Morgunblaðið - 14.05.1993, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. MAÍ 1993
* 41
félagi íslands og síðar FLugleiðum.
Jón var yfirskoðunarmaður Flugfé-
lagsins og síðar Flugleiða í 41 ár
samfleytt og deildarstjóri Skoðun-
ardeildarionar í 31 ár. Síðustu tvö
starfsárin gegndi hann báðum
störfunum.
Á fyrri hluta starfsferils síns
gegndi Jón, auk skoðunarmanns-
starfsins, öllum erlendum bréfa-
skriftum varðandi tæknileg málefni
fyrir Flugfélagið. Það var þó ekki
það eina sem hann skrifaði því að
um árabil var hann í stjóm Flug-
málafélags íslands og ritstjóri tíma-
ritsins Flugs og skrifaði hann í það
greinar um tæknileg málefni. Þess
má einnig geta að þegar undirritað-
ur var að glíma við að kenna enskt
tæknimál varðandi flug, varð Jón
góðfúslega við beiðni um að lesa
hátæknilegar enskar greinar inn á
segulband svo að nemendurnir
gætu tileinkað sér óaðfinnanlegan
framburð.
í frítímum sínum á fyrri árum
gegndi Jón einnig flugvirkjastörfum
fyrir Bjöm Pálsson flugmann og
setti hann saman og vann að við-
haldi a.m.k. tveggja fyrstu sjúkra-
flugvéla hans og gerði á þeim ýms-
ar breytingar til að aðlaga þær ís-
lenskum aðstæðum. Jón átti sæti í
fyrstu rannsóknamefnd flugslysa
sem skipuð var 1949. Þetta er alls
ekki nein tæmandi upptalning á
störfum Jóns, en aðeins lauslegt
ágrip þar sem til er í Mbl. 27. júlí
1989 greinargott viðtal við hann.
I viðkynningu var Jón hægur og
dagfarsprúður en umfram allt
virðulegur í allri framkomu. Hann
bar takmarkalausa virðingu fyrir
því ábyrgðarmikla starfi sem hann
gegndi og setti allan sinn metnað
í að skila því með þeim sóma og
þeirri snyrtimennsku sem hann
hafði tamið sér á öllum sviðum.
Við flugvirkjar viljum heiðra minn-
ingu Jóns N. Pálssonar og þökkum
viðkynningu og samleið með góðum
dreng. Við sendum eiginkonu hans
og börnum hugheilar samúðar-
kveðjur.
Við andlát Jóns N. Pálssonar
koma hlýjar minningar upp í hug-
ann um elskulegan vin. Mig langar
að minnast hans með örfáum orð-
um.
Þegar ég hugsa til baka, man
ég fyrst eftir Jóni og eiginkonu
hans Hönnu í foreldrahúsum fyrir
um 30 árum, þegar þau hjónin tóku
að sér að passa lítinn dreng. Mynd-
aðist alltaf sérstök stemmning við
að koma mér í bað fyrir háttinn og
þótt buslugangurinn hafi verið mik-
ill, þá hafði þolinmæði þeirra hjóna
að lokum yfirhöndin'a. Eg fann fýr-
ir öryggi í þeirra höndum. Frá og
með þeim tíma hef ég ávallt fagnað
heimsóknum þeirra beggja, eða
Nonna pabba og Hönnu mömmu,
eins og ég kallaði þau.
Mikið vatn hefur runnið til sjávar
síðan og hefur Jón fylgst með lífs-
skeiði mínu af áhuga. Jón hefur
tekið þátt í gleði minni og sorg og
veitt mér ráðgjöf eftir atvikum.
Hann hefur alltaf reynst fjölskyldu
minni og foreldrum, jafnt á gleði-
stundum og ekki síður í mótlæti,
sannur vinur. Slíkur mannkostur
er svo sannarlega eftirsóknarverð-
ur.
Við andlát Jóns brýst út söknuð-
ur, en þær minningar sem ég hef
um hann Nonna eru fallegar og
góðar. Munu þær fylgja mér um
ókomin ár. Ég vil þakka Jóni sam-
fylgdina og bið góðan guð að
styrkja Hönnu, afkomendur og
systkini Jóns í sorginni.
Tryggð var ríkur þáttur í fari
Jóns og fyrir það vil ég einnig
þakka. Með virðingu er hann kvadd-
ur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Sigurður Baldvin.
Það var á haustdögum 1991 að
ég kynntist Jóni N. Pálssyni. Tilefni
þessara kynna var, að mér hafði
borist til eyma að þekking hans á
sögu Reykjavíkurflugvallar, frá
upphafí, værj einstök. Sem ritstjóri
'fréttabréfs íslenskra Flugsögufé-
lagsins, Flugminjar og saga, taldi
ég rétt að fara þess á leit við Jón
að ég fengi að skrá eftir honum
það sem hann vissi um fyrstu ár
flugvallarins. Það var auðsótt mál
og tók hann mér fagnandi þegar
ég kom á heimili hans. Viðtalið sem
átti upphaflega að vera um Reykja-
víkurflugvöll þróaðist á annan veg.
Ég var ekki búinn að vera lengi í
návist hans og hlusta á frásagnir
hans þegar ég áttaði mig á því að
hér var maður sem hafði upplifað
ýmislegt, sem var svo sannarlega í
frásögur færandi. Viðtalið varð að
viðtölum, heimsóknunum fjölgaði
og eftir liggur prentað að hluta og
í handriti, lífshlaup Jóns N. Pálsson-
ar, í stórum dráttum þó.
Ég naut hverrar stundar sem við
áttum saman því frásagnir hans og
frásagnarstíll hreif mig, hann var
nákvæmur og góður sögumaður.
Það voru aðrir þættir í fari hans
sem ég kynntist strax og mat mik-
ils, hann var hreinskilinn, einlægur
ög vingjarnlegur í viðmóti, einnig
var stutt í brosið og hláturinn.
Maður með slíka eiginleika hlýtur
að hafa eignast marga vini.
Flugsögufélagið stendur í mikilli
þakkarskuld við Jón fyrir þann fróð-
leik sem hann miðlaði félögum þess,
með frásögnum sínum í Flugminj-
um og sögu. Flugsagan væri fátæk-
ari ef hans hefði ekki notið við.
Saga hans er mikilsverð í Ijósi ís-
lenskrar flugsögu og mun varðveita
nafn hans um ókomna tíð.
Mætur maður hefur kvatt og
horfíð á vit forfeðra sinna, blessuð
veri minning Jóns Norðmanns.
Ég votta eftirlifandi eiginkonu
hans, Jóhönnu, bömum, tengda-
bömum, bamabömum og bama-
bamabörnum innilega samúð.
Sævar Þ. Jóhannesson.
Minning
Júlía Gísladóttir
Fædd 15. júlí 1904
Dáin 6. maí 1993
Júlía Gísladóttir fæddist 15. júlí
1904 á Sjávargötu á Eyrarbakka.
Foreldrar hennar voru Jónína Þórð-
ardóttir og Gísli Karelsson. Börn
þeirra vom Mattías, Ingibergur,
Karel, Þórður, Sigurður, Ágústa og
Júlía. Seinni maður Jónínu var
Ögmundur Þorkelsson og áttu þau
tvo syni, Þormóð og Árna. Ung að
árum missti Júlía föður sinn í sjó-
inn, við túngarðinn ef svo má segja,
þar sem hann drukknaði ásamt
bróður sínum og fleiri skipsfélögum.
Má nærri geta hvernig ungri ekkju
hefur verið innanbijósts með sjö
ung börn, á tímum fátæktar og
allsleysis.
Atvikin urðu til þess að Júlía ólst
upp að mestu hjá vandalausum, og
markaði sá tími djúp spor í barns-
sálina, sem fylgdu henni alla tíð,
og kom það berlega fram seinna
meir hve bamgóð hún var og fylgin
þeim sem minna máttu sín.
Júlía var falleg kona, stundaði
líkamsæfíngar nær alla ævi, hún
var beinvaxin og bar sig vel. Það
er enginn vafi að guðstrúin, ásamt
trúnni á það góða í mannssálinni,
hefur gert Júlíu að þeirri stórkost-
legu persónu sem hún var. Hún var
hreinskilin í samskiptum og með
afbrigðum rausnarleg. Sem barn
var ég nösk á þennan eiginleika og
var setið um heimsóknir hennar því
að hún var snögg að taka upp budd-
una sem orsakaði aftur rifrildi milli
hennar og móður minnar. í trúaraf-
stöðu var hún ólík þorra íslendinga,
sem búa til sín eigin trúarbrögð í
gegnum anda og framliðna, stokka
og steina. Hún bað ekki um teikn,
hún hafði Biblíuna að leiðarljósi og
var óhrædd að bera sannleikanum
vitni.
Júlía giftist Guðna Guðmunds-
syni 16. október 1940, miklum
mannkostamanni. Þau hjón voru
um margt ólík; hún leikandi létt í
lund, en hann jarðbundinn og
traustur. Má með sanni segja að
þau hafí bætt hvort annað upp.
Guðni stundaði sjó og landvinnu
eftir því sem verkast vildi. Nokkur
ár bjuggu þau í Vestmannaeyjum,
en áttu lengst af heimili í Reykja-
vík. Var takmark þeirra að búa sem
best að heimilinu og einkasyninum
Ingva Guðnasyni, sem kvæntur er
Huldu Þorsteinsdóttur frá Vest-
mannaeyjum. Eiga þau þijú böm,
Þorstein, Júlíu og Guðna, barna-
börnin orðin þijú, og hefur heimili
ömmu og afa ætíð verið hornsteinn.
Þessi fátæklegu orð eiga að lýsa
ofurlitlu þakklæti frá mér. Þótt
amstur daganna hafí dregið úr sam-
skiptum með árunum, verður Júlía
Guðný dóttir mín ætíð tákn um
kærleika þeirra og góðvild. Föður-
systir mín hefur gengið lífshlaupið
til enda. Hún hefur lifað tímana
tvenna og unnið vel úr. Faðir minn,
Þórður Gíslason, lést fyrir tæpum
tveim mánuðum. Þau systkini hafa
fylst með líðan minni og fjölskyldu
minnar gegnum tiðina í gleði og
sorg, ég eignast ekki traustari vini.
Ég sakna þeirra og spyr: Erum við
nokkurn tíma viðbúin dauðanum?
Guðni Yngvi og fjölskylda, Guð
blessi ykkur og minningu hennar.
Ellý Þórðardóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL ÁSKELSSON,
Hlífll,
ísafirði,
verður jarðsunginn frá kapellunni, ísafirði, laugardaginn 15. maí
kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir. Þeim, sem vildu minnast hins látna,
er bent á Landssamtök hjartasjúklinga.
Ása Loftsdóttir,
Erla Pálsdóttir, Ingvar Antonsson,
Guðriður Pólsdóttir,
Anna Pálsdóttir,
Elísabet Pálsdóttir, Vilhjálmur Antonsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför eiginmanns míns,
SIGMARS PÉTURSSONAR,
Breiðdalsvík,
fer fram frá Heydalakirkju laugardaginn 15. maí kl. 14.00.
Kristrún Gunnlaugsdóttir,
synir, tengdadætur og barnabörn.
+
Sambýliskona mín og móðir okkar,
ALICE FOSSÁDAL,
Víðihlíð,
Grindavik,
verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 15. maí kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim,
sem vilja minnast hennar, er bent á
sjúkradeild Víðihlíðar í Grindavík.
Ragnar Magnússon,
Ragna, Rannvá, Atii, Helgi og Ásla Fossádal.
+
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
móður okkar, stjúpmóður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Álfheimum 54.
Sérstakar þakkir til starfsfólksins á Minni-Grund.
Börnin.
+
Þökkum öllum þeim, sem vottuðu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför
HAUKS JAKOBSSONAR,
Helgugötu 3,
Borgarnesi.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðlaug Bachmann.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför
BJÖRNS
GUÐMUNDSSONAR
kaupmanns
í versluninni Brynju.
Anna Margrét Björnsdóttir, Guðni Sigfússon,
Brynjólfur H. Björnsson, Ragna Lára Ragnarsdóttir,
Ingibjörg Halldórsdóttir og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem styrktu okkur og
studdu með blómum, kveðjum og hlýjum handtökum við andlát
og útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og tengdasonar,
GfSLA MAGNÚSSONAR
bónda,
Meiri-Tungu,
Holtum,
Rangárvallasýslu,
sem lést 25. april sl.
Sérstakar þakkir færum við konum í kvenfélaginu Einingu í Holta-
hreppi.
Jóna Steinunn Sveinsdóttir,
Þórhalla Guðrún Gísladóttir, Stefán Þór Sigurðsson,
Ketill Gíslason,
Sigríður Ólafía Gísladóttir,
Guðbjörg Gisladóttir,
Árbjörg Anna Gisladóttir,
Guðríður Gisladóttir,
Þórhalla Ólafsdóttir.
Birting afmælis- og minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti
85, Akureyri. :
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmælis-
fréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili.
Ákjósanlegast er að fá greinarnar sendar á disklingi.