Morgunblaðið - 21.12.1994, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 21.12.1994, Blaðsíða 30
30 MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 1994 MORGUNBLAÐIÐ MORGUNBLAÐIÐ PltrgminMaliÍ STOFNAÐ 1913 UTGEFANDI FRAMKVÆMDASTJÓRI RITSTJÓRAR Árvakur hf., Reykjavík. Haraldur Sveinsson. Matthfas Johannessen, Styrmir Gunnarsson. SNJÓFLÓÐA- VARNIR ATÓLF ÁRA tímabili, 1980-1991, létust 789 ís- lendingar af slysförum. Flestir féllu í valinn í umferðinni, 320 talsins, þar af 31 erlendis. Hátt í 200 dauðsföll voru rakin til slysa á sjó og drukknana í sjó og vötnum. En víðar leynast hættur í íslenzkri náttúru og íslenzku umhverfi. Á það vorum við áþreifanlega minnt þegar bóndinn á Saurum í Súðavík, Karl Georg Guðmundsson, sem er á áttræðisaldri, bjargaðist naum- lega úr snjóflóði er féll á bæ hans síðastliðinn sunnu- dag. Morgunblaðið hefur það eftir Magnúsi Má Magnús- syni, snjóflóðafræðingi, í gær, að 130 manns hafi far- izt í snjóflóðum hér á landi á okkar öld. Hér skal minnt á tvö hörmuleg slys af þessu tagi. Átján manns létu lífið ífniklum snjóflóðum norður í Sigiufirði í aprílmán- uði árið 1919. Mörg hús sópuðust þá á sjó út með manni og mús. Níu manns létu lífið er snjöflóð féllu á byggð í Neskaupstað 20. desember árið 1974. Snjóflóðin í Siglufirði og Neskaupstað skyldu eftir sig sár, sem seint gróa. Eignatjón má að vísu bæta en manntjón ekki. En þjóð, sem situr uppi með reynslu af þessu tagi, axlar jafnframt ábyrgðina á því að grípa til fyrirbyggjandi slysavarna. í þeim efnum erum við eftirbátar þjóða sem búa við svipaðan vanda. „Snjóflóðavarnir hafa verið dálítið útundan,“ segir Magnús Már Magnússon, yfirverkefnisstjóri snjóflóða- varna á Veðurstofu íslands, í viðtali við Morgunblaðið í gær. Úr því verður að bæta. Lands- og staðbundin yfirvöld verða að taka höndum saman um hvers konar varnir, sem við má koma, meðal annars um eftirlit með snjóalögum á hverjum stað og byggingu sér- stakra varnargarða, þar sem þeir teljast koma að gagni. Það verður að sinna snjóflóðavörnum markvisst og skipulega, einkum þar sem byggð og hættusvæði skar- ast. VESTFJARÐAGÖNGIN TEKIN í NOTKUN HLUTI Vestfjarðaganganna yar tekinn í notkun sl. mánudag, leiðin milli ísafjarðar og Súgandafjarð- ar. Þau verða opin í takmarkaðan tíma til að byrja með, enda er mikið verk óunnið. Fullyrða má þó, að íbúarnir munu þegar njóta ávaxta þeirrar miklu sam- göngubyltingar, sem er að verða á Vestfjörðum. Búizt er við, að í marz muni leiðin til Flateyrar opnast, þeg- ar síðasta haftið verður sprengt í burtu. Ráðgert er, að eðlilegt umferð geti hafizt um göngin næsta haust. Segja má að opnun leiðarinnar milli ísafjarðar og Súgandafjarðar hafi átti sér stað við dæmigerðar að- stæður í vetrarumferð á Vestfjörðum. Allar heiðar voru meira eða minna ófærar vegna stórviðris um helgina, snjókomu og snjóflóða. Ibúarnir búa við meiri og minni einangrun við þessar aðstæður, því ekkert vit er í því að fara sjóleiðina í slíku illviðri, sem nýgeng- ið er yfir. Opnun ganganna breytti þessu öllu. íbúar Súganda- fjarðar og Isafjarðar gátu ferðast með öryggi um göng- in, farið í heimsóknir til ættingja og vina og rekið hvers kyns erindi sín. Mesta öryggið er þó fólgið í því fyrir íbúa Súgandafjarðar að geta sótt þjónustu sjúkra- hússins á ísafirði eða jafnvel farið flugleiðis suður, ef því er að skipta. Vestfjarðagöngin munu leiða til víðtækra 'breytinga í atvinnulífi um norðanverða Vestfirði, svo og í fé- lags- og menningarlífi. Ibúarnir geta sótt vinnu hvar sem er á svæðinu, skóla og hvers konar aðra þjón- ustu. Göngin munu einnig laða til sín fleiri ferðamenn en Vestfirðingar hafa þekkt áður, svo aðeins sé nefnt eitt af þeim nýju tækifærum, sem göngunum fylgja. Samgöngubyltingin mun treysta byggðina á Vestfjörð- um og auðga mannlíf allt. Hundruð aldraðra án þjónustu og 30 í brýnni þörf fyrir innlögn á Borgarspítala INGA Stefánsdóttir og Signrbjörg Lárusdóttir amma hennar að loknum hádegisverði. Sigurlaug Jónsdóttir spjallar við Arnheiði Ingólfsdóttur hjúkrunarforstjóra á Skjóli. „Þolum ástandið til kvölds“ Sex vikna verkfall sjúkraliða bitnar harðast á öldruðum og eru hundruð þeirra án þjón- ustu í höfuðborginni. Helga Kr. Einarsdótt- ir heyrði hljóðið í starfsmönnum heilsugæsl- unnar og aðstandendum sem gengíð hafa í störf sjúkraliða. VERKFALL sjúkraliða hef- ur staðið yfir í sex vikur á morgun og segir Arn- heiður Ingólfsdóttir hjúkrunarforstjóri á vistheimilinu Skjóli að ekki megi þola óbreytt ástand lengi til viðbótar. Aðspurð hversu mikið lengur svaraði hún „til kvölds“ í samtali við Morgun- blaðið í gær. Aldraðir hafa orðið sérstaklega illa úti og segir Anna Birna Jensdóttir, hjúkrunarfram- kvæmdastjóri á öldrunarlækninga- deildum Borgarspítalans, afleiðing- ar verkfalls hafa komið fram að langmestu leyti á öldrunar-, endur- hæfingar- og taugadeildum spítal- ans svo dæmi séu tekin. Áhrifanna gætir einnig á hjúkrunarheimilum fyrir aldraða og í heimahjúkrun heilsugæslustöðvanna og fá um 100 sjúklingar á Seltjarnarnesi og 130 í Reykjavík, sem áður var sinnt, nú engá þjónustu. Að sögn Guðmundar Einarssonar forstjóra heilsugæslunnar í Reykja- vík er erfitt að meta nákvæmlega hver áhrif verkfallsins eru á aldraða í heimahúsum. „Við höldum fundi reglulega með hjúkrunarforstjórum heilsugæslustöðvanna en ég hef ekki farið fram á nákvæmar töluleg- ar upplýsingar því þetta er óljóst sums staðar. Það gefur ekki alveg rétta mynd að taka san an hveijir fá enga þjónustu því neitað hefur verið að taka við fleirum. Einnig er erfitt að gera sér grein fyrir hvað ástandið er slæmt því skjól- stæðingar heilsugæslustöðvanna láta Iítið í sér heyra,“ segir hann. Böðun lagst af að mestu Þórunn Ólafsdóttir hjúkrunarfor- stjóri á Heilsugæslustöð Seltjamar- ness sagði í samtali við Morgunblað- ið í gær að gera mætti ráð fyrir að heimahjúkrun í umdæmi stöðvar- innar hefði dregist saman um helm- ing. Alls hefðu 217 manns fengið þjónustu fyrir verkfall en nú væri rúmlega 100 sinnt. í sama streng tekur Marta Pálsdóttir deildarstjóri á Heilsuverndarstöð Reykjavíkur en hún segir heimahjúkrun hafa dreg- ist saman um þriðjung. Alls fá um 130 sjúklingar nú enga þjónustu en sólarhringsþjónustu, sem svo er nefnd, er ennþá sinnt. Segir Marta þjón- ustu einkum hafa verið hætt við þá sem fengið hafi böðun einu sinni í viku og hafi hún nú að mestu leyti lagst af. 25% færra starfsfólk Á hjúkrunarheimilinu Skjóli eru 97 vistmenn í augnablikinu, sem ekki geta séð um sig sjálfir. Deildir heimilisins eru^þrjár og segir Arn- heiður Ingólfsdóttir hjúkrunarfor- stjóri að með verkfalli sjúkraliða hafi orðið fjórðungs fækkun á starfsfólki. „Það má segja að við búum við nokkuð stöðugt ástand því það vantar tvær og þrjár á hveija vakt. Það eru því hjúkrunar- fræðingar og Sóknarkonur sem vinna verkin og einnig höfum við skipulagt starfsemina upp á nýtt. Starfsfólkið er orðið mjög þreytt og einnig hefur borið meira á veikind- um. Þetta er leiðinlegt ástand,“ seg- ir Arnheiður. „Ég hef fengið inn svolítið af skólafólki til að létta undir og gefa hinum frí en aðrar ráðstafanir hafa ekki verið gerðar,“ segir hún. Færri á fætur Arnheiður segir vistmenn fá lág- marksþjónustu og á við að þeim sé gefið að borða og þeir baðaðir einu sinni í viku eða á tíu daga fresti. Hætt sé að baða tvisvar í viku og minna um að fólk sé látið fara á fætur, sem segi til sín þegar fram í sæki. „Fólk er látið liggja meira í rúminu og fara í slopp í stað þess að klæða sig í föt,“ segir hún. Að- spurð hvernig sjúklingunum reiði af andlega fyrir vikið segir Arnheið- ur ekki gott að átta sig á því. „Auð- vitað hrakar fólki sem er minna veikt en margir þjást af það mikilli and- legri hrömun að þeir gera sér ekki grein fyrir þessu. Einnig reynum við að skipta því niður þannig að sá sami liggi ekki stöðugt hreyfingarlaus,“ segir hún. Að auki kemur fram að starfsfólkið reyni að vinna sér í haginn. „Stundum er fólk háttað klukkan þijú ef vantar fólk á kvöld- vaktina og minna haft ofan af fyrir því almennt. Einnig er minna um að sjúklingar séu þjálfaðir með gönguferðum.“ Aðstandendur þreyttir Ekki segir Arnheiður sjúklingana kvarta mikið en aðstandendur nokk- urra hafi gert athugasemdir og fundist til dæmis að of lengi hafi dremnt nð tiltekmn sjúklingur hafi farið í bað. „Það hefur samt ekki verið mikið um það. Ég er alveg hissa í rauninni. Þetta fólk hefur ekki hátt.“ Aðspurð hversu margir aðstandendur hjálpi til á vistheimil- inu segir hún að á tímabili hafi um sjö manns sinnt sínum nánustu á matmálstímum á einni deildinni en nú hafi það minnkað. „Fólk þreytist auðvitað á þessu og svo er það upptekið fyrir jólin en það eru nokkrir sem koma allt- af.“ Loks segir Arnheiður að þrátt fyrir allt sé starfsandinn mjög góður á Skjóli. „Það er eins og fólk þjappi sér saman og reyni að láta ástandið ekki bitna á heimilisfólkinu. Við höfum reynt að vera ekki með leið- indi í garð sjúkraliða. Reiðin hefur beinst meira að samninganefnd- inni.“ Hræðilegt ástand Inga Stefánsdóttir er dótturdóttir Sigurbjargar Lárusdóttur vistmanns á Skjóli sem lömuð er öðrum megin. „Við höfum skipst á að koma hingað enda eru systkinin níu. Ég kem frekar því ég er atvinnulaus," segir Inga sem er að gefa ömtnu sinni að borða. „Yfirleitt kem ég í hádeg- inu og svo kemur einhver annar um hálftvö. Annars fer þetta alveg eft- ir því hvort vantar mikið á deildina og eitthvað kemur upp. „Mér finnst þetta hræðilegt ástand," segir Inga ennfremur en er full samúðar í garð starfsfólksins og segir það ekki geta verið alls staðar í einu. í strætó þrisvar á dag Friðbjörg Pétursdóttir á eigin- mann á Skjóli og sinnir honum þrisvar sinnum á dag. Hún vinnur ekki lengur úti að eigin sögn og kemur gjarnan í strætó þótt henni bjóðist bílfar stöku sinnum. „Maður- inn minn getur ekki borðað einn og starfsfólkið annar því ekki að mata alla, þetta fáar manneskjur," segir Friðbjörg. Aðspurð segist hún koma klukkan níu, hálftólf og seinnipart- inn. „Maðurinn minn er rúmliggjandi og það má segja að ástandið bitni mest á þeim sem eru lasnastir og þurfa mesta hjálp. Það er erfitt að koma öllum á fætur en stúlkurnar eru allar af vilja gerðar og fyrst ég var beðin um að koma og hjálpa ætla ég að gera það á meðan ég stend uppi,“ segir hún. „Minn mað- ur hefur fengið þá aðhlynningu sem hann þarf en ég þekki til á öðrum stöðum þar seni aðstandendur hafa þurft að baða sína sjálfir." Aðspurð segist Friðbjörg ekki vera of þreytt en finnst langt síðan verkfallið hófst. „Þetta er að verða alveg rosa- lega erfitt fyrir alla aðila og ekkert sjáanlegt framundan." Kerfið stopp Aldraðir á Borgarspítala hafa ekki farið varhluta af afleiðingum verkfallsins. „Biðlisti hefur lengst mjög mikið inn á öldrunarlækninga- deild og [í gær] voru um 30 aldrað- ir í brýnni þörf fyrir innlögn sem ekki komast að sjúkrahúsinu,“ segir Anna Birna Jensdóttir hjúkrunar- fræðingur en viðkomandi einstakl- ingar eru í heimahúsi að hennar sögn. „Eins eru aldraðir inni á bráða- deildum hér sem væru undir venju- legum kringumstæðum komnir á öldrunarlækningadeildir í lengri meðferð en eru fastir þar, sem ger- ir okkur erfiðara fyrir að mæta nýjum tilfellum. Einnig er erfiðara að útskrifa fólk því við fáum ekki heimahjúkrun og að svo stöddu eru 12-15 sjúklingar á sjúkrahúsinu sem ættu að vera útskrifaðir. Eins geta hjúkrunarheimilin ekki tekið við nýju fólki þannig að ef eitthvað losnar, til dæmis við dauðsfall er ekki tekið inn í plássið. Allt kerfið er stopp,“ segir Anna Birna. Undir þetta taka hjúkrunarfræð- ingarnir Arndís Jónsdóttir og Vig- dís Jóhannsdóttir á deild A-6 á Borgarspítalanum. „Það er reynt að vinna ákveðið plan fyrir sjúklingana og halda sig að því, sem tekst í mörgum tilvikum, en auðvitað er mjög erfitt að skipuleggja meðferð þegar maður fær enga þjónustu annars staðar. Þetta er biðstaða sem er sjúklingun- um mjög óþægileg. Oft skilja þeir ekki af hverju þeir eru að bíða og auðvitað vilja allir komast heim,“ segja þær. Síðastur viðmælenda er Herdís Herbertsdóttir deildarstjóri á A-4. „Mér finnst stéttarfélag sjúkraliða hafa misnotað verkfallsréttinn og sýnt mikið ábyrgðarleysi. Þótt ég styðji baráttuna fyrir betri kjörum finnst mér ekki að þær hefðu átt að ganga út og ég vona að þetta muni ekki verða öðrum heilbrigðis- stéttum fordæmi.“ Starfsfólkið er orðið mjög þreytt Fólk er látið liggja meira í rúminu EVRÓPUSAMSTARF MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 1994 31 EE S-samningur- inn festur í sessi Ráðherrafundur ESB og EFTA samþykkti í gær að láta EES-samninginn standa óbreytt- an. Jón Baldvin Hannibalsson utanríkisráð- herra segir samninginn tryggja rétt íslend- inga, en það sé undir pólitískum vilja og fjár- hagslegu bolmagni komið hvemig hann verðr nýttur. Ólafur Þ. Stephensen fjallar um niðurstöður ráðherrafundarins. Reuter HANN fer í ESB, hún verður eftir í EFTA: Grethe Knudsen, við- skiptaráðherra Noregs, og Pertti Salolainen, utanríkisviðskiptaráð- herra Finnlands, ræðast við í upphafi ráðherrafundarins í Brussel. Breytingar á stofnunum EFTA FUNDUR EES-ráðsins, þ.e. ráðherra Evrópusam- bandsríkjanna og ríkja Fríverzlunarsamtaka Evr- ópú (EFTA), sem haldinn var í Brussel í gær, samþykkti að láta samninginn um Evrópskt efnahags- svæði standa óbreyttan, þrátt fyrir inngöngu þriggja EFTA-ríkja í ESB um áramót. I lokayfirlýsingu fundarins ítreka ráðherrarnir stuðning sinn við EES- samninginn sem varanlegan grund- völl fyrir samskipti íslands, Noregs og Liechtenstein annars vegar og Evrópusambandsins hins vegar. Enginn fyrirvari var gerður við þessa yfirlýsingu og það liggur því fyrir að af hálfu Evrópusambands- ins eru engar kröfur uppi um breyt- ingar á samningnum. Það þýðir að engar nýjar samningaviðræður þurfa að fara fram og ekki er þörf á nýju og tímafreku staðfestingar- ferli í þjóðþingum aðildarríkjanna. ESB telur stofnanir EFTA trúverðugar Ráðherrarnir vísa í yfirlýsingu sinni til samningsins, sem Norð- menn og íslendingar hafa gert með sér um breytingar á stofnunum EFTA, nú þegar Svíþjóð, Noregur og Finnland hverfa úr samtökunum. Ekki voru heldur gerðar neinar at- hugasemdir við efni þess samnings, og af hálfu EFTA-ríkjanna, sem eftir verða um áramót, er því litið svo á að ESB telji að stofnanirnar geti áfram sinnt hlutverki sínu á trúverðugan hátt, eins og kveðið er á um í EES-samningnum. Það liggur því fyrir að EES- samningurinn stendur óbreyttur. Hins vegar hafa margvíslegar efa- semdir verið uppi, ekki slzt í Nor- egi, um það gagn, sem EFTA-ríkin muni hafa af samningnum eftir að svo mjög fækkar í hópi þeirra. Þess- ar áhyggjur skýrast meðal annars af því að menn telja tækifæri EFTA- ríkjanna til að hafa áhrif á mótun ákvarðana um nýja löggjöf ESB, sem síðan er tekin upp í EES-samn- inginn, frekar takmörkuð. Áhrif á ákvarðanamótun Jón Baldvin Hannibalsson ræddi þetta vandamál nokkuð i ræðu sinni á ráðherrafundinum, sem hann hélt sem formaður EFTA-ráðsins. Hann minnti á að EFTA-ríkin hefðu á sín- um tíma samþykkt að lögfesta stór- an hluta Evrópuréttarins með því skilyrði, að þau fengju að hafa áhrif á mótun nýrra reglna. Á því tæpa ári, sem EES-samningurinn hefði verið í gildi, hefðu sérfræðingar frá EFTA-ríkjunum tekið þátt í ákvarðanamótun í samstarfi við framkvæmdastjórn ESB. Erfitt væri hins vegar að meta árangurinn af þessu samstarfi, vegna þess að fjög- ur EFTA-ríkjanna hefðu haft að- gang að ákvarðanamótuninni sem væntanleg aðildarríki, en ekki bein- línis sem EES-ríki. Á nýja árinu myndi það skýrast hvernig ákvarð- anamótunin færi fram. Jón Baldvin lagði jafnframt áherzlu á aukna þátttöku sérfræð- inga EFTA í nefndastarfi á sviði svokallaðra jaðarmálefna EES- samningsins (t.d. menntamála, um- hverfismála og lyfjamála). Aukið samráð um utanríkismál Þá lagði utanríkisráðherra áherzlu á pólitískt samráð EFTA og ESB um utanríkismál (sem raun- ÞINGSÁLYKTUNARTILLAGA um fullgildingu á samningi ís- lands og Noregs um breytingar á ýmsum innri samningum EFTA vegna breyttra aðstæðna hefur verið lögð fram á Alþingi. Þær breytingar, sem um ræðir, snerta einkum stofnanir EFTA, sem tengjast EES-samningnum, þ.e. Eftirlitsstofnun EFTA (ESÁ), EFTA-dómstólinn, fastanefnd EFTA og þingmannanefnd sam- takanna. Samningur íslands og Noregs var kynntur á ráðherra- fundi Evrópusambandsins og EFTA í gær og komu ekki fram athugasemdir við hann af hálfu ESB. ■ EFTIRLITSFULLTRÚAR við Eftirlitsstofnun EFTA hafa verið sjö, samkvæmt samningi EFTA- ríkjanna. Þeim verður nú fækkað í þijá. Fyrst um sinn verður einn eftirlitsfulltrúi frá Islandi, annar frá Noregi og sá þriðji skipaður tímabundið. Ef Liechtenstein ger- ist aðili að EES-samningnum und- ir vorið, fær furstadæmið þriðja eftirlitsfulltrúann. Minnst tveir eftirlitsfulltrúanna skulu vera ríkisborgarar EFTA- ríkja. Sé einn fulltrúi hins vegar vanhæfur til að fjalla um mál að mati hinna tveggja, skulu þeir koma sér saman um staðgengil hans, sem verður valinn af lista sem ríkisstjórnir EFTA-ríkjanna hafa komið sér saman um. Þetta ákvæði er til komið til að auka trúverðugleika ESA eftir að fækk- ar í henni — eftirlitsfulltrúar munu óhjákvæmilega oft fjalla um mál eigin heimalands. ■ DÓMURUM við EFTA-dóm- stólinn fækkar úr sjö í þrjá. Fyrst um sinn, eðaþar til Liechtenstein gerist aðili að EES, verða fast- ráðnir dómarar tveir, frá Noregi og Islandi. Þeir munu í hverju einstöku máli velja þriðja dómar- ann af lista, sem ríkisstjórnir EFTA-ríkjanna hafa samhljóða komið sér saman um. Svipuð ákvæði gilda um van- hæfi dómara og um vanhæfi eftir- litsfulltrúa. ■ FULLTRÚUMI fastanefnd EFTA fækkar í þrjá. ■ í ÞINGMANNANEFND EFTA sitja 33 þingmenn, og er sú tala bundin í EES-samningnum. Fyrst um sinn munu Norðmenn eiga 22 þingmenn í nefndinni og Islend- ingar 11, en bætist Liechtenstein í hópinn fær furstadæmið 3 þing- menn, einn frá Íslendinguni og tvo frá Norðmönnum. ■ HUGTAKIÐ „EFTA-ríki“, sem víða kemur fyrir í EES-samningn- um, er endurskilgreint í samningi Islands og Noregs. Frá og með áramótum merkir það Lýðveldið ísland og Konungsríkið Noreg, og ef Furstadæmið Liechtenstein bætist í hóp EES-ríkja, vísar hug- takið einnig til þess. Sviss, fjórða aðildarríki EFTA, stendur hins vegar utan EES og er ekki með í skilgreiningunni. ar er kveðið á um í yfirlýsingu með EES-samningnum) og önnur mál, sem falla utan hins eiginlega sanm- ingssviðs EES. Jón Baldvin hvatti til þess að fundum EES-ráðsins yrði fjölgað, í því skyni að auka skoðana- skipti um sameiginleg hagsmuna- mál. Breytingartillaga EFTA-ríkjanna við lokayfirlýsingu fundarins var samþykkt og hnykkt á vilja ráðherr- anna til að styrkja samráð um utan- ríkismál. Meðan á hádegisverði stóð á ráðherrafundinum í gær var rætt um ýmis mál, sem hæst ber á al- þjóðavettvangi, og þar kom sam- kvæmt uppiýsingum Morgunblaðs- ins fram að EFTA-ríkin höfðu sitt- hvað fram að færa. Norðmenn hafa unnið náið að málefnum Mið-Aust- urlanda og í umræðum um málefni Rússlands hafði íslenzki utanríkis- ráðherrann mest til málanna að leggja, enda nýkominn af fundi með Kozyrev, utanríkisráðherra Rúss- lands. Einnig var rætt um stríðið í Bosníu og fleiri mál. Ánægja með framkvæmdina Ráðherrar EES-ríkjanna lýstu yfir ánægju með framkvæmd EES- samningsins það sem af er, einkum síðari hluta ársins, eftir að innri reglugerð ESB um meðferð ákvarð- ana sameiginlegu EES-nefndarinn- ar var samþykkt. Þeir ítrekuðu jafn- framt að þeir væru skuldbundnir af ákvæðum EES-samningsins um ákvarðanamótun og ákvarðana- töku, og má líta á þá yfirlýsingu sem ákveðna viðurkenningu á að komið verði til móts við EFTA-ríkin. Loks fjallaði ráðherrafundurinn um væntanlega aðild Liechtenstein að EES og er stefnt að því að furstadæmið geti orðið aðili að samningnum 1. maí á næsta ári. Áður þurfa Liechtensteinbúar að samþykkja breytingar á tollbanda- lagi sínu við Svisslendinga í þjóðar- atkvæðagreiðslu. Spurning um pólitískan vilja og fjárhagslega getu Jón Baldvin Hannibalsson utan- ríkisráðherra sagði í samtali við Morgunblaðið eftir ráðherrafundinn að nú væri endanlega staðfest að EES-samningurinn yrði áfram í fullu gildi. Aðspurður hvort hann teldi áhrif EFTA-ríkjanna á ákvarðanamótun tryggð, eða hvort hann væri sam- mála brezka þingmanninum, sem líkti EES-samningnum við fótbolta- leik milli Brazilíu og Færeyja, yrðu aðeins Noregur og ísland eftir í EFTA-stoðinni, sagði Jón Baldvin: „Ég neita því ekki að EFTA-hliðin hefur veikzt. Þar eru aðeins tvö ríki eftir; Noregur og ísland. Norðmenn eru miðlungssmáþjóð og íslendingar eitthvað minna. Það munar auðvitað um það að hafa ekki lengur atbeina- ríkja eins og Svíþjóðar, Austurríkis og Finnlands til að fylgja eftir þess- um ákvæðum samningsins. Nú mun þess vegna reyna á pólitískan vilja og fjárhagslega getu þeirra ríkja, sem eftir eru. En rétturinn er ekki vefengdur og hefur ekki breytzt. Spurningin er hvort við viljum beita fullveldi okkar, samkvæmt samn- ingnum.“ Jón Baldvin sagði að tilkoma fjögurra nýrra fulltrúa íslenzkra ráðuneyta í sendiráðinu í Brussel myndi áreiðanlega verða íslending- um mjög til aukins gagns í þessu sambandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.