Morgunblaðið - 22.06.1993, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. JÚNÍ 1993
Sönghópurinn Gimli
Norræna húsið
Bókakynning á ís-
lenskum þjóðsögum
BÓKIN „Islándsk folkdiktning"
verður kynnt í Norræna húsinu,
í kvöld þriðjudagskvöldið 22. júní
kl. 20.30.
Þetta er fyrsta ritsafnið með ís-
lenskum þjóðsögum sem gefin er
út á sænsku. Hallfreður Örn Eiríks-
son sem valdi sögurnar í safnið
segir nokkur orð um íslenskar þjóð-
sögur. Síðan les þýðandinn, Martin
Ringmar, nokkra kafla úr bókinni.
Sönghópurinn Gimli syngur ís-
lensk þjóðlög sem tengjast þjóðsög-
unum.
Allir eru velkomnir og er aðgang-
ur ókeypis.
Nýjar bækur
Ljóðabók eftir Finn
Torfa Hjörleifsson
BERNSKUMYNDIR nefnist ný
ljóðabók eftir Finn Torfa Hjör-
leifsson.
í kynningu útgefanda segir:
„Bernskumyndir geymir ljóðræna
og um leið frásagnarlega texta um
uppvöxt á Vestfjörðum fyrir hálfri
öld; lýsir með einlægum og persónu-
legum hætti samfélagi sem er horf-
ið og um leið tilfinningum sem
ávallt fylgja bernskunni."
Bókin er skreytt sex teikningum
eftir Jón Reykdal, sem jafnframt
hefur gert kápumynd. Höfundurinn,
Finnur Torfí Hjörleifsson, er lög-
fræðingur. Hann hefur áður tekið
saman kennslubækur í íslenskum
bókmenntum og gefið út eftir sig
ljóðabókina Einferli (1989).
Er þetta jafnframt síðasta bókin
á Tyrsta starfsári Ljóðafélags Máls
og menningar, en þráðurinn verður
tekinn upp aftur í haust.
Útgefandi er Mál og menning.
Bókin er 52 bls. að stærð, unnin í
Prentstofu G. Benediktssonar og
kostar 1.690 krónur.
AF TILRAUNUM
Þau spilltu
ÁRNI Pétur Guðjónsson í hlutverki Mána og Steinunn Ólafsdótt-
ir í hlutverki Sólborgar.
_________Leiklist___________
Súsanna Svavarsdóttir
ARA-leikhúsið í Straumi
STREYMI 93
Höfundar: Jón Friðrik Ara-
son og fleiri
Leikstjóri: Rúnar Guðbrands-
son
„Opið samvinnuverkefni" er skil-
greiningin sem ARA-leikhúsið
hefur gefið þessari sýningu, sem
er einhvers konar fjölskyldudr-
ama sem gerist í vistarverum
Sólbjargar og Mána. Máni er
pólitíkus af óljósum toga, Sól-
borg er ástkona hans til margra
ára, en Máni er greinilega
kvæntur annarri konu. Sólborg
og Máni eiga 23 ára son, sem
Máni hefur komið í fóstur og
Sólborg veltir fyrir sér hvar son-
urinn er og hvernig hann lítur
út. Svo koma Sunna og Snær;
Sunna í leit að atvinnu, Snær
hafði verið á leið til Grindavíkur
(er á bát sem rær þaðan) en sá
Sunnu gægjast á gluggana í
Straumi og ákvað að athuga
gripinn. Þá er Máni farinn eitt-
hvað út. og Sólborg er á vaff
séinu að dúlla sig upp. Snær og
Sunna ná strax saman og Sól-
borg kemur að þeim þegar leik-
urinn fer að æsast. Þá hefur
komið í ljós að Snær er úr Land-
brotinu, þar sem hann hefur al-
ist upp hjá fósturforeldrunum.
Og, nóta bene, Kaninn er farinn.
Svo kemur Máni aftur og tek-
ur stjórnina; fullt af fólki kemur
og dansar og skekur sér, hverfur
og þá deyja Sólborg, Sunna og
Snær (eftir að Ödipusarþemanu
hefur verið klúðrað inn) en rísa
upp frá dauðum óg drepa Mána.
Sími- hringir og allt ljóta dótið
er dautt.
Verkið er spunaverk sem hef-
ur verið sett saman úr „fijálsum
tilraunum."
Það má svo sem setja hvaða
merkimiða sem er á svona uppá-
komu. Ég sá ekkert fijálst út
úr þessu, heldur nær eingöngu
agalaust bull. Hafi hópurinn haft
einhveija markvissa stefnu og
ætlað sér að koma einhveijum
skilaboðum á framfæri, mistókst
það hrapalega. Þetta er sundur-
laus, samhengislaus og leiðinleg
sýning og fremur illa leikin, fyr-
ir utan eitt atriði; kynni Snæs
og Sunnu. Þau Harpa Arnardótt-
ir og Björn Ingi Hilmarsson áttu
glettilega góðan sprett þar. Eina
persónusköpunin í sýningunni
var í því atriði, enda var það líka
eina atriðið sem einhver hugsun
virtist vera á bak við.
Það er gott og vel að leikarar
finni fleti á því að bijóta upp hið
hefðbundna form leikhússins og
geri ýmsar tilraunir, en þeir
verða að valda verkefninu. Það
er fátt í þessari sýningu sem
bendir til þess að aðstandendur
hennar séu fijóir í hugsun, geti
unnið úr hugmyndum, séu skipu-
lagðir í vinnubrögðum, geti
greint aðalatriði frá auka-atrið-
um og að stefna þeirra hafí eitt-
hvert markmið. Svona sullumall
af hugmyndum — Kaninn farinn
og hvað þá? Spilling stjórnmála-
manna, fégræðgi íslendinga,
saklausi vinnusami drengurinn
úr sveitinni (Ödipus litli), eilítið
lífsreynda Reykjavíkurstúlkan
og þau í klónum á ljóta kallinum
í pólitíkinni, fólkið dansar með,
hverfur út í sumarnóttina, án
samhengis við fjölskyldusöguna
— mynda enga heild. Hugmynd-
irnar eru bara hugmyndir.- Það
er mjög takmörkuð úrvinnsla á
þeim og útkoman er því vægast
sagt óáhugaverð.
<• -
?Á-
VIÐEYJARNAUSTI
Við léttum ankeri ö
og siglum á S mínútum út í Viðey!
Sigling - útivera - grill
Ævintýraferö fyrir hópa af öllum stæröum.
Njótiö náttúruperlu sundanna.
Grillveisla á ótrúlega lágu verði
allt frá 76D,- krónum fyrir manninn.
Sérkjör fyrir börnin.
Kynnið ykkur málið
símar:
62 19 34 eða 68 10 45
Svalur jass í Hafnarborg
Morgunblaðið/Kristinn
__________Jass_____________
Guðjón Guðmundsson
Flutt voru ellefu frumsamin
lög Sigurðar Flosasonar á tón-
leikum hans og hljómsveitar
hans á Listahátíð Hafnarfjarðar
í Hafnarborg sl. laugardags-
kvöld. Sveitin er skipuð Sigurði
á altsaxófón, Ulf Adáker á
trompet og flygilhorn, Eyþóri
Gunnarssyni á píanó, Lennart
Ginman á kontrabassa og Pétri
Östlund á trommur. Sveitin
hljómaði eins og hún hefði spilað
saman um langt skeið, allar inn-
komur og samhljómar voru í
stakasta lagi.
Tónleikarnir hófust á Þegar
öllu er á botnirm hvolft sem hef-
ur áður heyrst í flutningi Jass-
kvartetts Reykjavíkur, og strax
kemur upp í hugann svala tíma-
bilið, cooljazz, en tónsmíðar Sig-
urðar eru flestar af þeim skóla,
með sterkri upphafslaglínu sem
oft er leikin í samleik af blástur-
hljóðfærunum, sterkri sveiflu og
löngum spunaköflum. Það var
strax ljóst að hér voru á ferðinni
þungavigtarmenn í hryndeild-
inni. Lennart Ginman eins fjarri
norrænum hefðum og hægt er
að ímynda sér af dönskum
kontrabassaleikara, með næma
tilfinningu fyrir samleik en ekk-
ert sérstaklega breiðan hljóm.
Þó brá fyrir suður-amerískum
áhrifum í verkum Sigurðar, eins
og Allt er svalt og hröðu bíboppi
í Með harðri hendi. Tónsmíðar
Sigurðar ná þó mestum hæðum
í ballöðum, að mati undirritaðs.
In Memoriam er í hægu tempói
en laglínan er afar áleitin. Simb-
alasláttur Péturs er listgrein út
af fyrir sig, með bursta í vinstri
hendi og pákukjuða í hinni
magnaði hann seið sem féll full-
komlega að þessu fallega minn-
ingarljóði. Vatn undir brúna er
eitt af nýrri verkum Sigurðar,
impressjónísk og íhugul ballaða
og flutningurinn var einn af há-
punktum tónleikanna.
Svo var skipt um gír í verkinu
Gamiar syndir, flottu svingstykki
með þessari svölu tilfinningu.
Adáker lék eins og í Púlsinum
forðum daga, en framan af tón-
leikunum var eins og eitthvað
skorti á dínamíkina, en tækni-
lega talað er hann frábær tromp-
etleikari, bráðhittinn á bláu nót-
urnar. Eftir smáintró meðan
Adáker var fagnað, helltí Eyþór
sér út í lýrískan fögnuð í gullfal-
legu sólói, dyggilega studdur af
litlum simbalastrokum og milli-
slögum hjá Pétri og smekklegum
gangandi bassa Ginmans.
Jassunnendur um allt land
eiga von á góðum glaðningi þeg-
ar sveitin leggur land undir fót
eftir að hafa farið í hljóðver og
tekið upp hljómdisk með tónlist
Sigurðar. Hljómdisk sem fengur
verður að.