Morgunblaðið - 06.04.1993, Blaðsíða 29

28
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. APRÍL 1993
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. APRÍL 1993
29

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Flaraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar: Aðal-
stræti 6, sími 691111. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 691122. Áskriftar-
gjald 1200 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 110 kr. eintakið.
Valfrelsi í
lífeyrismálum
Fyrir Alþingi liggja nú tvö þing-
mál um aukið valfrelsi í lífeyr-
ísmálum. Annars vegar er þings-
ályktunartillaga tveggja þingmanna
Sjálfstæðisflokksins, þeirra Árna
M. Mathiesen og Vilhjálms Egils-
sonar, hins vegar frumvarf) fram-
sóknarmannanna Guðna Ágústs-
sonar, Finns Ingólfssonar og Hall-
dórs Ásgrímssonar. í báðum tilfell-
um er gert ráð fyrir að menn geti
sjálfir valið hjá hvaða lífeyrissjóði
eða samsvarandi stofnun þeir greiða
iðgjöld eða kaupa sér lífeyristrygg-
ingu, þótt skylda til að kaupa slíka
tryggingu verði ekki afnumin. Jafn-
framt vilja flutningsmenn beggja
mála að tryggingafélög, bankar,
sparisjóðir og verðbréfafyrirtæki fái
að veita þjónustu, sem samsvarar
þjónustu lífeyrissjóða.
Eins og málum er nú háttað, eru
langflestir almennir launþegar
skyldaðir með lögum að greiða í líf-
eyrissjóði, sem bundnir eru við at-
vinnugrein eða landsvæði, tengjast
í flestum tiivikum stéttarfélögum
eða samtökum þeirra og eru sam-
eignarsjóðir. Fámennur hópur getur
hins vegar ráðið því sjálfur í hvaða
sjóð hann greiðir, einkum stjórnend-
ur og sjálfstæðir atvinnurekendur,
sem byggt hafa upp nokkra séreign-
arsjóði.
Þótt allir borgi í lífeyrissjóð er
ekki þar með sagt að allir eigi jafn-
tryggar tekjur vísar á-ævikvöldi, í
veikindum eða vegna slyss. Lífeyris-
sjóðirnir eru mjög misvel á vegi
staddir. Þeir eru á níunda tug, en
að mati brezka ráðgjafarfyrirtækis-
ins Enskilda, sem gerði úttekt á ís-
Ienzkum fjármagnsmarkaði á sið-
asta ári, eru 10-15 sjóðir æskilegur
íjöldi miðað við stærð markaðarins.
Ein afleiðing þess, hversu margir
og smáir sjóðirnir eru, er að rekstr-
arkostnaður þeirra er miklu hærri
að meðaltali en tíðkast í öðrum lönd-
um. Einkum er kostnaður minni
sjóðanna mikill. Hár rekstrarkostn-
aður étur upp iðgjaldagreiðslur sjóð-
félaga og Ieiðir til þess að þeir fá
minna til baka en þeir greiddu í sjóð-
inn. Litlu sjóðirnir hafa einnig minni
möguleika á að finna beztu fjárfest-
ingarmöguleikana og dreifa áhættu.
Hætta er því á að þeim takist verr
að ávaxta fé sjóðfélaga sinna en
stærri sjóðunum. Enskilda taldi að
fækkun og sameining sjóða myndi
leiða til lægri kostnaðar, betri
stjórnunar og meiri fagmennsku í
rekstri þeirra.
Bankaeftirlit Seðlabankans gaf
út skýrslu í desember siðastliðnum,
þar sem fram kom'að íjöldamargir
lífeyrissjóðir ættu ekki fyrir framtíð-
arskuldbindingum sínum. í nokkr-
um tilfellum ber ríki, sveitarfélag
eða aðrir launagreiðendur ábyrgð á
því að skuldbindingar verði greidd-
ar. Þar sem slíkri ábyrgð er ekki
til að dreifa vantar að mati Banka-
eftirlitsins í mörgum tilfellum millj-
arða króna upp á að sjóðirnir geti
staðið við lífeyrisgreiðslur nema
réttindi sjóðfélaga verði skert eða
iðgjöld þeirra hækkuð. f svörum
margra lífeyrissjóða við fyrirspurn-
um Bankaeftirlitsins um stöðu
þeirra, hefur komið fram að grípa
verði til skerðingar réttinda.
Sú spurning hlýtur að vakna,
hvaða réttlæti sé í því fólgið að
menn séu skikkaðir til að borga í
lífeyrissjóð, þar sem rekstrarkostn-
aður er ef til vill upp undir 15% af
iðgjaldatekjum og fyrirsjáanlegt er
að lífeyrir þeirra muni skerðast í
samræmi við það, á meðan aðrir
eiga aðild að sjóðum með langtum
minni rekstrarkostnað og hærri
ávöxtun. Einnig felst ákveðið rang-
læti í því, að sumir starfshópar geti
ráðstafað fé að vild til þess að kaupa
sér lífeyristryggingu, á meðan aðrir
eru bundnir á klafa skylduaðildar.
Umræður um vanda lífeyriskerf-
isins og valfrelsi í lífeyrismálunum
tengjast umræðum um félagafrelsi
á íslandi. Færð hafa verið rök að
því að það bijóti bæði stjórnarskrá
og alþjóðlega mannréttindasáttmála
að skylda menn til að greiða í ákveð-
inn lífeyrissjóð. Ekki má heldur
horfa framhjá því hvernig skylduað-
ild að lífeyrissjóðum, rétt eins og
stéttarfélögum, er hluti af valda-
grundvelli stéttarfélaganna. For-
ystumenn stéttarfélaganna og líf-
eyrissjóða þeirra hafa mikil völd og
áhrif í krafti þeirra gífurlegu fjár-
muna, sem sjóðfélagar eru skyldug-
ir að leggja í sjóðina. Eignir lífeyris-
sjóðanna eru nú um 157 milljarðar
króna og þeir eru umsvifamestu
fjárfestamir á markaðnum. Spyija
má hvort núverandi kerfi tryggi að
fjárfestingarákvarðanir lífeyrissjóð-
anna séu alltaf fremur í þágu fjár-
hagslegra hagsmuna sjóðfélaganna
en pólitískra hagsmuna eða jafnvel
einkahagsmuna forystumannanna,
sem geta notað styrk lífeyrissjóð-
anna í valdatafli í hlutafélögum.
Jafnframt má spyija hvort fjárfest-
ingar lífeyrissjóða í hlutafélögum
hafi alltaf verið þeim til góðs. Að
minnsta kosti virðast fréttir Morg-
unblaðsins undanfarið af verðfalli
hlutabréfa ekki beinlínis benda til
þess.
Fijálst val um lífeyrissjóð myndi
leysa úr læðingi öfl frjálsrar sam-
keppni í lífeyrismálunum. Það myndi
stuðla að því að lífeyrissjóðir keppt-
ust við að ávaxta fé sjóðfélaga sinna
með sem lægstum tilkostnaði, hag-
ræða í rekstri og leita að öruggustu
ávöxtunarleiðunum. Sjóðunum
myndi áreiðanlega fækka með þessu
móti, því að litlir og/eða illa reknir
sjóðir yrðu tilneyddir að sameinast
öðrum. Að gera Bönkum, trygginga-
félögum og verðbréfafyrirtækjum
kleift að reka lífeyrissjóði, gæti
einnig stuðlað að aukinni hag-
kvæmni, enda hafa þessi fyrirtæki
mikla reynslu af því að reka ýmiss
konar fjármálaurnsýslu með sem
lægstum tilkostnaði. Heildarniður-
staðan yrði hagkvæmara lífeyr-
iskerfi og hærri lífeyrisgreiðslur til
sjóðfélaganna.
Tillöguflutningur sjálfstæðis-
manna og framsóknarmanna á Al-
þingi bendir til þess að nú sé lag
að ná pólitískri samstöðu um upp-
stokkun á kerfí lífeyrissjóða í land-
inu. Löggjafínn ætti að grípa þetta
tækifæri.
Frumvarp um samfélagsþj ónustu
Dóma megi fulln-
usta með vinnu í
þágu samfélagsins
DÓMSMÁLARÁÐHERRA hefur lagt fram á Alþingi frumvarp til
laga um samfélagsþjónustu. í frumvarpinu er lagt til að gerð verði
tilraun með samfélagsþjónustu hér á landi þannig að dóma um allt
að þriggja mánaða óskilorðsbundna refsivist megi, að uppfylltum
ströngum skilyrðum, fullnusta með ólaunaðri vinnu í þágu samfé-
lagsins. Gert er ráð fyrir því að þessi vinna fari fram í frítíma
viðkomandi og hann sinni jafnframt vinnu eða námi.
Frumvarp sama efnis hefur verið
lagt fram á Alþingi tvisvar áður, en
varð ekki útrætt. Frumvarpið hefur
nú verið endursamið af sérstakri
nefnd sem Þorsteinn Pálsson skipaði.
í nefndinni áttu sæti Ari Edwald að-
stoðarmaður dómsmálaráðherra,
Haraldur Johannessen forstjóri Fang-
elsismálastofnunar og Margrét Frí-
mannsdóttir alþingismaður.
Lögunum er ætlað að gilda í tvö
og hálft ár frá 1. júlí 1994.
Frumvarpið gerir ráð fyrir að farið
verði hægt í þessa tilraun um samfé-
lagsþjónustu. Því er lagt til að henni
verði aðeins beitt varðandi fullnustu
á dómum um allt að þriggja mánaða
óskilorðsbundna refsivist en í fyrra
frumvarpinu var talað um allt að 10
mánaða refsivist. í frumvarpinu kem-
ur fram að 60 klst. samfélagsþjón-
usta samsvari eins mánaðar refsivist
en í fyrra frumvarpinu sagði að að
jafnaði skyldi miða við 20 klst.
Störf hjá íþróttafélögum
og trúfélögum
Að sögn Ara Edwalds er það ómót-
að hvaða störf kæmu helst til greina
við samfélagsþjónustu. Á Norðurlönd-
unum er við það miðað að þau störf
sem komi til greina séu fyrst og
fremst aðstoðarmannsstörf hjá opin-
berum stofnunum eða stofnunum sem
njóta opinberra styrkja og að vinnan
sé þess eðlis að henni verði ekki sinnt
nema samfélagsþjónusta komi til.
Samfélagsþjónusta má ekki verða til
að auka atvinnuleysi. Á reynslutíma
samfélagsþjónustu í Danmörku og
Noregi hafa flest störf verið hjá
íþróttafélögum, stofnunum reknum
af trúfélögum eða aðstoðarstörf við
félagslega þjónustu. Vinnan hefur
verið fólgin í hreingerningum, ýmsu
viðhaldi, vinnu í görðum og ýmsum
öðrum tilfallandi störfum.
Starfsfólk ÍSAL mótmælir samningsleysi
Leitað heimildar
fyrir verkfalli 1. maí
STARFSMENN íslenzka álfélagsins í Straumsvík mótmæltu því
í gær fyrir utan skrifstofur fyrirtækisins að enn hefur ekki
verið gerður við þá kjarasamningur, þótt þeir hafi haft lausa
samninga frá í fyrra. Ákveðið hefur verið að óska eftir verk-
fallsheimild á félagsfundum í stéttarfélögum starfsmanna ál-
versins í dag og á morgun. Boðað verður til verkfalls 1. maí,
hafi ekki samizt fyrir þann tíma, að sögn Sigurðar T. Sigurðs-
sonar, formanns Verkamannafélagsins Hlífar í Hafnarfirði.
Deila álfélagsins og starfsmanna
snýst einkum um kröfu stjórnenda
um að fá verktaka til að sjá um
ákveðna þætti í rekstri fyrirtækisins.
„ÍSAL er með kröfur, sem allir aðrir
vinnuveitendur á almennum markaði
tóku út af borðinu. ÍSAL-starfsmenn
eru þeir einu, sem hafa ekki fengið
þessa 1,7% launahækkun, sem al-
mennir samningar kváðu á um,“ sagði
Sigurður T. Sigurðsson.
Alþýðusamband íslands hefur gert
það að skilyrði fyrir að skrifað verði
undir almennan kjarasamning að deil-
an í álverinu verði leyst. Þórarinn
V. Þórarinsson, framkvæmdastjóri
Vinnuveitendasambandsins, sagði í
samtali við Morgunblaðið að leitað
yrði samkomulags í deilunni. „Það er
hins vegar sízt til þess fallið að greiða
fyrir lausn að vera með ótímabært
vopnaskak á þeim tíma þegar menn
eru að reyna að sigla málunum í ein-
hveija höfn,“ sagði Þórarinn.
, Morgunblaðið/Ingvar
Hremsun
SLÖKKVILIÐIÐ notaði efni sem sýgur málningu og lífræn leysiefni í sig til þess að hreinsa þessi
efni upp. Ekki er talið að efnið hafi komist ofan í niðurföll. Eins og áður segir er það eldfimt en af því
er hvorki sjálfkveiki- né sprengihætta að sögn Finns.
Eldfimt efni lekur úr stáltunnu við málningarverksmiðju
Beðið eftir að hægt
sé að eyða efninu hér
Skil á spilliefnum jukust úr 290 tonnum í 527 tonn milli ára
Á BILINU 100 til 150 lítrar af eldfimri gallaðri málningu og
lífrænum leysiefnum láku út úr stáltunnu í geymslugámi við
málningarverksmiðju Slippfélagsins í Dugguvogi síðastliðið
sunnudagskvöld. Vaktmaður gerði verkstjóra viðvart um lekann
og var kallað á lögreglu til að girða svæðið af og slökkvilið til
að ná efninu upp. Ekki er talið að það hafi komist í niðurföll.
Finnur Árnason, framleiðslustjóri verksmiðjunnar, segir að
ástæðan fyrir því að efnið hafi ekki verið flutt út til eyðingar
sé sú að forsvarsmenn verksmiðjunnar eygi von um að hægt
verði að brenna því hér á landi.
var spurður að því hvernig stæði
á því að efninu hefði ekki verið eytt.
Gamlar syndir
Finnur sagði að um 20.000 lítrar
af efninu væri geymdir í stáltunn-
um í gám á svæði verksmiðjunnar
og væri þar aðallega um að ræða
gamlar syndir því aðeins hefði fall-
ið til lítið magn undanfarin ár.
Hann sagði að í framhaldi af slys-
inu yrði farið yfir tunnurnar og
reynt að koma í veg fyrir annað
slys. Aðspurður sagði hann að ekki
yrði farið með efnið til Sorpu enda
vonaðist hann eftir svari frá Holl-
ustuvernd og Sementsverksmiðj-
unni um að hægt yrði að brenna
efnið hér á landi. Hann sagði að
„Við gengum mjög vel frá efninu
á sínum tíma og vorum jafnvel að
velta því fyrir okkur að flytja það
sjálfir út þar sem við þóttumst
eygja ódýrari leið en í gegnum
Sorpu. Þá fréttum við af því að
Hollustuvernd og fleiri aðilar hefðu
verið að kanna þann möguleika að
brenna efni af þessu tagi innan-
lands en á þessum tíma var Se-
mentsverksmiðjan að brenna olíus-
ora frá olíufélögunum og stóð til
að athuga með fleiri efni. Við báð-
um um leyfi til að brenna þessu
og voru gefnar góðar vonir um að
það myndi ganga í gegn en það
hefur legið í nefndum og tekið
miklu lengri tíma en við bjugg-
umst við,“ sagði Finnurþegar hann
Hirðir hf. hefði gert athugun á því
hvort hagkvæmt væri að eima efn-
ið hér á landi en komist að þeirri
niðurstöðu að of lítið félli til af því
til þess að um raunhæfa hugmynd
væri að ræða.
Aukið spilliefni til eyðingar
Að sögn Ásmundar Reykdals
hefUr það magn spilliefnis sem
skilað er til eyðingar í Sorpu auk-
ist úr 290 tonnum árið 1991 í 527
tonn árið 1992. Hann segir að
'greiða þurfi fyrir eyðinguna og sé
gjaldið nokkuð hátt enda þurfi að
ganga frá efnunum og senda þau
til eyðingar i Danmörku.
Aðspurður um hversu hátt hlut-
fall spilliefna væri hér um að ræða
sagði Ásmundur að víða erlendis
væru til kenningar um hversu stórt
hlutfall spilliefna væri komið til
eyðingar en ekki væri hægt að
notast við þær þar sem mun minni
efnaiðnaður væri hér á landi en
víða erlendis. Hann sagði að rætt
hefði verið um að koma á sérstöku
skilagjaldi á spilliefni en þeirri
hugmynd hefði verið hafnað í ná-
grannalöndunum.
Pétur Guðfinnsson um samning Sjónvarpsins við Hrafn
Rangt að dagskrárstjóri
hafi hafnað myndinni
PÉTUR Guðfinnsson, framkvæmdastjóri Sjónvarpsins, sem
nú er í ársleyfi á launum, segir að samningur sem gerður
var við FILM hf., fyrirtæki staðgengils síns, Hrafns Gunn-
laugssonar, um þrjár sýningar á kvikmyndinni Hin helgu vé,
meðan sú mynd var enn á framleiðslustigi, hafi verið gerður
af sér sem framkvæmdastjóra en ekki af Sveini Einarssyni
sem deildarstjóra innlendrar dagskrárgerðar. Sveinn hafi
talið eðlilegt að framkvæmdastjóri afgreiddi málið. Rangt
sé að Sveinn hafi hafnað því að gera samninginn eins og
haldið hafi verið fram við utandagskrárumræður á Alþingi
í gær. Þetta hafi Sveinn áréttað við sig í samtali að umræð-
unni lokinni.
Þann 18. september sl. var gerð-
ur samningur milli Sjónvarpsins og
F.I.L.M hf. um að Sjónvarpið fengi
rétt til þriggja sýninga á myndinni
Hinum helgu véum. Fyrsta sýningin
skal fara fram eigi síðar en 6
mánuðum eftir frumsýningu í kvik-
myndahúsi og endursýningar innan
tveggja ára þar í frá. Fyrir réttinn
bar Sjónvarpinu að greiða 3,9 millj-
ónir króna; 1,5 millj. króna þann
5. febrúar 1993 og 2,4 milljónir í
gær, þann 5. apríl.
Norrænt samstarfsverkefni
Tökur myndarinnar fóru fram í
fyrrasumar og kvaðst Pétur Guð-
fínnsson telja að hún yrði frumsýnd
í haust. Um tildrög samnings þessa
sagði Pétur Guðfinnsson að hjá
sjónvarpsstöðvum víða um lönd
tíðkaðist það í vaxandi mæli að
leggja fram fé til kvikmyndagerð-
ar. I þessu tilviki hefði legið fyrir
að sænska sjónvarpið væri reiðu-
búið til að leggja fram fé en Svíar
hefðu gert að skilyrði að hinn ís-
lenski samstarfsaðili sænska sjón-
varpsins, íslenska ríkissjónvarpið,
væri einnig skráð fyrir verkefninu.
Sveinn Einarsson dagskrárstjóri
hefði vísað málinu til framkvæma-
stjóra þar sem hann hefði talið rétt,
eðli málsins samkvæmt, að fram-
kvæmdastjóri fjallaði um málið en
ekki deildarstjóri innlendrar dag-
skrárdeildar. Pétur kvaðst svo hafa
ákveðið að ganga til samnings
þessa i samráði við útvarpsstjóra.
Aðspurður sagði Pétur að þetta
hefði ekki verið fyrsti samningurinn
þessarar tegundar, nokkur dæmi
væru um fyrirfram samninga af
þessu tagi allt frá fyrstu árum Sjón-
varpsins. Sjónvarpið hefði að jafn-
aði heldur viljað kaupa myndir full-
búnar en þessi háttur væri í aukn-
um mæli tíðkaður meðal sjónvarps-
stöðva víða um lönd. Nýlega hefði
Sjónvarpið t.a.m. ákveðið að gera
sams konar samning við aðstand-
endur sjónvarpsmyndarinnar um
Jón Leifs, Mors et vita, sem vænt-
anlega yrði gerð í samvinnu við
þýska aðila.
Pétur sagði að kostnaður vegna
samningsins um Hin helgu vé hefði
verið færður í bókhald stofnunar-
innar sem dagskrárgerð á vegum
framkvæmdastjóra en undir þann
lið væru norræn samstarfsverkefni
færð, svo og ýmislegt annað, t.d.
kostfnaður vegna kvikmyndar
Magnúsar Guðmundssonar.
Pétur sagði að greiðslur sam-
kvæmt samningum sem þessum
hefðu verið með ýmsum hætti. Oft
væri hluti greiddur þegar við undir-
Starf skipulagsráðgjafa Ríkisút-
varpsins var auglýst 18. mars síð-
astliðinn og sóttu 10 um stöðuna.
í fréttatilkynningu frá skrifstofu
útvarpsstjóra segir að hugmyndina
um starfsmann sem þann sem nú
hefur verið ráðinn hafí útvarpsstjóri
kynnt fyrir alllöngu, og um hana
hafi verið fjallað innan Ríkisút-
varpsins og víðar undanfarnar vikur
og mánuði.
Nýtt skipurit
Að sögn Heimis Steinssonar út-
skrift og aðrar greiðslur á fram-
leiðslutímabilinu. í þessu tilviki
hefðu engar greiðslur verið inntar
af hendi fyrr en tökum var lokið
og eftirvinnsla komin vel í gang.
Ekki fyrri áminning
útvarpsstjóra
Pétur Guðfinnsson sagði það
einnig rangt sem kom fram í utan-„
dagskrárumræðum á Alþingi að
Markús Örn Antonsson, fyrrum
útvarpsstjóri, hefði veitt Hrafni
Gunnlaugssyni áminningu á fyrri
starfstíma Hrafns. Pétur sagði að
í apríl 1988 hefði þáverandi aðstoð-
arframkvæmdastjóri stofnunarinn-
ar, Ingimar Ingimarsson, í fjarveru
sinni, skrifað Hrafni áminningar-
bréf vegna ákveðins tilviks. Hrafn
hafi óskað eftir að bréfið yrði tekið
til baka. Pétur kvaðst hafa litið svo
á að þarna væri um einstakt tilvik
að ræða og ekki séð ástæðu til að
hreyfa við bréfi Ingimars. í því
hafi ekki beinlínis vitnað til ákvæða
laga um réttindi og skyldur opin-
berra starfsmanna svo sem venja
sé um formleg áminningarbréf.
varpsstjóra verður það verkefni
Arthúrs Björgvins að vinna að nýju
skipuriti fyrir Ríkisútvarpið, skipu-
riti sem að hluta til gæti nýst við
gerð fjárhagsáætlunar fyrir árið
1994. Sökum atburða síðustu daga
vill Heimir taka fram að hugmynd
þessa hafi hann kynnt fyrst í ágúst
í fyrra og unnið að framgangi henn-
ar síðan. Það muni vera í verka-
hring Arthúrs Björgvins að vinna í
nánu samstarfi við útvarpsstjóra,
aðra yfirmenn og starfsmenn Ríkis-
útvarpsins að þessu verkefni.
Ráðinn skipulags-
og dagskrárráðgjafi
útvarpsstjóra
ARTHÚR Björgvin Bollason var í gær ráðinn skipulags- og
dagskrárráðgjafi útvarpsstjóra frá 15. apríl næstkomandi til
eins árs. Þessi skipan hefur í för með sér að Arthúr mun
ekki annast umsjón þáttarins Litrófs á þeim tíma sem ráðn-
ing hans stendur. Heimir Steinsson útvarpssljóri segir að
ekki sé um nýja stöðu að ræða heldur tímabundið verkefni
en hugmyndina að því kynnti hann fyrst á fundi í ágúst í fyrra.
Ferðamenn varaðir við hættum vegna fannfergis á Fjallabaksleið nyrðri
Hættulega lágt
undir SigölduKnu
MIKIÐ fannfergi er nú á Fjalla-
baksleið nyrðri, og við reglubundna
skoðun starfsmanna Landsvirltjun-
ar á Sigöldulínu 4, sem er 132 kíió-
vatta háspennulína og liggur m.a.
að Fjallabaki, kom í ljós að á nokkr-
um stöðum er vegna snjóalaga orð-
ið hættulega lágt undir línuna.
Einkum er lágt, undir hana á svæð-
inu frá Ljótapolli austur að Lamba-
skarðshólum.
í fréttatilkynningu frá Landsvirkj-
un segir að af þessum ástæðum séu
ferðalangar sem kunna að verða á
þessum slóðum á næstu dögum og
vikum á meðan þetta ástand varir
hvattir til að gæta ýtrustu varúðar.
Viðbrögð útvarpsstjóra við ráðningu Hrafns Gunnlaugssonar
Býð settan framkvæmda-
stjóra velkominn til starfa
„ÉG ER gamalreyndur embættismaður og þekki mín tak-
mörk. Ég þekki mitt vald en ég þekki líka hverjir eru yfir
mig settir og menntamálaráðherra einfaldlega ræður fram-
kvæmdastjóra hinna ýmsu deilda Ríkisútvarpsins og þar af
leiðir að ég býð nýjan, settan framkvæmdastjóra velkominn
til starfa með vísun til veitingar menntamálaráðherra, “ sagði
Heimir Steinsson útvarpsstjóri þegar Morgunblaðið leitaði
viðbragða hans við setningu Hrafns Gunnlaugssonar í stöðu
framkvæmdastjóra Sjónvarpsins.
Flestir til
ísafjarðar
BÚIST er við hátt í 6.000 far-
þegum í innanlandsflug Flug-
leiða yfir páskana. Flestir eiga
bókað far til ísafjarðar og hefur
verið ákveðið að bæta við átta
ferðum með um 400 farþega.
Frímann Benediktsson, vakt-
stjóri í innanlandsflugi, sagði að
straumurinn til ísafjarðar hafi
byijað síðastliðinn föstudag. Þeg-
ar hefur verið ákveðið að fjölga
ferðum um átta og eru þær vélar
fullbókaðar. „Það er mun rólegra
en í fyrra,“ sagði hann og nefndi
sem dæmi Egilsstaði en sagði jafn-
framt að Akureyri héldi sínu.
Þangað færu álíka margir og und-
anfarin ár. Um síðustu helgi voru
farþegar um 3.300 í innanlands-
flugi og sagðist Frímann búast við
að þeir yrðu um 6.000 þessa páska
þar af 2.000 til ísafjarðar.
Heimir kvaðst ekki líta á af-
greiðslu ráðherra á málinu sem
vantraust á sín störf. Hann sagði
að þeir Hrafn Gunnlaugsson hefðu
hist um helgina og eytt þeim mis-
skilningi sem fram hefði komið
hjá Hrafni fyrst eftir setningu
hans í embætti, að starf hans
heyrði undir menntamálaráð-
herra en ekki útvarpsstjóra.
Misskilningur leiðréttur
Ólafur G. Einarsson mennta-
málaráðherra er nú í Bandaríkj-
unum. í viðtölum við hann í fjöl-
miðlum um helgina kom fram að
hann hefði leiðrétt við Hrafn
Gunnlaugsson misskilning hans
sem byggst hefði á einni setningu
í starfslýsingu. Misskilningurinn
hefði verið sá að breytingar á
starfssviði framkvæmdastjóra
heyrðu undir menntamálaráð-
herra en framkvæmdastjórinn
eins og aðrir starfsmenn heyrði
undir útvarpsstjóra.