Morgunblaðið - 29.06.1993, Page 28

t
Systir mín og mágkona,
GUÐRÚN GUNNARSDÓTTIR
frá Kistufelli,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
lést í Sjúkrahúsi Akraness 25. júnf.
Jóhannes Gunnarsson, Steinunn Þorsteinsdóttir.
Maðurinn minn, t HALLDÓR BLÖNDAL
frá Siglufirði, Bauganesi 25,
Reykjavík,
er látinn. Guðrún Blöndal.
t
Móðir mín, tengdamóðir, stjúpmóðir, systir og mágkona,
JÓHANNA G. ÓLAFSDÓTTIR,
Melabraut 32,
lést á heimili sínu 27. júní.
Kristín Norðmann Jónsdóttir, Óttar Svavarsson,
Ása Jónsdóttir, Guðmundur Hannesson,
Gunnfriður A. Ölafsdóttir, Gísli Auðunsson.
t
Móðir okkar,
MARGIT GUÐMUNDSSON
fœdd BORLAUG,
andaðist hinn 26. júní á dvalarheimilinu Droplaugarstöðum.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd vandamanna,
Erling V. Árnason,
Einar Róbert Árnason,
Ingi R. Árnason.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÁSTHILDUR ÁSA JÓNSDÓTTIR,
Hringbraut 128,
Keflavik,
lést í Borgarspítalanum þann 27. júní.
Gunnar Líkafrónson,
Dagfriður Arnardóttir, Sigurvin Guðfinnson,
Dóra Fanney Gunnarsdóttir, Annel Þorkelsson,
Sigurlaug Kr. Gunnarsdóttir, Daniel Eyþórsson,
Gunnar Þór Gunnarsson,
Sævar Jósep Gunnarsson, Hólmfríður Jónsdóttir
og barnabörn.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ASTRID EYÞÓRSSON,
Njörvasundi 40,
sem lést þann 18. þ.m., verður jarðsett frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 30. júní kl. 13.30.
Björg Jóhanna Benediktsdóttir, Guðmundur Einar Júliusson,
Jan Eyþór Benediktsson, Jóhanna Þuriður Bjarnadóttir,
Frank Norman Benediktsson, Marie Hovdenak,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JAKOB LÖVE,
Laufásvegi 73,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju miðvikudaginn 30. júní
kl. 13.30.
Margrét Jónsdóttir,
Matthildur Löve, Þóra Löve,
Laufey Elísabet Löve, Karl Jakob Löve,
Þorvarður Jón Löve.
HELLUHRAUNI 14 -220 HAFNARFIRÐI • SÍMI 652707
Valdemar Sörensen
dómvörður - Minning
Fæddur 21. apríl 1914
Dáinn 21. júní 1993
Á miðgóu árið 1939 kom far-
þegaskipið Dronning Alexandrine
sem oftar frá Kaupmannahöfn til
Reykjavíkur. Meðal farþega var
ungur maður 25 ára að aldri, ásamt
heitmey sinni, Þuríði Jónsdóttur.
Þessi ungi maður var Valdemar,
sonur Vogn Sörensen bónda í Nörr-
halne í Danmörku og konu hans
Kristine. Þetta sama vor giftust þau
Þuríður og Valdemar en Þuríður
er hjúkrunarfræðingur.
Eftirvænting hins unga manns
hlýtur að hafa verið mikil að líta
þetta norðlæga land, sem hánn átti
eftir að tengjast órofa böndum í
starfi og leik í 54 ár. En hann vissi
að Danmörk er ekki land samfelldra
sólardaga og vorsól íslands gengur
sína leið og hnígur til skammdegis.
Þau hjón Þuríður systir mín og
Valdemar dvöldust sitt fyrsta hjú-
skaparsumar austur í Árnessýslu
hjá ættfólki á Kiðjabergi í Gríms-
nesi. Þar, við landbúnaðarstörfin,
nam Valdemar íslensku af vörum
sveitafólksins ótrúlega fljótt. Sagði
Valdemar mér oft frá samskiptum
þeirra Þorsteins Stefánssonar, sem
stjórnaði verki á Kiðjabergi í þann
tíð, hvernig tveir norrænir menn
við bændastörf, sem hvorki skorti
kjark né áræði, urðu samhentir og
skildu hvor annars mál.
Eftir sólríkt og lærdómsríkt sum-
ar við störf í sunnlenskri sveit fer
Valdemar á önnur mið. Hann gjör-
ist afgreiðslustjóri í vöruhúsi Nath-
an & Olsen í Reykjavík. Síðan verð-
ur hann húsvörður á Fríkirkjuvegi
11 og síðan dómvörður Sakadóms,
en dómvarðarstarfi sinnti Valdemar
uns eftirlaunaaldri er náð. Mér er
kunnugt um að öllum þessum störf-
um þjónaði hann af stakri trú-
mennsku.
En Valdemar átti einnig ýmis
önnur áhugamál en varða sjálft
brauðstritið. Han las margt um
náttúrufræði, garðyrkju og skóg-
rækt. Dýravinur var hann mikill og
einlægur stuðningsmaður samtaka
um dýravernd. Fugla af ýmsu tagi
hafði hann ætíð nálægt sér og hund
og kött í húsi sínu. Fuglar í hundr-
aðatali voru oft á gjöf hjá honum
að yetrarlagi á lóð hans.
Árið 1958 kaupa þau hjón Þuríð-
ur og Valdemar eign í Kópavogi,
sem Seldalur v/Hlíðarveg heitir.
Hafa þau því búið þar í 35 ár. Hús
þeirra er umvafið hinum fegursta
gróðri. Jarðarbeijaplöntur og mat-
jurtir af ýmsu tagi nutu handa
sæmdarmannsins.
Sá er þetta skrifar, settist að við
Hlíðarveginn fimm árum eftir að
Valdemar hafði farið í sína land-
námsferð. Það var venja okkar hin
síðustu ár, einkum á vetrarkvöld-
um, að afloknum tíu kvöldfréttum
að ganga út eftir Hlíðarveginum.
Við ræddum þá um land og hagi.
Oft kom þar talinu, að hann sagði
mér sitthvað frá æsku sinni, foreldr-
um, systrum og bræðrum, og að
enginn veit sína ævina fyrr en öll er.
Þau hjón Þuríður og Valdemar
eignuðust eina dóttur barna, Jór-
unni. Hún er félagsfræðingur og
formaður Dýraverndunarsambands
íslands.
Valdemar var fæddur 21. apríl
1914 og lést 21. júní 1993, en þá
er lengstur sólargangur. Ég vil
kveðja Valdemar með hendingum
Guðmundar Böðvarssonar:
Vordagsins þróttur vetrarmyrkri kvíðir,
vonar til lífs og miðar allt við það,
fómar því hönd og huga, stund og stað,
í sterkri trú á dýrðleg laun um síðir;
indælar hvíldir eftir daginn langan,
órofa frið í kvöldsins þögn og angan.
Fjölskyldu Valdemars vottum við
Sigfríður samúð okkar.
Blessuð sé minning hans.
Halldór O. Jónsson.
Á björtu sumarkvöldi þegar sól-
argangur er lengstur og birtuna
þrýtur aldrei þá andast í Borgar-
spítalanum í Reykjavík Valdemar
Sörensen, fyrrverandi tengdafaðir
minn, eftir erfiða sjúkdómslegu.
Valdemar var fæddur 21. apríl
1914 í Nörhalne á Norður-Jótlandi,
litlum sveitabæ nálægt Álaborg.
Hann var yngstur þrettán systkina.
Foreldrar hans voru Vogn Sörensen
bóndi og kona hans Kristine Jens-
datter. Fimm af systkinum Valde-
mars dóu ung en hin komust til
fullorðinsára. Þau eru nú öll látin
og er Valdemar síðastur í röðinni
að kveðja þennan heim. Eins og
nærri má geta hefur lífsbaráttan
verið hörð á þessum árum og erfitt
að sjá stórum barnahóp farborða.
Börnin fóru því snemma að vinna
til þess að létta undir með heimilinu
og var Valdemar þar engin undan-
tekning. Sem ungur maður lærði
hann landbúnaðarstörf á ýmsum
herragörðum á Jótlandi og vann
síðan sem vinnumaður og síðar
ráðsmaður á Jótlandi og Sjálandi.
Hann kunni frá mörgu skemmtilegu
og fróðlegu að segja sem á daga
hans hafði drifið á þessum árum
og voru þessar sögur kallaðar
„herragarðssögur" innan fjölskyld-
unnar. Seinna keypti hann jörðina
af föður sínum og átti um hríð.
Þáttaskil verða í lífi Valdimars í
marsmánuði 1939 þegar hann kem-
ur til íslands. Landið heilsaði með
snjókomu og slæmu veðri, en hann
lét ekki hugfallast, enda ekki einn
á ferð. Með honum var konuefni
hans, Þuríður Jónsdóttir, sem ættuð
er frá Kiðjabergi í Grímsnesi, dóttir
hjónanna Jóns Gunnlaugssonar og
Jórunnar Halldórsdóttur. Valdemar
og Þuríður kynntust í Danmörku
þar sem Þuríður var við framhalds-
nám í hjúkrun.
Valdemar og Þuríður gengu í
hjónaband á 25 ára afmæli hans,
21. apríl 1939, og stofnuðu heimili
í Reykjavík. Þau bjuggu fyrst á
Fríkirkjuvegi 11, því fornfræga
húsi, en fluttust síðar í Kópavoginn.
Þau eignuðust eina dóttur barna,
Jórunni, sem er fædd 19. ágúst
1943. Hún var gift undirrituðum.
Dætur okkar eru þijár: Þuríður,
Katrín og Sólborg.
Eftir að Valdemar kom til íslands
starfaði hann hjá ýmsum fyrirtækj-
um, en lengst vann hann hjá Slátur-
félagi Suðurlands við viðhald og
viðgerðir og hjá Sakadómi Reykja-
Minnismerki úr steini
Steinn er kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Aralöng reynsla.
ai S. HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
víkur sem dómvörður og þar áður
sem húsvörður á meðan Sakadómur
var til húsa á Fríkirkjuvegi 11.
Hann gat sér gott orð fyrir verk-
lagni og samviskusemi í hvívetna.
Ég var ungur að árum þegar ég
hitti Valdemar fyrst. Hann tók mér
vel og ljúfmannlega og tókst með
okkur góð vinátta sem engan
skugga hefur borið á. Valdemar var
léttur í lund, einstaklega hjálpsam-
ur og greiðvikinn og vildi öllum
vel. Hann var mjög barngóður og
nutu dætur mínar og síðar barna-
börn þess óspart og sakna þær nú
vinar í stað þar sem afi og langafi
var. Valdemar var ákveðinn og stóð
fast á sinni sannfæringu ef því var
að skipta en jafn fús til sátta.
Valdemar var mikill dýravinur
og vann þeim málstað af heilum
hug alla ævi. Einnig fékkst hann
mikið við garðrækt ýmiss konar og
eftir að þau hjónin fluttust í Seldal
í Kópavogi, þar sem hann fékk stóra
lóð til umráða, gat hann enn frekar
sinnt sínu stóra áhugamáli að rækta
grænmeti. Þar á meðal voru jarðar-
ber og þær voru ófáar ferðirnar sem
hann kom og færði okkur stóra
kúffulla skál af nýtíndum jarðar-
beijum. Hann var líka með hænsna-
og dúfnarækt í mörg ár. Það er
óhætt að segja að hvergi hafi hon-
um liðið betur en við ýmiss konar
störf í garðinum sínum.
Á kveðjustund leita minningarn-
ar á hugann og er mér efst í huga
þakklæti fyrir einlæga vináttu og
irygglyndi Valdemars í áranna rás.
Þegar Valdemar lagðist inn á
Borgarspítalann fyrir þremur mán-
uðum varð honum strax ljóst hvert
stefndi. Hann tók því með miklu
æðruleysi. Það var honum mikill
styrkur að eiginkona hans og dóttir
voru hjá honum öllum stundum þar
til yfir lauk.
Blessuð sé minning hans.
Jón M. Björgvinsson.
ERFIDRYKKJUR
Verð frá kr. 850-
P E R L A n sími 620200
Erlidrykkjnr
Gkesileg kaíli-
lilaðÍHirð (allegir
ialirbgmjög
g(>ö þjpnusta.
IpplýsingíU’
í síma 2 23 22
FLUGLBIDIR
HÚTEL LðFTLEIBIR