Morgunblaðið - 20.01.1994, Blaðsíða 45
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. JANUAR 1994
45
sendum öllum vinum og vanda-
mönnum Geirs heitins innilegar
samúðarkveðjur. Sérstaklega dvel-
ur þó hugur okkar með ekkjunni
ungu og þremur börnum Geirs.
Missir þeirra er mikill.
Blessuð sé minning Geirs Jóns-
sonar.
F.h. stjórnar Björgunarfélagsins
hf.
Sigmar Ármannsson.
Aðfaranótt 10. janúar 1994 líður
mér aldrei úr minni. Ég var annar
vélstjóri á björgunarskipinu Goðan-
um. Við höfðum verið sendir frá
Reykjavík austur í Vaðlavík til að
reyna að reyna að ná á flot Berg-
vík VE 505, sem búið var að gera
nokkrar tilraunir að dragá á flot
en ekki tekist. Eftir stutt stopp á
Eskifirði sigldum við til Vaðlavíkur
og á ótrúlega stuttum tíma tókst
okkur að koma dráttarta.ug í land
með harðsnúinni hjálp björgunar-
manna í landi, sem höfðu lagt nótt
við dag við björgunarstörf. Ég hafði
strax trú á að þetta gengi vel því
skipstjórinn, Kristján Sveinsson, á
Goðanum er slíkur að ég minnist
þess ekki að hafa verið með jafn
farsælum og hæfum manni. Við
byijuðum að toga skömmu fyrir
miðnætti og vorum búnir að draga
hið strandaða skip um 30 metra.
Það fór um okkur gleði, því okkur
fannst fyrirsjáanlegt að við mynd-
um ná skipinu út. Þá var komið
útfall, hællinn á skipinu var að fest-
ast, það var ákveðið að bíða eftir
næsta flóði. Við lengdum dráttar-
taugina og vorum í góðum sjó.
Veður var sæmilegt og engir
stórsjóar. Skyndilega féll stór brot-
sjór yfir Goðann og braut glugga á
stýrishúsinu og skipið myrkvaðist.
Ég hafði verið skömmu áður með
stýrimanninum, Geir Jónssyni, en
skrapp niður í vél og þegar ég var
á leiðinni upp aftur kemur brotið.
Annað brot ríður yfir. Kristján skip-
stjóri er þá kominn í brúna og ég
er skorðaður í dyrnar. Þetta brot
hreinsaði allt úr brúnni, tæki, hurð,
karma, glugga. Kristján rifbrotnaði
og marðist, en brotið hreif Geir með
sér. Hann var þó með hraustustu
mönnum sem ég hef hitt.
Þessi nótt, sem við fullir af bjart-
sýni og gleði héldum að við mundum
koma Bergvíkinni á flot, breyttist
í martröð. Félaga okkar hafði brot-
ið hrifið með sér og við sáum hann
ekki meir á lífi. Það var eins og
okkur væri gefinn kraftur og allir
gerðu rétt og brugðust við á réttan
hátt. Brot skullu svo hvað eftir
annað á Goðanum og okkur rak
stjórnlaust að landi. Hvernig tveir
félagar okkar sóttu flotgalla okkar
ofan í vistarverur okkar var óskilj-
anlegt. Undir stjórn Kristjáns tókst
okkur öllum að skríða upp á brúar-
þakið. Við vorum um níu klukku-
stundir í þessari baráttu og þar af
sex uppi á brúarþaki og brotin
dundu á okkur.
Þjóðin veit síðan um hina fræki-
legu björgun bandarísku þyrlufiug-
mannanna. Það gekk á með svört-
um byljum og stórsjó. Afrek þess-
ara bandarísku flugmanna verður
aldrei fullþakkað eða fullmetið.
En Geir félagi minn, stýrimaður-
inn, varð eftir í hafi í Vaðlavík. Við
höfðum aðeins verið saman þennan
eina túr, en verkhæfni hans var
einstök. Við urðum strax vinir og
það var orðið kært með okkur í
þessari sjóferð. Þetta var einn af
þessum mönnum sem varpa ljóma
á íslenska sjómannastétt.
Eftirlifandi kona hans heitir Elín
Hrund Kristjánsdóttir. Þau áttu
saman tvö börn Kristján, átta ára,
og Elínu Hrund, sex ára. Geir átti
dreng áður, Jón L., 18 ára, sem
dvelur í Svíþjóð. Þó Geir hafi verið
stuttan tíma á Goðanum naut hann
virðingar og trausts allrar skips-
hafnarinnar og við skipsfélagar
hans söknum hans sárt.
Ég votta konu hans, börnum og
öðrum aðstandendum djúpa samúð
okkar allra. Og ég bið góðan Guð
að styrkja eftirlifandi konu hans
og börn í sorg þeirra. Missir okkar
allra er mikill.
Ómar Sigtryggsson,
2. vélstjóri.
Minning
Karl Petersen
Fæddur 8. ágúst 1914 ~~
Dáinn 3. nóvember 1993
Mig langar í örfáum orðum að
minnast vinar míns Karls Petersen
sem kvaddi okkur svo skyndilega á
heimaslóð minni, Vestmannaeyjum,
3. nóvember síðastliðinn. Útför hans
fór fram frá Fossvogskirkju 12. nóv-
ember sl.
Fyrst man ég eftir Kalla þegar
hann var að byggja raðhúsið sitt í
Fossvoginum. Kalli hafði þá um ára-
bil búið í Vesturbænum, en vildi
breyta til. Ekki líkaði Kalla og hans
fjölskyldu vistin í Fossvoginum og
fluttust fljótt aftur í Vesturbæinn,
að Hringbraut 91.
Gosárið 1973 fluttist fjölskylda
mín til Reykjavíkur. Bjuggum við
um skamman tíma skammt frá
heimili Kalla og Siggu og efldust
kynni okkar á þeim tíma. Tengsl
fjölskyldna okkar urðu síðan enn
nánari eftir að Haraldur bróðir minn
og Guðbjörg yngsta dóttir þeirra
gengu í hjónaband árið 1976. Á ár-
unum 1977-1981 stundaði ég há-
skólanám í Reykjavík og um tveggja
ára skeið leigði ég herbergi í kjallar-
anum á Hringbraut 91. Þann tíma
naut ég daglegrar gestrisni þeirra
Kalla og Siggu og voru þau mér
mjög hjálpleg og vingjarnleg í alla
staði. Tvívegis á þeim árum keypti
ég mér bifreið og naut þar leiðsagn-
ar og ráðlegginga Kalla, enda var
hann þar á heimavelli. Kalli hafði
alla tíð mikinn áhuga á bílum og
var oft gaman að ræða við hann um
þau mál.
Kalli og Sigga voru góðir og
skemmtilegir gestgjafar. Það var
ávallt tekið vel á móti öllum og
skemmtilegt að eiga við þau orða-
stað yfir kaffibolla og góðgæti því
sem ávallt var á boðstólum hjá þeim.
Því hefur það verið nánast ófrávíkj-
anleg regla að koma við á Hring-
brautinni þegar leiðin lá til Reykja-
víkur og var sama hver í fjölskyld-
unni átti í hlut. Kalli var ævinlega
mjög hjálplegur og var gott að leita
til hans og biðja hann um að snúast
eilítið fýrir sig, enda hafði Kalli góð-
an tíma nú hin seinni ár eftir að
hann þurfti að hætta vinnu hjá Flug-
málastjórn sökum aldurs. Nú síðustu
árin átti Kalli við nokkur veikindi
að stríða, en ávallt var hann þó hress
og kátur og var virkilega notalegt
að vera í návist hans.
Kalli var vel giftur, henni Sigríði
Guðmundsdóttur, og eignuðust þau
fjögur börn. Tvö þeirra, Þórir og
Jónína, búa í Bandaríkjunum, Guð-
mundur býr í Reykjavík og yngst
er Guðbjörg, mágkona mín, sem býr
í Eyjum. Kalli og Sigga komu því
oft í heimsókn til Eyja og var því
hægt að endurgjalda þeim gestrisn-
ina hér á heimaslóð. Kalla þótti eink-
ar vænt um afastrákana sína hér í
Eyjum, þá Óskar og Kalla, og er
missir þeirra mikill að sjá á bak afa
sínum.
Ég og fjölskylda mín viljum að
lokum senda þér, Sigga mín, og fjöl-
skyldu þinni okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Við biðjum góðan Guð
að styrkja ykkur og vernda um
ókomin ár.
Hörður Óskarsson.
Minning
Hrefna Eyjólfsdóttir
Fædd 16. nóvember 1928
Dáin 27. desember 1993
Mig langar að minnast elskulegr-
ar mágkonu minnar Hrefnu Eyjólfs-
dóttur, er lést á St. Jósefsspítalanum
í Hafnarfirði hinn 27. desember eft-
ir baráttu við skæðan sjúkdóm,
krabbameinið.
Hrefna var búin að gangast undir
erfiða uppskurði með nokkurra ára
millibili, en náði sér furuðlega fljótt.
Hrefna var mjög jákvæð, lífsglöð
og vildi lifa lífinu lifandi, meðan
stætt var, með ástvinum sínum og
vinum.
Þau Sæmundur og Hrefna voru
mjög samrýnd hjón og vinir. Þau
ferðuðust mikið saman innanlands
og utan.
Hrefna var einkabarn hjónanna
Þuríðar Bjarnadóttur og Eyjólfs
Bjarnasonar er áttu heimili sitt alla
tíð í Hafnarfírði.
Sæmundur og Hrefna byggðu sér
hús í Hafnarfirði og hafa ætíð búið
þar.
Fjögur mannvænleg börn eiga
þau: Elstur er Eyjólfur verkfræðing-
ur, kvæntur Gerði Sigurðardóttur
kennara, þau eiga tvö börn, Helgu
og Baldur Þór; Gunnar Hörður
tæknifræðingur, kvæntur Sigríði
Stefánsdóttur þjónustufulltrúa, þau
eiga tvo syni, Stefán og Hörð; Sæ-
mundur verkfræðingur, ókvæntur;
Þórey Ósk háskólanemi, ógift.
Mikil samheldni er hjá okkur
systkinunum og reynum við að hitt-
ast sem oftast og þá sérstaklega í
afmælisveislum hvert hjá öðru. Þá
er oft slegið á létta strengi, minnst
æskuáranna á Skálum á Langanesi
og uppvaxtaráranna í Vestmanna-
eyjum, í gamni og alvöru og mikið
hlegið. Þar var Hrefna mikill þátt-
takandi með jákvæðu hugarfari sínu,
glaðværð og dillandi hlátri.
Þær voru óteljandi gleðistundirnar
sem við áttum með Hrefnu í gegnum
árin og við gleymum þeim aldrei.
Við eigum oft eftir að nefna nafn
hennar. Við söknum hennar og
þökkum henni fyrir samfylgdina.
Við biðjum Guð að styrkja Sæma
bróður minn og ástvini hans alla.
Bryndís og Jóel.
t
Stjúpsonur minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN G. WIUM,
Fannborg 1,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju föstudaginn 21. janúar
kl. 15.00.
Guðfinna S. Wium,
Gísli K. Wium, Kolbrún Aradóttir,
HildurK. Wium,
Þór K. Wium, Hjördís Hermannsdóttir,
Sveinn K. Wium,
Kristinn K. Wium,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
PETA ÁSA ÞORBJÖRNSDÓTTIR,
Hamragarði 12,
Keflavík,
lést í Sjúkrahúsi Keflavíkur mánudaginn 17. janúar.
Jarðsett verður frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 22. janúar
kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er vinsamlegast bent á
Sjúkrahús Keflavíkur eða Krabbameinsfélagið.
Bragi Sigurðsson,
Björn H. Haraldsson,
Ásgeir Bragason,
Eiríkur Bragason, Sveindís Sigurbergsdóttir,
Sævar Bragason, Jóhanna Jónsdóttir,
og barnabörn.
t
Útför móðursystur minnar,
RAGNHEIÐAR JÓNSDÓTTUR,
fyrrv. bankafulltrúa,
sem lést 13. þ.m., verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn
21. janúar kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Barnaspítalasjóð
Hringsins.
F.h. ættingja,
Stefanía Gísladóttir.
t
Konan mín,
ÞÓRDÍS ÞORBJARNARDÓTTIR,
Selvogsgrunni 29,
verður jarðsungin frá Áskirkju föstudaginn 21. janúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Krabbameinsfélagið.
Guðmundur Hjartarson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÖGMUNDA MADDÝ
ÖGMUNDSDÓTTIR,
áöur Hæðargaröi 16,
er lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli
13. janúar, verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju mánudaginn 24. janúar
kl. 13.30. ^
Sólveig Gunnarsdóttir, Eyjólfur Axelsson,
Jóhann Gunnarsson, Svala Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir og kærar kveðjur sendum við öllum þeim sem
auðsýndu okkur samúð og vináttu við fráfall og útför,
ÖNNU KRISTJÖNU KARLSDÓTTUR.
Werner Rasmusson, Ólafur Wernersson,
Anna Wernersdóttir, Haukur Svavarsson,
Karl Wernersson, Sigríður Jónsdóttir,
Ingunn Wernersdóttir, Steingrímur Wernersson
og barnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
BJARGAR MARÍU SVEINSDÓTTUR,
Borg,
Vopnafirði.
Sveinn S. Pétursson,
Sigríður J. Pétursdóttir,
Kolbrún Pétursdóttir,
Jóhanna R. Pétursdóttir
og fjölskyldur.
t
Ástvinir
MAGNA HAUKSSONAR
þakka samúð og einlægan hlýhug í erfiðum sporum. Megi Guð
ble^sa ykkur fyrir kærleika ykkar.
Unnur Gísladóttir, Haukur Berg,
Sigriður Hjálmarsdóttir,
systkini og fjölskyldur þeirra.