Morgunblaðið - 24.11.1994, Blaðsíða 24

24 FIMMTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
ilÐUSTU MOTTOKUDAÚA
_ JÓLAPANTANA
PÖNTUNARSÍMI 52866.
Margrét Jóns-
dóttir sýnir á
Akranesi
MARGRÉT Jónsdóttir heldur sýn-
ingu á Melteigi 4 (kjallara), Akra-
nesi á morgun föstudag 25. nóvem-
ber.
Til sýnis eru styttur og vasar
úr leir. Margrét hefur haldið tvær
einkasýningar og tekið þátt i þrem-
ur samsýningum á Akranesi. Sýn-
ingin er opin daglega frá kl. 14-19.
-----------..........
Listasmiðja
fyrir börn
NORRÆNA húsið auglýsir eftir
nokkrum ungum myndlistarmönnum
á aldrinum 7-9 ára til að vinna að
jólasýningu í anddyri hússins. Starf-
rækt verður listasmiðja laugardaginn
27. nóvember undir leiðsögn Guð-
bjargar Lindar Jónsdóttur.
Sunnudaginn 28. nóvember kl.
14.30 verður síðan opnuð sýning á
þessum verkum í anddyri Norræna
hússins. í framhaldi af sýningaropnun
verður hin árlega bamabókmennta-
vaka IBBY-bamabókaráðs íslands.
Börn sem hafa áhuga á að vera
með í listasmiðjunni vinsamlegast
tilkynnið þátttöku í síma 17030 fyrir
kl. 12 á föstudag. Unnið verður í
tveimur hópum 10-12 ára og 13-15
ára.

Morgunblaðið/Sigurður Sigmundsson
Hrunamenn
sýna gamanleik
Syðra-Langholti, Morgunblaðið.
LEIKDEILD Ungmennafélags
Hmnamanna frumsýndi gamanleik-
inn Glímuskjáifta 19. nóvember í
Félagsheimilinu á Flúðum.
Þetta leikrit er skrifað eftir hand-
ritinu Orustan á Hálogalandi, en í
breyttri og styttri leikgerð leikstjófe
ans^ Harðar Torfasonar.
Áhorfendur skemmtu sér vel enda
leikritið bráðsmellið og var ekki ann-
að að sjá en leikendur, þó fáir séu
mikið sviðsvanir, fæm vel frá sínum
hlutverkum.
Bombur og
kynbombur
KVIKMYNPIR
Bíóborgin/Bíóhöll-
in/Borgarbíó
SÉRFRÆÐINGURINN
(„THE SPECIALIST")
★ V2
Leikstjóri Louis Llosa. Aðalhlut-
verk Sylvester Stallone, Sharon
Stone, James Woods, Rod Steiger,
Eric Roberts. Bandarisk. Warner
Bros 1994.
ÞAÐ HEFUR ekki farið fram-
hjá bíógestum að nýjasta bragð
kvikmyndaiðnaðarins tii að lokka
fólk á sýningar er sprengingar og
aftur sprengingar. Enda tilkomu-
miklar á breiðtjaldi með tilheyr-
andi braki og brestum í THX. Sú
ágæta mynd, Ógnarhraði, ein-
kenndist nokkuð af þessum fyrir-
gangi og nú er verið að sýna tvær
myndir til viðbótar af svipuðum
toga, í loft upp og Sérfræðinginn.
Báðar heldur þunnildislegar.
Sérfræðingurinn hefst á atriði
þar sem aðalkarlpersónur mynd-
arinnar, Ray Quick (Sylvester
Stallone) og Ned Trent (James
Woods), manndráparar á vegum
CIA, enda sendiför til Kólombíu
sem hatursmenn og em báðir leyst-
ir frá störfum með skömm. Árin
líða og þegar eiginlegur söguþráð-
ur tekur við er sprengingasérfræð-
ingurinn Quick orðinn verktaki en
Trent gerst leigumorðingi og ör-
yggisráðunautur stórglæpamanna,
feðganna Joe (Rod Steiger) og
Thomas Leons (Eric Roberts). Til
sögunnar kemur glæsikonan May
Munro (Sharon Stone), hún á
harma að hefna gagnvart Leonun-
um og ræður Quick til að sprengja
þessi illfygli í loft upp. Það fer
eftir áætlun uns Trent kemst á
sporið. En er Munro treystandi?
Myndin er blanda gallharðrar
átakamyndar þar sem ekkert er
til sparað en hlunkast þess á milli
niður í þunglyndislega tilvistar-
kreppu aðalleikaranna tveggja.
Með tilheyrandi, niðurdrepandi
angistartónlist, sem er tvímæla-
laust versti ljóður myndarinnar -
ásamt „ástarsenum" Stone og
Stallone. Þær era sér kapítuli út
af fyrir sig og slá jafnvel út eyðn-
iauglýsinguna frægu í náttúru-
leysi. Það er hörmung að sjá til
Stallone í ástarbrímanum, gjör-
samlega tjáningarlaus, þrátt fyrir
ógæfulega tilburði, og Stone, ein
kynþokkafyllsta leikkona sam-
tímans, er úti á þekju í atlotunum.
Harðhaussímynd Stallones á ekki
samleið með kynbombum, því síð-
ur bólbrögðum.
Sprengingamar era flottar en
lýjandi. Flest átakaatriðin vel út-
færð og Stallone í essinu sínu þeg-
ar Stone er ekki með í slagnum
og fær að sprengja fjendur sína
upp í heiðið hátt. Stone er lítil leik-
kona sem hefur komist langt á lín-
unum, Woods er litlaus, þessi
ágætisleikari fær ekkert orðið að
moða úr annað en lítt eftir sótt
aukahlutverk. Steiger ofleikur sem
aldrei fyrr og Roberts mannvonsk-
an uppmáluð - að venju. Leik-
stjómin tæpast til staðar enda eiga
þær það sammerkt, Sérfræðingur-
inn og hin hávaðamyndin, / loft
upp, að leikstjórar þeirra eru við-
vaningar með þokkalegar B-mynd-
ir að baki - og að vera mistök.
Hollywood ætti að flýta sér hægar
í leikstjóravali spennumynda; það
byija ekki allir með sama glæsi-
brag og McTiernan, Harlin,
Andrew Davis og Jan De Bont.
Sæbjörn Valdimarsson
Kjarvalsstaðir
Málþing um list Errós
MENNINGARMALANEFND
Reykjavíkur boðar til opins mál-
þings á Kjarvalsstöðum um list
Errós laugardaginn 26. nóvember
kl. 10. Þar sem flutt verða fjögur
erindi um ólíka þætti í list Errós.
Franski rithöfundurinn og
gagnrýnandinn Alain Jouffroy
flytur erindi sem hann nefnir: Erró
hinn mikli. Alain Jouffroy er
þekktur sem einn helsti hug-
myndafræðingur evrópska frá-
sagnarmálverksins.
Hans-Joachim Neyer, listfræð-
ingur og forstöðumaður Wilhelm-
Busch-listasafnsins í Hannover,
fjallar um karikatúrinn í verkum
Errós.
Aðalsteinn Ingólfsson, listfræð-
ingur og safnvörður við Listasafn
íslands, ræðir um surrealismann í
list Errós og Gunnar B. Kvaran,
listfræðingur og forstöðumaður
Listasafns Reykjavíkur, flytur er-
indi um frásögnina í verkum Errós.
Að loknum erindum verða opnar
umræður og fyrirspurnum svarað.
Guðrún Jónsdóttir, formaður
menningarmálanefndar Reykja-
víkur, mun setja málþingið, en
fundarstjóri verður Halldór Guð-
mundsson. Máiþingið er öllum opið
og er aðgangur ókeypis.
Smllingar
í heimsókn
FJÖLLIST
Háskölabíó
KÍNVERSKA
RÍKISFJÖLLEIKAHÚSIÐ
50 kínverskir Hstamenn sýna í
Háskólabíói. 22. nóvember.
ÞAÐ ER óhætt að segja að góða
gesti hafí borið að garði þessa haust-
daga. Hópur kínverskra listamanna
sýnir kúnst sína, sem löngu er anná-
luð um heimsbyggðina. Hafí einhver
haldið að sú kúnst líkist honum Billy
gamla Smart og hans sirkus sem
þjakar biðlund okkar hveija jólahá-
tíð, þá ætti sá hinn sami að hugsa
upp á nýtt. Kínverska fjölleikahúsið
sýnir atriði sem maður á fremur erf-
itt með að hugsa sér möguleg.
Það sem vekur strax athygli á sýn-
ingunni er hið gríðarlega vaid sem
hver og einn þeirra hefur yfir líkam-
anum — alltént er þetta í eina skipti
sem ég hef séð menn „stökkva hæð
sína“ þótt sé í þeim herklæðum sem
þeir vinna í. Stúlka sem brýtur sig
saman á alla enda og kanta, berandi
ljósastikur á hveijum útlim og andliti
á meðan hún snýr sér á pallinum,
rétt eins og hún sé gerð úr gúmmíi
held ég þó að sé furðulegasta og eftir-
minnilegasta atriði sýningarinnar.
Önnur stúlka dansar á slakri línu,
sveiflar um leið sverðum, tekur heljar-
stökk afturfyrir sig, gengur með aðra
stúlku á öxlunum út á línuna þar sem
þær leika listir sínar. Menn henda á
loft öllum mögulegum tækjum og
tólum, hringsnúast í hröðum dansandi
átökum með sverð svo það er furðu-
legt að þau skuli halda höfði á öxlun-
um. Og menn láta diska dansa,
hnífapör fljúga, dansa með stangir
sem era á hæð við flaggstangir,
sveifla kimum, krúsum, og heljar-
miklum blómapottum og dansa á
borðum. Það er enginn venjulegur
dans, því stúlkumar sem það gera,
liggja á bakinu með fætur upp í loft,
ofan á hveijum borðin era sem
hringsnúast og hendast í loft upp.
Það skemmtilegasta við sýninguna
er að hún er mjög leikræn frá upp-
hafi til enda. Húmorinn erþáttur sem
kínversku listamennirnir leika sér
mikið með í tjáningu sinni og ná
með því veralega góðu sambandi við
áhorfendur.
Allur umbúnaður sýningarinnar
er geysilega fallegur. Búningar eru
litríkir og failegir og Kínveijar eru
ófeimnir við að nota liti í lýsingu;
gulir, rauðir, grænir, bláir, bleikir
og lillaðir litir gefa sýningunni oftar
en ekki ævintýralegan blæ — enda
er hér hreint ævintýri á ferðinni. Á
fyrstu sýningunni hér í Reykjavík
urðu þijú smáslys og það var ekki
laust við að maður andaði léttar, því
það sem fram fór á sviðinu virtist
svo langt utan við mannlega mögu-
leika. Það var semsé greinilegt að
þrátt fyrir allt var þetta mennskt
fólk að sýna lifandi list. List sem er
svo stórbrotin að ekkert annað en
snilld nær að lýsa sýningu hópsins.
Lifandi tónlist er leikin undir; kín-
versk tónlist sem er ákaflega falleg
og skemmtileg, skapar stemmningu
í kringum hvert atriði — og ekki létu
viðbrögð úr salnum á sér standa.
Þéttsetinn salur Háskólabíós and-
varpaði, hló, hrópaði og undraðist
upphátt, í kór og ég held ég hafi
ekki setið inni í annarri eins stemmn-
ingu í sal áður.
Þessi sýning er ekki bara þess
virði að sjá hana. Það ætti enginn
að láta hana framhjá sér fara. Þetta
er stór hópur listamanna með gríð-
arlegan farangur og getur orðið
heljar löng bið á því að hann komi
aftur.
Súsanna Svavarsdóttir
í minningu Fróða
Dagskrá í Þjóðleikhúsinu tileinkuð
krabbameinssjúkum börnum
SKEMMTIDAGSKRA í
minningu Fróða Finnsonar
verður í Þjóðleikhúsinu laug-
ardaginn 26. nóvember.
Dagskráin, sem hefst klukk-
an 14, er tileinkuð öllum
krabbameinssjúkum böm-
um. Það eru listamenn og
starfsfólk Þjóðleikhússins,
ásamt vinum og velunnurum
Fróða, sem standa að dag-
skránni en allur ágóði' rennur til
Styrktarfélags krabbameinssjúkra
barna.
Fróði er einn þeirra mörgu bama
og unglinga sem hafa þurft að beij-
ast lengi við banvænan sjúkdóm
og lúta í lægra haldi. Saga hans
er dæmisaga um baráttuþrek og
lífsvilja, segir í fréttatilkynningu frá
aðstandendum dagskrárinnar.
Hilmir Snær
Guðnason
Fróði
Finnsson
Kristján
Jóhannsson
Að dagskránni koma fjölmargir
listamenn: Kristján Jóhannsson,
Elín Ósk Óskarsdóttir, Ingvar E.
Sigurðsson, Sigurður Siguijóns-
son,_ Steinunn Ólína Þorsteinsdótt-
ir, Ölafía Hrönn Jónsdóttir, Felix
Bergsson, Hjálmar Hjálmarsson,
Egill Ólafsson, Örn Árnason, Rób-
ert Arnfinnsson, Helga Bac-
hmann, Arnar Jónsson, Herdís
Þorvaldsdóttir, Benedikt Erlings-
son, Halldóra Björnsdóttir, hljóm-
sveitin Nýdönsk, Jónas Þórir, Lára
Rafnsdóttir, dansarar úr Listdans-
skóla íslands, strengjakvartett,
félagar úr Þjóðleikhúskórnum og
hljómsveitin Kolrassa krókríðandi.
Persónur úr „Gauragangi“
eftir Ólaf Hauk Símonarson
koma fram milli atriða,
ásamt Hilmi Snæ Guðnasyni
leikara sem er fulltrúi Fróða
og stiklar á stóru í sögu
hans.
Fróði Finnsson lést 30.
september síðastliðinn á tut-
tugasta aldursári en hann
var einkabarn Eddu Þórar-
insdóttur, leikkonu og for-
manns Félags íslenskra leikara, og
Finns Torfa Stefánssonar tón-
skálds.
Dagskráin er öllum opin meðan
húsrúm leyfir. Miðasala er í Þjóð-
leikhúsinu. Miðaverð er kr. 1.000
og eins og fyrr segir rennur allur
ágóði til Styrktarfélags krabba-
meinssjúkra barna.