Morgunblaðið - 23.10.1994, Síða 12

12 B SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER1994
MORGUNBLAÐIÐ
PRESTSHJÓNIN
á Skeggjastððum,
sr. Gunnar Sigur-
jónsson og Þóra
Þórarinsdóttir,
snúa bökum saman
í orðsins fyllstu
merkingu í kjali-
araherberginu,
þar sem Köngul-
lóin og Skeggi hf.
hafa aðstöðu.
Morgunblaðið/Hildur Friðriksdóttir
„Ég er þó aðeins að
komast fró skjánum
núna, því ég fékk
aðra bakferíu, úti-
vistar- og veiðibakt-
eríu. Hana fékk ég
eftir að ég kom að
Skeggjastöðum. Það
er ágætt því annars
væri ég að kúldrast
í kjallaranum fyrir
framan tölvuskjáinn
öllum stundum,
segir Gunnar."
55
Prests-
hjón í
tölvuborg
44
SÉRA Gunnar Siguijósson fyrir framan Skeggjastaðakirkju, elstu
kirkju Austurlands sem byggð var 1845. Hann hefur hannað
myndrænt forrit til að sinna legstaðaskráningu.
Séra Gunnar Siguijónsson
prestur á Skeggjastöðum í
Norður-Múlasýslu kom
blaðamanni Morgunblaðsins satt
að segja nokkuð á óvart á ferð
hans um Austurland í sumar. Það
var þó ekki beinlínis vegna þess
að undirrituð hefði gert sér ein-
hveija fyrirmynd í huganum að
öðru leyti en því að búist var við
manni eldri en liðlega þrítugum.
Þá átti blaðamaður ekki von á því
að honum yrði boðið í kvöldverð,
því presturinn „ætlaði að skella í
eina pítsu“. Um það eitt var vitað
að hjónin á Skeggjastöðum rækju
fjarvinnslu- og hugbúnaðarfyrir-
tækið Skeggja hf. og um það var
ætlunin að forvitnast, en einnig
um tengslanetið Köngullóna, sem
prestsfrúin Þóra Þórarinsdóttir er
framkvæmdastjóri fyrir. Þegar
komið var í hlað á prestssetinu
stóð maður úti við og var að bjástra
við bílgarm. Hann var með hávært
tæki í gangi og lét aðkomumann
ekki trufla sig. Það var því ekki
annað að gera en banka upp á og
þegar prestsfrúin kom til dyra kom
í ljós að bílaviðgerðarmaðurinn var
presturinn sjálfur.
Skotveiði og útivist drógxi
úr tölvubakteríunni
Séra Gunnar gaf sér tíma til að
setjast með blaðamanni út á sól-
pall ásamt Þóru, meðan börnin
þeirra tvö, Anna Margrét fjögurra
ára og Ari Þór eins árs, léku sér
í grasinu og hundurinn Krummi
sniglaðist í kring. Þrátt fyrir að
sr. Gunnar hafi meira og minna
hannað forritið Garð, sem ætlað
er til notkunar í kirkjugörðum,
kveðst hann ekki hafa lært forrit-
un. Hins vegar hafí hann grúskað
í tölvumálum frá því hann var í
guðfræðideildinni.
„Við keyptum tölvu 1983 eða
’84 og þá fékk ég ólæknandi bakt-
eríu, sem ég hef ekki losnað við
síðan,“ segir Gunnar og hlær við.
„Ég er þó aðeins að komast frá
skjánum núna, því ég fékk aðra
bakteríu, útivistar- og veiðibakter-
ju. Hana fékk ég eftir að ég kom
að Skeggjastöðum. Það er ágætt
því annars væri ég að kúldrast í
kjallaranum fyrir framan tölv-
uskjáinn öllum stundum og yrði
sennilega lítið annað en spik,“
bætir hann við og klappar á kvið-
inn.'
Koma þurfti kirkjugarðinum
í skikkanlegt horf
Séra Gunnar útskrifaðist sem
guðfræðingur árið 1988 en Þóra
sem landfræðingur 1985. Var hann
vígður sama ár til Skeggjastaða-
prestakalls, en þess má geta í
framhjáhlaupi að Skeggjastaða-
kirkja er elsta kirkja á Austur-
landi, byggð 1845.
Fljótlega eftir komu þeirra
þangað komst Gunnar að raun um
að það fyrirkomulag sem verið
hafði á kirkjugarðinum dugði ekki
og gera yrði róttækar breytingar
til að koma honum í skikkanlegt
horf. „Þegar farið var að spyija út
í hver lægi hvar í garðinum hafði
ég nánast engar upplýsingar um
það. Mér fannst því tilvalið að
koma upplýsingunum í tölvutæka
skrá, sem yrði þó að vera mynd-
ræn, þannig að auðveldlega væri
hægt að leita í garðinum. Þá hófst
ég handa við að hanna forritið
Garð, en upp úr því lenti ég í mik-
illi vinnu, meðal annars var ég
kosinn í hreppsnefnd 1990 og varð
oddviti, þannig að vinnan lá niðri
um stundarsakir."
Skeggi hf. stofnaður
Nokkru síðar stofnuðu prests-
hjónin Skeggja hf. í þeim tilgangi
að þróa og markaðssetja Garð. Eru
Gunnar og Þóra stærstu hluthafar
Prestshjónin á Skeggjastöðum, séra Gunnar
Siguijónsson og Þóra Þórarinsdóttir, reka
fj arvinnsluiyrirtækið Skeggja í einu herbergi
í kjallaranum á prestssetrinu. Hann hefur
hannað forritið Garð sem er ætlað til leg-
staðaskráningar en hún heldur utan um
-----------------------------------^--------j,—
Köngullóna, tengslanet kvenna á Islandi. I
viðtali við Hildi Friðriksdóttur segja þau
hvort frá sínu verkefni
en auk þeirra á Atvinnuþróunar-
sjóðurinn á Seyðisfirði og Guðjón
Már Guðjónsson hjá Oz í Reykja-
vík hluta í fyrirtækinu.
„A þessu tímabili varð bylting í
tölvuheiminum þegar Windows-
væðingin hélt innreið sína,“ segir
Gunnar. „Þá vorum við með full-
hannað kerfí í forritinu sem gerði
ekki ráð fyrir Windows. Við tókum
þá ákvörðun snemma árs 1991 að
kasta allri þeirri vinnu og bytja
upp á nýtt í Windows. Það hefur
síðan komið í ljós að þetta var
rétt ákvörðun þó það hafi verið
svolítið sárt á þeim tíma. Við telj-
um okkur nú vera komin með
öflugt og nothæft kerfi sem á að
geta þjónað notendum sínum til
frambúðar.“
Eftir stofnun fyrirtækisins voru
ráðnir forritarar til verksins og
segir sr. Gunnar að hans eigið hlut-
verk sé núorðið að koma með hug-
myndir sem forritarinn vinni síðan
áfram. Það hefur leitt til þess að
tvö önnur forrit eru nú í vinnslu.
Annars vegar Klerkur — sem er
embættiskerfi og á að þjóna sókn-
arprestum við embættisfærslur
þeirra, skýrslugerð og vottorða-
prentun — og hins vegar Organisti
sem er gagnasafnskerfi skrifað í
C++ en þar verður hægt að fletta
upp sálmum með nótum.
„Sem stofnun er kirkjan ekki
tölvuvædd en tölvur eru víða í
embættunum. Aftur á móti krefst
vinna sóknarpresta þess raunveru-
lega að við séum tölvuvæddir. Fyr-
ir mér væri það gjörsamlega
óhugsandi að starfa öðru vísi en
hafa tölvu,“ segir Gunnar um leið
og hann og fær sér hressilega í
nefið.
Hann tekur fram að Garður sé
hugsaður sem eitt af fyrstu kerfun-
um í þjónustu kirkjunnar og eigi
að þjóna legstaðaskráningu. „Við
gerum ráð fyrir að hefja sölu á
forritinu með haustinu og erum
tilbúin með kynningu á því, svo-
kallað Demo-kerfi. Auk þess er
Skeggjastaðakirkjugarður skráður
með öllum þeim upplýsingum sem
tiltækar eru. Við erum með upplýs-
ingar alveg aftur að upphafi síð-
ustu aldar.“
Hægt verður að gera
allsherjarleit um allt land
— Hvað þýðir það í raun ef all-
ir kirkjugarðar verða skráðir?
„Þá verður hægt að fara í gegn-
um sameiginlega gagnaskrá og
gera svokallaða allsheijarleit að
Ieiði hvar sem er á landinu."
— Er ekki fremur sjaldgæft að
fólk viti ekki hvar aðstandendur
þess hvíla?
„Nei, því miður. Við höfum
kynnt forritið á héraðsfundum og
þar með hef ég fengið tækifæri til
að heyra hvernig ástandið er. Víða
í sveitagrafreitum vantar merking-
ar á leiði. Við skulum taka tilbúið
dæmi um gamlan mann sem deyr
á elliheimili í Reykjavík. Hann
hafði látið þess getið að hann vildi
hvíla í garðinum á Skeggjastöðum,
en engir ættingjar búa í sveitinni,
heldur vítt og breitt um landið.
Þegar þeir ætla að vitja leiðisins
eftir éinhvern tíma er krossinn
kannski farinn og enginn man
gjörla hvar leiðið er. Önnur dæmi
geta verið um aðstandendur sem
hafa ekki hugmynd um hvar for-
feður þeirra eða ættingjar eru jarð-
settir, en langar til að hlú að leið-
inu eða hreinlega sjá það.“
— Hvenær áttu von á að Klerk-
ur og Organisti komist í notkun?
„Því get ég ekki svarað. Fyrsta
markmiðið er að koma Garði af
stað. Við gerum ráð fyrir að þegar
það forrit er komið í 20-50 kerfi
sé kominn grundvöllur fyrir hin
forritin. Þó gæti það gerst fyrr
með Organista, því það getur stað-
ið eitt og sér.“
Karlar farnir að sýna
Köngullónni áhuga
Þegar hér er komið sögu þykir
rétt að snúa sér að Þóru til að fræð-
ast um Köngullóna, sem er
tengslanet og gagnabanki fyrir