Morgunblaðið - 23.11.1993, Side 24
24
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1993
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1993
25
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Árvakur h.f., Reykjavík
Flaraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Björn Vignir Sigurpálsson.
Kringlan 1, 103 Reykjavík. Símar: Skiptiborð 691100. Auglýsingar:
691111. Áskriftir 691122. Áskriftargjald 1400 kr. með vsk. á mánuði
innanlands. I lausasölu 125 kr. með vsk. eintakið.
Tillögum svæða-
nefnda hafnað
Kjósendur í flestum sveitar-
félögum landsins höfn-
uðu fyrirliggjandi sameining-
artillögum svæðanefnda. Nið-
urstaðan er áfall fyrir samein-
ingu sveitarfélaga, sem sterk
rök hníga að, og kann að
seinka æskilegri þróun í þeim
efnum. Niðurstöður ber engu
að síður að virða, eins Davíð
Oddsson, forsætisráðherra,
lagði áherzlu á í umsögn um
úrslitin.
Kosningarnar sigldu aðeins
einni sameiningu heilli í höfn.
Pjögur sveitarfélög á Snæ-
fellsnesi verða að einu: Breiðu-
víkurhreppur, Hellissandur,
Olafsvík og Staðarsveit. Nið-
urstöður opna hins vegar leið
til fækkunar og stækkunar
sveitarfélaga á fjórum öðrum
svæðum, það er þar sem tveir
þriðju viðkomandi sveitarfé-
laga samþykktu sameining-
una. Þar geta sveitarfélög með
já-niðurstöðu samið sín á milli
um sameiningu, í kjölfar úr-
slitanna, hamli ekki landfræði-
legar aðstæður. Á öðrum
svæðum verður að stokka
sameiningarspilin upp í breytt-
ar tillögur, með hliðsjón af
þeim vísbendingum sem fyrir
liggja í niðurstöðum kosning-
anna, og bera undir kjósendur
á nýjan leik. Líkur standa til
að það verði sums staðar gert.
Annars staðar verður látið
kyrrt liggja, að minnsta kosti
um_ sinn.
Úrslit kosninganna voru
skýr: sveitarfélögin hafna
sameiningu eftir forskrift um-
dæmanefndanna. Það er samt
sem áður ekki rétt að túlka
úrslitin sem þjóðarsynjun á
fækkun og stækkun sveitarfé-
laga. Reyndar voru já-in fleiri
en nei-in á landsvísu. Kjósend-
ur, einkum minni og meðal-
stórra sveitarfélaga, gátu hins
vegar ekki, víðast hvar, sætt
sig við tillögur umdæma-
nefndanna. Það bendir til þess
að þær hafi annað tveggja
ekki verið byggðar á nægi-
legri könnun á vilja og viðhorf-
um íbúanna á viðkomandi
svæðum og/eða hafi ekki verið
nægilega vel kynntar. Fleira
kemur þó til. íheldni á forna
skipan landsins í hreppa/sveit-
arfélög. Otti fólks í minni
sveitarfélögum við það að
sameining við stærri sveitarfé-
lög þýddi glötun á ýmsum
staðbundnum réttindum og
sérkennum. Einnig andstaða
sumra sveitarstjórnarmanna,
sem hafa trúlega talið sig
missa spón úr valdaaski ef af
sameiningu yrði.
Kjósendur voru ekki að
mótmæla því að sameiningu
sveitarfélaga fylgdi sparnaður
í stjórnsýslu, fjárfestingu og
rekstri, sem lækka myndi
samfélagslegan kostnað at-
vinnulífs og almennings. Þeir
voru ekki að draga í efa að
fækkun og stækkun sveitarfé-
laga styrkti sveitarstjórnar-
stigið gagnvart rikisvaldinu,
stuðlaði að valddreifingu, yki
áhrif og völd heimamanna á
staðbundin verkefni eða haml-
aði öðru fremur gegn fólks-
flótta af landsbyggð til höfuð-
borgarsvæðis. Þeir voru held-
ur ekki að andmæla því að
stækkun atvinnusvæða, sem
sameining sveitarfélaga leiðir
af sér, styrkti atvinnulífið,
flýtti nauðsynlegri hagræð-
ingu og þróun þess, m.a. í sjáv-
arútvegi.
Þeir voru einfaldlega, og
sem fyrr segir, að lýsa and-
stöðu við fyrirliggjandi tillögur
umdæmanefnda, ónógum um-
þóttunartíma, að margra
dómi, frá því að endanlegar
tillögur sáu dagsins Ijós þar
til að kjörborði var gengið, og
ónógri kynningu, einkum á því
sem við átti að taka að samein-
ingu lokinni, s.s. á tilhögun
verkefna- og tekjutilfærslu frá
ríkinu til hinna nýju sveitarfé-
laga, sem að var stefnt.
Niðurstaða kosninganna á
laugardaginn er sameining
fjögurra sveitarfélaga á Snæ-
fellsnesi í eitt „reynslusveitar-
félag“, sem forvitnilegt verður
að fylgjast með. Hún felur
jafnframt í sér líkur á samein-
ingu sveitarfélaga á fjórum
öðrum svæðum, þótt ekki
verði nákvæmlega með þeim
hætti sem viðkomandi um-
dæmanefndir gerðu tillögur
um. Úr niðurstöðum má og
lesa mikilvægar upplýsingar
um viðhorf fólks í einstökum
landshlutum, sem hollt er hafa
til hliðsjónar þegar horft verð-
ur til framtíðar í sameiningu
sveitarfélaga. Sitthvað má
einnig iæra af aðdraganda
málsins, vinnubrögðum, til-
lögugerð og kynningu.
Reynslunni ríkari verðum við
áfram að leitast við að þróa
atvinnuvegi okkar, ríkisbú-
skap og sveitarfélög til hag-
kvæmara og nútímalegra
skipulags, til þess að treysta
lýðræði og lífskjör í landinu.
+
Eiturefnatankur sem fannst á reki dreginn inn til V estmannaeyj a
Eigandinn segir að
tankurinn sé tómur
Morgunblaðið/Sigurgeir Jónasson
VARÐSKIPIÐ Týr og björgunarbáturinn Þór lágu úti fyrir með gáminn út af Eiðinu við Vestmannaeyjar
áður en farið var inn með tankinn.
Vestmannaeyjum.
BJÖRGUNARSKIPIÐ Þór kom til
Vestmannaeyja í gærmorgun með
tank í gámagrind í togi, en skip-
veijar á togbátnum Drangavik VE
höfðu orðið varir við hann á Kötlu-
grunni á sunnudag. Talið var að
eiturefni væru í tanknum og beið
Þór utan við Eiðið með tankinn
fram yfir hádegi er ákveðið var
að draga hann inn í höfnina og
hífa upp á varðskip sem síðan
sigldi með hann áleiðis til Reykja-
víkur. Þangað kom hann um kl.
23 í gærkvöldi. Tankurinn reynd-
ist undan eiturefni sem heitir
klórnítróbensen, að sögn Helga
Jenssonar hjá mengunarsviði Sigl-
ingamálastofnunar og getur haft
eituráhrif komist það í snertingu
við húð eða taki menn það inn.
Að sögn bandarísks eiganda
tanksins, sem merkingar á tankn-
um gáfu til kynna hver væri, tók
hann fyrir borð á skipi suður af
landinu fyrir um það bil hálfu
ári. Eigandi, sem Siglingamála-
stofnun hafði tal af í gær, segir
tankinn tóman og verður það
sannreynt í Reykjavík á morgun.
Eitthvað kom á radarinn
Magnús Ríkharðsson, skipstjóri á
Drangavík, sagði að þeir hefðu feng-
ið eitthvað inn á radarinn um hádegi
á sunnudag, þegar þeir voru að veið-
um utarlega á Kötlugrunni. Þeir
hafi siglt að hlutnum og séð gáminn
og miðað við þær merkingar sem á
honum voru hafi þeir gert sér ljóst
að um eiturefni væri að ræða. Hann
sagði að þeir hefðu tilkynnt Vest-
mannaeyjaradíói um rekaldið en
hefðu síðan haldið áfram á veiðum.
Síðdegis á sunnudag hafi þeir síðan
aftur orðið varir við tankinn og eftir
að hafa gengið úr skugga um að
engar ráðstafanir hefðu verið gerðar
um að ná í hann hafi hann ákveðið
að taka hann í tog og sigla í átt til
Eyja, en um leið hafi hann óskað
eftir því að björgunarskipið Þór
kæmi til móts við þá til að tefjast
ekki lengi frá veiðum. „Það var tals-
verður veltingur þarna og við urðum
að setja mann út á tankinn til að
koma sleftóginu á hann, því það var
ekki nokkur leið að festa í hann
öðruvísi,“ sagði Magnús en hann
sagði að þó hefðu þeir gert sér fulla
grein fyrir að tankurinn gæti inni-
haldið hættuleg efni.
Þór mætti svo Drangavík um mið-
nætti á sunnudag og tók við slefinu
og var komin að Eyjum laust fyrir
níu í gærmorgun. Fékk hann ekki
leyfi til að fara með tankinn inn í
höfnina og beið utan við Eiðið meðan
beðið var eftir ákvörðun um hvað
gera ætti við tankinn en jafnframt
var varðskipið Týr á leið til Eyja.
Sigurgeir Ólafsson, settur hafnar-
stjóri í Eyjum, sagði að hann hafi
alfarið neitað því að komið yrði með
tankinn inn á höfnina þar sem ljóst
þótti að í honum gætu verið mjög
hættuleg efni. Að höfðu samráði við
Siglingamálastofnun og sýslumann-
inn í Eyjum hafi síðan verið ákveð-
ið, um hádegisbilið, að leyfa Þór að
draga tankinn inn á höfnina, með
því skilyrði að hann yrði hífður beint
upp á varðskipið og það færi strax
Hýsum hælislausan
eftirherra Sigur-
björn Einarsson
Ekki hefur íslendinga fremur en
aðra skort fréttir af hörmungum
þeirrar styrjaldar, sem geisar í lönd-
um Júgóslavíu, svo nefndrar til
skamms tíma. Dag eftir dag mán-
uðum saman hafa ótíðindi þaðan
flætt um allar fréttarásir inn á
hvern mann og vakið hroll, ógeð
og hneykslun. Allir eru einhuga um
að fordæma þá, sem fremja illvirki
eða valda því, að hervirki eru fram-
in og ódáðir drýgðar. Og ósparlega
eru þeir valdamenn veraldar for-
dæmdir, sem teljast eiga það mikið
undir sé, að þeir ættu að geta
skakkað þennan fúla leik en gera
það ekki.
Löngum er auðvelt að taka af-
stöðu til þess, sem er nógu fjar-
lægt. Hitt reynist torveldara að_
bregðast á réttan hátt við því, sem
er við dyrnar eða innan dyra hjá
manni sjálfum og skírskotar beint
til eigin samvisku og krefst per-
sónulegra aðgerða. En viðbrögð í
slíkum sporum og það, sem við
gerum þá, er prófsteinn á það, hvort
við erum þeim megin í tilverunni,
þar sem horft er og stefnt til hinn-
ar betri áttar.
Nú er það nýtt í fréttum, sem
snerta þessar ógæfuslóðir, að ungur
maður, Goran Nikolic, hefur hrakist
þaðan hingað til lands. Hann flúði
undan skelfingu, leitaði fyrst á náð-
ir Svia, en hjá þeim gat hann ekki
notið griða til frambúðar, yfirvöld
þar í landi telja sér ekki fært að
taka við fleiri flóttamönnum. Norð-
urlönd hafa sýnt mikla gestrisni og
góðvild því fólki, sem hefur flúið í
fang þeirra undan kúgun, harðrétti
og stríðsógnum. íslendingar hafa
ekki íþyngft sér með útlánum eða
áreynslu í slíku björgunarstarfi.
Ef þessi ungi maður, sem hefur
flúið hingað af því hann treysti á
miskunn íslensku þjóðarinnar, fær
ekki áheyrn hér, er fokið í öll skjól
fyrir honum.
Vafalaust má finna einhveija
meinbugi á því að hýsa þennan
hælislausa mann. Veruleiki þessa
heims er harðari en svo, að hann
svigni eða bráðni fyrir tilfinningum.
En er hægt að veija það fyrir nokkr-
um dómstóli að henda aftur út í
brimið strandmanni, sem hefur í
örvæntingu iátið berast upp á fjöru
hér og liggur þar fyrir fótum okkar?
Við höfum haft tilhneigingu til
að láta sem veröldin komi íslandi
ekki við nema að því leyti sem við
getum haft gott af öðrum. Það er
staðreynd, að miðað við þjóðartekj-
ur erum við skammarlega smátæk-
ir á hjálp við hina snauðustu í ver-
öldinni. Það er og staðreynd, að
orðstír íslensku þjóðarinnar af með-
ferð hennar á flóttafólki fyrr á öld-
inni er ekki góður.
Jól eru skammt undan. Við
stöndum engum að baki í hóflausum
íburði, þegar við höldum jól. Við
bruðlum ómælt út á nafn og minn-
ingu fátæks barns, sem varð að
flýja morðsveitir harðstjóra, átti
hvergi höfði sínu að að halla og dó
smánardauða vegna þess, að hann
tók sér stöðu með útskúfuðum,
gerði málstað vonlausra að sinum
— í umboði Guðs, fórnaði sér í
umboði Guðs til þess að hnekkja
þeirri bölvun, sem kyn Kains hefur
selt sig á vald.
„Það sem þér gerið einum þess-
ara minnstu", sagði hann. Og var
þá að benda á það, sem sker úr í
hinsta dómi.
En nú er íslenska þjóðin kannski
orðin svo háþróuð, að svona einföld
orð frá Kanaanslandi eiga ekkert
erindi við hana. Einfaldur, blátt
áfram kristindómur hæfir víst ekki
þroska hennar. Eða hvað? Kristin
trú, óbrengluð, eltist ekki við álfa,
afturgöngur eða „geimverur". Hún
beinir athygli að mönnunum, hún
vill vera skyggn á fólk, hún vill
horfa með augum Jesú Krists á
mennina og mannlífið og taka til
hendinni á vettvangi mannlegs lífs
eftir tilvísun hans, í hlýðni við hann.
Það er vonandi meira til af kristin-
dómi í þessu Iandi, þrátt fyrir allt,
en af hérvillum og hindurvitnum.
Herra Sigurbjörn Einarsson
„En er hægt að verja
það fyrir nokkrum dóm-
stóli að henda aftur út
í brimið strandmanni,
sem hefur í örvæntingu
látið berast upp á fjöru
hér og liggur þar fyrir
fótum okkar?“
Vonandi að illa staddur nauðleitar-
maður, sem biður sér líknar á Is-
lándi, fái að þreifa á því.
Höfundur er biskup.
BENÓNÝ Ásgrímsson skipherra
hjá Landhelgisgæslunni gerir sig
kláran til að kanna ástand tanks-
ins sem reyndist eins og nýr þrátt
fyrir 6 mánaða volk í sjónum.
með hann úr höfninni, en ekki var
möguleiki að hífa tankinn upp á
varðskipið nema með krana úr landi.
Slæm veðurspá var og ekki um
marga aðra kosti að ræða en að
gefa leyfi til þess að gera þetta á
þennan hátt, að sögn Sigurgeirs.
Enginn búnaður
Hann sagði að höfnin væri illa
undirbúin undir atvik sem þetta og
engin búnaður, hvorki búningar né
grímur, ef takast þyrfti á við eitur-
efnaslys. Hann sagði einnig að engin
áætlun væri til hjá höfninni um
hvernig bregðast ætti við í tilfellum
sem þessum. Höfninni í Eyjum var
ekki lokað meðan tankurinn var
dregin inn en aftur á móti var um-
ferð bönnuð um Binnabryggju þar
sem komið var að með gáminn.
Slökkviliðið í Eyjum var í við-
bragðsstöðu þegar komið var inn
með tankinn en Elías Baldvinsson
slökkviliðsstjóri sagði að þeir hefðu
engan útbúnað eða áætlanir til að
bregðast við ef fást þyrfti við eitur-
efni. Hann sagði að eina áætlunin
sem til væri um eiturefni byggðist
á því að leita til slökkviliðsins á
Keflavíkurflugvelli sem væri vel út-
búið og hefði þjálfaðan mannskap
til að takast á við slík vandamál.
Varðskipið sigldi frá Eyjum eftir
hádegi í gær með tankinn og var
væntanlegt tii Reykjavíkur um
klukkan þrú í nótt.
Grímur
Merki fimmtíu ára lýðveldisafmælisins 1994 valið
Hreyfing, stöðugleiki og
styrkur í hugmyndinni
JÓNI Ágústi Pálmasyni teikn-
ara voru afhent fyrstu verðlaun
í samkeppni þjóðhátíðarnefnd-
ar 50 ára lýðveldis á Islandi um
merki þjóðhátiðarársins 1994 í
gær. Eimm manna dómnefnd
valdi merkið úr rúmlega 200
tillögum frá u.þ.b. 170 aðilum.
I niðurstöðu nefndarinnar segir
að merkið sé vel hannað og
vinni á við kynningu. I því felist
bæði hreyfing, styrkur og stöð-
ugleiki. Það sé einfalt og auð-
velt í allri notkun.
Verðlaunahafinn lýsir merki
sínu þannig: „Litir merkisins eru
litir íslenska þjóðfánans, sjálf-
stæðistákns íslendinga. Efri hluti
merkisins skírskotar til fánans.
Formin túlka líka íjöllin, ísinn og
eldinn en einnig þann kraft sem
einkennir land og þjóð. Þessi
bylgjulaga form sameinast síðan
neðri hluta merkisins og mynda
töluna fimmtíu sem túlkar líka
þann trausta grunn sem fimmtíu
ára lýðveldið byggist á.“
Fyrstu verðlaun voru 400.000
kr. Að auki voru veitt tvenn
200.000 kr. verðlaun fyrir 2. og
3. sæti í samkeppninni. Tveimur
merkjum var gert jafn hátt undir
höfði og fengu höfundar þeirra
önnur til þriðju verðlaun. Annars
vegar fékk Garðar Pétursson verð-
laun fyrir merki sitt Eitt fyrir
börnin og þykir merkið glaðlegt,
tákn um íslenska æsku fagnandi
á þjóðhátíðardaginn. Hins vegar
hlaut Tómas Tómasson teiknari
verðlaun fyrir merkið sitt Lands-
lag og þykir myndbyggingin sterk,
byggð á tölunni 50, og öguð lita-
samsetning. Óvenjulegt og heil-
steypt merki.
Unnið í rútu
Verðlaunahafinn viðurkenndi að
sér hefði komið sigurinn á óvart
þegar rætt var við hann. Hann
sagðist aðeins hafa skilað inn einni
tillögu og hugmyndavinnan hefði
Morgunblaðið/Sverrir
Afhending
JÓN Ágúst tekur við verðlaununum úr hendi Matthíasar Á. Mathie-
sens úr þjóðhátíðarnefnd.
að mestu farið fram í rútu. „Ég bý
í Keflavík og fer í vinnuna í rútu.
Þann tíma hef ég notað til að gera
ýmislegt, t.d. hanna þetta merki,“
sagði Jón Ágúst sem vinnur á
auglýsingastofunni Yddu.
Dómnefndin var skipuð þeim
Hilmari Sigurðssyni, formanni
FÍT, -Valgerði Sverrisdóttur, al-
þingismanni úr þjóðhátíðarnefnd,
Þuríði Pálsdóttur, söngkonu úr
þjóðhátíðarnefnd, Jónu Sigríði
Þorleifsdóttur, teiknara og
Tryggva Tryggvasyni, teiknara.
Sýning á þjóðhátíðarmerkinu og
öðrum tillögum sem bárust verður
í Gallerí Borg við Austurvöll dag-
ana 23.-25. nóvember rnilli kl. 12
og 18.
Ráðherra harðlega gagn-
rýndur vegna leikskólamála
HEILBRIGÐISRÁÐHERRA var harðlega gagnrýndur vegna afskipta
af málefnum leikskóla ríkisspítalanna í utandagskrárumræðu á Al-
þingi í gær. Var ráðherra ásakaður um þjösnaskap í málinu og að
sýna börnunum, foreldrunum og starfsfólki virðingarleysi. Ráðherra
benti á að samstaða hefði verið um að sveitarfélög tækju yfir rekst-
ur af þessu tagi og hefði hann einungis verið að fylga því máli fram.
Börnunum, sem nú væru á leikskólunum, hefði verið tryggð áfram-
haldandi vistun en það væri hins vegar ekki ríkisins að reka leikskól-
ana til framtíðar.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir,
Kvennalista, sagði að heilbrigðisráð-
herra hefði talað um farsæla lausn
í málinu en sannleikurinn væri sá
að um það væri ekkert samkomulag.
Ráðherra hefði tekið einhliða ákvörð-
un um að framlag ríkisins til leikskól-
anna færi lækkandi og ríkti því al-
ger óvissa um framtíð þeirra. Sýndi
þetta mikið virðingarleysi í garð
barna, foreldra og starfsfólks.
Ékki hlutverk ríkisins
Guðmundur Árni Stefánsson, heil-
brigðisráðherra, benti á að samstaða
hefði verið um það að sveitarfélögin
tækju yfir umrætt verkefni og hefði
hann ekki gert annað en framkvæma
þá breytingu. Börnunum sem á leik-
skólunum væru hefði verið tryggð
áframhaldandi vistun og starfsfólk
myndi halda vinnunni. Hins vegar
væri það ekki hlutverk ríkisins að
halda leikskólunum gangandi til
langframa.
Svavar Gestsson, Alþýðubanda-
lagi, sagði það hátt heilbrigðisráð-
herra að eta ákvarðanir sínar ofan
í sig í áföngum og hefði sú orðið
raunin í þessu máli. Hann hefði
bakkað töluvert frá ákvörðun sinni
um að loka leikskólunum um áramót
og ætti að eta málið allt ofan í sig
í einum bita.
Ingibjörg Pálamdóttir, Framsókn-
arflokki, sagði að leikskólarnir væru
liður í því að sjúkrahúsin gætu veitt
örugga þjónustu og væru leikskól-
arnir liður í því að svo gæti verið.
Það yrði því að tryggja rekstrar-
grundvöll leikskólanna sjúkrahús-
anna vegna. Finnur Ingólfsson,
Framsóknarflokki, sagði að fram-
koma ráðherra væri skólabókardæmi
um hvernig stjórnvald ætti ekki að
koma fram. Engar samningaviðræð-
ur hefðu farið fram við Reykjavíkur-
borg um yfirtöku leikskólanna.
Ragnar Arnalds, Alþýðubandalagi, I greiddi einnig með börnum sem
tók í sama streng og sagði að ráð- bættust við hjá leikskólunum en rým-
herra ætti að sætta sig við ákvörðun um yrði ekki fjölgað.
stjórnar ríkisspítalana um að ríkið I
Daníel Jakobsson í sænska lungnaprófinu
Flestir afreksmenn
nota astnialyf í keppni
DANÍEL Jakobsson, skíðagöngumaður frá ísafirði sem stundar æfing-
ar í Svíþjóð, var einn þeirra 42ja afreksmanna í göngu sem teknir voru
í sérstakt lungnapróf vegna rannsókna sænskra lækna og vísinda-
manna. Frétt þess efnis birtist á forsíðu Morgunblaðsins í síðustu viku
og þar kom fram að líkamserfiði í kulda getur valdið astma hjá mönn-
um sem ekki hafa fengið astma að erfðum.
Daníel sagði að astma væri mjög
algengur sjúkdómur hjá skíðagöngu-
mönnum. „Flestir afreksmenn þurfa
að nota astmalyf í spreyformi í
keppni, sérstaklega ef það er mikið
frost. Sem dæmi um það er Torgny
Mogren, einn besti göngumaður
Svía, með astrna og hefur átt í vand-
ræðum í köldu lofti. Ég veit til þess
að Norðmenn notuðu astmaspreyið
á Olympíuleikunum i Albertville,"
sagði Daníel.
„Niðurstöðurnar úr míriu prófi
voru þær að ég er með sýkta öndun-
arvegi, sem er fyrsta stig af astrna.
Þetta háir mér ekki enn og ég þarf
ekki að taka nein lyf,“ sagði Daníel.
Daníel sagði að eftir að niðurstöð
ur sænsku læknanna komu fram
hefði mjög verið rætt um að breyta
reglum þannig í Svíþjóð að ekki
mætta keppa á skíðum í rneira en
tíu stiga frosti. Nú er leyfilegt að
keppa í allt að 17 gráða frosti. 1
heimsbikarkeppninni er lágmarkið
mínus 20 gráður.