Morgunblaðið - 08.01.1995, Blaðsíða 12

12 B SUNNUDAGUR 8. JANÚAR1995
MORGUNBLAÐIÐ
o g Rósenbergkj allarann ásamt félögum sín-
um í Pizza 67 hefur átt þátt í að breyta
ímynd margra skemmtistaða gegnum tíðina.
Um jólaleytið bættist Casablanca í hópinn
sem á að verða unglingastaður. í viðtali við
Hildi Fríðriksdóttur segir hann aðeins frá
sjálfum sér og ferli sínum.
Kiddi „bigfoot" eða Kristján Þór
Jónsson er einn þekktasti
plötusnúður iandsins, enda
eru skemmtistaðirnir fáir í
höfuðborginni, þar sem hann hefur
ekki gefið sig allan til að ná upp
stemmningu. „Bigfoot“ eins og hann
er nefndur í daglegu tali hefur öðrum
fremur tekist að rífa upp staði, þar
sem aðsókn er dræm og gera þá
eftirsóknarverða.
Sagan segir að Kiddi hafi yfirgef-
ið staðina þegar hæst stóð vegna
þess að hann hafi ekki fengið laun
sín greidd. Fyrir nokkru gafst hann
upp á að vinna fyrir aðra og keypti
rekstur Dejá vú, Tunglsins, Rósen-
bergkjallarans og Casablanca í fé-
lagi við eigendur Pizza 67. Sjálfur
á hann þó engan hlut í pizzarekstr-
inum. Yfirtaka á rekstri þessara
staða hefur gerst á tiltölulega
skömmum tíma og á eftir að koma
, í ljós hvort þeir félagar hafi færst
of mikið í fang eða þeim takist að
halda öllum fjórum skemmtistöðun-
um gangandi án áfalla.
Við hittumst einn morguninn á
skrifstofu hans, sem minnir einna
helst á ódýra einkaspæjaraskrifstofu
í bandarískri kvikmynd. Þegar ég
gat ekki orða bundist yfir óreiðunni
afsakaði hann sig með því að verið
væri að taka Tunglið í gegn og
óhreinindin bærust upp. „Fyrst verð-
um við að ljúka við þær framkvæmd-
ir og síðan getum við snúið okkur
að skrifstofunni,“ sagði hann til út-
skýringar.
Þegar fullyrðingin um launin var
borin undir hann kinkaði hann kolli
og sagði: „Já, yfirleitt hefur það
verið þannig. Margir eigendur veit-
ingastaða hafa verið í einhveijum
smárekstri þar sem veltan er ekki
eins mikil og á skemmtistöðunum.
Þegar þeir sjá alla þessa peninga
eftir eina helgi eru fyrstu viðbrögðin
oft þau að fara og kaupa dýra bíla
eða setja peningana í annan einka-
rekstur.
Þetta er ekki svona einfalt, því
menn verða að eiga peninga í rekst-
ur næstu helgar. Það er líka aldrei
að vita hvort eða hvenær dragi úr
aðsókn og þá verða að vera til pen-
ingar fyrir föstum kostnaði eins og
launum starfsfólks."
Ólst upp í Svíþjóð
Kiddi fluttist 10 ára til Svíþjóðar
með fjöiskyldu sinni, þar sem meiri-
hluti hennar býr ennþá. Sjálfur flutti
hann aftur til íslands 17 ára gam-
all. „Viðurnefnið „bigfoot" kemur
ekki bara til af því hversu stór ég
er,“ segir hann þegar blaðamaður
telur sig vita hvaðan nafngiftin er
komin, enda er maðurinn tveir metr-
ar á hæð. „Nafnið festist við mig
þegar ég var 11 ára. Þá var ég ekki
orðinn neitt sérstaklega stór en not-
aði skóstærð 44.
Þegar ég fluttist aftur til íslands
voru plötusnúðar hér einungis þekkt-
ir undir eigin nöfnum þannig að ég
ákvað að vekja á mér athygli með
því að halda viðurnefninu."
Hann var ekki nema 14 ára þegar
hann gerðist plötusnúður undir leið-
sögn grísks plötusnúðs, Sanny X,
sem er hátt skrifaður víða erlendis.
„Hann tók mig í gegn á þremur
árum. Ég vann kauplaust fyrir hann
öll árin en fékk góða reynslu í stað-
inn. Eftir það fékk ég vinnu á ýms-
um diskótekum i Gautaborg."
Mætti í sundskýlu á ball
Þegar Kiddi flutti heim árið 1983
gerðist hann plötusnúður í Glæsibæ
og síðan í Sigtúni. Hann var ekki
sáttur við að fólk þekkti ekki nafnið
og mætti því meðal annars í sund-
UPPÁHALDSSTAÐUR Kidda er Dejá vú meðal annars vegna
þess að þar sleppir fólk fram af sér beislinu, fer úr að ofan
og dansar uppi á borðum.
skýlu með sundhettu og „lét alveg
eins og fífl“ eins og hann orðaði
það. Eftir það fór fólk að kannast
við kauða og í nokkur ár flakkaði
hann á milli staða.
Hann var fyrsti plötusnúðurinn í
Casablanca og LA Café þegar þeir
staðir voru opnaðir og tókst ásamt
starfsfélögum sínum að gera þá
báða vinsæla. Fyrir tveimur árum
fór hann svo í samstarf við eiganda
Berlínar. „Eftir V/j ár seldum við
Berlín-og keyptum Casablanca, þar
sem aðsókn hafði verið lítil í langan
tíma. Eftir tvo mánuði var búið að
vinna hann upp. Ég fékk hins vegar
mjög iítið út úr þessu samstarfi og
var- orðinn illa stæður fjárhagslega,"
segir hann.
„Ég hafði átt góð samskipti við
eigendur Pizza 67 og kannaði hvort
þeir hefðu áhuga á samstarfi, sem
þeir höfðu. Við keyptum því rekstur
Borgarvirkisins í Bankastræti og
breyttum staðnum í Dejá vú fyrir
um það bil átta milljónir króna. Það
hefði kannski borgað sig að kaupa
húsnæðið, en við áttum ekki fyrir
því. Staðurinn varð að standa undir
sér og við sáum fram á að það tæk-
ist með því að kaupa bara rekst-
urinn. Sú fjárfesting hefur staðið
fyrir sínu og höfum við náð að
standa við skuldbindingar okkar.
Við erum þó ekki orðnir neinir mill-
ar,“ segir hann og gefur símanum
engan gaum þótt hann hringi án
afláts.
Villti tryllti Villi endurvakinn
„Okkur bauðst síðan Rósenberg-
kjallarinn og breyttum honum í
rokkstað. Þegar Tunglið kom til sög-
unnar keyptum við reksturinn aðal-
lega vegna ögrunar. Okkur var sagt
að vonlaust væri að rífa staðinn
upp. Mér fínnst rosalega gaman að
taka við verkefnum sem aðrir telja
vonlaus eins og þegar ég tók við
Berlín, Casablanca og Dejá vú og
nú síðast Casablanca.
Fólk sagði líka að tæki ég við
Tunglinu myndi Dejá vú tæmast,
en það er fullt á báðum stöðum og
ég er mjög stoltur af því.“
- Og nú segja menn að rekstur
Casablanca og Tunglsins fari ekki
saman. Hveiju svarar þú því?
„Ég hef trú á að staðurinn geti
gengið, annars væri ég ekki að fara
út í þennan rekstur. Þetta verður
unglingastaður með 16 ára aldurs-
takmarki og ég hef fengið leyfí til
að nota nafnið Villti tryllti Villi.
KRISTJÁN Þór Jónsson, bet-
ur þekktur sem Kiddi „big-
foot“, kom fyrst nálægt
plötusnúðastarfinu 14 ára
gamall og hefur sinnt því
meira og minna síðan. Hér
velur hann tónlist fyrir gesti
Tunglsins.
Hingað til hafa verið settir upp
nokkrir unglingastaðir, en mér
finnst ekkert hafa verið lagt í þá.“
- Hvenær verður staðurinn opn-
aður?
„Við stefnum á næstu helgi.“
- Reynirðu markvisst að hafa
staðina fyrir hvern sinn aldurshóp?
„Ég reyni að hafa mismunandi
tónlistarstefnu sem gerir það að
verkum að viss aldurshópur er á
hveijum stað. Tónlistin fer líka eftir
því hveijir eru í húsinu. Það sést á
klæðaburði fólks og hreyfingum.
Það eru miklar pælingar á bak við
þetta,“ segir Kiddi og hlær við.
- Þú segir þá „sýndu mér hvern-
ig þú dansar og ég skal segja þér
hver þú ert“ í stað orðtaksins „segðu
mér hveijir eru vinir þínir og ég
skal segja þér hver þú ert“?
„Já, nákvæmlega. Mest gaman
hef ég að sjá hvað höfðar til fólks
og þegar það fer að dilla sér í takt
við tónlistina þarf ekki nemá þijú
lög áður en það er farið að dansa.“
Gott starfsfólk er lykillinn
Kiddi hefur þá stefnu að ráða vini
sína til starfa, því hann segir að það
eigi við skemmtistaði eins og önnur
fyrirtæki að keðjan sé ekki sterkari
en veikasti hlekkurinn. Nauðsynlegt
sé að finna gott fólk í allar stöður
til að ná góðri heild. Hann segist
ganga í öll störf sjálfur þegar hann
er ekki að spila til þess að ganga
úr skugga um að allt sé í lagi. „Ég
væri ekki neitt í dag nema vegna
þess að ég hef gott starfsfólk með
mér eins og til dæmis aðstoðarmenn
á þessum þremur skemmtistöðum,"
segir hann og bætir við að hugmynd-
ina að stöðunum, uppsetning þeirra
og ímynd sjái hann sjálfur um, en
meðeigendur hans haldi utan um
bókhaldið og fjárhagslegu hliðina.
Að duga eða drepast
Kiddi viðurkennir fúslega að hann
sé vinnufíkill. „Mín reynsla er sú að
taki maður eitthvað að sér og geri
það ekki af fullum krafti sé eins
gott að sleppa því. Þó að Tunglið
gangi rosalega vel og sé alltaf fullt
hef ég áhyggjur af rekstrinum. Þess
vegna læt ég breyta stöðunum og
Iaga þá áður en þeir drabbast nið-
ur,“ segir hann.
- Standa allir veitingamenn í því
að kaupa smyglað vín og selja und-
ir borðið?
„Við tókum strax þá ákvörðun
að standa ekki í því. Ef menn hugsa
með raunsæi um þann tíma sem fer
í að velta fyrir sér hvernig fara eigi
að þessu og mismuninn sem menn
græða kemur í ljós að það borgar
sig ekki. Ég hef séð of mikið af
þessari starfsemi til þess að fara