Morgunblaðið - 02.02.1995, Blaðsíða 4

4 B FIMMTUDAGUR 2. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
___________________________________VIÐSKIPTI __________________________________
Helstu tískuframleiðendur heims keppast þessa dagana við að kynna línuna
fyrir næsta vetur. Margir eru sjóaðir í bransanum, en aðrir eru að stíga sín fyrstu skref
Morgunblaðið/Hanna Katrín
„Debuterað
í París
U
Það skiptir öllu máli að vel takist
til þegar nýtt merki er kynnt í tísku-
heiminum. Hanna Katrín
______Fríðriksen var í háborg
tískunnar, París, þegar Hugo Boss
sýndi fatnað frá dótturfyrirtækinu
Hugo í fyrsta skipti.
Stund á milli stríða hjá Christoph Rosenauer.
Baksviðs voru fyrirsætumar myndaðar í bak
og fyrir - bæði fyrir og eftir sjálfa sýninguna.
Stór hópur fólks beið þess fyrir utan dymar
að allt yrði gert klárt fyrir sýninguna.
HUGO var stofnað formlega
sem sérstakt fyrirtæki
innan Hugo Boss í mars
1993. Haust og vetrar-
línan fyrir 1995/1996 er fjórða fata-
línan sem fyrirtækið setur á markað,
en Hugo hefur ekki verið með sér-
staka tískusýningu í París fyrr en nú
í lok janúar. Með sýningunni er stig-
ið mikilvægt skref í þeirri viðleitni
að skapa Hugo sjálfstæða ímynd sem
tískufataframleiðanda.
Sýning Hugo Hugo Boss var hald-
in á L’Espace Blancs Manteaux, 48
Rue Vieux du Temple. Þangað var
boðið fjölmiðlafólki viðsvegar að úr
heiminum, um 400 talsins, og um
200 stórum viðskiptavinum Hugo
Boss.
Sævar Karl Ólason, sem selur
fatnað frá Hugo Boss á íslandi, var
á sýningunni, en hann var til skamms
tíma stærsti einstaki viðskiptavinur
fyrirtækisins á Norðurlöndum. Sonur
Sævars, Atli, var þar líka, en hann
starfar hjá Hugo í Þýskalandi.
Komum á óvart
Á meðan leigubíllinn ók með okk-
ur þrjú að gamla vöruhúsinu þar sem
sýningin fór fram sagði Atli að Hugo
hefði komið nokkuð á óvart. „Þegar
fréttin barst út um stofnun Hugo
héldu menn að þama væri Hugo-
Boss að setja á markað ódýra línu
og þar með að skipta framleiðslunni
í þrennt eftir verði, þ.e. Baldisserini,
Boss og Hugo. Það vakti því tals-
verða undrun þegar það kom í ljós
að við ætluðum ekki þessa leið,“
sagði Atli.
Það var ótrúlegt andrúmsloftið
sem ríkti á L’Espace Blancs Mante-
aux klukkutímana áður en sýningin
átti að hefjast. Allt var á tjá og tundri
og erfitt að gera sér í hugarlund að
eftir stuttan tíma væri ætlunin að
sýna þama tískufatnað fyrir fullu
húsi viðskiptavina og fjölmiðlafólks.
Húsnæðið er eftirsótt undir tísku-
sýningar á þessum árstíma og losn-
aði ekki fyrir Hugo fyrr en kl. 5 um
morguninn fyrir sýninguna. Þá
mætti hópur fólks á staðinn, en sýn-
ingin sjálf hófst kl. 11.15, þremur
kortemm eftir auglýstan tíma.
„Eltu mig“
Maðurinn sem bar ábyrgð á skipu-
lagi sýningarinnar er Christoph
Rosenauer. „Hann er á hlaupum hér
um salinn, a.m.k. með eina logandi
sígarettu í hendinni og lítur út eins
og vitfirringur," var leiðbeiningin
sem ég fékk þegar ég spurði eftir
Christoph, en Sævar Karl hafði látið
manninn vita af því að von væri á
blaðamanni frá íslandi. Lýsingin
dugði mér fyllilega.
„Ég er með hugmynd," sagði Chri-
stoph eftir að ég hafði kynnt mig
fyrir honum. „Þú eltir mig bara og
spyrð ef það er eitthvað sem þú vilt
vita.“ Ég tók manninn á orðinu og
hljóp á eftir honum út um allt hús.
En eftir að hafa misst af honum í
ófá skipti þegar ég stoppaði andartak
til að punkta eitthvað niður hjá mér
gafst ég upp. Fyrr um morguninn
hafði ég orðið mér úti um sérstakan
gassa sem veitti aðgang baksviðs.
Ég ákvað að nota hann og gefa
Christoph frí á meðan.
Burtséð frá því að þeir sem dvöldu
baksviðs væru líkt og aðrir í bygging-
unni að reyna að reykja sem mest á
sem skemmstum tíma var þar ekki
sama stressið og frammi í salnum.
Hálftími var í að sýningin átti að
hefjast og á meðan allt var á fullu
frammi við að raða stólum og merkja
þá, koma fyrir veitingum, taka plast-
ið af gólfinu, koma fyrir upptökuvél-
um, stilla ljós og prufukeyra tónlist-
ina o.s.frv., o.s.frv., sátu menn hinir
rólegustu baksviðs og spjölluðu sam-
an. Það eina sem rauf kyrrðina var
sífellt ónæði af fjölmiðlafólki.
25 valdir af 500
25 fyrirsætur, karlkyns að sjálf-
sögðu, höfðu verið valdir úr hópi 500
fyrir sýninguna. Það eitt var tveggja
daga vinna. Fyrirsætumar voru flest-
ar komnar baksviðs þegar þama var
komið sögu, búnar að láta farða sig
og greiða. Nokkrir voru þó ókomnir
vegna anna á öðrum sýningum.
Þegar nær dró sýningunni stakk
stressið sér niður baksviðs sem ann-
ars staðar. Módelin fóru að koma sér
í fyrstu búningana og fengu til þess
hjálp ungra stúlkna sem höfðu til
hliðsjónar númeraðar myndir af
köppunum í réttum fatnaði. Einn eða
tveir þeir síðustu stungu sér lafmóð-
ir inn um dyrnar - voru að koma af
annarri sýningu. Þeim var ýtt í flýti
upp á efri hæð í förðun.
„Hæ, má ég senda kveðju til sér-
stakrar manneskju,“ sagði ein fyrir-
sætan við einn af sjónvarpstöku-
mönnunum sem röltu um og mynd-
uðu fyrirsætumar. Stuttu síðar var
öllu fjölmiðlafólki sópað fram í sal
þar sem það fór til sæta sinna. Sýn-
ingin var að byrja.
Að byggja upp spennu
Á leið í sætið mitt kíkti ég fram
í anddyri og sá að mannþröng var
komin fyrir utan dymar. Frammi
rakst ég á Christoph á hlaupum.
„Jú, við erum orðin sein fyrir, en það
getur verið sniðugt að byggja þannig
upp spennu hjá fólki. Það er þó tak-
markað hvað við getum leyft okkur
að vera sein fyrir enda er önnur sýn-
ing hér á eftir,“ sagði hann. Við
mæltum okkur mót daginn eftir fyr-
ir stutt spjall.
Sævar Karl veifaði til mín innan
úr salnum þar sem fólk var farið að
koma sér fyrir í sætunum. Það var
ekki seinna vænna en að fara að
koma sér fyrir. Búið var að opna
fram og salurinn bókstaflega orðinn
troðfullur af fólki. Það stóð á endum,
ég var rétt búin að fínna sætið mitt
þegar ljósin voru slökkt, seiðandi
tónlist fór af stað og fyrirsætumar
birtust hver af annarri í bjarma
myndavélanna.
Sýningin tók hálftíma og af við-
brögðum gestanna mátti ráða að vel
hefði tekist til. „Þá er þetta búið í
bili. Eftir viku verður sýning í Köln
á svipuðum nótum og eftir hana fara
hönnuðimir okkar að spá í sumarið
1996. Við í markaðs- og söludeildun-
um tökum við þessu, þ.e. fatalínunni
fyrir veturinn 1995/96,“ sagði Atli
Sævarsson og var greinilega ánægð-
ur með sýninguna eins og annað
Hugo-fólk á staðnum.
Til marks um ánægju manna með
sýninguna sagðist Atli hafa verið
búinn að eltast nokkuð lengi við stór-
an viðskiptavin sem hefði verið erfitt
að ná í. Eftir sýninguna hefði hann
hins vegar komið til sín og sagt:
„Við þurfum að fara að hittast!"
Aiiægðir með sýninguna
Strax eftir tískusýninguna lá leið
þeirra Hugo-manna í nokkurs konar
sýningarherbergi sem Hugo er með
á Ieigu í miðborg Parísar. Þangað
koma viðskiptamenn þeirra til þess
að skoða nýju sýnishomin og panta.
„Það getur tekið allt að fjóra tíma
að afgreiða hvem viðskiptavin og
menn þurfa líka að læra inn á að
þarfímar eru mjög mismunandi frá
einum viðskiptavini til annars," sagði
Atli.
Daginn eftir hitti ég Christoph
aftur eins og við höfðum ráðgert.
Fundurinn átti sér stað í risastórri
sýningarhöll þar sem allir helstu
fataframleiðendur heims voru með
bása undir fatnað sinn - vetrarlínuna
1995/96. „Tvímælalaust," svaraði
Christoph þegar ég spurði hvort hann
væri ánægður með gærdaginn. Sýn-
ing Hugo í París var opinber frum-
raun eða „debut“ fyrirtæksins á
þessu sviði. „Við fáum alls staðar
jákvæða gagnrýni,“ sagði Christoph,
„og nokkarar sjónvarpsstöðvar hafa
falast eftir myndbandinu sem við
tókum á sýningunni."
Ná til þeirra sem Boss nær ekki
Fyrir um fjórum árum urðu eig-
endaskipti hjá Hugo Boss þar sem
Marzotto varð aðalhluthafi fyrirtæk-
isins. Hugmyndin að sköpun Hugo
kom hins vegar frá Dr. Peter Litt-
mann sem er nýr forstjóri Hugo
Boss. „Hjá Hugo Boss er ákveðinn
hattur yfir allri starfseminni þar sem
eru stjómendur, fjármálafólk og
markaðsfólk,” sagði Christoph. þeg-
ar við höfðum komið okkur fyrir úti
í horni með kaffíbolla. „Síðan bygg-
ist starfsemin upp á fólki sem vinnur
eingöngu fyrir eitthvað af þeim
þremur fatamerkjum sem Hugo Boss
er með; Baldisserini, Boss eða Hugo.
Hugo er þannig eins og fyrirtæki
inni í öðm fyrirtæki."
„Hugmyndin með Hugo er að
reyna að ná til viðskiptavina sem
Boss nær ekki til. Boss er íhaldssam-
ari, en við emm þó ekki endilega að
höfða til yngri manna. Kannski yngri
í anda. Við sjáum viðskiptavini okkar
fyrir okkur í öðm umhverfi en Boss,
þ.e. ekki sem lögfræðinga eða banka-
menn. Við teljum okkur höfða meira
til manna í skapandi störfum sem
njóta meira fijálsræðis."
Christoph sagði að þegar sú hug-
mynd hefði komið upp hjá Hugo
Boss að skapa nýtt merki hefði verið
ákveðið að fara ekki þá leið sem svo
mörg fyrirtæki fara við sömu að-
stæður, þ.e. að setja á mark'að merki
sem er ódýrara en það sem fyrirtæk-
ið er með fyrir. „Álmennt má segja
að það séu að eiga sér stað ákveðnar
breytingar í tískuheiminum. Áður var
bara um tvennt að ræða, annars
vegar að vera formlega klæddur eða
þá að vera í gallabuxum. Nú er kom-
ið þama millistig þar sem við ætlum
að hasla okkur völl. Við bjóðum
mönnum upp á óformlegan en vand-
aðan fatnað og Hugo er því í svipuð-
um verðflokki og Boss.“
Stefnt að 1,8 milljarða veltu
Níu manns vinna eingöngu hjá
Hugo innan Hugo Boss í Þýska-
landi. „Þetta er lítill hópur sem notar
hraða, kraft og ákveðni til þess að
vinna að framgangi fyrirtækisins,"
sagði Christoph. Aðspurður um
framtíðaráformin sagði hann að auð-
vitað vonuðust menn til að Hugo
ætti eftir að slá í gegn.
„Markmiðið er að ná 40 milljón
þýskra marka veltu á þessu ári,“ sagði
Christoph, en þar er um að ræða 1,8
milljarða íslenskra króna. „Við erum
þama að setja markið töluvert hátt,
en vonandi náum við því.“
Miklar væntingar í Asíu
Er ekki óhætt að segja að þið
hagnist á tengslunum við Hugo Boss?
„í upphafí var fólk almennt á þeirri
skoðun að Hugo Boss, sem er þekkt
fyrir íhaldssemi, gæti ekki farið
þessa leið. Annað kom á daginn og
við höfum fengið jákvæðar undir-
tektir alveg frá byijun. Við erum að
bijótast undan stóra bróður, m.a.
hvað þetta varðar, en auðvitað hafa
tengslin að mörgu leyti hjálpað okk-
ur. Þar má t.d. nefna þá athygli sem
„debutið" okkar hér í París hefur
fengið. Það getum við þakkað tengsl-
unum við Boss,“ sagði Christoph.
Christoph sagði að hjá Hugo
renndu menn hýru auga til markaða
í Norður-Ameríku og Asíu. Sérstakar
væntingar væm bundar við Asíulönd.
Þar væm til nægir peningar til og
menn horfðu á merkin. „Þar gera
tengslin við Hugo Boss allt markaðs-
starf miklu auðveldara," sagði hann,
en Hugo hefur þegar opnað eina versl-
un í Singapore og mun á árinu opna
tvær í Hong Kong og eina í Tævan.
Hvað með aðrar áherslur í mark-
aðssetningunni?
„Burtséð frá tískusýningum eins
og hér í París leggjum við mikla
áherslu á ýmsar uppákomur eins og
þegar Sævar Karl opnaði Oliver í
Reykjavík. Þannig viljum við kynna
okkur fyrir viðskiptavinunum. Þá
emm við með kvikmyndastjömur og
aðra þekkta einstaklinga sem em
eingöngu í fötum frá okkur, t.d. við
vinnu í ákveðinni kvikmynd. Þetta
spyrst út og hefur margföldunar-
áhrif.“