Morgunblaðið - 02.12.1993, Qupperneq 43

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. DESEMBER 1993
43
rún Briem Hilt, sem einnig var við
nám í Stokkhólmi þegar stríðið lok-
aði leiðum á milli landa, giftist
norskum flóttamanni, myndhöggv-
aranum Odd Hilt, og eignaðist með
honum fjölskyldu í Noregi. Samband
þeirra systra var mjög náið í útlegð
beggja frá íslandi og Guðrún hefur
verið systur sinni styrk stoð í þeim
veikindum sem að lokum drógu
hana til dauða.
Ég votta Guðrúnu Láru og eftir-
lifandi systrum Halldóru á Islandi,
Kirstínu og Valgerði, innilega sam-
úð mína sem og börnum hennar
fimm í Svíþjóð og þeirra bömum.
Öðrum ættingjum hennar og vinum
sendi ég einnig alúðarkveðjur því
þeir eru margir sem syrgja þessa
gengnu merkiskonu. Blessuð sé
minning Halldóru Briem Ek arki-
tekts.
Steinunn Jóhannesdóttir.
Fregnin um andlát Halldóru
Briem Ek var mikil harmafregn. Þó
mátti við öllu búast því að undanfar-
ið hafði hún átt við vanheilsu að
stríða. En eftir að Halldóra kom
| hingað í heimsókn í sumar jukust
vonir um að hún mundi sigra í þeirri
baráttu.
Svo þegar hugurinn fer að róast
og hugsunin að skýrast verður
þakklætið efst í huga, þakklæti fyr-
j ir vináttu öll þessi ár og þakklæti
fyrir að hún þurfti ekki að lifa það
að geta ekki sinnt sínum mörgu
áhugamálum. Það hefði orðið henni
erfítt.
Ég hitti Halldóru fyrst þegar við
settumst í 4. bekk Menntaskólans í
Reykjavík haustið 1932. Reyndar
vissi ég deili á henni því móðurfólk
mitt og föðurfólk hennar voru ná-
grannar og vinir úr Skagafírði. Við
vorum aðeins sex stelpurnar, fjórar
> máladeild og við Halldóra tvær í
stærðfræðideild svo að náinn kunn-
ingsskapur myndaðist með okkur,
en mikið og gott samband var á
milli allra félaganna í báðum deild-
' um. Margs er að minnast frá þessum
árum. Halldóra tók strax virkan
þátt í ýmsum félagsmálum. Þegar
( við byijuðum í skólanum haustið
1932 var ekki reiknað með leikfím-
istímum fyrir stúlkur og ekki áttum
( við heldur að taka þátt í söngæfing-
um, en Halldóra' var fljót að koma
þessu í lag. Hún hafði mikinn áhuga
á bindindismálum og var um tíma
formaður Sambands bindindisfélaga
í skólum.
Halldóra var ákveðin í að verða
arkitekt og eftir stúdentspróf hélt
hún til Stokkhólms. Ætlunin var
auðvitað að koma heim að prófí
loknu, en örlögin breyttu gangi
mála. Fyrst var það stríðið og svo
var það sænski læknirinn, sem hún
giftist og börnin þeirra fimm. Smá-
vegis auðnaðist henni að vinna fyrir
fyrirtæki hér heima, en það var
auðvitað vonlaust eins og ástatt
var. En langa og farsæla starfsævi
átti Halldóra í Svíþjóð.
Við Halldóra höfðum báðar mik-
inn áhuga á ættfræði. Hún kynnti
sér ekki aðeins sína eigin ætt heldur
var hún óhemju fróð um menn og
málefni á ýmsum tímum. Það var
ótrúlegt hvað hún var minnug á
nöfn og ártöl og hveijir voru sam-
tímamenn á hinum og þessum tíma.
Ættfræðin var þó langt í frá eina
áhugamál hennar, þau voru mörg,
en líklega fyrst og fremst laga- og
ljóðagerð.
Halldóra hafði miklar mætur á
útiveru og vildi kynnast landinu og
fólkinu sem þar bjó. A námsárunum
í MR stofnuðum við fjallaklúbb, við
Halldóra, Guðrún Einarsdóttir,
bekkjarsystir okkar og tveir bræður
Guðrúnar, Trausti og Hákon. Nokk-
ur fjöll tókst okkur að klífa.
En minnisstæðust er mér ferðin,
þegar við hjónin fórum með henni
„hringveginn" og reyndar meira, því
að ótal krókar voru farnir. Halldóra
var alveg einstakur ferðafélagi. Á
svo langri leið er ekki hægt að bú-
ast við að alls staðar sé sama góða
veðrið. En það skipti ekki máli. Allt-
af var Halldóra jafn ánægð. Það er
gott ef sólin skein, en litirnir voru
jafnvel fallegri ef dimmt var í lofti,
og rigning var bara hressandi.
Minningin um þetta ferðalag er mér
mikils virði.
Já, minningarnr eru margar að
ógleymdum öllum bréfunum.
Ég hef alltaf talið það mikið lán
að kynnast Halldóru, og ekki aðeins
henni heldur einnig systrum henn-
ar, föður hennar séra Þorsteini
Briem og seinni konu hans Emilíu
Briem, sem ég kallaði frænku eins
og þær systur gerðu. Frú Emilía
var náskyld móður þeirra systra, en
ég var íjarskyld þeim öllum. Hall-
dóra varð einnig mjög nákomin
minni fjölskyldu og í miklum metum
hjá börnum og fullorðnum.
Já, Halldóra gleymist ekki þeim
mörgu sem áttu því láni að fagna
að kynnast henni.
Fyrir hönd samstúdenta frá MR
1935 votta ég bömum hennar,
systrum og vinum innilega samúð.
Blessuð sé minning hennar.
Ingibjörg Böðvarsdóttir,
Cnrr

ilctfs
14. áriö í röö! í Óðinsvéum við Óðinstorg ríkir sérstakur andi þegar
aðventan ndlgast. I lUýjum stofum veitinqastaðaríns sviqnar jólaíilaðborðið undan dansk-
œttuðum krdsum, sem fyrírgestina eru bornar. Ótal íiejðbundnir og gómsœtir réttir sem
tilfieyra jólaímldinu og aðventunni svo sem:
Qrísasteik, íiamborgaralœri, eplaflesH, rífjasteiH, marínerað
flesk, lifrarkafa, salami, svínasíða, svínarídlupylsa, grísasulta,
grísatœr, kjötbollur, maiineruð síld, steiksíld, vínsíld, rís alamande,
jólakaka og margt annaðgirnilegt dsamt tilbeyrandi meðlœti.
éMituð er um að samamlkið komi ár eftir ár og
er jafnan flétt setið og pví vissara að liafa jyrirv
á með borðapantanir.
OÐINSVE
Verð: í hádegi i.Sgo kr.
á kvóldin 2.450 kr.
Boröapantanir í
símum 25090 og 28470
1 W
Metsölublað á hverjum degi!
, „Svo sannarlega“
t Andrea Gylfadóttir, Berglind Björk og Ellen Krisljáns
* fara svo sannarlega á kostum á þessari frábæru
geislaplötu f útsetningum Eyþórs Gunnarssonar.
Ötgáfutónleikar
Borgardætur halda litgáfutónleika í Borgarleikhtisinu
sunnudagiim 5. des. kl. 20.30.
i Forsala í Borgarleikhúsinu og í verslunum Skíhumar hf.
Miðaverð aðeins kr. 1.000.
i
KRINGIUNNI SÍMI: 600930 - STÓRVERSLUN LAUGAVEGI26 SÍMI: 600926
LAUGAYEGI96 SÍMI: 600934 - ElÐISTORGl SÍMI: 612160