Morgunblaðið - 23.11.1993, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. NÓVEMBER 1993
„ þettzx, er-eJckert tiL c*.b hcifce
á'hyOQjur af, en 'eg cuÁ Þi*
gang 'tr Þenvian, Þjd Lm. •
*
Ast er..
Mcð
morgimkaffinu

11-16
heilbrigt lítið barn
TM Reg. U.S Pat OH,—*W rights reserved
® 1992 Los Angeles Times Synd*cate

Ég hefði átt að vera heima og
hjálpa konunni að gera við bílinn.
HOGNI HREKKVÍSI
Wens
Vef*
,LðE>eáirAi?.ie£MD'»fcl GRííNJNA AtKU^A."
BREF TTL BLAÐSINS
Kringlan I 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Opið bréf til þingmanna
Frá Nemendum Fjölbrautaskólans
við Ármúla:
Háttvirtu þingmenn. Ekki alls fyr-
ir löngu sendum við, nemendur í Fjöl-
brautaskólanum við Ármúla, bréf þar
sem við sögðum ykkur stuttlega frá
þeirri félagsaðstöðu sem við þurfum
að búa við. Eins og þið hafið eflaust
lesið, þá er sú aðstaða mjög slæm
og iangt frá því fullnægjandi fyrir
nemendur skólans sem eru hátt á
áttunda hundrað. Það eina sem nem-
endur geta nýtt sér er „hátíðarsalur-
inn“, sem getur varla flokkast sem
slíkur þar sem hann er aðeins tvær
samliggjandi skólastofur sem rúma
í hæsta lagi 150 manns í sæti. Ekki
er einu sinni hægt að halda þar al-
menna fundi því fundur getur tæp-
lega talist almennur ef aðeins 20%
nemenda komast fyrir. Reyndar ger-
ist það á hveiju ári að nýnemar hafi
þurft frá að hverfa þegar kynningar-
fundir fyrir þá eru haldnir. Þessi
aðstaða er algerlega til skammar.
Þar til nú í haust hafa nemendur
haft einhveija aðstöðu í kjallara skól-
ans. Sú aðstaða er hins vegar það
slæm að hún er ekki bjóðandi nokkr-
um manni. Lágt er til lofts, umhverf-
ið hráslagalegt og ólykt mikil. Á
gólfinu voru alltaf vatnspollar og
stundum bar við að vatnið náði allt
upp í ökkla. Við þessar aðstæður
voru dýr tæki, s.s. sjónvörp, ljós-
myndastækkarar og myndbandstæki
í eigu nemenda notuð. Engum þarf
að dyljast að við aðstæður sem þess-
ar er líftími tækja mjög lítill.
Nú í sumar átti síðan að koma
kjallaranum í almennilegt horf. Þáð
átti að ræsa vatnið út í eitt skipti
fyrir öll. Grafíð var í kringum skól-
ann og komið fyrir nokkru sem kall-
að er dreinlögn. Og viti menn: Ekk-
ert gerðist. Enn þarf vaðstígvél til
að komast þurrum fótum um kjallar-
ann.
Það er ljóst að ekki er hægt að
bjóða nemendum upp á þessa aðstöðu
svo kjallaranum hefur verið lokað.
Eftir stendur aðeins „salurinn". Það
er ekki einu sinni svo að til sé
geymslupláss fyrir tæki svo hægt sé
að forða þeim burt úr rakanum.
Það sér hver maður að við þennan
aðbúnað er ekki hægt að stunda
neitt félagslíf svo heitið geti, nema
með því að leigja húsnæði með ærn-
um tilkostnaði sem nemendafélagið
þarf að greiða.
Vegna þessa förum við þess á leit
við ykkur, kæru þingmenn, að þið
styðjið málstað okkar og gerið það
sem í ykkar valdi stendur til að
breyta þessu.
I á annan áratug hefur staðið til
að klára byggingu skólans. Fyrir lá
að það ætti að byggja nýja álmu,
þar sem nemendur fengji aðstöðu og
almennilegan sal. Einnig átti þar að
vera til húsa mötuneyti, en þvílíkt
er því miður ekki fyrir hendi í dag.
Samkvæmt áætlunum fyrri rík-
isstjórna stóð alltaf til að hefjast
handa við bygginguna en því var
frestað æ ofan í æ. Sú ríkisstjórn
er nú situr hætti hins vegar alger-
lega við þessa áætlun svo nú er bygg-
ingin aðeins fjarlægur draumur.
Von okkar nemenda er sú að haf-
ist verið handa við að klára byggingu
skólans og að því verði lokið sem
fyrst. Þar gætuð þið, þingmenn góð-
ir, orðið okkur að miklu liði. Þrátt
Frá Ralph Slater:
Ágæti ritsjóri:
I framhaldi af símtali okkar vil
ég nota tækifærið og hrekja fullyrð-
ingar varðandi verðhækkanir sem
fram koma í grein er fjallar um
heimsókn Guðmundar Atlasonar og
Sigurðar Gunnarssonar í verslun
okkar, Slater Menswear, í Glasgow.
Greinin vakti furðu okkar ekki
síst þar sem hundruð íslenskra vina
okkar sækja okkur heim á ári hveiju
og lýsa undantekningarlaust yfir
ánægju sinni með verð okkar og
þjónustu.
í nokkrum tilfellum hefur verð
okkar hækkað en þá aðeins um
fímm prósent og því fer fjarri að
verðhækkanir hafí verið í líkingu
fyrir að stutt sé þar til fjárlög verði
afgreidd hlýtur enn að vera mögu-
leiki á að til þessa verkefnis verði
varið einhveijum fjármunum svo
framkvæmdir geti hafist á næsta
ári. Til þess að svo megi verða þarf
að flytja tillögu þar að lútandi, en
til þess höfum við nemendur enga
möguleika, en það hafíð þið.
Skammtímalausn á þessum hús-
næðisskorti, eða þar til byggingin
er að fullu kláruð, er að skólanum
verði gert fjárhagslega kleift að taka
á leigu eitthvert húsnæði í nágrenni
skólans sem fullnægt geti húsnæðis-
þörf okkar nemenda.
Lifið heilir.
F.h. nemenda Fjölbrautaskólans
við Ármúla,
BJÖRN INGI VICTORSSON,
formaður NFFÁ,
GUÐMUNDUR ODDSSON,
fv. formaður NFFÁ,
MATTHÍAS ÞÓRARINSSON,
gjaldkeri NFFÁ,
TRYGGVI GUÐBRANDSSON,
formaður málfundafélagsins Til-
veru.
við þær sem fram kemur í grein
blaðmannanna tveggja, jafnvel þótt
tekið sé tillit til gengisbreytinga.
Ég vil því bjóða þessum tveimur
heiðursmönnum og blaðamanninum
sem greinina skrifaði hingað til
Glasgow á minn kostnað til þess
að þeir geti sýnt mér þær vörur sem
þeir segja að hækkað hafí svo mjög.
Það myndi gleðja mig mjög ef
þeir sæju sér fært að þiggja boð
þetta og ég mun sjá um að bíll verði
sendur eftir þeim til _að flytja þá
hingað í verslunina. Ég vonast til
að heyra frá þeim sem fyrst.
Virðingarfyllst
Ralph Slater
forstjóri
Slater Menswear.
Fullyrðingnm um verð-
hækkanir mótmælt
Víkverji skrifar
Víkveiji var á tónleikum Sinfó-
níuhljómsveitar íslands í síð-
ustu viku og varð því vitni að leið-
inda lesti sem við Islendingar virð-
umst hafa tamið okkur. Þegar
hljómsveitarstjórinn gekk fram á
sviðið á þeim tíma sem tónleikamir
skyldu hefjast, voru áheyrendur enn
að ganga í salinn og dyrum hafði
ekki verið lokað. Það var greinilegt
að hinn nýi aðalhljómsveitarstjóri
Sinfóníuhljómsveitarinnar var
hneykslaður á þessum ósið og verð-
ur að segja honum það til hróss að
hann lét það í ljós. Reyndar hefur
Víkvetji oft furðað sig á því að
hleypt skuli inn í salinn eftir að
tónleikar hefjast, jafnvel þótt tæki-
færi sé notað til þess arna á milli
flutnings 1. og 2. verks á tónleik-
um. Á tónleikunum í síðustu viku
þusti stór hópur inn á milli verka.
Þeir sem að tónleikum Sinfóníu-
hljómsveitarinnar standa hljóta að
geta vanið gesti sína á að mæta
stundvíslega, rétt eins og leikhúsin,
þar sem heyrir til undantekninga
að hleypt sé inn í salinn eftir að
ljósin slokkna þar. Víkveiji lítur á
óstundvísina sem viðgengst á sin-
fóníutónleikum sem virðingarleysi
við stjórnandann og þá listamenn
sem flytja verkin (þeir þurfa að
bíða eftir áheyrendunum) og er
ekki frá því að þessir sömu áheyr-
endur yrðu æði óánægðir með að
þurfa að bíða eftir listamönnunum
þegar þeir kæmu á tónleika. Jafn-
vel þótt hleypt sé inn á milli verka,
er það trufiandi fyrir þá sem mæta
stundvíslega og fyrir hljómsveitina.
Þetta er löstur sem framkvæmda-
fólk hljómsveitarinnar verður að
uppræta.
xxx
En fyrst minnst er á leikhúsin,
þá hefur Víkveiji oft furðað
sig á því hvað þau tvö stóru leikhús
sem rekin eru af ríki og borg skeyta
lítið um innbyrðis skipulag. Seinni
hluta sumars er alveg Ijóst hvaða
dagsetningar eru á tónleikum Sin-
fóníuhljómsveitar íslands - og tón-
leikar sveitarinnar eru nánast und-
antekningalaust á fimmtudags-
kvöldum.
Á tónleikunum í síðustu viku
ræddi Víkveiji við hóp fólks sem
lýsti óánægju sinni með þann sið
leikhúsanna, sem verður stöðugt
algengari, að frumsýna ný verk á
fimmtudagskvöldum og þá sömu
kvöldum og tónleikar Sinfóníu-
hljómsveitarinnar eru fluttir - og
eru þeir þó oftast annanhvern
fimmtudag.
Það er algengt að fólk sem hefur
þann áhuga á leiklist að vilja sjá
frumsýningar - það er að segja
vilja meta sýningarnar áður en
umræða um þær fer af stað - hafi
almennan áhuga á listum og sæki
því líka sinfóníutónleika. Það átti
við þann hóp sem Víkveiji ræddi
við síðastliðið fimmtudagskvöld.
Þar kom meðal annars fram að
fimmtudaginn 21. október hefði
þetta fólk þurft að velja milli leik-
hússins og tónleika þar sem franski
píanóleikarinn Pascal Devoyon kom
fram. Þetta endurtók sig 4. nóvem-
ber þegar Guðný Guðmundsdóttir
lék Fiðlukonsert Mendelssohns.
Næstkomandi fimmtudagskvöld
þarf síðan þetta fólk að velja á
milli þess að hlýða á hina miklu
mezzósópransöngkonu Teresu
Berganza og fara á frumsýningu í
Þjóðleikhúsinu. Þetta er í þriðja
skipti á rúmum mánuði sem þessi
staða kemur upp.
Það segir sig sjálft að fólk hlýtur
að hugsa sig um tvisvar áður en
það kaupir áskrift að frumsýning-
um, en þarf að sleppa þeim vegna
þess að þær rekast á við tónleika
Sinfóníuhljómsveitarinnar. Það er
jú alltaf hægt að sjá leiksýninguna
seinna, en tónleikarnir eru aðeins
fluttir einu sinni. Það hlýtur að
vera leikhúsinu í hag, þegar til
lengri tíma er litið, að varast að
hafa frumsýningar á tónleikakvöld-
um hljómsveitarinnar.