-
tanga. Jón missti konu sína og eftir
það bjuggu þau systkinin saman og
fengu íbúð fyrir aldraða að Nestúni
4, og bjó Anna þar áfram eftir að
Jón lést.
Anna missti heilsuna á fertugs-
aldri. Mislingar gengu í byggðarlag-
inu og bámst að Sauðadalsá. Anna
lagði þá á sig miklar vökur og erfiði
við að hjúkra sjúkum og upp úr því
veiktist hún mjög hastarlega af liðag-
igt. Tók hún aldrei á heilli sér síðan
og var alltaf þjáð og mátti sig oft
vart hræra. En dugnaður hennar og
þrautseigja var mikil og .hún gafst
aldrei upp. Það var ótrúleg sú harka
sem hún sýndi þegar hún var að
bera sig um sárkvalin og vinna þau
verk sem þurfti. Og aldrei barmaði
hún sér yfír hlutskipti sínu. Þegar
spurt var hvort henni liði illa var hið
venjulega svar „ég var verri í gær“.
Og síðustu árin þegar upp kom að
hún gengi með krabbamein og var
á lyfjum því viðkomandi höfðu lyfin
þau áhrif að kvalirnar út af liðagigt-
inni hurfu og það fannst henni mik-
ill munur. Þannig horfði hún ávallt
á björtu hliðamar og var andlegt
þrek hennar mikið. En hinar miklu
hömlur sem lagðar voru á líkamlega
getu Önnu stóðu ekki í vegi fyrir
þroska hennar innri manns.
Anna var góð kona í orðsins fyllstu
merkingu. Hún lagði aldrei illt orð
til nokkurs manns. Og væri á ein-
hvern hallað fann hún alltaf eitthvað
viðkomandi til málsbóta og benti þá
gjama á góðu hliðarnar í fari hans.
Hún bjó yfir ríkulegum kærleika í
garð hvers manns, og fann sárt til
með þeim sem bágt áttu á einhvern
hátt. Og það var engu líkara en að
hún fyndi ekki sjálfa sig í þeim hópi.
Öfund í garð annarra var henni fjarri
og ekki var annað að sjá en að hún
væri hamingjusöm. Þegar henni var
sýnd vinátta og hjálpsemi var hún
ávallt mjög þakklát. Já, og þegar
sýnt var að styttist til leiðarloka
æðraðist hún ekki heldur sagði „ég
er reiðubúin".
Anna var barngóð. Hún unni fóst-
urdótturinni og dóttur Jóns mjög og
böm þeirra voru henni kær. Hún
átti líka því láni að fagna að þær
reyndust henni frábærlega vel og
studdu hana eftir mætti. Hún var
þeim ákaflega þakklát.
Anna var trúuð kona. Hún var
sterkur og heilbrigður persónuleiki,
stóð ávallt með þeim sem minnst
máttu sín og tók þeirra málstað.
Henni fannst að samfélagið ætti að
geta gert betur til að rétta þeirra
hlut.
Lífssaga Önnu fer ekki á spjöld
sögunnar, frekar en margra annarra,
enda meira gert að því að skrá at-
burði ógnana og styijalda en þau
verk sem unnin eru í kærleika og
fórnfýsi. En slík verk geymast hjá
þeim sem nutu með þökk í huga.
Guðs blessun fylgi Önnu og gott
er að trúa því að óhölt og ömgg
gangi hún á nýjum vegum. Aðstand-
endum sendum við samúðarkveðjur.
Páll V. Daníelsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför systur
okkar og vinkonu,
BERGÞÓRU ÞÓRÐARDÓTTUR
(frá Patreksfirði),
Vesturgötu 55,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks sjúkra-
deildar B-5, Borgarspítalanum.
Magnús Þórðarson,
Einar Þórðarson, Jensina Sigurðardóttir,
Sigurður Kr. Sigurðsson.
t Útför, INGIBJARGAR VIGFÚSDÓTTUR, Laufásvegi 43, fer fram frá Dómkirkjunni, föstudaginn 27. nóvember kl. 13.30. Halldór Vigfússon.
t Útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, ÓSKARS FRIÐBJÖRNSSONAR fyrrv. lögregluþjóns, fer fram frá Fossvogskirkju í dag, fimmtudaginn 26. nóvember, kl. 15.00. Birna Óskarsdóttir Fawcett, Paul Fawcett, Sigþór Óskarsson, Halldóra Ásgeirsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.
t Ástkœr bróðir okkar, ÁGÚST GUÐJÓNSSON, Vesturvegi 15b, Vestmannaeyjum, verður jarðsunginn í Landakirkju, Vestmannaeyjum, laugardaginn 28. nóvember kl. 14.00. Fyrir hönd systkina, Guðrún Guðjónsdóttir, Gunnlaugur Guðjónsson, Gfsli Guðjónsson, Reynir Guðjónssson, Dagbjörg Erna Guðjónsdóttir, Stefán Sævar Guðjónsson.
t Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma og langamma, LIUA MARÍA SIGURÐARDÓTTIR frá Borgarfirði-Eystra, Suðurgötu 14, Keflavik, sem lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur hinn- 22. nóvember sl., verður jarðsungin frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 28. nóvember kl. 14.00. Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Sjúkrahús Keflavíkur. Þorsteinn Þorsteinsson, Þorsteinn S. Þorsteinsson, Sigurður Þ. Þorsteinsson, Lilja Þorsteinsdóttir, Sigurður Á. Ólafsson, Fanney María Sigurðardóttir, drengur Sigurðsson.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, SIGRÚN HELGADÓTTIR, verður jarðsungin frá Vtri-Njarðvíkur- kirkju, laugardaginn 28. nóvember kl.
Jon Asgeiisson, Steinunn Helga Jónsdóttir, Hallgrfmur Gunnarsson, Rebekka D. Jónsdóttir, Björgvin Halldórsson, Ásgeir Jónsson, Hrafnhildur H. Ólafsdóttir, og barnabörn.
t Bróðir okkar, BÖÐVAR KETILSSON, Keflavíkurgötu 18, Hellissandi, verður jarðsettur frá Ingjaldshólskirkju laugardaginn 28. nóvember kl. 14.00. Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á slysavarnardeildina Helgu Bárðardóttur á Hellissandi. Gísli Ketilsson, Guðbjörn Ketilsson, Björgvin Magnússon, aðrir ættingjar og vinir.
t Ástkær eiginmaður minn, bróðir okkar, föðurbróðir, kjörfaðir og afi, EINAR JÓHANNESSON, verður jarðsunginn í dag 26. nóvember 1992 frá Hafnarfjarðar- kirkju kl. 13.30. Sigríður Vigfúsdóttir, Guðfinna Jóhannesdóttir, Guðleif Einarsdóttir, Jón Jóhannesson, Davíð Ólafsson, Kristjana Elísdóttir, Einar Ólafsson, Steinunn Jónsdóttir, Guðrún Halldórsdóttir, Birgir Jónsson, Rúnar Ólafsson, Margrét Vilhjálmsdóttir.