Morgunblaðið - 03.01.1995, Blaðsíða 42

42 ÞRIÐJUDAGUR 3. JANÚAR 1995
SKRIFSTOFUNA?
Ljósritunarpappír, tölvupappír, faxpappír,
bréfabindi, plastmöppur, skrifblokkir,
stílabækur, gatarar, heftarar, pennar o.m.fl.
Hagstætt verS.
Líttu við og skoðaðu úrvalið!
Með allt á hreinu !
REKSTRARVÖRUR Ry
RÉTTARHÁLSI 2*110 REYKJAVÍK • SÍMI: 587 5554 —
Almanak
Háskólans
Nýtt ár - nýtt almanak
Almanak Háskólans er ómissandi
handbók á hverju heimili.
Fæst í öllum bókabúðum
MORGUNBLAÐIÐ
+ Páll Guðjóns-
son fæddist í
Nefsholti í Holt-
um í Rangárvalla-
sýslu 26. mars
1910. Hann lést í
Landspítalanum
23. desember síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hans voru Guð-
jón Jónsson bóndi
og kona hans Sól-
veig Magnúsdótt-
ir. Þeim varð átta
barna auðið og
komust sjö til full-
orðinsára. Páll
var þeirra yngst-
ur og eftirlifandi eru þijár syst-
ur, Júlía, Halldóra og Eyfriður.
Páll kvæntist eftirlifandi eigin-
konu sinni, Jónínu Guðjónsdótt-
ur, f. 7. september 1907, hinn
28. október 1933 og bjuggu þau
alla tið í Reykjavík. Eignuðust
þau þijú börn, Guðjón skip-
í DAG kveðjum við kæran tengda-
föður okkar, Pál Guðjónsson, sem
er látinn eftir stutt en erfið veik-
indi. Horfinn er mjög sérstakur
maður þar sem Páll var. Minning
hans er vafin hlýju og einlægri
gleði, það var alltaf gott að vera í
návist hans. Lífsþróttur hans var
einstakur og alltaf stutt í glitrandi
glettni hjá honum. Hann miðlaði
svo mörgum af lífsgleði sinni og
vermandi vinarhlýju þess sem alltaf
átti uppörvandi orð og brosið bjart
öllum þeim, sem áttu með honum
samleið.
Um ævina kynnist maður mörgu
fólki sem hefur mismikil og misjöfn
áhrif á mann. Sömuleiðis verða
sumir samferðamenn eftirminni-
legri en aðrir.
Páll var einn þeirra manna sem
setja svip sinn á umhverfið og verða
ætíð hugstæðir. Páll var húsasmið-
ur að atvinnu, hagleiksmaður mik-
ill og bera verk hans þess merki.
Hann hafði yndi af bókum og kunni
ógrynni af ljóðum og sögum og
hafði hann góða frásagnarhæfileika
og var fróður um margt frá fyrri
tíma.
Mesta gæfuspor hans í lífinu var
er hann kvæntist eftirlifandi eigin-
konu sinni, Jónínu Guðjónsdóttur,
og hafði hjónaband þeirra varað í
rúm sextíu ár. Voru þau einstaklega
samhent, enda áttu þau fallegt og
gott heimili, sem öllum stóð opið.
Börnum sínum og tengdabörnum
var hann góður faðir og barnabörn-
in áttu traustan og góðan vin þar
sem afi og langafi var.
Að leiðarlokum þökkum við Páli
áralanga vináttu og tryggð og biðj-
um honum blessunar Guðs í nýjum
heimkynnum.
Það gleymist víst engum, sem gengur sinn veg
hve gott er að mæta þar vini
og finna samúð á langri leið
í lífsins hverfula skini.
stjóra í Vest-
mannaeyjum, en
hann er nú látinn,
eiginkona hans
var Elínborg Jóns-
dóttir; Helga
kennari í Hafnar-
firði, gift Erling
Þ. Ólafssyni prent-
ara, og Sólveig
sem starfar við
verslunarstörf í
Reykjavík, gift
Birgi G. Ottóssyni
bifreiðarstjóra.
Barnabörnin eru
átta og barna-
barnabörnin sex.
Páll lauk námi í húsasmíði frá
Iðnskólanum í Reykjavík á
fimmta áratugnum. Stundaði
hann það starf alla sína starfs-
ævi allt til ársins 1990, þá orð-
inn rúmlega áttræður. Útför
Páls fer fram frá Fossvogs-
kirkju í dag.
Þú deildir á milli í dagsins önn
þínum drengskap sem heilu réði.
Að rétta fómandi heita hönd
var hamingja þín og gleði.
En nú hefír hverfleikinn kvatt á dyr
og kul er í dagsins svömm.
En minningin lifir svo ljúf og hlý
með ljóð sinna draum á vömm.
Svo fögur og hlý er sú ferða bæn,
sem flutt er í drottins nafni,
meðan siglir þú, vinur, yfir sumarblátt haf
með sólroðið land fyrir stafni.
(Valdimar Hólm Hallstað.)
Hugheilar samúðarkveðjur send-
um við tengdamóður okkar og allri
fjölskyldunni og biðjum góðan Guð
að styrkja þau á sorgarstundu.
Birgir G. Ottósson,
Elínborg Jónsdóttir,
Erling Þ. Ólafsson.
í dag kveðjum við elskulegan afa
okkar. Enginn veit hve erfitt er að
sjá á eftir eins sterkum persónu-
leika og hann var. Tómleikinn er
mikill. Hann gaf okkur með gleði
sinni og umhyggju svo óendanlega
margt. Alltaf bar hann velferð okk-
ar fyrir brjósti.
Afi Páll átti góða og farsæla
ævi. Árið 1933 giftist hann Jónu
ömmu. Þau lifðu og störfuðu saman
sem einn hugur í 61 ár. Hagleiks-
smiður var hann og eftirsóttur til
vinnu. Ekki munum við Palla afa
öðruvísi en úti í skúrnum sínum, í
götóttu peysunni sinni, nostrandi
við spýtúrnar sínar. Umhyggjan
sem hann lagði í þær var engu
minni en hann sýndi okkur.
Afi var mjög félagslyndur og vildi
alltaf hafa fólk í kringum sig. Aldr-
ei komum við á Laugateiginn öðru-
vísi en hann tæki á móti okkur með
vísunum sínum og ekki máttum við
fara án þess að fá eitthvað í munn-
inn. Hann var glaðlyndur og alltaf
var stutt í glettnina. Öll munum
við jólaboðin hjá ömmu og afa þar
sem setið var og spilað fram eftir
degi og afí lék á als oddi.
Palli afi var alltaf boðinn og bú-
inn að hjálpa okkur og þeim sem
minna máttu sín. Hjá honum voru
jólin ekki gengin í garð fyrr en
hann hafði rétt bágstöddum hjálp-
arhönd.
Afi var víðlesinn og mikill visku-
brunnur. Aldrei komum við að tóm-
um kofunum hjá honum sama
hvaða málefni bar á góma. Oft rak
hann okkur á gat og svaraði okkur
þá með einhverri af vísunum sínum.
Sá brunnur var óþijótandi. Alltaf
komu fram nýjar vísur,stökur eða
hendingar.
Elsku afi. Takk fyrir allar yndis-
legu samverustundirnar og allt það
sem þú gerðir fyrir okkur. Eitt er
víst að þær stundir hafa gert okkur
að betri mönnum.
Þín verður sárt saknað.
Elsku amma. Sorg þín er mikil
en huggun harmi gegn eru allar
góðu minningamar þínar um afa.
Guð styrki þig og varðveiti.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Barnabörn.
Örfá orð í minningu Páls Guð-
jónssonar vinar okkar.
Á Þorláksmessu um þrjúleytið
kom Hreggviður til mín og sagði:
„Ég ætla að skreppa til hans Palla.
Ég vil ekki bíða til kvölds.“ Rúm-
lega stundarfjórðungi síðar hringdi
hann og sagði: „Veistu, hann Palli
er að skilja við. Ég sæki þig eftir
vinnutíma, ég treysti mér ekki að
koma beint í vinnuna." Ég fann
hvað honum leið.
Andlát vinar okkar Páls Guðjóns-
sonar kom okkur ekki á óvart.
Æviár hans voru orðin 83. Hann
hafði veikst snögglega um þremur
vikum áður og þá gengist undir
alvarlegar skurðaðgerðir í fram-
haldi af því. Óskhyggjan og eigin-
girnin er stundum sú, að hið ómögu-
lega gerist. í þessu tilfelli, að Páll
og Jónína mættu vera hluti af lífi
okkar örlítið lengur. Jafnvel þó að
við vissum mætavel, að árin voru
farin að nálgast það að vera eins
mörg og okkur er ætlað að dvelja
hér á jörð og njóta samvista við
vini og ættingja. En allt hefir sinn
tíma. Og stund Páls var að kvöldi
komin og eins og segir í sálmi Stef-
áns Thorarensen:
Ég dey og ég veit, nær dauðann að ber,
ég dey, þegar komin er stundin
ég dey, þegar ábati dauðinn er mér
ég dey, þegar lausnin mér hentust er
og eiiífs lífs uppspretta er fundin.
Það var á árinu 1963, sem Palli
kom inn í líf okkar fjölskyldu og
reyndist okkur það mikið happ. Við
__________MINNINGAR
PÁLL GUÐJÓNSSON
fimmtudaginn 5.janúar, kl. 20.00
Hljómsveitarstjóri:
Einleikari:
Osmo Vánská
Kolbeinn Bjarnason
Efnisskrá
Edgard Varése:
Atli Heimir Sveinsson:
Hector Berlioz:
Arcan
Flautukonsert
Symphonie Fantastique

I