Morgunblaðið - 29.11.1994, Blaðsíða 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 29. NÓVEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
HASKOLABIO
SÍMI 22140
Háskólabíó
STÆRSTA BÍÓIÐ.
ALLIR SALIR ERU
FYRSTA FLOKKS.
HÚN ER SMART OG SEXÍ, HIN FULLKOMNA BRÚÐUR, EN
EKKI EF ÞÚ ERT BARA TÓLF ÁRA.
HEILAGT HJÓNABAND - ÞRÆLFYNDIN GAMANMYND MEÐ
PATRICIU ARÓUETTE ÚR TRUE ROMANCE í LEIKSTJÓRN
LEONARD NIMOY SEM EINNIG LEIKSTÝRÐI
THREE MEN AND A BABY.
SKELLTU ÞÉR Á KOSTULEGT GRÍN í BÍÓINU ÞAR SEM
BRÁÐFYNDIN BRÚÐKAUP ERU DAGLEGT BRAUÐ.
Sýnd ki. 7.10, 9 og 11.
I LOFT UPP
ÞRIR LITIR: HVITUR

5 TOMMY LEE JONES
n
4
0
Aðalhlutverk: JEFF BRIDGEs! TOMMY LEE JONES
Bönnuð innan 14 ára. Sýnd kl. 9 og 11.15.
FORREST
GUn
Sýnd kl. 5.05, 6.45 og 9.15
ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI
JllLIE DELPY
TROIS COULELÍRS
Fjögur
brúðkciup
og jarðarfór
»** ALMBL
+ Ó.H.T. Riití
ÍMátulega ógeðsleg hroll-
|||k> qg á skjön við huggu-
Ílga skólann í danskri
. kflk'myndagerð" Egill
jljjillscj^Morgunpósturinri.
Sýnd kl. 9 og 11.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5.05 og 7.
2 FYRIR 1 Á ALLAR MYMPIR |
Nýjar hljómplötur
FOLK
Mannakorn spilar lagið
Hljómsveit Mannakorn á sér
langa sögu, hefnr starfað í
tuttugu ár, og gefur út plötu í
dag, Spilaðu lagið, sem er safn
endurgerðra helstu laga þessara
tuttugu ára. Magnús Eiríksson
gítarleikari og lagasmiður,
segir að platan sé samtímis
afmælisplata og síðasta
plata Mannakoma.
MANNAKORN stofnuðu þeir Magnús Ei-
ríksson og Pálmi Gunnarsson fyrir tutt-
ugu árum og hljómsveitin hefur haldið
velli síðan og haldið tónleika á hveiju ári, þó
mis mikið hafi verið um að vera og hljómsveitin
mis íjölmenn. Á piötunni nýju eru þeir Pálmi og
Magnús einir í aðalhiutverkum, en fá til liðs við
sig Gunnlaug Briem í trommuleikinn og Þóri
Baldursson til að leika á Hammondorgel.
Afmælisútgáfa
Magnús Eiríksson segir að nokkuð sé síðan
þeir félagar ákváðu að gefa út afmælisútgáfu
sem þessa og strax hafí verið ákveðið að taka
upp á nýtt safn bestu laga sveitarinnar, bæði
vegna þess að þeir félagar hafí séð ýmsar for-
vitnilegar hliðar á lögunum eftir því sem þeir
hafí spilað þau í gegnum árin og svo að það
hefði einfaldlega orðið of mikið mál og flókið
að semja við alla þá sem hafa útgáfurétt á gömlu
upptökunum á hendi. „Þar að auki eru sumar
plöturnar hugsaðar sem sjálfstæð verk, eins og
til að mynda í gegnum tíðina; mér hefur alltaf
gramist ef menn hafa verið að rífa þá plötu í
sundur, hún var hugsað sem ákveðið verk og til
að mynda byijar hvert lag í sömu tóntegund og
lagið á undan endaði í.“ Hann segir að lögin
hafi tekið mismiklum breytingum í endurgerð-
inni, sum hafí breyst allmikið við að vera útsett
fyrir órafmögnuð hljóðfæri, en önnur hafí aftur
MAGNÚS Eiríksson, lagasmiður og gitar-
leikari Mannakorna.
á móti neitað að breytast; þau hafí einfaldlega
viljað vera eins og þau voru fyrst tekin upp og
við því hafi ekkert verið að gera. „Það er alltaf
vafasamt að fara að fást við það sem búið er
að gera vel,“ segir Magnús, „en okkur langaði
til þess að velta upp ýmsum flötum á þessum
lögum og ætlunin var aldrei að gera þau betur;
frekar að gera þau öðruvísi og það hefur tekist
afskaplega vel; ég tel að fólk sem þekkir þessi
lög eigi eftir að hafa afskaplega gaman af að
heyra þessa p!ötu.“
Tuttugu ár eru langur tími
Tuttugu ár eru langur tími í íslenskri popp-
sögu, en Magnús segir að Mannakorn hafi lifað
þennan tíma ekki síst fyrir þá sök að hún hefur
„brugðið sér í allra kvikinda líki“, en hljómsveit-
in hefur leikið eitthvað á hveiju ári, mismikið
þó eftir öðrum önnum. „Ætli þetta hafí ekki
gengið svona lengi vegna þess að við vorum
ekki píndir til að gera hljómsveitina út um hveija
helgi, það hefði gengið af okkur dauðum. Við
Pálmi höfum verið í öðrum verkefnum og Manna-
korn hefur gleymst á milli; týnst í Brunaliðum
og Friðrykum og Blúskompaníum og hvað þær
heita allar þessar hljómsveitir sem við höfum
verið í. Mannakorn hefur verið verkefni sem við
höfum getað gripið í þegar við höfum haft gam-
an af því. Ætli það sé samt ekki komið nóg
núna, ég hefði helst viljað að þessi plata væri
endapunkturinn á Mannakornum; uppgjör við
þessi tuttugu ár og lokapunktur um leið,“ segir
Magnús, en bætir við að vitanlega eigi sveitin
eftir að fylgja plötunni eftir „Við höfum verið
að spila þessi lög um allt land í þijú til fjögur
ár, erum því búnir að forkynna plötuna vel, og
svo eigum við eftir að spila eitthvað til að fylgja
henni eftir. Svo er bara að fara að fást við eitt-
hvað nýtt.“
Uppáhaldsútgáfan tók ekkert upp
Eins og áður segir hafa mannaskipti verið
mikil í Mannakornum þessu tuttugu ár, einu föstu
meðlimimir hafa verið þeir Magnús og Pálmi,
en Magnús segir að uppáhalds útgáfa hans af
sveitinni hafi því miður ekkert hljóðritað. „Uppá-
halds útgáfa mín af Mannakornum er útgáfa sem
hljóðritaði ekkert, illu heilli. Það er sú útgáfa sem
við vomm með á Dansbarnum, ég, Pálmi, Birgir
Baldursson á trommur og Karl heitinn Sighvats-
son á Hammondorgel. Við ætluðum að vinna að
blúsplötu saman um það leyti sem Karl fórst,
og því miður varð ekkert úr því.“
Hvað varðar uppáhaldsplötu vill hann ekki
gera upp á milii þeirra; segir að það séu uppá-
haldskaflar á hverri fyrir sig, enda séu plötumar
ólíkar. Hann segist því hafa farið þá leið að velja
eftir óskum fólksins í landinu, eins og han orðar
það, „ég leyfði fólkinu sem hefur sótt tónleika
með okkur undanfarin ár að velja lögin, en á
plötunni eru þau lög sem mest er beðið um. Svo
fljóta með tvö ný lög sem við tókum upp í sum-
ar, svona til að hafa eitthvað sem er ekki eldgam-
alt,“ segir Magnús og hlær, „þau passa ágætlega
inní.“
Magnús hefur samið öll lögin sem eru á Spil-
aðu lagið og því eðlilegt að spyija hvort ekki
dragi þau dám hvert af öðm; hafi á sér fjölskyldu-
svip. Ekki er hann á því og segir að honum finn-
ist þau ekki hafa neitt eitt höfundareinkenni.
Eftir smá umhugsun bætir hann þó við: .. ef
eitthvað þá held ég að það sé dálítið blár litur á
þeim öllum.“
Ovenju-
leg atvinnu-
umsókn
►BRESKA stúlkan Delia Du
Sol sem er sautján ára gömul
skaust nýlega fram í sviðsljósið
þegar hún varð hlutskörpust úr
hópi umsækjenda um starf við
Cottle Sisters-fjölleikahúsið.
Atvinnuumsóknin fólst í því að
skríða inn í pínulitla flösku og
reyndist Delia liðugust við það.
Flaskan var 60 sm á hæð og 45
sm á breidd og var opið inn í
hana mun minna. Delia sagði
að það hefði verið lítið mál að
skríða inn í flöskuna. „Ég er
vön því að vera í skrítnum stell-
ingum,“ sagði hún. Hún viður-
kenndi þó að það setti strik í
reikninginn þegar hún fengi
krampa í fæturna.