Morgunblaðið - 15.11.1994, Blaðsíða 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 15. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Maðurinn minn,
MÁLMFREÐ JÓNAS ÁRNASON
frá Eskifirði,
Maríubakka 12,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspítalanum 11. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
María Daníelsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar,
SIGRÍÐUR GUÐFINNA GUÐBRANDSDÓTTIR
frá Loftsölum,
lést í Vífilsstaðaspítala þann 13. nóvember.
Hrafnhildur Stella Stephensen,
Guðbrandur Elling Þorkeisson,
Elfn Sæmundsdóttir.
t
Systir okkar og móðursystir,
INGVELDUR SIGURÐARDÓTTIR,
Seljahlíð,
áðurtil heimilis
á Rauðarárstfg 11,
er látin.
Fyrir hönd systkina og systkinabarna,
Bryndfs Sigurðardóttir,
Elfsabet Sigurðardóttir,
Amalía Sverrisdóttir.
t
Systir mín og móðursystir okkar,
SIGRÍÐUR SNORRADÓTTIR,
Austurbrún 6,
Reykjavfk,
lést í Borgarspítalanum 3. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð.
Brynjólfur Brynjólfsson,
Snorri Magnússon,
Bryndís Magnúsdóttir,
Jóhanna Magnúsdóttir.
t
Móðurbróðir okkar,
INGI SIGURÐUR ÁSMUNDSSON
tæknifræðingur,
Vesturhólum 17,
Reykjavík,
lést þann 12. nóvember sl.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Ása Gréta Einarsdóttir,
Ólafía Sigrún Einarsdóttir,
Hjálmar Ingi Einarsson,
Jakob Einarsson,
Auðbjörg Jóhanna Einarsdóttir.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
ÁGÚST ÓSKAR
GUÐMUNDSSON,
Furugerði 1,
lést í Landspítalanum 14. nóvember.
Atli Ágústsson, Þóra Sigurjónsdóttir,
Sigríður Ágústsdóttir, Grímur Brandsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
t
Móðursystir mín,
GUÐBJÖRG ÞORSTEINSDÓTTIR,
Bergstaðastræti 40,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 16. nóvember
kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á Ifknarstofnariir.
Gunnar Valdimarsson.
+ Sigmunda
Hannesdóttir
var fædd í Hnífsdal
3. mars 1919. Hún
lést á Borgarspítal-
anum 6. nóvember
síðastliðinn, 75 ára
að aldri. Foreldrar
hennar voru Hannes
Ólason, f. 24. júlí
1884, d. 16. apríl
1970, og kona hans,
Valgerður Björns-
dóttir, f. 11. júní
1895, d. 6. apríl
1989. Systkini Sig-
mundu eru: Karó-
lína, Björg, Guðný, Ólöf, Arn-
dís, Lilja, Fjóla, Hrefna, Beta
Guðrún, Óli Björn, Garðar og
Ósk. Látin eru Jóhannes og
Hulda. Sigmunda var búsett í
Reykjavík frá tvítugsaldri og
vann þar ýmis störf, meðal ann-
ars í Skátaheimilinu og síðustu
áratugina á Pósthúsinu í
Reykjavík, þar til hún lét af
störfum vegna aldurs. Útför
hennar verður gerð frá Foss-
vogskirkju í dag.
HÚN Mumma er farin á undan
okkur eins og oft áður. Hún var svo
fótfrá og fótvís, að Fjöllin reyndust
lægri upp að fara í fótspor hennar.
Hún var sérlega lág vexti og gerði
að því grín, að ekki hefði verið
nógur efniviður í sig sem eina í
hópi 17 systkina. Hún fór barnung
að heiman, en þar voru margir
munnar að metta. Vann hún við
margvísleg störf, en sérlega átti það
vel við hana að vinna með börnum
og unglingum hjá skátunum og á
Silungapolli. Sigmunda tók þátt í
starfi eidri skáta og fór með þeim
á skátamót á Norðurlöndum. Þegar
við kynntumst vann hún í pósthús-
inu í Pósthússtræti.
Skömmu eftir að hún hætti störf-
um þar, naut hún
þeirrar gæfu að taka
á móti bræðrunum,
Ingvari og Hirti á
heimili þeirra, þegar
þeir komu úr skóla.
Hún spurði þá eitt
sinn, hvort félagar
þeirra stríddu þeim
ekki fyrir að sýna sig
með gamalli kerlingu.
„Þeir öfunda okkur,“
var svarið. Gerðu þau
margt skemmtilegt
saman, fóru t.d. í
gönguferðir með
Ferðafélagi íslands.
En þar var Sigmunda kjörfélagi.
Líf og yndi Mummu var ferðalög
um landið. Þar lágu leiðir okkar
saman í ferð hjá FÍ fyrir um 20
árum. A ferðalögum var hún eins
og hugur manns, reyndar oft svolít-
ið á undan. Meðan aðrir voru að
leita að eldspýtu, var hún búin að
kveikja á prímusnum. Helst vildi
hún vera á undan heim I tjald og
byija að undribúa kvöldverðinn.
Mumma byrjaði snemma að ferð-
ast um landið. Fyrstu ferð sína í
Þórsmörk, fór hún á hestum úr
Fljótshlíð í Húsadal, en Þórsmörkin
var hennar yndisreitur. Þar dvaldi
hún oft viku til tíu daga á sumri.
Einn ferðafélagi okkar sagði að
hann hefði horft til Mummu þegar
hann gekk í fyrsta sinn á Snæfells-
jökul. „Ég hlýt að komast þetta
líka.“ Hann þekkti þá ekki Mummu
og vissi ekki um hin nánu tengsl
hennar við jökulinn. Hún fór alls
níu hvítasunnuferðir á Jökul. Þær
áttu reyndar að verða tíu. I vor
hugleiddi hún, hvort hún gæti kom-
ist þangað með hjálpartækjum eins
og sumir heilbrigðir láta sér lynda.
Sumarið 1993 gekk Sigmunda
undir holskurð við þeim sjúkdómi,
sem dró hana til dauða. Mánuði
seinna var hún í nokkra daga með
einni okkar inni í Þórsmörk. Henni
tókst meira að segja að komast upp
á Valahnjúk. Í haust neytti hún
ýtrustu krafta sinna og tók þátt í
50 ára afmælishátíð skála FÍ 1.
október. Mörkin skartaði sínu feg-
ursta og jöklarnir lýstu af birtu ei-
lífðarinnar. Einhveijum varð að orði
af hveiju hún væri með staf.
Mumma lét sem ekkert væri. „Þetta
er bara montprik.“ hún var ekki
veik, bara löt. Ekkert gat verið fjær
sanni um konu, sem alltaf hafði
verið kappfsull og samviskusöm.
Sigmunda safnaði ekki veraldar-
auði. Hún safnaði reyndar bókum
um náttúru landsins, ferðalög og
þjóðlegan fróðleik. Bækur, sem hún
las, en voru ekki bara til prýðis
uppi í hillum.
Arndís systir Mummu og Hrefna
(Gógó) vinkona hennar gerðu henni
kleift að dvelja heima langt fram í
lokaslaginn. Yfir minningu og vin-
áttu okkar Mundu mun hvíla sama
heiðríkjan og við nutum með henni
vornótt á Snæfellsjökli.
Bergþóra, Elfa og Guðrún.
Leiðir okkar Mummu lágu fyrst
saman fyrir rúmum fjörutíu árum
er ég flutti aftur til Reykjavíkur
eftir tólf ára dvöl á landsbyggð-
inni. Ég fór þá inn í Skátaheimilið
við Snorrabraut í leit að gömlum
félögum. Þar hitti ég fyrir aðra í
svipuðum erindagjörðum og var það
Sigríður Lárusdóttir frá Siglufirði.
Þama réðu húsum tveir húsverðir
og höfðu þeir í nógu að snúast því
það var ekki heiglum hent að
stjóma öllum þeim fjölda sem sem
sótti eftir félagsskap í Skátaheimil-
inu.
Fyrir utan allt skátagengið sem
spannaði yfír alla aldurshópa, allt
frá börnum upp í gráhærða öld-
unga, var Bridsfélagið þar til húsa
og einnig héldu áttahagafélög þar
árshátíðir. Annar húsvörðurinn var
Mumma og bar öllum smana um
að betri starfskraft væri ekki að
finna. Og ekki vantaði hana hug-
rekkið, því hún svaf ein í braggan-
um á nóttunni með afrakstur dags-
ins undir koddanum.
Sigga, Mumma og ég urðum
strax mestu mátar, þó ólíkar vær-
um, og bundumst traustum vináttu-
böndum sem hafa haldist æ síðan.
Mumma elskaði landið og þekkti
nær öll örnefni. Þó var Þórsmörkin
henni kærust og var það dásamlegt
að hún skyldi geta farið þangað
einn dag eftir að hún var orðin sjúk.
Mumma var einstaklega hjálp-
söm og mikill vinur vina sinna. Við
SIGMUNDA
HANNESDÓTTIR
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓHANNA ÁRNADÓTTIR,
Laugarásvegi 57,
andaðist í Borgarspítalanum að morgni
14. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Eiríkur Helgason,
Helga Helgadóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
.....................
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N sími 620200
^Vandaðír legsteinar
Varanleg minning
BAUTASTEINN
j Brautarholti 3,105. R
Sími 91-621393
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA ANNA
SIGURBJÖRNSDÓTTIR
frá Grímsey,
til heimilis á Dalbraut 18,
lést í Landspítalanum 13. nóvember
síðastliðinn.
Útförin verður gerð frá Langholtskirkju
föstudaginn 18. nóvember kl. 15.00.
r,nmr\KKjur
Glæsileg kaííi-
hláðborð fallegir
síilir og mjög
góðþjónusta.
Upplýsingar
Björn Friðfinnsson, Iðunn Steinsdóttir,
Guðriður Sólveig Friðfinnsdóttir, Hermann Árnason,
Ólafur Friðfinnsson, Unnur Aðalsteinsdóttir,
Stefán Friðfinnsson, Ragnheiður Ebenezerdóttir,
Sigrún Bára Friðfinnsdóttir,
Steingrímur Friðfinnsson,
Elín Þóra Friðfinnsdóttir, Styrmir Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
ísíma22322
FLUGLJEIÐIR
léTEL LtFTLEIIIt