Morgunblaðið - 07.02.1993, Qupperneq 1
Eixifarinn
á diskótekinu
Egfatin
þötfinaogviljann
tilaölæra
10
Afungufólld
Af nemendum
og skólabrag í
Verslunar-
skóla íslands
SUNNUDAGUR
SUNNUD&GUR
7. FEBRUAR 1993
]ltar0iitiÞI*fetfe
HLAfí
ÍVi ekka þeirra sem ganga
með blæðandi ieikhússdellu
it Carver (Molina)
hony Crivello (Valentin)
hefur löngum verið London.
Þar hafa alitaf verið bestu
leikritin, bestu leikararnir,
grónustu leikhúsin; upp-
söfnuð reynsla aldanna hef-
ur kristallast þar í snilld
karla á borð við Laurence
Olivier, John Gielgud, Ralph
Richardson og svo komu
Aian Bates, Derek Jakobi og
kerlingar eins og Vanessa
Redgrave, Glenda Jackson
og þannig væri lengi hægt
að telja. Auk þess verða
breskir leikstjórar oft mjög
frægir, vegna þess að í Bret-
landi er það talið skipta
sköpum hver setur leiksýn-
ingu upp. Nafn leikstjóra
fylgir sýningum á meðan
þær eru f umræðunni og
þegar verið er að kynna þær
má sjá augiýsingar á borð
við: Uppsetning Peters
Halls" (eða annars leik-
stjóra) á hinni og þessari
sýningunni. Þetta er það
fyrsta sem maður tekur eft-
ir, komandi frá landi þar sem
helst er látið eins og leik-
stjórinn sé ekki til. f það
minnsta ekki minnst á hann
eftir að hann hefur hneigt
sig á frumsýningu.