Morgunblaðið - 25.01.1995, Blaðsíða 1

1 BRAIMPARAR \
Heimilisfang:
MYNDASÖGUR
MOGGANS
Morgunblaðinu
Kringlunni 1
103 Reykjavík
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS
MIÐVIKUDAGUR 25. JANUAR 1995
Lausn-
irá
gátum
»3R koma lausnir á
gátum úr síðasta
blaði:
1. Vatn. 2. Akkeri.
3. Leikarar á leiksviði.
Lausn á „hrekkjóttu
talnamúsunum":
Hrekkjótta músin er
sú sem er með töluna 6
á bolnum sínum. Hún
fer að standa á höndum
og talan 6 breytist í 9!
Þannig mynda mýsnar
töluna 931, sem er deil-
anleg með 7 og útkom-
an verður 133.
FROÐLEIKS-
MOLAR
Pönnu-
köku-
dagurinn
Ær
IEnglandi var dagur einn í febrúar
kallaður „pönnuköku-þriðjudag-
ur“. Það var vegna þess að um leið
og kirkjuklukkurnar hringdu að
morgni átti að heíja pönnuköku-
bakstur. Þegar klukkunum var síð-
an hringt að kvöldi átti að vera
búið að sporðrenna síðustu pönnu-
kökunni.
Væri nú ekki tilvalið að segja
mömmu eða pabba frá þessum sið
og síðan getið þið ákveðið hvaða
dag á að hafa pönnukökudag. Það
þarf kannski ekki alveg að fylgja
reglunum eftir með að baka allan
daginn og borða allan daginn — eða
hvað?!!
Þetta er Hrafnhildur!
ÞETTA er Hrafnhildur og kölluð „Habbý“, skrifar Hildur 6
ára, Langagerði 80, undir teikninguna sína. Hún er reglu-
lega vel gerð, myndin af henni Hrafnhildi, Hildur mín.
- Er þetta sjálfsmynd af þér eða teikning af einhverri vin-
konu þinni?
LÓA og Daníel bregða á leik.
VIIMIR VIKUNNAR

Lóa og Daníel
BESTU vinir í heiminum
erum við, Lóa og Daní-
el, en við kynntumst fyrst
þegar við vorum tveggja
ára. Þá áttum við heima í
blokk við hliðina á hvort
öðru. Núna erum við tíu ára
og Daníel er fluttur á Sel-
foss. Við sjáumst sjaldnar,
en gistum oft hjá hvort
öðru. Þegar við erum sam-
an, förum við stundum í
sund og í krokkett. Við spil-
um, förum í fótbolta og
margt fleira.
Þegar við vorum lítil, vorum
við á sömu deildinni á leik-
skóla. Þá varð að aðskilja
okkur, því að við vildum
ekki leika okkur við aðra
krakka. En það dugði ekki
neitt, því að við erum ennþá
heimsins bestu vinir.
Kveðja frá Lóu og Daníel.
LITA- OG SÖGU S AMKEPPNIN
Filippus f roskaprins
EINU sinni var lítill froska-
prins sem hét Filippus.
Hann var ofboðslega skotinn
í Flóru froskastelpu. Einn dag-
inn þegar þau voru úti að leika
sér, hoppaði Filippus óvart of-
an á stóra ijómatertu sem lá
í grasinu. Þá kom allt í einu
stór api ofan úr einu trénu.
Hann sagði:
„Þú ert búinn að eyðileggja
fínu afmælistertuna mína! Þú
skalt fá að gjalda fyrir þetta.
Ég er galdraapi og ég ætla
að leggja álög á vinkonu þína!
Hún skal breytast í gíraffa.
Þú verður að bjarga henni úr
álögunum, annars verður hún
alltaf gíraffi!“
Um leið breyttist aumingja
Flóra í stóran gíraffa. Filipp-
usi brá svo að hann datt aftur
ofan á fínu ijómatertuna. Þá
varð galdraapinn svo reiður
að hann sendi Flóru upp í efsta
helli Klettafjalls. Þar sat hún
nú föst.
En Filippus hafði ráð undir
rifi hveiju. Hann heimsótti vin
sinn storkinn og bað hann að
fljúga með sig upp í fjallið.
Þegar þangað kom, kyssti
Filippus Flóru gíraffa á einn
fótinn, en við það breyttist
Flóra aftur í froskastelpu. Svo
flaug storkurinn með þau aftur
niður og þau lifðu hamingju-
söm til æviloka.
Þessa sögu, sem var ein af
verðlaunasögunum, skrifaði
Margrét Ingólfsdóttir 11 ára,
Engjavegi 2, Mosfellsbæ.
Að teikna
og lita
BLÝANTURINN fer af stað, teiknar
hringi og jöfn strik út frá miðju, eins og
á hjóli. En strikin eru notuð til að teikna
hálfa, sundurskorna appelsínu. Hér þarf að
beita strokleðrinu líka. Góða skemmtun!