Morgunblaðið - 23.04.1994, Blaðsíða 42

42
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. APRIL 1994
t
Móðir okkar,
GUÐRÚN STEINDÓRSDÓTTIR,
Grandavegi 47,
lést á hjúkrunarheimilinu, Hátúni 10B, miðvikudaginn 20. apríl.
Einar Pétursson,
Pétur Pétursson,
Steindór Pétursson.
t
Bróður okkar og mágur,
ADOLF BJÖRNSSON
fyrrverandi bankafulltrúi,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
andaðist að kvöldi síðasta vetrardags, 20. apríl.
Sólveig Björnsdóttir,
Gyða Björnsdóttir,
Eygerður Björnsdóttir,
Maria Björnsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn og fað
okkar,
SIGURÐUR ÓLAFSSON
vélstjóri,
Hjarðarhaga 13,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum þann 20. apríl.
Eiginkona og börn.
t
Eiginmaöur minn, faðir, tengdafaðir og bróðir,
KRISTJÁN EINARSON
frá Djúpalæk,
lést föstudaginn 15. apríl sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Unnur Friðbjarnadóttir,
Kristján Kristjánsson,
Chia-jungTsaí
og systkini hins látna.
t
Faðir minn, tengdafaðir, bróðir og afi,
GI'SLI GUÐMUNDSSON,
Hamrahlíð 17,
Reykjavik,
lést í Landspítalanum 16. apríl sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum sýnda samúð.
Guðmundur J. Gfslason, Sólveig Þ. Arnfinnsdóttir,
Jóhann Guðmundsson, Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Baldur Guðmundsson, Sigurður Guðmundsson
og barnabörn hins látna.
Ástkær faðir okkar,
GUNNAR STEFÁNSSON
fyrrverandi verkstjóri,
Reykjahlfð 14,
er látinn.
Bálför hans hefur farið fram f kyrrþey
að ósk hins látna.
Gunnar Halldór Gunnarsson,
Anna G. Gunnarsdóttir Bergmark,
Margrét Salóme Gunnarsdóttir.
t
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓSTEINN KONRÁÐSSON,
Grettisgötu 79,
Reykjavík,
lést í Landakotsspítala 21. apríl.
Sigrfður Jónsdóttir,
Sigrfður Jósteinsdóttir, Kristján Jósteinsson,
Jónas Jósteinsson, Svavar Haukur Jósteinsson,
Svava Jósteinsdóttir, Hildur Jósteinsdóttir.
Minning
Kolbrún Jóhanna
Finnbogadóttir
Hún Kolla er dáin, þessum orðum
var maður búin að búast við að
undanförnu, en þegar þau komu
þá stungu þau sárt.
Ég kynntist Kollu fyrir um það
bil 27 árum og fljótt fann maður
að þarna var vinur sem hægt var
að treysta og átti það líka eftir að
koma margsinnis fram. Ætíð var
nóg pláss hjá Kollu og Gunnari og
oft þurfti ég að kvabba í þeim um
að fá að vera. Alveg var sama hvort
ég var ein á ferð eða með fjölskyld-
una, oft vorum við 3-4 á ferð, en
það breytti engu, nóg pláss. Það
var sama hvort var í Skógargerð-
inu, Unufellinu eða Vesturberginu,
og mér fannst ætíð eins og ég
væri heima hjá mér, ég var bara
ein af fjölskyldunni þegar ég var
hjá þeim. Vorið sem yngsti sonur-
inn, Sveinn Ólafur, var fermdur
þurfti ég til Reykjavíkur að leita
mér lækninga og var í 16-17 daga
og það var eins og ætíð áður, þú
ert hjartanlega velkomin, Guðrún
mín, sögðu þau bæði Kolla og
Gunni. Þegar ég kom þá var allt á
rúi og stúi, því verið var að byggja
yfir svalimar á húsinu og leggja
parkett á neðri hæðina o.fl., o.fl.
og 4-5 smiðir að vinna. Það breytti
engu, ég var hjartanlega velkomin
og orðin ein af heimilismeðlimum
strax, við fluttum bara dýnurnar
sem við sváfum á úr einu homi í
annað, eftir því hvar smiðirnir voru
að vinna. Þessi tími er eftirminni-
legur og mikið var hlegið. Oft þurfti
ég hjálp til að komast leiðar minnar
í borginni og aldrei var annað en
sjálfsagt að keyra mann hvert sem
var.
Kolla og Gunni em elskuð af öll-
um sem hafa kynnst þeim og ekki
hvað síst af þeim sem minna mega
sín. Elva mágkona á ekki betri vin
en „Gunnar mág“. Það vitum við
sem til þekkjum og Kolla var henn-
ar besta vinkona. Þau létu sig miklu
skipta hvað Elvu leið og hugsuðu
vel um hana. Ég vil einnig minnast
á öll árin sem tengdafaðir minn,
faðir Kollu, var hjá þeim, þau hugs-
uðu mjög vel um gamla manninn,
hann blómstraði hjá þeim og eiga
þau mikla þökk fyrir.
Ég gæti sjálfsagt skrifað heila
bók um kynni mín af Kollu, Gunn-
ari og sonum þeirra. Þetta er yndis-
leg fjölskylda og ætíð gaman að
hitta þau, en læt hér staðar numið.
Ég bið Drottin Guð að vemda
Gunnar, Rúnar, Gunnar Öm, Jafet
og Svein Ólaf, tengdadætur og
bamabörnin um ókomna framtíð
og votta þeim mína dýpstu samúð,
og sömuleiðis öðmm ættingjum
votta ég samúð mína. Ég vil enda
þessi fátæklegu orð með því að
segja að Kolla var ætíð hress, hún
var glaðvær, hreinskilin, heiðarleg
og þú vissir alltaf hvar þú hafðir
hana og verð ég ævinlega þakklát
fyrir að hafa kynnst henni.
Ég mun sakna hennar mikið.
Guðrún Andersen.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐJÓN SIGURÐSSON
fyrrv. bóndi,
Harastöðum,
Fellsströnd,
andaðist á Hrafnistu fimmtudaginn
21. apríl.
Guðríður F. Guðjónsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Sigriður G. Guðjónsdóttir, Sigurjón Hallgrímsson,
Jóhanna S. Guðjónsdóttir, Baldur Hjálmtýsson,
Aðalsteinn P. Guðjónsson, Elsa Kristjánsdóttir,
Valgerður Ó. Guðjónsdóttir, Daniel E. Njálsson,
Sigurður P. Guðjónsson, *
Guðmundur A. Guðjónsson, Kristfn Jóhannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+ Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, GUÐRÚNAR EIRÍKSDÓTTUR, Kvíabólsstig 4, Neskaupstað. Eiríkur Pétursson, Ragnar Pétursson, Hanna Valdimarsdóttir, Sveinþór Pétursson, Áslaug Matthíasdóttir, Hallgrimur Pétursson, Helga Steingrímsdóttir, Jens Pétursson, Álfhildur Sigurðardóttir, Nanna Pétursdóttir, Pétur R. Pétursson, Sigfríð Björgólfsdóttir, Pétur Hallgrimsson, barnabörn og barnabarnabörn.

t Innilegar þakkir til allra, er sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa, ÞÓRARINS ST. SIGURÐSSONAR, Hringbraut 136b, Keflavík. Þorbjörg Daníelsdóttir, Dam'el Þórarinsson, Inga Norðdahl, Ragnheiður Þórarinsdóttir, Kristján Guðmundsson, Ingibjörg Þórarinsdóttir, Jóhanna Þórarinsdóttir, Áskell Agnarsson, Hrönn Þórarinsdóttir, Kristinn A. Pálsson, Magnús Þórarinsson, Steinunn Snœbjörnsdóttir, Þórarinn Þórarinsson, Sigurveig Þorkelsdóttir, Þorbjörg Þórarinsdóttir, Haraldur Gislason og barnabörn.
Elsku Kolla mín. Mig langar til
að skrifa þér bréf og minnast gömlu
daganna okkar. Margar minningar
komu upp í huga mér eftir að Gunn-
ar hringdi í mig og tilkynnti mér
að nú værir þú farin yfir móðuna
miklu.
Mörgu er úr að moða þegar litið
er til baka. Það sem við brölluðum
saman ég og þú i risinu í Skógar-
gerði 3 þar sem þið hjónin byijuðuð
búskap. Minnist ég sérstaklega á
eitt af þeim mörgum atriðum þegar
við ákváðum að sauma kjól á þig,
þar sem þið hjónin ætluðuð á árshá-
tíð (að mig minnir) allavega var það
eitthvað flott ball. Við ákváðum að
ég mætti snemma um morguninn
og að byija skyldi á byijuninni.
Fyrst fórum við til að kaupa efni
sem þú varst búin að skoða. Nú
mér leist vel á það, man ég eftir,
því að það var á útsölu, mjög fal-
legt, smárósótt, svo við keyptum
það. Svo vandaðist málið því sniðið
var ekki búið að ákveða. Fórst þú
nú að hugsa. Mundir eftir kjól sem
Ása systir Gunna átti og fórum við
á hæðina fyrir neðan þar sem Ása
bjó til að ná í kjólinn. Þú hafðir
mikið álit á mér sem saumakonu
og var ég feykilega montin af því,
en var greinilega engu meiri sauma-
kona en þú. Montið í mér var svo
mikið yfir trausti þínu að ég ákvað
að nú skyldum við byija. Lögðum
kjólinn á gólfið, náðum okkur í
morgunblöð og nú voru góð ráð
dýr. Urðum við að líma saman
morgunblöðin til að fá góða fleti
því kjóllinn var rykktur í mittið með
stuttum púffermum og hnepptur
niður að framan. Nú svo byijaði
sníðamennskan. Við sniðum eftir
kjólnum á gólfínu (í dag skil ég
ekki hvernig þetta varð að kjól),
ég svona mikil saumakona gat ekki
verið þekkt fyrir að gefast upp,
gerði vitleysur æ ofan í æ, en alltaf
varst þú, Kolla, með það á hreinu
að ég mundi redda þessu. Man ég
eftir því að ermarnar ætluðu aldrei
að koma á en að lokum komum við
þeim réttum í. Svo vandaðist málið,
kjóllinn hnepptur að framan og ég
held að það hafi verið tuttugu
hnappagöt, við með eldgamla Sin-
ger-saumavél, fótstigna, með engu
sikksakki, hvað þá heldur til að
gera hnappagöt. En við drápumst
ekki ráðalausar á þurru landi. Datt
okkur snjallt ráð í hug, settum
smellur á í stað hnappagata, tíndum
til allar smellur sem við áttum í
fórum okkar, festum svo hnappana
ofan á smellurnar (geri aðrir betur)
og nú var kjóllinn tilbúinn til notk-
unar. Man ég eftir hversu hissa við
vorum hvað kjóllinn fór vel, enda
varstu falleg og tignarleg kona,
dökk á brún og brá. Svo fengum
við okkur kaffi og „smóktæm" og
hlógum dátt eins og okkur var eðli-
legt þegar við komum saman, því
við vorum meiri vinkonur en marga
grunaði og gátum rætt saman í
trúnaði.
Kolla mín, ég kveð þig með þess-
um fáu línum og ef það er líf eftir
þetta líf mun ég hitta þig þar. Gunn-
ar, Rúnar, Gunni, Jaffi, Svenni,
tengdadætur og bamaböm, mína
dýpstu samúð votta ég ykkur. Guð
veri með ykkur í þessari miklu sorg.
Kær kveðja.
Solveig Guðmundsdóttir.