Morgunblaðið - 21.12.1994, Blaðsíða 38
38 MIÐVIKUDAGUR 21. DESEMBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
GULLSMIÐJAN
PYRIT-G 15
issgw**
HÆSTI VINMINGU8
kemur fram þrisvar*
feeröu hana f vinnirv
HAPPDRÆTTI HÁSKÓLA fSLANDS
MÁEKHSKAFft •
VINNINGUR N
í skóinn
aoakkannl
1 jólakortið
í áiamótaknallið
.
1
... . .
+ Sólrún Elsa
Stefánsdóttir
fæddist á Uluga-
stöðum í Laxárdal í
Engihlíðarhreppi í
A-Húnavatnssýslu
7. mars 1924. Hún
lést á Landspítalan-
um 16. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Æsgerður Þorláks-
dóttir og Stefán
Bjarnason bóndi.
Systkini Sólrúnar
Elsu eru: Magnús
Líndal, lést ungur,
Garðar, búsettur á Blönduósi,
Höskuldur, búsettur í Reylga-
vík, Kristín Ingibjörg, búsett á
Akureyri, og Stefán Norðmann,
sem er látinn. Sólrún Elsa gift-
ist 26. október 1946, Kristjáni
Gíslasyni eftirlifandi eigin-
manni sínum. Þau eignuðust
fjögur börn: Hilmi Stefán, f. 18.
ágúst 1948, d. 1951; Gylfa tví-
burabróður hans, giftur Birnu
Blöndal; Gerði Jónu, f. 22. októ-
ber 1952, gift Jens Magnús-
syni; og Stefán, f. 24. juní 1958,
giftur Sólveigu Jónu Ogmunds-
dóttur. Barnabörn Sólrúnar
EIsu og Krisljáns eru níu talsins
og barnabarnabörnin fimm.
Sólrún Elsa og Krislján bjuggu
allan sinn búskap í Reykjavík.
Útför Elsu fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag.
Drottinn er minn.hirðir,
mig mun ekkert bresta.
A grænum grundum
lætur hann mig hvílast.
,Þar sem ég mun næðis njóta.
Jafnvel þótt ég fari um
dimman dal,
óttast ég ekkert illt
því þú ert hjá mér.
Sproti þinn og stafur hugga mig.
(Úr 23. Davíðssálmi.)
Elsa Stefánsdóttir, tengdamóðir
mín, er látin. Harðri baráttu við
vágestinn mikla, krabbameinið, er
nú lokið.
Hún var vön áföllum í lífinu. Ung
missti hún föður sinn og síðar son
sinn á þriðja ári. Því kunni hún
manna best að taka mótlæti og
erfiðleikum. Hún brotnaði því ekki
við þá fregn að hún gengi með ill-
kynja sjúkdóm, heldur var hún
ávallt öðrum styrkur í þeirra smá-
vægilegu erfiðleikum.
Bömin mín fundu þetta þegar
eitthvað á móti blés. Þá var gott
að fara til ömmu, sem með ástúð
og hlýju leysti allan þeirra vanda.
Það var líka gott að koma til henn-
ar þótt allt léki i lyndi, læra hjá
henni ljóð, enda veit
ég engan sem kunni
þvílík kynstur af kveð-
skap sem hún. Henni
tókst að vekja áhuga
þeirra á ljóðum á sinn
kyrrláta og áreynslu-
lausa hátt.
Að leiðarlokum er
ljúft að orna sér við
minningarnar um heil-
steypta konu, sem allt-
af hafði eitthvað að
gefa öðrum og af henn-
ar fundi komu allir rík-
ari. Gott er til þess að
vita, að nú ert þú, Elsa
mín, laus við þrautirnar og á græn-
um grundum lætur hann þig hvíl-
ast, þar sem þú munt næðis njóta.
Jens Magnússon.
Þú Drottinn, gang minn greiddir,
ég geld þér hjartans þökk;
þú, Drottinn, líf mitt leiddir,
þig lofar sál mín klökk.
Ó, Guð, fyrir gæsku þína
ég glaður kem úr fór
og lít á lífstíð mína
við lán og heilsukjör.
Ó, kenn mér, Guð, að geta
þá gæsku skilið rétt,
og vil minn feril feta,
hvort færð er þung eða létt;
en þegar linnir þokum
og þrautaskeiðið dvin,
þá leið þú mig að lokum
í ljósið heim til þín.
(Matt. Jochumsson)
Elskuleg mágkona mín, Sólrún
Elsa Stefánsdóttir, eða Elsa eins
og hún var alltaf kölluð, er látin
eftir erfið veikindi sem hún bar
með mikilli reisn og ótrúlegum
kjarki.
Við hjónin viljum þakka henni
og bróður mínum Kristjáni fyrir
allar samverustundirnar sem aldrei
hefur borið skugga á. Elsa átti allt-
af kaffi á könnunni og meðlæti
með. Hún var ein af þessum hús-
mæðrum sem lét litið á sér bera,
en var góð eiginkona og móðir.
Hún helgaði heimilinu alla sína
krafta. Ommubörnin sín elskaði
hún og dáði og bar mikla um-
hyggju fyrir þeim eins og öllum sem
hún umgekkst. Hún átti líka
langömmubörn sem hún elskaði úr
fjarlægð.
Elsa og Kristján eru búin að
vera gift í nær 50 ár. Þau hafa
verið hamingjusöm hjón og stutt
hvort annað alla tíð. Ég veit að hún
hefði viljað þakka honum fyrir alla
hans umhyggju í hennar veikinda-
stríði. Hann hefur ekki sjálfur
gengið heill til skógar.
Við og fjölskylda okkar öll þökk-
um Elsu fyrir allar góðu samveru-
stundirnar. Elsku Kristján, börn,
tengdabörn, ömmubörn og
langömmubörn. Við vottum ykkur
okkar innilegustu samúð. Guð gefi
ykkur trú og styrk í ykkar miklu
sorg.
Þórey og Stefán.
Mig langar til að minnast Elsu
ömmu minnar með örfáum orðum.
Amma var yndisleg, róleg og góð
kona og allt vildi hún fyrir okkur
krakkana gera til þess að okkur
liði sem best og hefðum sem mest
við að vera hjá henni og afa.
Ekki var ég svo heppin að geta
heimsótt hana ömmu og hann afa
þegar ég vildi því ég bý úti á landi,
en ég dvaldist yfirleitt hjá þeim í
nokkra daga á sumrin og þá stjan-
aði amma við mig á allan hátt.
Þegar við frænka mín vorum litl-
ar var hún vön að sauma á okkur
báðar yndislega náttkjóla fyrir hver
jól og alltaf beið ég spennt eftir
náttkjólnum frá ömmu á Lambó.
Þetta sýndi mér ásamt mörgu öðru
að hún vildi allt fyrir mig gera.
Síðar sagði hún mér sögur frá
því hún var lítil stelpa í sveitinni
sinni og hún sagði mér líka söguna
af því þegar ég var lítil og bankaði
á eldhúshurðina hjá henni á Sunnu-
vegi og sagði í fyrsta skipti:
„amma“. Þá sögu þótti okkur báð-
um vænt um.
Ég er hrædd um að það verði
skrýtin tilfinning að koma á Lambó
og sjá ekki ömmu við hliðina á afa
í dyragættinni. Ég þakka þér fyrir
allt, elsku amma mín.
Ég bið Guð að vernda hana
ömmu mína sem nú er búin að hitta
son sinn sem hún missti svo ungan
og saknaði svo mikið. Ég bið Guð
líka að styrkja elsku afa minn sem
hefur misst svo mikið.
Berglind Gylfadóttir.
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
- augun spyija eins og myrkvuð
ótta og grun í fyrsta sinn:
Hvar er amma - hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt
yndislega og alltaf skildi
ófullkomna hjalið mitt?
(Jóhannes úr Kötlum)
Þegar við hugsum um ömmu,
sem nú er farin frá okkur, kemur
þetta fallega erindi upp í hugann.
Margar stundir kúrðum við hjá
ömmu og lásum með henni ljóð.
Nú skiljum við litla drenginn í ljóð-
inu enn betur, litla drenginn sem
saknar ömmu svo sárt. Elsku
amma, þó þú sért farin frá okkur
verður alltaf stórt pláss fyrir þig
í hjarta okkar. Góði guð, viltu
hjálpa afa í þessari miklu sorg og
styrkja hann með nærveru þinni.
Elsa Hrund Jensdóttir,
Hilmir Jensson.
_________MIIVIIMIIMGAR
SÓLRÚNELSA
STEFÁNSDÓTTIR
S^nnEínw**®"
ð drifi
Einn þekktasti
rithöfundur Kanada
á þessari öld,
Laura Goodman
Salverson, var dóttir
íslenskra innflytjenda
í Manitoba. Einstök
innsýn í kjör og
aöbúnaö landa okkar
í Vesturheimi og
óvenjuleg þroska-
og reynslusaga
konu. „
á öllum
Sveinn Einarsson
tvinnar hér 20. öldina
meistaralega saman
við þjóðsögur og
ævintýri í sögunni af
drengnum Tryggva,
sem liggur á sjúkra-
húsi. Sagan vakti
mikla athygli þegar
hún var lesin í
útvarpinu sídast-
lidið sumar.
Allt um jeppa
í íslenskri náttúru,
hvernig á að bera sig
að, hvað á að varast.
í bókinni er geysi-
mikill fróðleikur
samankominn fyrir
-dla þá sem halda á
fjöll, sumar sem
vetur. Ómissandi
handbók fyrir alla
jeppaeigendur.
ORMSTUNGA
Austurströiul 3, 170 Seltjarnnrnos
Simi: 561 0055 Fax: 561 0025