Morgunblaðið - 02.11.1994, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 1994 31
MINNINGAR
því þú neitar að vera miklu yngri
en hún. Enda ert þú fæddur í jan-
úar 1976 en hún í desember 1974.
Elsku Ásgeir minn. Takk fyrir
alla hjálpina í gegnum tíðina og
allar samverustundirnar. Það er nú
hálfóraunverulegt að hugsa til þess
að eiga aldrei eftir að heyra þig
svara í símann eða sjá þig koma
og sækja hana Auði. En svona er
lífið, fullt af óvæntum atburðum.
Það er þó mikill styrkur að vita að
þér líður vel núna og ég veit að þú
ert meðal okkar í dag og að eilífu.
Elsku Auður og Sveinn, Ella og
Simmi, Hrönn og Bessi og Auður
Ýr mín. Megi Guð styrkja ykkur í
þessari miklu sorg. Guð blessi ykkur
öll.
Kristín Pétursdóttir.
Ég minnist þín og sakna,
er sólin hærra stígur
og sumarblómin vakna,
eg aldrei gleymi þér.
(Stefán Ágúst)
Svo skyndilega ert þú farinn og
þú kvaddir þennan heim. Þú fórst
til betri heima. Það huggar mig að
vita að loksins fannst þú frið.
Samt er svo margt sem ég átti
eftir að segja þér. Og öll orðin, öll
samtölin og nærvera þín verða að
yndislegum minningum. Og seinna,
þegar allur sársaukinn er horfinn,
þá hef ég þessar yndislegu minning-
ar.
Ég er þakklát fyrir það að þú
treystir mér fyrir þínum leyndarmál-
um og einnig treysti ég þér. Leynd-
armálin mín, sem ég átti eftir að
segja þér, mun ég segja þér seinna.
Eg mun alltaf geyma í hjarta
mfnu og varðveita það sem þú sagð-
ir við mig í síðustu heimsókn þinni
til mín.
Og ykkur, Auður, Sveinn, Auja,
Ella, Hrönn og fjölskyldur, vil ég
votta innilega samúð mína.
Elsku Ásgeir, ég mun aldrei, aldr-
ei gleyma þér.
Þín vinkona,
Lena Viderö.
í dag ætlum við að fylgja ástkær-
um vini okkar Ásgeiri Erni Sveins-
syni til grafar. Það var fyrir rúmum
tveimur árum sem við kynntumst
þessum lífsglaða og fjölhæfa dreng v
sem stundaði nám við Verzlunar-
skóla íslands eins og við. Hann tók
fljótt þátt í félagslífi skólans með
því að vera hljóðmaður í leikritinu
„Hvenær kemurðu aftur rauðhærði
riddari?"
Að því loknu tók hann að sér
uppsetningu á útvarpsstöð okkar
verslinga. Ásgeir tók aðeins að sér
það sem hann gat staðið við og lauk
því ávallt með sóma. Hann var mjög
+ Kristín Fönn Ómarsdóttir
var fædd á Eskifirði 17.
nóvember 1978. Hún lést í bíl-
slysi 24. október síðastliðinn og
fór útför hennar fram frá Eski-
fjarðarkirkju 1. nóvember.
Með ennið bjart og augun bláu
okkur geymist myndin þín
sem brosin ljúf í bemsku sáum
og best við þekktum, Kristín mín.
(Lílja Eðvarðsdóttir)
MÁNUDAGINN 24. október barst
okkur hræðileg frétt. Kristín Fönn
bekkjarsystir okkar var látin, hún sem
var í blóma lífsins. Minningamar um
það' hve góð og yndisleg hún var
fljúga í gegnum huga okkar þegar
við minnumst hennar. Við kynntumst
fyrst á leikskólanum á Eskifirði, síðan
vorum við saman í bekk öll grunn-
skólaárin. Kristín var alltaf hæg og
róleg, var öllum góð og öllum líkaði
vel við hana. Við munum aldrei
gleyma öllum gleðistundunum sem
við áttum saman. Það stendur okkur
skýrt fyrir hugskotssjónum hve falleg
hún var á fermingardaginn okkar,
hinn 16. apríl 1992. Þá hefði aldrei
hvarflað að okkur að eitt okkar ætti
samviskusamur og vandvirkur í því
sem hann tók sér fyrir hendur og
gátum við því ávallt treyst á hann.
Ásgeir var mjög laginn við allt
sem tengdist rafmagnstækjum og
upp frá því hóf hann störf við mynd-
bandsvinnslunefnd skólans.
Ásgeir var fljótur að tileinka sér
starfshætti þá sem viðgengust innan
nefndarinnar og var því ekki við
öðru að búast en hann ætti eftir að
starfa við þetta í framtíðinni. Metn-
aður hans var slíkur að sumarið
eftir sótti hann um starf hjá Stöð 2
og átti hann góða möguleika á að
komast þar inn.
Ásgeir var frekar skipulagður og
sem merki um það þá kom hann
ávallt með fjórar samlokur í skól-
ann, raðaði þeim upp á vissum stað
á skólaborðinu, jafnvel þótt hann
færi bara í eina kennslustund.
Hann var einnig svolítill grallari
því hann borðaði oftast ekki nema
tvær samlokur, seldi eina og hélt
einni eftir handa hundinum sínum,
Hektori Alexander.
Ásgeir var vanur að fara sínar
eigin leiðir, til dæmis fylgdi hann
ekki alltaf tískunni í klæðaburði
hveiju sinni, heldur klæddist hann
því sem honum líkaði best. Hann
var mjög laginn við allt sem tengd-
ist bílum enda vann hann við það á
verkstæði föður síns í nokkur ár.
Einn draumur Ásgeirs var Must-
anginn sem hann átti og var búinn
að dunda við að gera upp í þónokk-
urn tíma.
í uppfærslu Nemendamótsnefnd-
ar í fyrra á Jesus Christ Superstar
starfaði hann ásamt tugum annarra
við að gera uppfærsluna sem besta
úr garði.
Nú síðast starfaði hann sem sjón-
varpsstjóri og var byrjaður að und-
irbúa sjónvarpsútsendingu ásamt
nefnd sinni, fyrir Verzlunarskólann.
Þykir okkur því sárt að geta ekki
notið krafta hans og vináttu áfram
í þessu lífi. Við munum ávallt geyma
minningu um hann í huga og hjarta
okkar og treystum því að hann verði
ávallt nálægt okkur.
Þegar loksins lífíð fann,
leið á hærri vegi,
hnitaði andinn hringinn þann,
hér sem lokast eigi.
(Pétur Jónsson)
Elsku Auður, Sveinn, Hrönn, El-
ín, Auður Ýr og aðrir ástvinir, við
sendum ykkur okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Pétur Óli Gíslason,
Samúel Bjarki Pétursson.
Elsku Ásgeir minn. Ég veit ekki
hvað ég á að segja því aldrei datt
mér í hug að ég ætti eftir að skrifa
kveðjuorð til þín. Aðeins nokkrum
eftir að verða numið á brott svo fljótt.
Þegar 10. bekk lauk fórum við öll
saman í skólaferðalag hringinn í
kringum landið. Það var mjög gaman
og við skemmtum okkur öll mjög
vel, sérstaklega í Vestmannaeyjum,
Kristín var kannski glöðust okkar
allra.
í haust lágu leiðir okkar í sundur.
Flestir voru áfram saman og fóru í
Menntaskólann á Egilsstöðum, þar á
meðal Kristín. Við hin héldum í aðr-
ar áttir og söknum þess mjög að
hafa ekki getað deilt síðustu ævidög-
um hennar með henni.
Góði Guð, þvi þurftir þú að taka
hana burt svo unga? En sagt er að
þeir deyi ungir sem guðirnir elska.
Hin ytri fegurð fæðist til að deyja,
ei fölnað hin,
þitt skín um aldur, sofin, saklaus meyja
sólarlags skin.
(St. Thorst.)
Elsku Hanna Stína, Ómar, Björg-
vin, Kristrún, Dagný og aðrir að-
standendur, við biðjum Guð að styrkja
ykkur í þessari miklu sorg og sendum
ykkur dýpstu samúðarkveðjur.
Auður Sigrúnardóttir,
Erna Grétarsdóttir.
dögum eftir að við hittumst í síð-
asta sinn.
Mér finnst ég lifa slæma martröð
og ég bíð eftir að vakna og hitta þig
í skólanum, brosandi og glaðan. En
ég verð víst að sætta mig við að
þú ert dáinn.
En ég hugga mig við að við mun-
um hittast aftur en þangað til verð
ég að láta mér nægja að loka 'augun-
um og óska þess að þú sért hjá
mér. Rifja upp allar góðu stundimar
sem við áttum saman. Þær voru
alltof fáar, en góðar.
Ég kveð þig nú, Ásgeir minn, og
vona að þér líði vel. Ég mun aldrei
gleyma þér.
Ég sendi Sveini, Auði, Auju, Ellu,
Hrönn, Simma, Bessa og Hektori
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Sigríður Elín.
Það er erfítt að hugsa til þess
að þú sem varst svo uppfullur af
gleði í gær skulir ekki vera með
okkur í dag. Þó reyni ég að bægja
frá öllum þesslags hugsunum og
öllum þeim svarlausu spurningum
sem upp í hugann leita. Frekar
hugsa ég um allar þær dýrðlegu
stundir sem ég átti með þér. Alla
þá æðislegu drauma sem þú áttir
og ég hefði svo mikið viljað sjá
rætast. Þú varst sá mesti grúskari
og brallari sem ég hef nokkum tíma
kynnst og þau vom ófá öll þau
tæki og tól sem þú dundaðir þér við
að búa til. Það var líka sem þú
kynnir svör við öllu sem við krakk-
arnir veltum fyrir okkur. Ef eitthvað
bilaði þá vissum við að þú gætir
lagað það. Þú varst alltaf svo upp-
fullur af hugmyndum sem okkur
hinum fannst fáránlegt að fram-
kvæma. Mikið vildi ég nú hafa tíma
og getu til að framkvæma þær all-
ar. Um leið og ég með þessum fá-
tæku orðum kveð þig, elsku Ásgeir
minn, vil ég votta fjölskyldu þinni
mína dýpstu samúð.
Svavar Pétur Eysteinsson.
Það er svo stutt síðan við lékum
okkur saman, smápollar í götunni.
Og þó að Ásgeir hafi verið minnstur
af okkur hafði hann stærsta hjartað
og mestan hugann. En hann stækk-
aði eins og við allir og vinskapurinn
hélst alla tíð og Ásgeir hélt eiginleik-
um sínum, sem góður vinur.
Það var alltaf gaman að vera
með Ásgeiri, það var alltaf stutt í
brosið hjá honum og skemmtileg
tilsvör. Hann var mjög metnaðar-
gjarn og ef hann ætlaði sér eitthvað
þá gerði hann það og gerði það vel.
Ásgeir, þakka þér fyrir brosið,
hláturinn, prakkarastrikin og vin-
skapinn sem þú gafst okkur í gegn-
um árin. Hann er ómetanlegur og
mun hjálpa okkur í gegnum lífíð.
Elsku Auður, Svenni og fjöl-
skylda, guð veiti ykkur styrk í sorg-
inni.
Minningin um góðan dreng
gleymist ei.
Þínir vinir,
Sveinbjörn Bjarki og
Gestur Óskar.
Ég vil þakka þér, elsku Ásgeir
minn, fyrir allar þær stundir sem
við áttum saman. Allar voru þær
jafn yndislegar og sérstaklega sú
síðasta. Þá ræddum við einmitt um
það að okkur hefði aldrei sinnast,
en þú varst nú samt mjög duglegur
við að lesa yfir hausamótunum á
mér þegar ég gerði eitthvað sem
þér mislíkaði, en þátt fyrir það gat
ég alltaf leitað til þín ef ég þurfti
á að halda. Okkar síðustu kvöld-
stund sagðir þú mér líka að litla
ófædda barnið mitt sem allir biðu
eftir með óþreyju ætti eftir að eiga
þig að allt sitt líf. Einnig ræddir þú
um hvað það yrði gaman þegar
hægt væri að fara með það niður
að Tjörn og flækjast með það út
um allt.
Þetta lýsir því best hvernig þú
varst, svona ljúfur og góður og allt-
af tilbúinn að standa við bakið á
öðrum. Ég kvaddi þig með þeim
orðum að ég myndi sjá þig næst
uppi á fæðingardeild en þú sagðir
að það yrði örugglega mjög langt í
það þó svo að barnið ætti að vera
löngu komið. Ég var ekki fyrr búin
að loka dyrunum á eftir þér þegar
allt fór af stað hjá mér og daginn
eftir fæddist sonur minn. Þegar þú
svo komst að heimsækja okkur á
spítalann, grínaðist þú með það að
það væri allt þér að þakka að hann
fæddist þennan dag, vegna þess að
þú hafðir sagt svo margt fyndið um
kvöldið að strákurinn flýtti sér í
heiminn til að geta skoðað þennan
skrítna karl og ég er ekki frá því
að það hafí verið rétt hjá þér. Mér
þykir það svo leitt að þið tveir hafíð
ekki getað kynnst betur en raun bar
vitni.
Ásgeir minn, ég veit það með
vissu að eins og þér einum var lag-
ið munt þú vaka yfír syni mínum
og leiða hann rétta leið í gegnum
lífíð ásamt mér, þú verður bara á
öðrum betri og bjartari stað. Elsku
Ásgeir, mér þótti svo og þykir enn
svo vænt um þig og minninguna
um þig mun ég alltaf geyma í hjarta
mínu og sonur minn skal fá að vita*^
hver þú varst og hvaða mann þú
hafðir að geyma, því lofa ég þér.
Ég vil votta foreldrum þínum og
systrum mína innilegustu samúð og
megi guð geyma þau og styrkja í
sinni miklu sorg. Elsku vinur minn,
ég mun aldrei gleyma þér og ég
kveð þig með söknuði í hjarta. Megi
algóður guð vernda þig og blessa.
Þín vinkona,
Þórunn Ýr.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR J. BRIEM,
Lönguhlíft 9,
Reykjavík,
sem lést 28. október sl., verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
föstudaginn 4. nóvember kl. 13.30.
Soffía Briem,
Jón G. Briem,
Sigrún Briem Fredenlund, Jan Fredenlund,
Ingibjörg Briem, Baldur Héftinsson
og barnabörn.
t
Innilegustu þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og
úttför bróður okkar,
JÓNS VILHJÁLMSSONAR
vélstjóra,
Hlíðarhvammi 7,
Kópavogi.
Systkini hins látna.
Rýmum fyrir nýjum vörum. Afsláttur frá
Barnafataverslunin Bláskjár
Viö erum á Suðurlandsbraut 52, í bláu húsunum við Fákafen,
vestan við Mac Donalds. Sími. 37 600.
'á
ENSKA ER OKKAR MÁL
SÉRMENNTAÐIR ENSKIR KENNARAR - LIFANDI NÁMSKEIÐ
FJÖLBREYTT NÁMSKEIÐ FYRIR BÖRN, UNGLINGA OG FULLORÐNA
V.R. OG FLEIRI VERKALÝÐSFÉLÖG TAKA ÞÁTT í NÁMSKEIÐSKOSTNAÐI
i Ahersla á talmál
HO kunnáttu stig
iHámark 10 nem. í bekk
Juiie
Samuel Victoria
Julia
Lorcan
Enskuskólinn
TÚNGATA 5 - SÍMI 25330
KRISTIN FONN
ÓMARSDÓTTIR