Morgunblaðið - 23.10.1994, Blaðsíða 10

10 B SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Skemmtilegar Kolrössur
Þrír
heimar
Bubba
í LIÐINNI viku kom út
breiðskífa Bubba Morthens
þar sem víða er komið við í
tónlist ogtextum. Platan
heitir Þrír heimar og á vís-
ast eftir að vekja eftirtekt
meðal annars fyrir það
Bubbi bregður fyrir í tveimur
lögum.
Bubbi segir að upprunaleg
hugmynd hans hafi
verið fá reggístjörnuna
Jimmy Cliff til að vinna plöt-
una með honum og þá að
taka hana upp á Jamaíka.
Þegar spurst var fyrir um
upptökuaðstæður í Kingston
kom aftur á móti í ljós að
þar er upplausnarástand og
ákvað Bubbi að leita ráða
hjá Christian Falk. „Falk
sagði mér að fara alls ekki
til Jamaíka, ég gæti eins
tekið upp reggíplötu í Lund-
únum eða Stokkhólmi, þar
væri fullt af snjöllum reggí-
tónlistarmönnum. Á endan-
um stakk hann svo upp á
því að hann yrði ráðinn í
verkið enda langaði hann að
koma til íslands aftur, og
bauðst til að vinna fyrir mun
minna en hann tekur venju-
lega, með því skilyrði að
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Rappari Bubbi Moithens
rappar um íslenskuna.
platan yrði ekki gefin út ut-
an íslands og að hann fengi
Eyþór Gunnarsson til að
vinna með okkur.
Ég vildi hafa á plötunni
blöndu af rappi og reggíi,
en Christian var svo ánægð-
ur með laglínurnar að hann
sagði að ekki kæmi til greina •
að fara að skemma þær með
því að rappa lögin; við þyrft-
um að finna nýja leið að
rappinu. Ég þurfti því að
endursmíða textana til að
finna taktinn í íslenskunni
og sat sveittur fram á nætur
að tryggja að hvert orð og
hver lína passaði. Þetta er
miklu erfiðara en að semja
texta fyrir venjulegt popplag
og þess vegna held ég að
enginn hafi náð tökum á því
hér heima að rappa á ís-
lensku — þeir nenna ekki
að glíma við tungumálið."
DÆGURTÓNLIST
Hvert stefnirBong?
Margir
hljómar
HELSTA kvennasveit lands-
ins er Kolrassa krókríðandi,
sem vakti mikla athygli fyrir
tveimur árum. Síðan hefur
verið heldur hljótt um sveit-
ina og margur talið Kolröss-
úr af. Það er þó öðru nær
og sönnun þess er breiðskífa
sveitarinnar sem Smekk-
leysa gefur út á næstu dög-
um.
Kolrössur segjast hafa
verið að spá í breið-
skífu á síðasta ári, þegar
trymbill sveitarinnar hætti.
Það setti þær út af sporinu,
en nýr trommari gekk til liðs
við sveitina og síðan gítar-
leikari. Þær segja að þriðj-
ungur plötunnar sé afgang-
ur frá síðasta ari, en mjög
breyttur, enda hafi sveitin
breyst mikið. „Tónlistars-
mekkur okkar hefur allur
víkkað og við höfum nú gam-
an af nánast allri tónlist.
Kalli trommuleikari bar með
sér vissa strauma, en við
fundum það líka að við vor-
um við það að staðna.“
Þær segja að þróunin sé
í átt að léttari tónlist, en þó
sé sumt þyngra en var, „ann-
ars er ferlega leiðinlegt að
setja merkimiða á það sem
maður er að gera. Þetta er
bara músíkin sem kom út
úr okkur og einmitt það sem
þjóðfélagið þarfnast í dag,
skemmtileg tónlist. Við
Suede
snýr
aftur
SÍÐUSTU árhefurekki
verið látið eins mikið með
nokkra breska rokksveit og
Suede, sem var tvímæla-
laust hljómsveit ársins á síð-
asta ári þar í landi. Tískan
er þó fljót að breytast og
fyrir nokkrum vikum var
það mál manna að saga
sveitarinnar væri öll.
Suede er í flestu dæmi-
gerð ensk gítarrokk-
sveit og ber að nokkru
ábyrgð á endurnýjun þeirrar
eðlu hefðar í bresku poppi.
Frumraunin seldist í bíl-
förmum í Bretlandi, þó ekki
hafi hún átt eins greiða leið
að hjörtum plötukaupenda
utan Bretlands, en þegar
gítarleikari sveitarinnar og
helsti lagasmiður, Bérnard
Butler, sagði skilið við hana
fyrir skemmstu áttu allir
von á að dagar Suede væru
taldir. Ekki voru Brett And-
erson og félagar á sama
máli, réðu nýjan gítarleik-
ara og sendu frá sér breið-
skífuna Dog Man Star, sem
fengið hefur frábæra dóma,
enda afbragðs skífa á ferð-
inni. Það virðist því sem
fregnir af andláti sveitar-
innar séu stórlega ýktar og
hún eigi eftir að halda velli
lengi enn.
BONG flokkurinn, sem er í raun bara þau Eyþór Arn-
alds og Móeiður Júníusdóttir, hefur vakið athygli fyrir
fjölbreytta danstónlist og margur hefur beðið eftir breið-
skífu flokksins. Sú, sem heitir Release, ervæntanlegá
næstu dögum, en til að kynna plötuna hefur flokkurinn
margfaldast, því hann er orðinn fimm manna.
Bong flokkurinn á sér
langan aðdraganda,
þó ekki hafi farið að heyr-
ast frá honum að ráði fyrr
en hljómsveit Eyþórs,
Todmo-
bile, lagði
upp laup-
ana á síð-
asta ári
og tími
gafst í
aðra iðju.
Þau Ey-
þór og
og að þau
vinna að
eftir Árno
Motthíosson
Móeiður segja
hafí byrjað að
tónlist fyrir þremur árum
og margar hugmyndir á
plötunni séu orðnar það
gamlar, þó þær hafi verið
endurgerðar og -lífgaðar.
Þau segjast reyndar hafa
verið á meiri danslínu þeg-
ar þau voru að byrja að
setja saman lög og hafi þá
nýtt sér velviljaða plötu-
snúða á diskótekum til að
fá að skjóta inn í heimatil-
búnum lögum af snældum,
til að þreifa fyrir sér. Eins
og þau Bong-lög sem orðið
hafa vinsæl bera glöggt
vitni um hafa áherslur í
tónlist þeirra breyst eitt-
hvað og til að mynda er
eftirminnilegt lag þar sem
strengjasveit gaf taktinn.
Þau taka undir að tónlist
þeirra hafi þróast í átt að
meiri laglínum en tíðkist í
danstónlist, „með mörgum
hljómum“ eins og Móeiður
skýtur inn i, en þó sé hún
dansvæn í meira lagi.
Eyþór og Móeiður segj-
ast ekki hafa séð fyrir sér
að þau myndi setja saman
breiðskífu fyrr en í vor að
þau áttuðu sig á því hvað
þau áttu til mörg lög og
Eyþór segir að þau hafi séð
að það væri komið að plötu,
annars yrðu þau pirruð á
lögunum, „það er ekki
hægt að vera ófrískur
endalaust". Lögin semja
þau saman með hljómborð-
um og trommuheilum og
Eyþór segir að þegar að
því koma að útsetja lögin
hafi þau viljað fara aðra
skemmtum okkur á æfing-
um, þó að oft sé rifist, og
tónleikum og sú skemmtun
skilar sér á plötuna.
Platan á eflaust eftir að
koma þeim sem hana heyra
á óvart og allir þeir sem
heyrðu Drápu eiga eftir að
verða mjög hissa. Við erum
sömu persónurnar en það er
ótrúlegur munur á að vera
sautján eða nítján.“
Kolrössur hafa verið iðnað
við að spila eftir að upptök-
um lauk, en útgáfukonsert
Kolrössu verður á fimmtu-
dagskvöld í Þjóðleikhúskjall-
aranum.
Morgvnblaðifl/Svcrrir
Frelsi Bong flokkurinn, Eyþór Arnalds, Guðmundur Jónsson, MóeiðurJúníusdóttir,
Amar Ómarsson og Jakob Magnússon.
leið en trommur-gítar-
bassi og þannig gert mikið
af því til að mynda að nota
strengjahljóðfæri til að
gefa taktinn. Þegar til stóð
að fara að spila lögin á
tónleikum til að kynna
plötuna segjast þau hafa
ákveðið að hafa hefð-
bundna hljómsveit, enda
skerði það frelsið að hafa
allt á segulbandi; „það
verður ekkert nýtt til á
tónleikum nema þú sért að
vinna með lifandi fólki“.
Skemmtiiegt Kolrössu-kvintettinn.