Morgunblaðið - 02.06.1993, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. JÚNÍ 1993
45 .
Minning
Stefanía Guðbjörg
Stefánsdóttir
Fædd 27. september 1964
Dáin 24. maí 1993
Mig langar til að skrifa nokkur
orð um svilkonu mína og vinkonu,
Stefaníu Guðbjörgu Stefánsdótt-
ur, er lést af slysförum mánudag-
inn 24. mars síðastliðinn.
Áfallið var mikið og sárt er
maðurinn hennar kom til mín og
sagði að Stefanía væri dáin.
Það er svo stutt síðan við vorum
hressar og kátar að skemmta okk-
ur samán á Þorláksvöku. Mikið
er ég fegin að við fórum og áttum
með henni síðustu helgina sem hún
lifði.
Ég kynntist Stefaníu fyrir tæp-
um 13 árum og ég man hana ekki
öðruvísi en hressa og káta. Ég
gerði mér víst ekki grein fyrir
hvað mér þótti vænt um hana fyrr
en hún fór frá okkur, eins og
máltækið segir: „Enginn veit hvað
átt hefur fyrr en misst hefur.“
Stefanía var hörkudugleg, mikil
saumakona og allt lék í höndum
hennar. Börnin dýrkuðu hana, hún
var bæði að vinna á leikskóla og
var dagmamma. Dýravinur var
hún mikill, átti bæði hesta og
hunda, og einnig fiska.
Elsku Stefanía mín, ég vona að
þú hafír það gott á nýja staðnum
þínum. Sárt verður að koma til
Einars og bamanna og hafa þig
ekki þar. En tíminn læknar víst
öll sár að lokum.
Einar Bragi minn, Svanlaug
Erla og Bragi Þór, verið sterk og
dugleg í ykkar miklu sorg, guð
blessi ykkur öll.
Anna Björg Samúelsdóttir.
Kulda sló á vorið og sorgin tók
völdin í huga okkar og sál þegar
við fréttum að Stefanía væri dáin.
Við kynntumst Stefaníu vetur-
inn 1991 þegar hún tók að sér að
passa Jóhönnu yngstu dóttur okk-
ar. Urðu þær strax bestu vinkon-
ur. Við og ijölskylda Stefaníu
fluttumst í nýtt parhús í Norður-
byggð 24 í mars 1992. Varð þá
strax mikil og góð vinátta milli
heimilanna og áttum við ótaldar
ánægjustundir saman. Eldri dætur
okkar og börnin hennar tvö tengd-
ust miklum vináttuböndum.
Áhugamál Stefaníu voru dýr,
einkum hestar. í hveiju hádegi
fóru Stefanía og Jóhanna í hest-
húsið að gefa og vora sælustundir
beggja. Þegar ég sótti Jóhönnu
eftir vinnu sagði Stefanía: „Komdu
í kaffi á eftir, ég ætla að skreppa
aðeins upp í hesthús." Hún kom
ekki aftur.
Stefanía vann á leikskólanum
fyrir hádegi, en passaði böm
heima síðdegis, enda hafði hún
yndi af börnum. Og nutu bömin
okkar þess ríkulega.
Minning Stefaníu í huga okkar
er og verður sveipuð þakklæti og
hlýju.
Elsku Einar Bragi, Svanlaug
Erla og Bragi Þór megi Guð veita
ykkur styrk í ykkar mikla missi.
Ágústa, Aðalsteinn og dætur.
Það var 31. maí fyrir 13 ámm
sem ,ég kynntist minni ástkæru
Stefaníu. Það var eins og okkur
væri ætlað að vera saman, því að
röð tilviljana réð því að hún settist
upp í bílinn minn við hliðina á
mér. Minningarnar em margar og
flestar góðar á þeim tæplega 13
árum sem við fengum að vera
saman. Við áttum börnin okkar
tvö mjög snemma og oft var okk-
ur sagt að við hefðum byijað á
vitlausum enda á lífinu. Að við
ættum að klára námið og koma
þaki yfir höfuðið áður en við fær-
um að hrúga niður börnum eins
og fólk kallaði það. Það væri nóg-
ur tími til þess seinna. Nú veit ég
hversu miklu meira virði það er
að eiga böm en bíl og íbúð. Maður
veit aldrei hvenær kallið kemur.
Það er ekkert öruggt að maður
hafi nógan tíma.
Það er ekki margt sem ég get
skrifað um hana Stefaníu mína í
augnablikinu. Það er oft sárt til
þess að hugsa, að allar okkar
yndislegu stundir sem við áttum
saman séu nú búnar og verði aldr-
ei fleiri. Hún var barngóð með
eindæmum og hafði alveg sérstakt
lag á börnum. Dýrin voru henni
líka alltaf hugleikin. Hún var
hjartahlý og hafði alltaf þolinmæði
til að sinna þeim sem áttu erfitt.
Fyrir stuttu brosti lífið við okk-
ur fjölskyldunni og við hlökkuðum
til að eyða sumarfríinu saman í
okkar fyrstu utanlandsferð. Þá
kom reiðarslagið og ástin mín var
hrifsuð úr faðmi fjölskyldu sinnar
fyrirvaralaust. Okkur fínnst það
svo óréttlátt og munum aldrei
geta sætt okkur við það. Hvers
vegna er jafn lífsglöð og góð kona
og Stefanía tekin frá okkur í blóma
lífs síns? Fátt er um svör og sorg-
in og söknuðurinn grípur okkur
heljartökum. Ég veit að við eigum
að þakka fyrir þær stundir sem
við áttum saman, en kökkurinn í
hálsinum vill ekki fara og lífið
framundan virðist ansi tómlegt.
Við verðum bara að reyna að
hugga okkur við það að hlutverkið
hennar hinum megin við móðuna
miklu sé mikilvægara en hérna
megin.
En minning þín
er mjúk og hlý
og mun oss standa nærri.
Með hverju vori hún vex á ný
og verður ávallt kærri.
(Magnús Ásgeirsson)
Einar Bragi Bjarnason.
Þegar ég kvaddi hana Stefaníu
síðastliðið sumar, hvarflaði það
ekki að mér að það væri síðasta
skiptið sem ég sæi hana á lífi. Að
svona stórt skarð yrði höggvið í
hópinn okkar þegar ég kæmi næst
hingað til íslands, var aldrei mögu-
leiki í mínum huga. En nú er ég
komin og kaldur veruleikinn blasir
við. Stefanía er horfin og kemur
ekki aftur.
Þegar hún Stefanía byijaði að
koma með Einari Braga heim í
Holtsbúðina fyrir 13 árum tók hún
mig strax undir sinn verndarvæng.
Hún varð mér bæði vinkona og
langþráð stóra systir, en þá var
ég að byija mín unglingsár. Alltaf
hafði hún tíma til að hlusta á
vandamál mín og ráðleggja mér.
Hún skildi mig svo ósköp vel, enda
sjálf ung, aðeins þremur árum
eldri en ég.
Þær. voru ófáar stundirnar sem
ég eyddi með henni og Einari bróð-
ur. Mér eru minnisstæð öll ferða-
lögin sem ég fékk að fara með
þeim í, og þegar þau bjuggu í kjall-
aranum hjá mömmu og pabba var
ég meira þar en uppi.
Hún Stefanía var ekki nema 17
ára þegar þau eignuðust Svan-
laugu Erlu, 18 ára þegar þau giftu
sig og tvítug þegar Bragi Þór
fæddist. Hún var strax svo mikil
mamma í sér þótt ung væri og
ótrúlega dugleg að leika við börn-
in sín og teikna með þeim tímunum
saman. Það kom því ekki á óvart
að barnapössun yrði hennar at-
vinna í Þorlákshöfn, en þar vann
hún á leikskóla á morgnana og
passaði börn heima eftir hádegi.
Það má víst vel segja að hún
hafi fundið gæfuna í Þorlákshöfn,
þar eignuðust þau sitt fyrsta hús-
næði, skuldirnar og stritið fóru að
minnka og lífið varð bjartara.
Hestarnir og hundarnir voru henn-
ar líf og yndi ásamt auðvitað fjöl-
skyldunni.
Og í sumar ætluðu þau svo öll
fjölskyldan að fara í sitt fyrsta
sumarfrí erlendis, ætluðu að eyða
heilum mánuði í Danmörku, að
mestum hluta með okkur systkin-
unum og fjölskyldum okkkar í
Árósum.
Maður kemst ekki hjá því að
hugsa hvílíkt óréttlæti það sé að
svona ung manneskja sé hrifsuð
burt frá manninum sínum og börn-
unum í blóma lífsins, loks þegar
allt var farið að ganga vel og fram-
tíðin blasti við með betri tíð. Mað-
ur verður bara að trúa því að hún
hafi verið kölluð burt í ákveðnum
tilgangi og að hennar bíði mikil-
vægara verkefni hinum megin.
Ég var beðin um að skila kærri
kveðju frá Gunnari og Bjarghildi,
sem ekki gátu komið heim frá
Danmörku núna.
Elsku Einar Bragi, Svanlaug
Erla og Bragi Þór, Guð styrki
ykkur og leiði í þessari miklu sorg.
Helga Svanlaug Bjarnadóttir.
Það vekur sorg er lífíð ekki lengur
laugast fær við yl og geislaskin.
Það vekur sorg þá dauði að dyrum gengur
og dánarlíni sveipar tryggan vin.
Hér komst þú dauði og kaldri snertir mundu
þau kærleiksbönd sem fást í lífsins gjöf.
Því rikir sorg á klökkri kveðjustundu
og kærstar vonir hjúpar þögul gröf.
Vor mannleg aup meta sjaldnast geta
þau megin öfl sem ráða sorg og þraut.
Það reynist þungt þau fótstig sár að feta
að fylgja kærum vin í moldarskaut.
(Ókunnur höfundur.)
Já, það vekur sorg þegar ung
kona í blóma lífsins sem ^nýbúin
er að eignast sitt eigið húsnæði
og sumarfrí með fjölskyldunni til
Danmerkur framundan fellur frá
og eftir stöndum við hin með svo
margar spurningar sem aldrei fást
nein svör við.
Ötefaníu kynntist ég fyrir
nokkrum árum þegar hún gerðist
dagmamma yngstu dóttur minnar
og hefur það verið Onju Ríkey
mikils virði að hafa notið hlýju en
samt ákveðni hennar því að börnin
virtust hlýða því sem Stefanía
sagði. Þó að lítil barnssál skilji
ekki alveg hvað dauðinn er, vakna
samt spurningar smám saman
þegar ekki er hægt að fara til
hennar Stefaníu og ekki verða
fleiri hesthúsferðir farnar. Stefan-
ía var sterkur persónuleiki, hrein
og bein og aldrei virtist vera neitt
mál ef til hennar var leitað. Það
er því harmur þungur sem kveður
dyra hjá eiginmanni og börnum.
Ég og fjölskylda mín biðjum guð
að styrkja þau í sorginni svo og
alla þá ástvini hennar sem eiga
um sárt að binda.
Oddný Ríkharðsdóttir.
Okkur er bæði ljúft og skylt að
minnast góðrar vinkonu og starfs-
félaga með þakkarorðum, en hún
lést af slysförum 24. maí 1993.
Stefanía byijaði að vinna með
okkur á leikskólanum í september
síðastliðnum. Hún var góður
starfsfélagi sem gott var að vinna
með, var mjög fjölhæf og hug-
myndarík í starfi, alltaf kát og
hress. Stefanía var yndisleg við
börnin og er hennar sárt saknað
, af okkur öllum á leikskólanum.
Við biðjum góðan guð að vernda
og blessa sálu hennar um alla ei-
lífð og vottum Einari, Svanlaugu
og Braga okkar dýpstu samúð.
Megi Guð styrkja þau í þeirra
miklu sorg.
Starfsfólk og börn á
leikskólanum Bergheimum.
VOKVABUNAÐUR
vandaðar vörur
sem vel er þjónað
Gott úrval búnaðar fyrir vökvakerfi svo
sem dælur, mótorar, lokar og ýmsir fylgihlutir.
Varahluta- og viðgerðarþjónusta tryggja
rekstraröryggi tækjanna.
í þjónustudeild okkar veita sölumenn fúslega
faglegar upplýsingar - hafið sambánd.
VÖKVA-
MÓTORAR
•
DÆLUR
STJÓRN- *
LOKAR |
= HÉÐINN =
V E R S L U N
SELJAVEGI 2 SÍMI 624260
LAMBAKJ ÖT E R BEST Á GRILLIÐ
Lambalæri beint
á grillið með a.m.k.
15% grillafslætti
í næstu verslun færðu nú lambakjöt á afbragðstilboði, - tilbúið beint á grillið.

AFsr