Morgunblaðið - 17.11.1994, Blaðsíða 42
42 FIMMTUDAGUR 17. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Elskulegur eiginmaður minn,
FINNBJÖRN HJARTARSON
prentari,
Norðurbrún 32,
andaöist að kvöldi 14. nóvember.
Helga Guðmundsdóttir.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR ÁGÚSTSSON,
Frostafold 4,
Reykjavík,
lést í Landakotsspítala aðfaranótt 16. nóvember.
Útför hans og áður auglýst útför eiginkonu hans,
INGIBJARGAR FRÍMANNSDÓTTUR,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 22. nóvember kl. 13.30.
Hilmar Sigurðsson, Kristín Guðmundsdóttir,
Esther Sigurðardóttir, Örn Guðmundsson,
Ágúst Karl Sigmundsson, Ágústína Ólafsdóttir,
Frímann Kristinn Sigmundsson, Herdís Þorgeirsdóttir,
Margrét Bára Sigurmundsdóttir, Ingvi Th. Agnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR VALDIMARSSON,
Neðstaleiti 4,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum aðfaranótt
15. nóvember.
Soffía í. S. Sigurðardóttir,
Halla Sigrún Sigurðardóttir, Hafsteinn Vilhjálmsson,
Hilmar Sigurðsson, Hrefna Jónsdóttir,
Sigurður Zófus Sigurðsson, Helga Harðardóttir
og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HALLDÓRA ANNA
SIGURBJÖRNSDÓTTIR
frá Grimsey,
til heimilis á Dalbraut 18,
lést í Landspítalanum 13. nóvember
síðastliðinn.
Útförin verður gerð frá Langholtskirkju
föstudaginn 18. nóvember kl. 15.00.
Björn Friðfinnsson, Iðunn Steinsdóttir,
Guðrfður Sólveig Friðfinnsdóttir, Hermann Árnason,
Ólafur Friðfinnsson, Unnur Aðalsteinsdóttir,
Stefán Friðfinnsson, Ragnheiður Ebenezerdóttir,
Sigrún Bára Friðfinnsdóttir,
Steingrimur Friðfinnsson,
Elín Þóra Friðfinnsdóttir, Styrmir Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
UNNUR KRISTINSDÓTTIR
frá Núpi í Dýrafirði,
Reynimei 63,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 11. nóvember sl., verður jarð-
sungin frá Neskirkju föstudaginn 18. nóvember nk. kl. 13.30.
Blóm afþökkuð, en þeim, sem vilja minnast hennar, er vinsam-
lega bent á Minningarsjóð Víkings, sími 813245, eða Minningar-
sjóð Skjóls, sími 688500.
Viggó Nathanaelsson,
Kristín Viggósdóttir, Hörður Jóhannsson,
Rakel Viggósdóttir, Sigurður Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
GUÐMUNDUR EINIR
GUÐMUNDSSON
Guðmundur
Einir Guð-
mundsson fæddist í
Hafnarfirði 22. júlí
1939. Hann lést á
Landakotsspítala 4.
nóvember siðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Guðmundur
Guðmundsson úr
Hafnarfirði og Sig-
urunn Konráðsdótt-
ir frá Skagaströnd,
sem lifir son sinn.
Systkini hans eru:
Svana, Gunnar Ingi,
Þórir Konráð og
Hafsteinn. Hinn 5. ágúst 1958
kvæntist Guðmundur Einir
Marsibil Guðmundsdóttur. Þau
slitu samvistum 1969. Börn
Ijeirra eru: Guðmundur, f. 1958,
Oðinn, f. 1960, og Björk, f.1962.
Guðmundur stundaði nám í
Hafnarfirði og var til sjós á
sumrin. Hann lauk mótorvél-
stjöraprófi á vegum Fiskifélags
Islands árið 1966 og starfaði
eftir það sem vélstjóri á fiski-
skipum. Útför hans fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag.
Af eilífðar Ijósi bjarma ber
sem brautina þungu greiðir
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir
Og upphiminn fegri en augað sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Ben.)
Á ÞESSARI stundu verða orð svo
fátækleg, en okkur langar þó að
minnast Guðmundar Einis Guð-
mundssonar. Sá sem hefur lifað
þannig að þeir sem eftir standa
upplifa minninguna með bros á vör
og gleði í hjarta hefur lifað góðu
lífi. Þetta er það fyrsta sem kemur
í hugann þegar við minnumst Einis
eins og við köllum hann.
Aldrei heyrðist hann hallmæla
neinum eða bar hann kala til nokk-
urs manns. Og þó að lífið hafí sýnt
á sér margar hliðar vitum við að
gleði og sorg eru ferðafélagar okk-
ar allra. Það er mikill
söknuður sem fyllir
hjörtu okkar á þessar
stundu.
Orð okkar í minn-
ingu Einis eru aðeins
veikur ómur þess sem
við vildum segja, því
orð segja svo lítið. En
við biðjum þess, og
vitum að sá ómur mun
berast þangað sem orð
eru óþörf.
Við reynum því að
hugga okkur við það
að hann hafí ekki þurft
á lengri jarðvist að
halda í þetta sinn, því að námið
hans í manngæðum gat varla orðið
meira hér á jörðu.
Og þegar leiðir hafa skilið að
sinni viljum við þakka fyrir samver-
una, en vi hefðum kosið að hún
hefði verið lengri.
Við viljum ljúka þessum orðum
okkar með bæn til Guðs um blessun
og huggun til handa móður hans,
systkinum, börnum og öðrum ást-
vinum. Megi minningin um góðan
dreng lýsa ykkur leiðina áfram og
styrkja ykkur um ókomin ár.
Blessuð sé minning hans.
Ingibjörg Konráðsdóttir
og börn.
Ástkær bróðir minn er látinn. Á
svona stundum hrannast minning-
amar upp, gleði og sorg, hamingja
og andvörp. Allt birtist þetta aftur
ljóslifandi.
Einir bróðir minn var fæddur
listamaður. Allt lék í höndunum á
honum. Hann þráði að eignast hníf
til þess að geta tálgað út myndir.
Þá var hann lítill og reyndar áskotn-
aðist honum hnífur í jólagjöf. Speg-
ilgljáandi og nýr. Einir var í sjö-
unda himni. En sá beitti var geymd-
ur og aldrei fannst Einir hann verða
stór nógu fljótt til þess að fá að
tálga með hnífnum. Hann var alltaf
að teikna og mála, þegar tími gafst
til. Gráglettnar skopmyndir úr dag-
legu lífi og umræðu urðu líka til í
t
Systir okkar og móðursystir,
INGVELDUR SIGURÐARDÓTTIR,
Seljahirö,
áðurtil heimilis
á Rauðarárstíg 11,
sem lést 12. nóvember sl., verður jarðsungin frá Áskirkju föstudag-
inn 18. nóvember kl. 15.00.
Fyrir hönd systkina og systkinabarna,
Bryndís Sigurðardóttir,
Elísabet Sigurðardóttir,
Amalía Sverrisdóttir.
t
Útför
SIGURÐAR GUÐMUNDSSONAR
frá Arkarstapa
á Mýrum,
sem andaðist 12. nóvember, fer fram frá Borgarneskirkju laugar-
daginn 19. nóvember kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Minningarsjóð dvalar-
heimilis aldraðra í Borgarnesi.
Halldór Jóhannsson.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SVEINN GUÐMUNDSSON,
Bjarkarhlfð 2,
Egilsstöðum,
verður jarðsunginn frá Egilsstaðakirkju laugardaginn 19. nóvem-
ber kl. 14.00.
Sæunn Stefánsdóttir,
Malen Sveinsdóttir, Hafsteinn Pótursson,
Valborg Sveinsdóttir, Steinþór Þórðarson,
Veigur Sveinsson,
Stefán Bogi Sveinsson
og barnabörn.
höndum hans. En aldrei fór hann í
myndlistarskóla. Lífíð var öðruvísi
á þeim tímum sem við vorum að
alast upp. Hann gifti sig ungur,
sinni heittelskuðu og var ákaflega
hamingjusamur. Hann fór í vél-
stjóranám og lauk prófi og var hann
vélstjóri mestan hluta ævinnar.
Hann fór á sjó 13 ára gamall, vor-
ið eftir fermingu.
Nú mætti halda að verið væri
að skrifa um aðra öld, en svo er
ekki. Árið var 1953. En tíðarandinn
var svo gerólíkur nútímanum. Sem
betur fer hefur þessi barnavinna
lagst af og íslenska þjóðin borið
gæfu til þess að leyfa bömum að
vera böm, þótt erfíð barnavinna
þekkist enn úti á landi, þar sem
annað er ekki hægt og allir verða
að hjálpast að.
Einir hélt áfram í skóla á vet-
uma. Flensborg var gagnfræða-
skóli þá. Hann átti létt með nám.
Einir var líka í fímleikum hjá Hall-
steini og duglegur á skíðum. Sterk-
ur með afbrigðum og ef ekki var
verið að kalla hann Elvis, var það
Tarsan og hló hann að því. Hann
var einn af þessum mönnum sem
gifta sig fyrir lífstíð og þótt leiðir
hans og konunnar skildu var hann
alltaf í hjarta sínu giftur henni og
elskaði börnin sín heitt. Hann var
söngmaður góður. Spilaði á munn-
hörpu, gítar og hljómborð og gat
verið hrókur alls fagnaðar og var
því eftirsóttur í allskonar vitleysu,
eins og þá tíðkaðist.
Eg held a það séu ákaflega fáir
menn sem um er hægt að segja að
eigi sér enga óvildarmenn. Einir
bróðir minn var einn af þeim, hann
var hæglátur, hógvær maður sem
kom sér alstaðar vel.
Á síðustu ámm hans var hann
kominn í samband við börn sín og
barnabörn og gladdist innilega yfír
því. En hin dula, þögla listamanns-
lund gerði hann oft að einbúa. Við-
kvæmni hans var með ólíkindum.
Þekktu þetta hans nánustu vel.
Heimurinn er einhvem veginn
fátækari nú þegar hann er ekki
lengur hjá okkur. Ég sakna hans
óumræðilega mikið og vona að hann
sé meðal vina á öðm plani. Hlýja
brosið hans og einlægnin lifir í
minningunni. Fallegu, vel gefnu
bömunum hans votta ég samúð
mína og- þakkir fyrir hlýjuna sem
hann naut frá þeim í veikindunum.
Megi guð blessa þau öll.
Móður minni og bræðmnum
þremur sem eftir lifa em þetta erf-
iðir tímar og sorgin þjakar, en minn-
ingamar lifa um góðan dreng. Líka
skal þess minnast að þeir einstak-
lingar sem flest er til lista lagt og
fá sem flestar vöggugjafir álf-
kvennanna eiga oftast erfiðast í líf-
inu. Brautimar liggja til allra átta
og erfítt reynist oft að velja og
margt sem glepur. En Einir bróðir
minn var áreiðanlega einn af þeim
sem guðimir elska.
Með ástar- og saknaðarkveðjum,
Svana systir.
ERFIDRYKKJUR
Erfidrykkjur
Glæsileg kiilii-
hláðborð Megir
salir og mjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
í síma 2 23 22
FLUGLEIÐIR
iítel Liruum